Prowadźmy zrównoważone, proste życie
„Pilnie czuwajcie nad tym, żebyście postępowali nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy (...), ponieważ dni są złe” (EFEZJAN 5:15, 16).
1, 2. Co niełatwo dziś przychodzi i z czym to można porównać?
NIEŁATWO dziś ustalać priorytety, godzić obowiązki oraz rozsądnie spożytkowywać czas i siły w ważnych dziedzinach życia. Niełatwo też unikać skrajności oraz zachowywać stałość umysłu i uczuć (Efezjan 5:17; 1 Tymoteusza 4:8; 1 Piotra 1:13).
2 Dążenie do sprostania tym wymogom można porównać z chodzeniem po linie. Utrata równowagi byłaby dla akrobaty zgubna w skutkach. Podobnie katastrofalne następstwa miałaby dla nas utrata równowagi duchowej. Kto chodzi po linie, nie obciąża się zbędnym balastem. Ma ze sobą tylko to, co konieczne. Zachowanie równowagi pod względem duchowym wymaga zatem prowadzenia prostego życia, wolnego od niepotrzebnych ciężarów (Hebrajczyków 12:1, 2).
3. Co to znaczy prowadzić proste życie?
3 Prowadzenie prostego życia oznacza angażowanie się tylko w to, co w rozsądnej mierze jest niezbędne do zapewnienia utrzymania. Jezus Chrystus mówił o rzeczach, za którymi „skwapliwie uganiają się narody”, i przeciwstawił je celom, do jakich mają dążyć chrześcijanie — Królestwu Bożemu i Jego sprawiedliwości (Mateusza 6:32, 33). Przestrzegał przed gromadzeniem licznego dobytku. Dlaczego? Ponieważ mogłoby to skomplikować nam życie i sprowadzić nas na manowce (Łukasza 12:16-21; 18:25). Bez względu na to, czy jesteśmy bogaci czy biedni, wykształceni czy niewykształceni, powinniśmy usłuchać tej cennej rady.
Dlaczego teraz jest to takie ważne?
4. Dlaczego prowadzenie zrównoważonego, prostego życia jest dziś takie ważne?
4 Prowadzenie zrównoważonego, prostego życia jest ważne szczególnie teraz, gdyż Szatan i demony, będąc zrzuceni na ziemię, za wszelką cenę usiłują nas przytłoczyć różnymi brzemionami i odwrócić naszą uwagę od służenia Bogu (Objawienie 12:7-12, 17). Nigdy przedtem nie było tak stosowne następujące zalecenie biblijne: „Pilnie czuwajcie nad tym, żebyście postępowali nie jak niemądrzy, ale jak mądrzy, wykupując sobie dogodny czas, ponieważ dni są złe” (Efezjan 5:15, 16). Żyjemy w złym świecie Szatana, a nie w nowym świecie Bożym, toteż nie możemy sobie pozwolić na beztroskę (2 Koryntian 4:4; 2 Piotra 3:7, 13).
5. Jaki dobry przykład dali nam starożytni słudzy Boży?
5 Dobry przykład dali nam pod tym względem słudzy Boży, którzy żyli w świecie rządzonym przez Diabła jeszcze w czasach starożytnych. „Publicznie wyznawali, że są obcokrajowcami i tymczasowymi mieszkańcami w tej ziemi”. Dlatego sięgali „po lepsze miejsce, to jest po przynależne do nieba” (Hebrajczyków 11:13-16). Byli wierni niebiańskiemu Królestwu Bożemu, jak my powinniśmy być mu wierni. Właśnie z tej przyczyny apostoł Piotr nazwał chrześcijan „obcymi i tymczasowymi mieszkańcami” (1 Piotra 2:11; Filipian 3:20). A Jezus powiedział, że jego prawdziwi naśladowcy „nie należą do świata”. Zgodnie ze słowami apostoła Pawła oznacza to, iż chrześcijanie nie powinni ‛korzystać ze świata w pełni’ (Jana 17:16; 1 Koryntian 7:31).
6. (a) O czym musimy stale pamiętać i do czego można przyrównać nasze położenie? (b) Jaki ostrzegawczy przykład wszyscy powinniśmy wziąć pod uwagę?
