Radość z wolności danej przez Boga
„Radość z Jehowy jest waszą ostoją” (NEHEMIASZA 8:10).
1. Czym jest radość i dlaczego słudzy Boży doznają tego uczucia?
JEHOWA napełnia serca swych czcicieli radością. Ten stan wielkiego szczęścia i wesela jest rezultatem dostąpienia lub oczekiwania czegoś dobrego. Ludzie oddani Bogu odczuwają radość, ponieważ jest ona owocem Jego świętego ducha, Jego czynnej mocy (Galatów 5:22, 23). Pełniąc służbę dla Jehowy, jesteśmy prowadzeni duchem świętym, dzięki czemu możemy pozostawać radośni nawet w czasie ciężkich prób.
2. Dlaczego za dni Ezdrasza Żydzi przy pewnej okazji bardzo się radowali?
2 W V wieku p.n.e. Żydzi przy pewnej szczególnej okazji skorzystali z wolności danej im przez Boga, by obchodzić w Jeruzalem radosne Święto Namiotów. Kiedy Ezdrasz i inni Lewici przeczytali i objaśnili Prawo Boże, „lud odszedł, by jeść i pić, i wysyłać porcje, i wielce się radować, gdyż zrozumieli słowa, które im oznajmiono” (Nehemiasza 8:5-12).
Radość z Jehowy naszą ostoją
3. Pod jakim warunkiem możemy liczyć na to, że „radość z Jehowy” będzie naszą ostoją?
3 Podczas tego święta Żydzi przekonali się o prawdziwości zapewnienia: „Radość z Jehowy jest waszą ostoją” (Nehemiasza 8:10). Radość ta jest również naszą ostoją, jeśli jako oddani i ochrzczeni świadkowie na rzecz Jehowy strzeżemy otrzymanej od Niego wolności. Niektórzy z nas zostali namaszczeni duchem świętym i przyjęci do rodziny Bożej w charakterze niebiańskich współdziedziców Chrystusa (Rzymian 8:15-23). Reszta, stanowiąca dziś zdecydowaną większość, cieszy się perspektywą życia w ziemskim raju (Łukasza 23:43). Mamy więc powody do wielkiej radości!
4. Co pomaga chrześcijanom znosić cierpienia i prześladowania?
4 Pomimo takich cudownych widoków na przyszłość nie jest łatwo znosić cierpienia i prześladowania. Potrafimy jednak trwać, gdyż Bóg udziela nam swego świętego ducha. Dzięki niemu odczuwamy radość i mamy przeświadczenie, że nic nie zdoła nas ograbić z nadziei ani pozbawić miłości Bożej. Ponadto możemy być pewni, iż Jehowa będzie naszą ostoją, jeśli nie przestaniemy Go miłować całym swym sercem, całą duszą, całym umysłem i ze wszystkich sił (Łukasza 10:27).
5. Gdzie wymieniono powody do radości?
5 Lud Jehowy dostąpił przeobfitych błogosławieństw i ma wiele powodów do radości. Niektóre z nich wymienił apostoł Paweł w Liście do Galatów. O dalszych wspomniano w innych księgach biblijnych. Rozważenie takich radosnych dobrodziejstw niewątpliwie podniesie nas na duchu.
Wartość wolności, którą daje Bóg
6. Dlaczego Paweł usilnie zachęcał chrześcijan w Galacji, by stali mocno?
6 Jako chrześcijanie, cieszymy się uznaniem Bożym. Chrystus wyzwolił swych naśladowców spod Prawa Mojżeszowego, toteż chrześcijan w Galacji usilnie zachęcono, by stali mocno i nie wprzęgali się w „jarzmo niewoli”. A co z nami? Gdybyśmy próbowali zaskarbić sobie miano sprawiedliwych przestrzeganiem owego Prawa, odłączylibyśmy się od Chrystusa. Wspierani duchem Bożym czekamy więc na „spodziewaną sprawiedliwość”, która nie jest następstwem cielesnego obrzezania ani żadnych innych uczynków Prawa, lecz wiary działającej dzięki miłości (Galatów 5:1-6).
