„Nałóżcie całą zbroję od Boga”

„Nałóżcie całą zbroję od Boga, żebyście mogli stać niewzruszenie wobec machinacji Diabła” (EFEZJAN 6:11).

 1, 2. Opisz własnymi słowami duchową zbroję, którą muszą nałożyć chrześcijanie.

W I WIEKU n.e. Rzym był u szczytu potęgi. Dzięki swym silnym legionom kontrolował dużą część ówczesnego świata. Pewien historyk określił tę armię mianem „najskuteczniejszej organizacji militarnej w dziejach”. Zawodową armię rzymską tworzyli zdyscyplinowani żołnierze, którzy byli poddawani rygorystycznemu szkoleniu, ale skuteczność bojową zawdzięczali również uzbrojeniu. Na przykładzie zbroi rzymskiego żołnierza apostoł Paweł pokazał, jakiego wyposażenia potrzebują chrześcijanie, by z powodzeniem stawiać czoło Diabłu.

² Opis tej duchowej zbroi znajdujemy w Liście do Efezjan 6:14-17. Czytamy tam: „Stójcie niewzruszenie, opasawszy lędźwie prawdą i nałożywszy napierśnik prawości oraz obuwszy nogi w wyposażenie dobrej nowiny o pokoju. Przede wszystkim weźcie wielką tarczę wiary, którą zdołacie zagasić wszystkie płonące pociski niegodziwca. Weźcie też hełm wybawienia i miecz ducha, to jest słowo Boże”. Wymienione przez Pawła elementy literalnej zbroi zapewniały rzymskiemu legioniście skuteczną ochronę. Dzierżył on również miecz, który był jego głównym orężem w indywidualnej walce.

 3. Dlaczego powinniśmy słuchać wskazówek Jezusa Chrystusa i naśladować jego przykład?

³ Kluczem do sukcesu armii rzymskiej było nie tylko wyposażenie i wyszkolenie żołnierzy, lecz także ich posłuszeństwo wobec dowódcy. Również chrześcijanie muszą być posłuszni Jezusowi Chrystusowi, którego Biblia określa mianem ‛wodza grup narodowościowych’ (Izajasza 55:4). Jest on ponadto „głową zboru” (Efezjan 5:23). Jezus udziela nam wskazówek co do prowadzenia duchowego boju i w doskonały sposób pokazuje, jak nosić duchową zbroję (1 Piotra 2:21). Ponieważ chrześcijańska osobowość ma wiele wspólnego z tą symboliczną zbroją, Pismo Święte radzi, byśmy się ‛uzbroili’ w Chrystusowe nastawienie umysłu (1 Piotra 4:1). Analizując poszczególne elementy duchowej zbroi, będziemy na przykładzie Jezusa starali się podkreślać, jak bardzo są ważne i skuteczne.

Ochrona lędźwi, piersi i stóp

 4. Jaką rolę w uzbrojeniu żołnierza odgrywał pas i co on symbolizuje?

⁴ Opasać lędźwie prawdą. W czasach biblijnych żołnierz nosił skórzany pas szeroki na 5—15 centymetrów. Takim pasem osłaniał swoje lędźwie, wygodnie mu też było zawiesić na nim miecz. Gdy się przepasywał, oznaczało to, że szykuje się do bitwy. Paweł posłużył się przykładem żołnierskiego pasa, by pokazać, jaki wpływ prawda biblijna powinna wywierać na nasze życie. Musimy być nią mocno przepasani, by zgodnie z nią żyć i móc w każdej chwili jej bronić (Psalm 43:3; 1 Piotra 3:15). Dlatego powinniśmy pilnie studiować Biblię i nad nią rozmyślać. Jezus miał Prawo Boże ‛w swoim wnętrzu’ (Psalm 40:8). Kiedy rozmawiał z przeciwnikami, mógł im odpowiadać cytowanymi z pamięci fragmentami Pism (Mateusza 19:3-6; 22:23-32).

 5. Wyjaśnij, jak rady biblijne mogą nam pomóc w obliczu prób i pokus.

⁵ Gdy będziemy się kierować prawdą biblijną, uchroni nas ona przed fałszywym rozumowaniem i pomoże podejmować mądre decyzje. W obliczu pokus lub prób wskazówki biblijne umocnią nas w postanowieniu czynienia tego, co słuszne. Dzięki temu będziemy mogli niejako ujrzeć naszego Wspaniałego Nauczyciela, Jehowę, i usłyszeć za sobą Jego słowa: „To jest ta droga. Chodźcie nią” (Izajasza 30:20, 21).

 6. Dlaczego musimy chronić swe symboliczne serce i jak nam w tym pomoże prawość?

⁶ Napierśnik prawości. Napierśnik noszony przez żołnierza chronił niezwykle ważny organ — serce. Szczególnej ochrony wymaga też nasze symboliczne serce, czyli nasze wnętrze, gdyż jest ono skłonne do zła (Rodzaju 8:21). Musimy zatem poznać i pokochać prawe zasady Jehowy (Psalm 119:97, 105). Umiłowanie prawości pobudzi nas do odrzucenia świeckiego sposobu myślenia, który ignoruje lub rozwadnia wyraźne wskazówki Jehowy. Ponadto kiedy miłujemy prawość i nienawidzimy zła, unikamy postępowania, które mogłoby zrujnować nam życie (Psalm 119:99-101; Amosa 5:15). O Jezusie, który dał nam pod tym względem wspaniały wzór, Pismo Święte mówi: „Umiłowałeś prawość, a znienawidziłeś bezprawie” (Hebrajczyków 1:9).a

 7. Dlaczego rzymski żołnierz potrzebował dobrego obuwia i co do niego przyrównano?

⁷ Założyć na nogi wyposażenie dobrej nowiny o pokoju. Rzymski żołnierz potrzebował wygodnych butów lub wytrzymałych sandałów, bo podczas kampanii często musiał pokonywać dziennie jakieś 30 kilometrów, dźwigając prawie 30 kilogramów uzbrojenia i ekwipunku. Słusznie więc Paweł przyrównał do obuwia naszą gotowość do głoszenia wieści o Królestwie wszystkim, którzy zechcą słuchać. Jest to niezmiernie ważne, bo czyż ludzie mogliby poznać Jehowę, gdybyśmy nie byli gotowi im głosić? (Rzymian 10:13-15).