6 Musimy stale pamiętać, że ten świat należy do Szatana i nie jest dla nas bezpiecznym terytorium. Jeden fałszywy krok może pociągnąć za sobą nieszczęście (1 Jana 5:19; 1 Piotra 5:8). Jesteśmy w takim położeniu, jak gdybyśmy szli przez zaminowany teren. Apostoł Paweł chcąc ostrzec chrześcijan przytoczył przykład Izraelitów, którzy stali na progu Ziemi Obiecanej. Wielu z nich straciło równowagę duchową, uwikłało się w niemoralność i zginęło z wyroku Bożego. Paweł napisał: „Zatem ten, kto mniema, że stoi, niech się strzeże, aby [nie utracił równowagi duchowej i w rezultacie] nie upadł” (1 Koryntian 10:12).
Dlaczego jest to ochroną
7. Jakie pytania warto sobie zadać?
7 Proste, zrównoważone życie jest dla nas ochroną, pozwala bowiem poświęcać więcej czasu i sił na sprawy duchowe. Zadaj więc sobie pytanie: Czy to, co robię, uprości moje życie, czy raczej je skomplikuje? Co naprawdę zajmuje w nim pierwsze miejsce? Niektórzy mówią, że nie starcza im czasu na studiowanie Biblii lub udział w służbie polowej. Ale dlaczego? Najprawdopodobniej nie prowadzą prostego i zrównoważonego życia. Czemu nie przeanalizować, ile czasu poświęca się na rozrywkę, na przykład na oglądanie telewizji, a ile na służenie Jehowie w tej czy innej gałęzi działalności chrześcijańskiej? Czy korzystasz z czasu w sposób zrównoważony? Żyjąc prościej, będziesz miał go więcej na rzeczy ważniejsze, między innymi na rozszerzenie udziału w żniwie duchowym, które jest sprawą najwyższej wagi (Filipian 1:9, 10; Mateusza 9:37).
8. Jak postępują ci, którzy słuchają napomnień Jezusa, aby szukać najpierw Królestwa, i jaki przykład dowodzi, że trzeba podążać naprzód?
8 W gruncie rzeczy o tym, czy prowadzimy zrównoważone, proste życie, świadczy nasza aktywność w sprawach duchowych. Chrześcijanie, którzy słuchają napomnienia Jezusa, aby szukać najpierw Królestwa Bożego, wciąż podążają naprzód pod względem regularnego studiowania Biblii, uczęszczania na zebrania i udziału w służbie polowej. Taka aktywność naprawdę chroni ich przed upadkiem. Z powodzeniem można ją przyrównać do jazdy na rowerze. Kto próbował utrzymać równowagę, gdy rower niemal stoi w miejscu, ten dobrze wie, jak ważny jest stały ruch do przodu. Podobnie chroni przed utratą równowagi i upadkiem stałe podążanie naprzód w sprawach duchowych, według ustalonego porządku i z odpowiednią szybkością (Filipian 3:16).
9. (a) O czym powinniśmy pamiętać wszyscy? (b) Jakie pytania należy sobie zadać, gdy się planuje jakieś przedsięwzięcie?
9 Trzeba przy tym być czujnym i pamiętać, że uwolnienie się od różnych ciężarów daje więcej czasu na studium, przygotowywanie się do zebrań i pomaganie drugim. Pewien biznesmen będący chrześcijaninem przyznał: „Zawsze, gdy bierze mnie pokusa, by kupić sobie coś, co w rzeczywistości jest zbędne, albo zaangażować się w jakieś niepotrzebne przedsięwzięcie, powstrzymuje mnie od tego myśl, żeby żyć skromnie. (...) Niekiedy muszę to sobie powiedzieć bez ogródek”. Czy i my nie powinniśmy o tym pamiętać? Kiedy zastanawiasz się nad jakimś projektem, na przykład rozbudową domu albo innym pomysłem, zadaj sobie pytanie: Czy to poprawi usposobienie duchowe moje i mojej rodziny, czy raczej podziała niekorzystnie? Czy naprawdę potrzebuję wszystkiego, za czym skwapliwie ugania się świat, czy też mogę się bez tego obejść?