7. Jak powinniśmy się zapatrywać na świętą służbę dla Jehowy?
7 Wielkim dobrodziejstwem jest możliwość korzystania z wolności Bożej w celu ‛służenia Jehowie z radością’ (Psalm 100:2). Pełnienie świętej służby dla „Jehowy Boga, Wszechmocnego”, samego „Króla wieczności”, faktycznie jest bezcennym przywilejem! (Objawienie 15:3). Jeżeli niekiedy cierpisz wskutek braku poczucia własnej wartości, zapewne odniesiesz korzyść, gdy sobie uzmysłowisz, że Jehowa za pośrednictwem Jezusa Chrystusa pociągnął cię do siebie i pozwolił ci uczestniczyć w „świętym dziele dobrej nowiny Bożej” (Rzymian 15:16; Jana 6:44; 14:6). Czyż nie są to powody do radości i wdzięczności wobec Boga?
8. Jaki mamy powód do radości w związku z Babilonem Wielkim?
8 Radujemy się też daną przez Boga wolnością od Babilonu Wielkiego, światowego imperium religii fałszywej (Objawienie 18:2, 4, 5). Chociaż ten przyrównany do nierządnicy system religijny w sensie symbolicznym ‛siedzi nad wieloma wodami’, wyobrażającymi „ludy i rzesze, i narody, i języki”, to jednak nie zasiada nad sługami Jehowy — nie obejmuje ich w dziedzinie religijnej swoimi wpływami ani władzą (Objawienie 17:1, 15). Radujemy się cudownym światłem Bożym, podczas gdy poplecznicy Babilonu Wielkiego tkwią w duchowym mroku (1 Piotra 2:9). To prawda, że zrozumienie niektórych „głębokich rzeczy Bożych” może sprawiać trudność (1 Koryntian 2:10). Ale dzięki modlitwom o mądrość i pomoc ducha świętego jesteśmy w stanie pojąć prawdę biblijną, która wyswobadza pod względem duchowym (Jana 8:31, 32; Jakuba 1:5-8).
9. Co musimy czynić, by już zawsze cieszyć się wolnością od fałszu religijnego?
9 Nie tkwimy w niewoli fałszu religijnego, lecz jeśli chcemy zachować tę wolność, musimy odrzucać odstępcze poglądy. Chrześcijanie w Galacji dobrze wystartowali w chrześcijańskim biegu, ale później pewni ludzie zaczęli im utrudniać okazywanie posłuszeństwa prawdzie. Taka niegodziwa namowa nie pochodziła od Boga, toteż należało się jej przeciwstawić. Jak odrobina zakwasu wywołuje fermentację w całym cieście, tak fałszywi nauczyciele albo odstępcze skłonności mogą skalać cały zbór. Paweł życzył zwolennikom obrzezania, usiłującym podkopać wiarę Galatów, żeby nie poprzestali na tym ceremonialnym zabiegu — niechaj poddadzą się kastracji. Mocne słowa! Ale jeśli nie chcemy popaść w niewolę fałszu religijnego, to musimy równie stanowczo odrzucać odstępcze poglądy (Galatów 5:7-12).
Usługujmy sobie jak niewolnicy w duchu miłości
10. Jaki obowiązek spoczywa na wszystkich członkach chrześcijańskiej społeczności?
10 Dzięki temu, że Bóg dał nam wolność, należymy do wspaniałej społeczności braterskiej, ale jako jej członkowie musimy przejawiać miłość. Chrześcijanie galaccy nie mogli uważać swej wolności za „pretekst dla ciała” ani za usprawiedliwienie samolubstwa. Mieli z miłości usługiwać sobie jak niewolnicy (Kapłańska [3 Mojżeszowa] 19:18; Jana 13:35). Nam też nie wolno kąśliwie wyrażać się o drugich ani żywić do nich nienawiści, gdyż moglibyśmy się wzajemnie unicestwić. Rzecz jasna nic takiego nie nastąpi, jeśli będziemy okazywać braterską miłość (Galatów 5:13-15).
11. Jak możemy się okazać dobrodziejstwem dla drugich i jak oni mogą nas błogosławić?
11 Korzystając ze swej wolności zgodnie ze wskazówkami ducha Bożego, okażemy drugim miłość i staniemy się dla nich błogosławieństwem. Powinniśmy zawsze poddawać się nadzorowi i kierownictwu ducha świętego. Dzięki temu nie ulegniemy skłonności do samolubnego dogadzania ciału, które „w swym pragnieniu jest przeciwne duchowi”. Jeżeli pozwalamy, by prowadził nas duch Boży, będziemy czynić dobro, i to nie ze względu na przepisy zobowiązujące do posłuszeństwa oraz nakładające kary na osoby winne wykroczeń. Na przykład miłość — a nie samo prawo — powstrzyma nas od oczerniania bliźnich (Kapłańska 19:16). Ten owoc ducha pobudzi nas do mówienia i postępowania w sposób życzliwy. Za okazywanie miłości drudzy będą nas błogosławić, wyrażać się o nas z uznaniem (Przysłów [Przypowieści] 10:6). Co więcej, przebywanie w naszym towarzystwie okaże się dla nich dobrodziejstwem (Galatów 5:16-18).
