Bracia — siejcie ze względu na ducha i ubiegajcie się o zadania w zborze!

„Kto sieje ze względu na ducha, ten z ducha żąć będzie życie wieczne” (GAL. 6:8).

 1, 2. Jak spełniają się słowa z Mateusza 9:37, 38 i jakie wynikają z tego potrzeby?

JESTEŚMY świadkami historycznych wydarzeń! Dzieło zapowiedziane przez Jezusa Chrystusa nabrało olbrzymiego rozmachu. „Żniwo jest wielkie, ale pracowników mało” — oświadczył Jezus. „Proście zatem Pana żniwa, aby wysłał pracowników na swe żniwo” (Mat. 9:37, 38). Jehowa Bóg odpowiada na takie modlitwy w niezwykły sposób. W roku służbowym 2009 liczba zborów Świadków Jehowy wzrosła na całym świecie o 2031 i wynosiła 105 298. A chrzest przyjmowało średnio 757 osób dziennie!

² Ten ogromny wzrost sprawia, że w zborach potrzeba wielu wykwalifikowanych braci, którzy przewodziliby w nauczaniu i w pasieniu trzody (Efez. 4:11). Przez minione dziesięciolecia Jehowa dbał o to, by Jego owce zawsze miały odpowiednich pasterzy, i niewątpliwie dalej będzie się o to troszczył. W Księdze Micheasza 5:5 obiecuje, że Jego lud w dniach ostatnich otrzyma „siedmiu pasterzy” i „ośmiu książąt”, czyli sporą liczbę zdolnych mężczyzn sprawujących przewodnictwo.

 3. Wyjaśnij, co oznacza ‛sianie ze względu na ducha’.

³ Jeśli jesteś ochrzczonym Świadkiem Jehowy, jak możesz wzbudzić w sobie pragnienie ubiegania się o dodatkowe zadania w zborze? ‛Siej ze względu na ducha’ (Gal. 6:8). Oznacza to, że powinieneś postępować w taki sposób, aby duch święty mógł swobodnie oddziaływać na twoje życie. Bądź natomiast zdecydowany nie siać „ze względu na swe ciało”. Nie pozwól, by pragnienie wygód, wypoczynku czy rozrywki tłumiło w tobie chęć rozwijania się w służbie dla Boga. Wszyscy chrześcijanie muszą ‛siać ze względu na ducha’, a mężczyźni, którzy to robią, z pewnością zdobędą z czasem kwalifikacje bardzo przydatne w zborze. Obecnie potrzeba wielu sług pomocniczych i starszych, dlatego niniejszy artykuł skierowany jest bezpośrednio do ochrzczonych mężczyzn. Drodzy bracia, zechciejcie rozważyć te myśli wnikliwie i z modlitwą.

Ubiegaj się o „wspaniałą pracę”

 4, 5. (a) O jakie zadania w zborze powinni się ubiegać ochrzczeni mężczyźni? (b) Jak można zabiegać o tę „wspaniałą pracę”?

⁴ Nadzorcą nie zostaje się automatycznie; o tę „wspaniałą pracę” trzeba się ubiegać (1 Tym. 3:1). Wiąże się to z pomaganiem braciom — z troszczeniem się o ich potrzeby (odczytaj Izajasza 32:1, 2). Mężczyzna, który ubiega się o taką pracę z właściwych pobudek, nie kieruje się ambicją. Przeciwnie, z całego serca pragnie niesamolubnie wyświadczać dobro innym.

⁵ Kto chce zostać sługą pomocniczym, a z czasem nadzorcą, musi spełniać wymagania nakreślone w Biblii (1 Tym. 3:1-10, 12, 13; Tyt. 1:5-9). Zadaj sobie następujące pytania: „Czy biorę pełny udział w służbie kaznodziejskiej i czy wspieram w niej drugich? Czy pokrzepiam współwyznawców, okazując im szczere zainteresowanie? Czy jestem znany z tego, że pilnie studiuję Słowo Boże? Czy staram się ulepszać swe wypowiedzi na zebraniach? Czy sumiennie wywiązuję się z zadań powierzanych mi przez starszych?” (2 Tym. 4:5). Wszystkie te pytania warto poważnie przemyśleć.