10. Jak „człowiek zmysłowy” różni się w zapatrywaniach od „człowieka duchowego”?
10 Ktoś mógłby jednak zaoponować: ‛Czy naprawdę trzeba się tak poświęcać? Czy musimy wieść takie proste i zrównoważone życie?’ Otóż apostoł Paweł napisał o „tym, co ludzkie”, oraz o „tym, co Boskie”, a następnie oznajmił: „Człowiek zmysłowy bowiem nie pojmuje tego, co jest z Bożego Ducha. Głupstwem mu się to wydaje i nie może tego poznać, bo tylko duchem można to rozsądzić. Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko” (1 Koryntian 2:11, 14, 15, BT). Łatwo stać się „człowiekiem zmysłowym”, gdy się dąży do zdobywania zbędnych rzeczy materialnych. Ofiarność wydaje się wtedy czymś niepotrzebnym, a nawet śmiesznym. Ale tak zapatruje się na nią „człowiek zmysłowy”, a nie „duchowy”.
11. Jakie postępowanie Noego byłoby niezrównoważone i na czym polega prowadzenie zrównoważonego życia obecnie?
11 Człowiek duchowy patrzy oczyma wiary. Spogląda na wszystko z Bożego punktu widzenia. Pomyśl o Noem. Czy postępowałby w sposób zrównoważony, gdyby wiedząc o tym, iż Bóg zamierza zniszczyć świat w potopie, zajął się wznoszeniem nowego, większego domu i pomnażaniem majątku? Na pewno nie! Prawdziwe bezpieczeństwo zapewniała mu arka. Prowadzenie zrównoważonego, prostego życia wymagało od niego całkowitego poświęcenia uwagi jej budowie oraz zostania „głosicielem sprawiedliwości”, choćby z tego szydzili niewierzący ‛ludzie zmysłowi’ (2 Piotra 2:5; Mateusza 24:37-39). Podobnie jest z nami: ponieważ dostąpiliśmy oświecenia, dzięki któremu wiemy, iż zbliża się koniec tego świata, prowadzenie zrównoważonego życia oznacza w naszym wypadku pełne skoncentrowanie się na spełnianiu woli Bożej oraz obwieszczaniu dobrej nowiny, choćby niektórzy uznali to za wyrzeczenie się tak zwanej normalnej egzystencji (1 Jana 2:17)
Uczył nas tego Jezus
12. (a) Czego w myśl słów Jezusa powinniśmy zaprzestać, a co czynić? (b) Dlaczego potrzebna jest taka zmiana w zmierzaniu do celu?
12 Cennych rad co do prowadzenia prostego, zrównoważonego życia udzielił Jezus w Kazaniu na Górze. Powiedział: „Przestańcie gromadzić sobie skarby na ziemi, gdzie mól i rdza zżerają i gdzie złodzieje włamują się i kradną”. Użył słowa „przestańcie”, ponieważ większość ludzi stale ‛gromadzi sobie’ rzeczy materialne. Ale kto został jego uczniem, powinien tego zaniechać. Musi zmierzać do innego celu życiowego, na który Jezus wskazał dalej: „Gromadźcie sobie raczej skarby w niebie, gdzie ani mól, ani rdza nie zżerają i gdzie złodzieje się nie włamują i nie kradną”. Wyjaśniając, dlaczego potrzebna jest ta zmiana, Jezus rzekł: „Gdzie bowiem jest skarb twój, tam będzie też twoje serce” (Mateusza 6:19-21).
13. O czym trzeba być przekonanym, żeby gromadzić skarby w niebie?
13 Twoim skarbem jest to, co uznałeś za naprawdę ważne. Czy są to dobra materialne, czy raczej uświęcenie imienia Jehowy Boga i nagroda, którą On obiecał? Jeżeli treścią twego życia ma być gromadzenie skarbów w niebie, a nie na ziemi, to musisz być bezwzględnie przekonany, że Królestwo jest czymś rzeczywistym. Nowy świat powinien być dla ciebie tak realny, byś go dostrzegał oczyma wyobraźni, a w nim siebie, zajętego przy wykonywaniu zamierzeń Jehowy co do ziemi. Tak jak Mojżesz musisz ‛widzieć Niewidzialnego’ i być mocno przekonany, że On ‛nagrodzi tych, którzy Go pilnie szukają’ (Hebrajczyków 11:6, 27).