Krańcowo różne owoce
12. Jakie dobrodziejstwa zawdzięczamy wystrzeganiu się grzesznych „uczynków ciała”?
12 Wiele błogosławieństw związanych z wolnością otrzymaną od Boga wynika z wystrzegania się grzesznych „uczynków ciała”. Dzięki przynależności do ludu Bożego unikamy mnóstwa udręk, gdyż nie wdajemy się w nieczystość, rozpustę ani wyuzdanie. Stronimy od bałwochwalstwa, toteż odczuwamy radość, która płynie z postępowania w sposób podobający się Jehowie (1 Jana 5:21). Nie zajmujemy się spirytyzmem, więc nie podlegamy władzy demonów. Naszej braterskiej społeczności nie rujnują nieprzyjazne stosunki, rywalizacja, zazdrość, napady gniewu, spory, podziały, sekty ani zawiść. Radości naszej nie mącą pijatyki ani hulanki. Paweł ostrzega, iż żaden człowiek dopuszczający się uczynków ciała nie odziedziczy Królestwa Bożego. Ponieważ zważamy na tę przestrogę, przyświeca nam radosna nadzieja Królestwa (Galatów 5:19-21).
13. Wymień owoce świętego ducha Jehowy.
13 Wolność dana przez Boga jest dla nas źródłem radości, gdyż jako chrześcijanie wydajemy owoce Jego ducha. Z listu apostoła Pawła do Galatów jasno wynika, że uczynki grzesznego ciała niczym ciernie krańcowo różnią się od wszczepionych w bogobojne serca wspaniałych owoców ducha, do których należą: miłość, radość, pokój, wielkoduszność, życzliwość, dobroć, wiara, łagodność i panowanie nad sobą. Jesteśmy zdecydowani ujarzmiać pożądliwości grzesznego ciała, a poddawać się kierownictwu ducha Bożego i zgodnie z nim postępować. Pod jego wpływem stajemy się pokorni i usposobieni pokojowo, tak iż ‛nie popadamy w próżność, nie pobudzamy jedni drugich do współzawodnictwa ani nie zazdrościmy sobie wzajemnie’. Nic więc dziwnego, że przestawanie z osobami wydającymi owoce ducha sprawia wielką radość! (Galatów 5:22-26).
Inne powody do radości
14. Jaka zbroja jest potrzebna w walce ze złymi mocami duchowymi?
14 Z duchową wolnością otrzymaną od Boga wiąże się ochrona przed Szatanem i demonami. Jeżeli chcemy odnosić sukcesy w zmaganiach z niewidzialnymi złymi mocami, to musimy nosić „pełną zbroję od Boga”. Potrzebny nam jest pas prawdy i napierśnik sprawiedliwości. Nasze nogi muszą być obute w wyposażenie dobrej nowiny o pokoju. Niezbędna jest wielka tarcza wiary, umożliwiająca gaszenie ognistych pocisków niegodziwca. Musimy też założyć hełm zbawienia oraz władać „mieczem ducha” — Słowem Bożym. Ponadto ‛wciąż módlmy się w duchu przy każdej sposobności’ (Efezjan 6:11-18). Jeśli nosimy taką zbroję i wystrzegamy się demonizmu, to pozostajemy nieustraszeni i radośni (por. Dzieje 19:18-20).
15. Jakich radosnych dobrodziejstw zaznajemy dzięki kierowaniu się w życiu Słowem Bożym?
15 Odczuwamy radość, gdyż postępujemy zgodnie ze Słowem Bożym i jesteśmy wolni od poczucia winy dręczącego wiele osób obciążonych jakimiś grzechami. ‛Usilnie staramy się o to, aby wobec Boga i ludzi mieć zawsze czyste sumienie’ (Dzieje 24:16, Bw). Nie musimy więc obawiać się kary, którą Bóg wymierzy zatwardziałym grzesznikom (Mateusza 12:22-32; Hebrajczyków 10:26-31). Jeżeli usłuchamy rady z Księgi Przysłów 3:21-26, przekonamy się, jak trafne są zawarte tam słowa: „Przezorności, rozwagi, strzeż mój synu, niech one ci z oczu nie schodzą; a życiem twej duszy się staną, wdzięczną ozdobą dla szyi. I drogą swą pójdziesz bezpiecznie, bo noga się twoja nie potknie; gdy spoczniesz, nie zaznasz trwogi, zaśniesz, a sen twój przyjemny. Nagły strach cię nie przerazi ni klęska, gdy dotknie przewrotnych; bo z tobą jest Jahwe, przed sidłem twą nogę ochroni” (BT).