 6. Co jest niezbędne, by się nadawać do usługiwania w zborze?

⁶ Aby się nadawać do usługiwania w zborze, trzeba też dzięki duchowi świętemu ‛stać się potężnym w człowieku, jakim jesteśmy wewnątrz’ (Efez. 3:16). Powierzenie komuś zadań sługi pomocniczego lub starszego nie odbywa się drogą głosowania. Zależy od rozwoju duchowego. Na czym on polega? Między innymi powinieneś ‛stale postępować według ducha’ i pielęgnować jego „owoc” (Gal. 5:16, 22, 23). Gdy rozwiniesz zbożne przymioty nieodzowne do wykonywania dodatkowych zadań i gdy będziesz wprowadzać w czyn otrzymywane rady i zachęty, ‛twój postęp stanie się jawny dla wszystkich’ (1 Tym. 4:15).

Przejawiaj ducha ofiarności

 7. Z czym się wiąże usługiwanie innym?

⁷ Usługiwanie innym wiąże się z dużym wysiłkiem i wymaga ofiarności. Chrześcijańscy nadzorcy to duchowi pasterze, którzy szczerze się interesują problemami trzody. Zwróćmy uwagę, jaki stosunek do pracy pasterskiej miał apostoł Paweł. Współwyznawców w Koryncie zapewnił: „Z ogromnego ucisku oraz udręczenia serca napisałem do was wśród wielu łez — nie po to, żebyście się zasmucili, ale żebyście znali miłość, którą tym szczególniej żywię do was” (2 Kor. 2:4). Jak widać, Paweł wkładał w tę służbę całe swoje serce.

 8, 9. Podaj biblijne przykłady mężczyzn, którzy dbali o potrzeby innych.

⁸ Duch ofiarności zawsze wyróżniał mężczyzn, którzy trudzili się dla dobra ludu Jehowy. Nie wyobrażamy sobie, by Noe powiedział domownikom: „Dajcie znać, jak skończycie budowę arki, bo też chcę tam wejść”. Albo czy Mojżesz oświadczyłby Izraelitom w Egipcie: „Spotkamy się nad Morzem Czerwonym. Postarajcie się jakoś tam dotrzeć”? Jozue nie wydał polecenia: „Powiadomcie mnie, gdy już runą mury Jerycha”. Również Izajasz nie wskazał na kogoś innego, mówiąc: „Oto on! Jego poślij” (por. Izaj. 6:8).

⁹ Najznamienitszym przykładem człowieka, który poddawał się wpływowi ducha Bożego, jest Jezus Chrystus. Chętnie przyjął on od Boga rolę Odkupiciela (Jana 3:16). Czyż niesamolubna miłość Chrystusa nie wzbudza w nas wdzięczności? Pewien długoletni starszy tak opisał swoje uczucia wobec braci: „To, co Jezus powiedział do Piotra — paś moje owieczki — porusza mnie do głębi. W ciągu minionych lat przekonałem się, że nawet kilka życzliwych słów albo miły gest mogą kogoś bardzo podnieść na duchu. Praca pasterska daje mi mnóstwo radości” (Jana 21:16).

10. Co pobudza chrześcijan do naśladowania postawy Chrystusa?

¹⁰ Ochrzczeni mężczyźni z pewnością chcą się troszczyć o współwyznawców, naśladując Jezusa, który powiedział: „Ja was pokrzepię” (Mat. 11:28). Postępują tak, powodowani wiarą w Boga i miłością do braci; nie uważają, że usługiwanie im wymaga zbyt wielu wyrzeczeń. Co jednak powinien zrobić chrześcijanin, który nie odczuwa potrzeby ubiegania się o tę „wspaniałą pracę”? Czy może w sobie wypielęgnować takie pragnienie?