14. Do czego by doszło, gdyby nasze serca pragnęły dóbr materialnych?
14 Ale jak postąpić, gdyby serce, a więc także twoje uczucia i pragnienia, pożądało skarbów materialnych? Biblia mówi: „Umiłowanie pieniędzy jest (...) korzeniem wszelkiego rodzaju zła, a niektórzy sięgnąwszy po to umiłowanie dali się sprowadzić z wiary na manowce i poprzebijali się wszędzie wieloma boleściami”. Zabieganie o rzeczy, które można kupić za pieniądze, wcale nie daje prawdziwego i trwałego zadowolenia (1 Tymoteusza 6:10; Kaznodziei 5:10 [5:9, Bw]). Najtragiczniejsze jest jednak to, że umiłowanie pieniędzy i dóbr materialnych zburzy twoją więź z Bogiem, który oczekuje, byś służył Mu „sercem niepodzielnym” (1 Kronik 28:9).
15. (a) Jaki przykład o oku podał Jezus? (b) Kiedy oko jest „szczere” pod względem fizycznym i pod względem duchowym? (c) W jakim znaczeniu będziemy mieli taki wzrok duchowy jak trzej apostołowie Jezusa, jeżeli nasze oko jest szczere?
15 Chcąc nam pomóc uniknąć sideł materializmu, Jezus podał dwa przykłady. Najpierw powiedział: „Lampą ciała jest oko. Jeżeli więc oko twoje jest szczere, całe ciało będzie jasne; ale jeśli twe oko jest podłe, całe ciało twoje będzie mroczne” (Mateusza 6:22, 23). Oko „szczere” pod względem fizycznym odznacza się ostrością widzenia i przekazuje wyraźne obrazy do umysłu. Przy braku ostrości obraz jest mglisty i zamazany. Podobnie oko „szczere” pod względem duchowym daje wyrazisty obraz Królestwa Bożego; nie jest on zamglony i niewyraźny, jak gdyby nowy świat był baśnią lub mitem. Jeżeli masz ostry wzrok duchowy, to obiecany nowy świat Boży będzie dla ciebie tak realny, jak dla trzech apostołów stało się realne Królestwo, gdy dano im ujrzeć jego przyszłą chwałę w cudownej wizji przemienienia Jezusa (Mateusza 16:28 do 17:9; Jana 1:14; 2 Piotra 1:16-19).
16. Jak w drugim przykładzie Jezus wskazał na potrzebę skoncentrowania się na jednym celu?
16 Następnie Jezus przytoczył drugi przykład: „Nikt nie potrafi być niewolnikiem dwóch panów, bo albo będzie jednego nienawidził, a drugiego miłował, albo przystanie do jednego, a drugim pogardzi”. Przechodząc do sedna, jeszcze raz podkreślił potrzebę skoncentrowania się na jednym celu, gdy rzekł: „Nie zdołacie być niewolnikami Boga i Bogactwa” (Mateusza 6:24). Po prostu to się nie uda. Jezus ciągnie dalej: „Dlatego powiadam wam: Przestańcie się martwić o swe dusze ze względu na to, co będziecie jedli lub pili, albo o swe ciała ze względu na to, co będziecie na sobie nosili. (...) Wszak za tym wszystkim skwapliwie uganiają się narody. Wasz Ojciec niebiański wie przecież, że tego wszystkiego potrzebujecie” (Mateusza 6:25-32).
17. (a) W czym tkwi sedno pouczeń Jezusa na temat spraw materialnych? (b) Na co Jezus zwrócił uwagę i czego wymaga prowadzenie prostego, zrównoważonego życia?
17 Jezusowi nie chodziło o to, by w kwestii zaspokajania potrzeb materialnych jego naśladowcy zdali się na przypadek albo żeby z lenistwa wzbraniali się pracować na utrzymanie swoje i swoich rodzin (1 Tymoteusza 5:8). Rzecz w tym, iż sprawy materialne, za którymi skwapliwie uganiają się narody, nie mogą się stać czymś najważniejszym. Przeciwnie, Jezus napomniał: „Stale więc szukajcie wpierw Królestwa i sprawiedliwości Jego, a wszystkie te drugie rzeczy będą wam dołożone” (Mateusza 6:33). Mówił zatem o celach, do jakich zmierzamy, i zwrócił uwagę na bezsens dążeń materialistycznych. Prowadzenie prostego, zrównoważonego życia wymaga skoncentrowania się na sprawach Królestwa i odsunięcia wszystkiego innego na drugi plan.