16. Z jakiego względu modlitwa jest powodem do radości i jaką rolę odgrywa tu duch Jehowy?
16 Innym powodem do radości jest fakt, iż możemy swobodnie przystępować do Jehowy w modlitwie i mieć pewność, że zostaniemy wysłuchani. Bóg spełnia nasze prośby, gdyż odczuwamy nacechowaną szacunkiem „bojaźń Jehowy” (Przysłów 1:7). A ponieważ pragniemy trwać w miłości Bożej, ‛modlimy się w duchu świętym’ (Judy 20, 21). Oznacza to, że przejawiamy nastawienie serca podobające się Bogu i modlimy się pod wpływem ducha świętego o rzeczy zgodne z wolą Jehowy oraz Jego Słowem, które ukazuje nam, jak i o co mamy prosić (1 Jana 5:13-15). Jeżeli w czasie ciężkiej próby nie wiemy, o co się modlić, duch ‛wspiera nas w niemocy naszej, wstawiając się za nami w niewysłowionych westchnieniach’, a Bóg wysłuchuje takich błagań (Rzymian 8:26, 27, Bw). Módlmy się o ducha świętego i pozwalajmy, by pomagał nam wydawać te owoce, które są szczególnie potrzebne do wytrwania w danej próbie (Łukasza 11:13). Radość naszą spotęguje też poprzedzone modlitwą, pilne studium Słowa Bożego, natchnionego duchem świętym, oraz chrześcijańskich publikacji opracowanych pod kierownictwem tego ducha.
Zawsze dostępna pomoc
17. Jak przeżycia Mojżesza oraz słowa wypowiedziane przez Dawida poświadczają, że Jehowa jest ze swoim ludem?
17 Korzystając we właściwy sposób z wolności danej przez Boga, radujemy się świadomością, iż jest z nami Jehowa. Kiedy niepomyślne okoliczności zmusiły Mojżesza do opuszczenia Egiptu, dzięki wierze „pozostawał nieugięty, jak gdyby widział Niewidzialnego” (Hebrajczyków 11:27). Mojżesz nie był sam; wiedział, że jest z nim Jehowa. Podobną myśl wyrazili w swej pieśni synowie Koracha: „Bóg jest dla nas ucieczką i mocą: łatwo znaleźć u Niego pomoc w trudnościach. Przeto się nie boimy, choćby waliła się ziemia i góry zapadały w otchłań morza. Niech wody jego burzą się i kipią, niech góry się chwieją pod jego naporem” (Psalm 46:2-4, BT). Jeżeli tak samo wierzysz Bogu, On nigdy cię nie porzuci. Dawid oświadczył: „Choćby mnie opuścili ojciec mój i matka, to jednak Jahwe mnie przygarnie” (Psalm 27:10, BT). Ileż radości daje świadomość, że Bóg tak bardzo troszczy się o swych czcicieli! (1 Piotra 5:6, 7).
18. Dlaczego ci, którzy odczuwają radość z Jehowy, są wolni od przytłaczającego uczucia niepokoju?
18 Radując się z Jehowy, jesteśmy dzięki Niemu wolni od przytłaczającego uczucia niepokoju. Apostoł Paweł radzi: „Niczym się nie zamartwiajcie, lecz we wszystkim przez modlitwę i błaganie połączone z dziękczynieniem swoje prośby oznajmiajcie Bogu; a pokój Boży, który przewyższa wszelką myśl, będzie za pośrednictwem Chrystusa Jezusa strzegł waszych serc i władz umysłowych” (Filipian 4:6, 7). Pokój Boży to niezrównany spokój przejawiany nawet w najtrudniejszych sytuacjach. Pomaga nam zachowywać pogodę serca, co jest prawdziwym dobrodziejstwem pod względem duchowym, emocjonalnym i cielesnym (Przysłów 14:30). Ułatwia nam też zachowywanie równowagi psychicznej, gdyż wiemy, iż żadna rzecz, do której Bóg dopuszcza, nie może nam wyrządzić trwałej szkody (Mateusza 10:28). Cieszymy się tym pokojem, wynikającym ze ścisłej więzi z Bogiem nawiązanej za pośrednictwem Jezusa Chrystusa, gdyż oddaliśmy się Jehowie i podporządkowaliśmy kierownictwu Jego ducha, do którego owoców należy radość i pokój.
