NIEWIASTA WOLNA

Kobieta, która nie jest niewolnicą. Wyrażenia tego użyto w odniesieniu do Sary, żony Abrahama, oraz do „Jerozolimy górnej”. Od wyzwolenia z niewoli egipskiej aż do 33 r. n.e., kiedy wygasło przymierze Prawa zawarte u stóp góry Synaj, naród izraelski był traktowany przez Jehowę jak drugorzędna żona (Jer 3:14; 31:31, 32). Jednakże Prawo nie dawało tej symbolicznej małżonce statusu niewiasty wolnej, wręcz przeciwnie, ujawniało, że Izraelici znajdowali się pod władzą grzechu, a zatem byli niewolnikami. Dlatego Paweł słusznie przyrównał współczesną mu „zniewoloną” Jerozolimę do Hagar, służącej i nałożnicy Abrahama, a jej mieszkańców, czyli jej „dzieci” — do Ismaela, syna Hagar. Natomiast prawowita „małżonka” Boga, Jerozolima górna, podobnie jak Sara zawsze była wolna i jej „dzieci” również są wolne. Tylko ten, kogo Syn Boży wyzwoli z niewoli grzechu, może stać się ‛wolnym dzieckiem’ Jerozolimy górnej i zaznawać „jej wolności” (Gal 4:22 do 5:1 i przyp. w NW do 5:1; Jn 8:34-36).