Przykład Jezusa i innych
18. Jak Jezus dał nam właściwy przykład?
18 Paweł nalegał, żeby chrześcijanie ‛złożyli wszelki ciężar i grzech [brak lub utratę wiary], który nas łatwo omotuje’, po czym dodał: „Biegnijmy wytrwale w wyznaczonych nam zawodach, wpatrując się pilnie w Głównego Pośrednika i Udoskonaliciela naszej wiary, Jezusa” (Hebrajczyków 12:1, 2). Jezus do tego stopnia oddał się sprawom Królestwa, że słusznie mógł powiedzieć: „Lisy mają nory i ptaki niebieskie swoje siedliska, ale Syn Człowieczy nie ma gdzie głowy położyć” (Mateusza 8:20). Zarazem jednak nie był ascetą. Pismo Święte wyjawia, że nie stronił od jedzenia i miał porządną odzież. Ale przede wszystkim zmierzał do osiągnięcia celu swej służby. Prowadził życie zrównoważone i proste (Łukasza 5:29; Jana 19:23, 24).
19, 20. (a) Jaki przykład pod względem stosunku do rzeczy materialnych dał apostoł Paweł? (b) O czym przekonało się dziś wiele osób i co mówią o swoim życiu?
19 Apostoł Paweł też dobrze wiedział, czemu przyznać pierwszeństwo. Wyjaśnił: „O życiu moim mówić nie warto i nie przywiązuję do niego wagi, bylebym tylko dokonał biegu mego i służby, którą przyjąłem od Pana Jezusa, żeby składać świadectwo o ewangelii” (Dzieje Apostolskie 20:24, Bw). Aby wykonać zadanie, które uważał za najważniejsze, zadowalał się tym, co niezbędne, choć nie przeszkadzało mu to radować się niekiedy obfitością. Napisał: „Wszędzie i we wszystkim jestem wyćwiczony; umiem być nasycony, jak i głód cierpieć, obfitować i znosić niedostatek” (Filipian 4:12, Bw).
20 Nauczyły się tego również dziesiątki tysięcy osób żyjących obecnie. Wiele z nich służy w szeregach Świadków Jehowy pełnoczasowo jako misjonarze, pionierzy, nadzorcy podróżujący lub pracownicy biur oddziałów bądź biura głównego tej międzynarodowej organizacji. Po wielu latach takiej służby większość z nich mówi: „Gdybym zaczynał od początku, zrobiłbym wszystko tak samo”.
Błogosławieństwa, których możesz zaznawać
21, 22. (a) Jaką nagrodę można uzyskać już teraz, gdy się prowadzi zrównoważone, proste życie? (b) Jakich błogosławieństw możesz dostąpić w przyszłości?
21 Chociaż prowadzenie zrównoważonego, prostego życia wymaga poświęceń, wiąże się z tym nieporównywalna radość i błogosławieństwa. Kto tak czyni, ma więcej czasu na popieranie spraw Królestwa i więcej sposobności do wyszukiwania zainteresowanych i pouczania ich o zamierzeniach Bożych. Doznaje prawdziwego zadowolenia i wewnętrznego spokoju oraz ma przeświadczenie, że podoba się Jehowie Bogu. Tę nagrodę można uzyskać już teraz (Filipian 4:6, 7).
22 Ale przyszłe błogosławieństwa daleko ją przewyższą; zbledną przy nich wszelkie wyrzeczenia, na jakie dziś przyszłoby nam się zdobyć. Wśród tych błogosławieństw Jehowy jest „życie po czas niezmierzony”. Ty także możesz go dostąpić — możesz być szczęśliwy i żyć wiecznie w sprawiedliwym nowym świecie, który Jehowa utworzy. Prowadź zrównoważone, proste życie i nigdy nie dopuść do tego, by sprawy tego świata wytrąciły cię z równowagi. Pamiętaj, że Bóg da ci to, czego się doprasza twoje serce (Psalm 21:3, 4 [21:4, 5, Bw]; 37:4; 133:3).
Pytania do powtórki:
□ Jakie dostrzegłeś tu przykłady i podobieństwa, pomocne do prowadzenia zrównoważonego, prostego życia?
□ Pod jakim względem zrównoważone, proste życie jest dla nas ochroną?
□ Jakie znaczenie ma posiadanie oka szczerego pod względem duchowym?
□ Jak Jezus uczył nas prowadzić proste życie?
□ Jakie dobrodziejstwa płyną z prowadzenia zrównoważonego, prostego życia?