19. Jakie nastawienie serca pomoże nam zachować radość?
19 Trwanie całym sercem przy wolności otrzymanej od Boga i przy nadziei Królestwa pomoże nam zachować radość. Na przykład nie zawsze uda się nam coś zrobić dla polepszenia stanu zdrowia, możemy jednak modlić się o mądrość i siły potrzebne do radzenia sobie pomimo trudności, a przy tym czerpać pociechę z rozmyślania o naszym teraźniejszym zdrowiu duchowym i o nadziei na literalne uzdrowienie, do którego dojdzie pod rządami Królestwa (Psalm 41:2-4, Bw; Izajasza 33:24). Obecnie może czasem cierpimy niedostatek, ale wszystkie nasze potrzeby zostaną zaspokojone w jakże bliskim już ziemskim raju (Psalm 72:14, 16; Izajasza 65:21-23). Nasz niebiański Ojciec w każdej sytuacji na pewno doda nam sił, a w końcu pozwoli się upajać pełnią radości (Psalm 145:14-21).
Ceń sobie wolność otrzymaną od Boga
20. Wyjaśnij na podstawie Psalmu 100:1-5, jak powinniśmy stawać przed Jehową.
20 Jako słudzy Jehowy, niewątpliwie powinniśmy cenić sobie otrzymaną od Niego wolność, zapewniającą nam radość oraz tyle innych dobrodziejstw. Nic dziwnego, że Psalm 100:1-5 nawołuje nas, byśmy przybyli przed oblicze Boże „z wesołym wołaniem”. Należymy do Jehowy, naszego troskliwego, miłującego Pasterza. Tak, „myśmy Jego ludem i owcami Jego pastwiska”. Okoliczność, że Jehowa Bóg jest Stwórcą i odznacza się wspaniałymi przymiotami, pobudza nas do wejścia na dziedzińce Jego świątyni z wysławianiem i dziękczynieniem. Pragniemy ‛błogosławić Jego imię’, mówić o Nim z najwyższym uznaniem. Ponadto zawsze możemy liczyć na Jego serdeczną życzliwość, na Jego łaskawe względy. „Z pokolenia na pokolenie” Jehowa dochowuje wierności i niezmiennie okazuje miłość każdemu, kto spełnia Jego wolę.
21. Jakiej zachęty udzielono w pierwszym numerze Strażnicy i jak powinniśmy traktować wolność, którą nas obdarzył Bóg?
21 Ponieważ jesteśmy niedoskonali, nie potrafimy ustrzec się wszelkich trudności. Ale z pomocą Jehowy zdołamy być Jego odważnymi i rozradowanymi świadkami. Warto w związku z tym zwrócić uwagę na słowa z pierwszego numeru niniejszego czasopisma (lipiec 1879): „Odwagi (...) mój chrześcijański bracie i moja siostro, którzy mimo zmęczenia staracie się biec wąską drogą. Nie przejmujcie się wyboistością naszego szlaku; został on cały uświęcony i poświęcony błogosławionymi stopami naszego Mistrza. Każdy cierń uważajcie za kwiat, a każdy szorstki głaz — za kamień milowy zbliżający was do celu. (...) Miejcie wzrok utkwiony w nagrodę”. Obecnie miliony sług Jehowy wpatruje się w nagrodę, mając wiele powodów do zachowywania odwagi i radości. Strzeż razem z nimi wolności otrzymanej od Boga. Nie chybiaj celu, dla którego zostaliśmy nią obdarzeni, a twą ostoją niech zawsze będzie radość z Jehowy.
Jak byś odpowiedział?
◻ Jak „radość z Jehowy” może być naszą ostoją?
◻ Jakie korzyści pod względem religijnym zapewnia ludowi Bożemu wolność otrzymana od Jehowy?
◻ Dlaczego należy usługiwać drugim w duchu miłości?
◻ Wymień niektóre korzyści związane z wolnością daną przez Boga.
◻ Co pomaga sługom Jehowy zachowywać radość?
[Ilustracja na stronie 23]
„Każdy cierń uważajcie za kwiat, a każdy szorstki głaz — za kamień milowy zbliżający was do celu”