Pielęgnuj pragnienie usługiwania

11. Jak rozwinąć pragnienie usługiwania innym?

¹¹ Jeśli nie ubiegasz się o zadania w zborze, ponieważ brakuje ci wiary we własne możliwości, módl się o ducha świętego (Łuk. 11:13). Pomoże ci on rozproszyć wszelkie obawy. Chęć usługiwania pochodzi od Jehowy — to Jego duch rodzi w nas takie szlachetne pobudki oraz dodaje sił do pełnienia świętej służby (Filip. 2:13; 4:13). Dlatego proś Boga, by pomógł ci rozwinąć pragnienie wzięcia na siebie dodatkowych obowiązków (odczytaj Psalm 25:4, 5).

12. Jak zdobyć mądrość potrzebną do wywiązywania się z obowiązków zborowych?

¹² Być może ktoś nie chce poszerzyć zakresu służby, bo uważa, że troszczenie się o potrzeby braci byłoby dla niego zbyt trudne i obciążające. Albo też sądzi, że do wywiązywania się z obowiązków zborowych brakuje mu mądrości. W takim razie mógłby się bardziej skupić na zdobywaniu wiedzy ze Słowa Bożego i publikacji biblijnych. Powinien się zastanowić, czy poświęca wystarczająco dużo czasu na studium Pisma Świętego i czy modli się o mądrość. Zachęcał do tego uczeń Jakub: „Jeżeli (...) komuś z was brakuje mądrości, niech prosi Boga, bo on daje wszystkim szczodrze i bez wypominania — a będzie mu dana” (Jak. 1:5). Czy wierzysz w tę natchnioną obietnicę? W odpowiedzi na modlitwę Salomona Bóg dał mu „serce mądre i odznaczające się zrozumieniem”, dzięki czemu mógł on ‛rozróżniać między dobrem a złem’, gdy sądził Izraelitów (1 Król. 3:7-14). Owszem, sytuacja Salomona była wyjątkowa. Możemy jednak być pewni, że Jehowa udzieli każdemu mężczyźnie mądrości potrzebnej do należytego dbania o trzodę Bożą (Prz. 2:6).

13, 14. (a) Wyjaśnij, jak Paweł odwzajemniał miłość Chrystusa. (b) Jak miłość okazana przez Chrystusa powinna wpływać na nas?

¹³ Chcąc rozwijać pragnienie usługiwania, warto też głęboko rozmyślać o tym, czego dokonał dla nas Jehowa i Jego Syn. Zastanówmy się chociażby nad wypowiedzią z Listu 2 do Koryntian 5:14, 15 (odczytaj). W jakim sensie ‛miłość Chrystusa nas przymusza’? Gdy Jezus zgodnie z wolą Bożą oddał za nas życie, okazał nam wyjątkową miłość, która porusza nasze serca i napełnia je wdzięcznością. Miłość ta miała przemożny wpływ również na życie apostoła Pawła. Dzięki niej wystrzegał się samolubstwa i skupiał na służeniu Bogu oraz pomaganiu współwyznawcom i innym ludziom.

¹⁴ Wdzięczni za miłość Chrystusa, dobrze rozumiemy, jak nierozsądne byłoby ‛sianie ze względu na swe ciało’ — czyli dążenie do egoistycznych celów i zaspokajanie głównie własnych pragnień. Chcemy na pierwszym miejscu w życiu stawiać wykonywanie dzieła zleconego nam przez Boga. Chcemy też z miłości służyć naszym braciom „jak niewolnicy” (odczytaj Galatów 5:13). Gdy uważamy siebie za takich niewolników i pokornie pracujemy na rzecz innych sług Jehowy, staramy się ich szanować i cenić. Z pewnością nie będziemy ich krytykować ani oskarżać, jak to czyni Szatan (Obj. 12:10).

Wysiłek całej rodziny

15, 16. Jaki wpływ na przydatność brata w zborze może mieć jego rodzina?

¹⁵ Jeśli jakiś brat ma żonę i dzieci, to przy zalecaniu go na sługę pomocniczego lub starszego brana jest pod uwagę sytuacja panująca w jego rodzinie. A zatem stan duchowy i reputacja bliskich mają tu niebagatelne znaczenie. Gdy chrześcijanin ubiega się o dodatkowe zadania w zborze, bardzo ważne jest, by wspierała go w tym cała rodzina (odczytaj 1 Tymoteusza 3:4, 5, 12).

¹⁶ Współpraca w rodzinie zjednuje jej członkom uznanie Boże (Efez. 3:14, 15). Chcąc troszczyć się o sprawy zborowe i jednocześnie ‛bardzo dobrze przewodzić własnemu domowi’, chrześcijanin musi zachowywać równowagę. Dlatego starszy lub sługa pomocniczy powinien każdego tygodnia studiować Biblię z żoną i dziećmi, aby wszyscy odnosili pożytek ze wspólnego wielbienia Boga. Musi też regularnie wyruszać z nimi do służby kaznodziejskiej. Oczywiście wymaga to chętnej współpracy ze strony każdego domownika.

Czy zechcesz znowu usługiwać?

17, 18. (a) Co mógłbyś zrobić, jeśli niedawno straciłeś kwalifikacje do usługiwania? (b) Jaką postawę powinien przyjąć brat, który od jakiegoś czasu nie jest starszym lub sługą pomocniczym?

¹⁷ Możliwe, że kiedyś byłeś już starszym lub sługą pomocniczym, ale z jakichś względów obecnie nie usługujesz w tym charakterze. Rzecz jasna kochasz Jehowę, a On na pewno dalej się o ciebie troszczy (1 Piotra 5:6, 7). Czy powiedziano ci, że powinieneś dokonać określonych zmian? Bądź gotów uznać swój błąd i z pomocą Boga rób postępy. Wystrzegaj się zgorzknienia. Kieruj się mądrością i pielęgnuj pozytywne nastawienie. Pewien nadzorca, który po wielu latach utracił przywilej usługiwania, opowiada: „Byłem zdecydowany nie zwalniać tempa — chodziłem na zebrania, uczestniczyłem w służbie i czytałem Biblię tak jak wtedy, gdy byłem starszym. Myślałem, że będę znów usługiwać za jakiś rok lub dwa, ale nauczyłem się cierpliwości, bo czekałem prawie siedem lat. Bardzo pomogły mi zachęty innych, żeby nie rezygnować i dalej się ubiegać o dodatkowe zadania w zborze”.

¹⁸ Jeśli jesteś w podobnej sytuacji, nie poddawaj się zniechęceniu. Rozmyślaj nad tym, jak Jehowa błogosławi twojej służbie oraz rodzinie. Umacniaj swoich bliskich pod względem duchowym, odwiedzaj chorych i pokrzepiaj słabych. A co najważniejsze, ceń zaszczyt wysławiania Boga i głoszenia dobrej nowiny o Królestwie jako świadek na rzecz Jehowy (Ps. 145:1, 2; Izaj. 43:10-12)a.

Dokonaj samooceny

19, 20. (a) Do czego zachęcono ochrzczonych braci? (b) Co zostanie omówione w następnym artykule?

¹⁹ Nadzorcy i słudzy pomocniczy są dziś potrzebni w zborach bardziej niż kiedykolwiek. Usilnie zachęcamy każdego ochrzczonego brata, który nie usługuje w tym charakterze, by dokonał szczerej samooceny i zadał sobie pytanie: „Dlaczego nie ubiegam się o dodatkowe zadania w zborze?”. Oby duch Jehowy pomógł ci właściwie spojrzeć na tę sprawę.

²⁰ Z ofiarnych wysiłków zamianowanych braci odnoszą korzyść wszyscy członkowie zboru. Życzliwe, niesamolubne działanie wydaje szczodry plon — radość z usługiwania innym oraz ‛siania ze względu na ducha’. Ale w następnym artykule wykazano, że nie możemy też zasmucać świętego ducha Bożego. Jak się tego wystrzegać?

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• O czym upewnia nas proroctwo z Micheasza 5:5?

• Na czym polega przejawianie ducha ofiarności?

• Jak pielęgnować pragnienie usługiwania innym?

• Jaki wpływ na przydatność chrześcijanina w zborze ma jego rodzina?

[Ilustracje na stronie 25]

Jak mógłbyś ubiegać się o dodatkowe zadania w zborze?