 8. Jak możemy naśladować Jezusa w głoszeniu dobrej nowiny o Królestwie?

⁸ Głównie jakiej działalności poświęcił się Jezus, gdy przebywał na ziemi? Rzymskiemu namiestnikowi Poncjuszowi Piłatowi oświadczył: ‛Przyszedłem na świat, by dać świadectwo prawdzie’. Jezus głosił wszędzie tam, gdzie napotykał chętnych słuchaczy, a służba ta sprawiała mu tak wielką radość, że przedkładał ją nad własne potrzeby fizyczne (Jana 4:5-34; 18:37). Jeśli wzorem Jezusa pragniemy ogłaszać dobrą nowinę, znajdziemy do tego mnóstwo sposobności. A zaangażowanie w służbie pomoże nam zachować siły duchowe (Dzieje 18:5).

Tarcza, hełm i miecz

 9. Jaką ochronę zapewniała rzymskiemu żołnierzowi wielka tarcza?

⁹ Wielka tarcza wiary. Grecki odpowiednik wyrażenia „wielka tarcza” oznacza tarczę na tyle dużą, że można nią zasłonić niemal całe ciało. Stanowiła zatem skuteczną ochronę przed „płonącymi pociskami”, o których wspomniano w Liście do Efezjan 6:16. W czasach biblijnych żołnierze używali strzał wykonanych z trzciny; w ich wydrążonym wnętrzu umieszczano pojemniczki z zapalonym olejem. Pewien uczony uważa takie pociski za „jedną z najgroźniejszych broni wykorzystywanych w starożytnych wojnach”. Jeśli żołnierz nie miał dużej tarczy, by się zasłaniać przed takimi pociskami, mógł odnieść poważne obrażenia lub nawet zginąć.

10, 11. (a) Jakie „płonące pociski” Szatana mogłyby zniszczyć naszą wiarę? (b) Jak przykład Jezusa uzmysławia nam znaczenie wiary w chwilach prób?

¹⁰ Jakie „płonące pociski” miota Szatan, by zniszczyć naszą wiarę? Może się posłużyć prześladowaniami lub sprzeciwem ze strony rodziny, w pracy lub w szkole. W przypadku niektórych osób niszczycielskie pod względem duchowym okazało się pragnienie posiadania coraz to nowych rzeczy materialnych albo pokusa niemoralności. Chcąc się chronić przed takimi zagrożeniami, musimy ‛przede wszystkim wziąć wielką tarczę wiary’. Wiary nabywamy wtedy, gdy poznajemy Jehowę, regularnie rozmawiamy z Nim w modlitwach oraz dostrzegamy, jak On nas chroni i nam błogosławi (Jozuego 23:14; Łukasza 17:5; Rzymian 10:17).

¹¹ Kiedy Jezus przebywał na ziemi, pokazał, jak ważne jest w krytycznych czasach przejawianie silnej wiary. Całkowicie ufał decyzjom swego Ojca i ochoczo wykonywał Jego wolę (Mateusza 26:42, 53, 54; Jana 6:38). Nawet gdy doznawał wielkiej udręki w ogrodzie Getsemani, powiedział do Ojca: „Nie jak ja chcę, ale jak ty chcesz” (Mateusza 26:39). Nigdy nie stracił z oczu potrzeby zachowywania niezłomnej lojalności i sprawiania radości swemu Ojcu (Przysłów 27:11). Jeżeli tak samo ufamy Jehowie, nie pozwolimy, by krytyka lub sprzeciw osłabiły naszą wiarę. Jeśli polegamy na Bogu, okazujemy Mu miłość i przestrzegamy Jego przykazań, nasza wiara będzie się wciąż umacniać (Psalm 19:7-11; 1 Jana 5:3). Żadne dobra materialne ani chwilowe przyjemności cielesne nie mogą się równać z błogosławieństwami, jakie Jehowa przygotował dla tych, którzy Go miłują (Przysłów 10:22).

12. Jaką ważną część ciała ochrania hełm i dlaczego jest tak potrzebny?

¹² Hełm wybawienia. Hełm ochraniał głowę i mózg żołnierza — siedlisko jego umysłu. Do hełmu przyrównano naszą chrześcijańską nadzieję, gdyż chroni ona nasze władze umysłowe (1 Tesaloniczan 5:8). Chociaż dzięki dokładnej znajomości Słowa Bożego mamy umysły odpowiednio ukształtowane, wciąż jesteśmy słabymi, niedoskonałymi ludźmi. Nasz umysł łatwo ulega zepsuciu. Popularne w tym systemie rzeczy cele mogą odwrócić naszą uwagę lub nawet całkowicie przesłonić daną przez Boga nadzieję (Rzymian 7:18; 12:2). Diabeł na próżno usiłował skłonić Jezusa do zejścia z właściwej drogi — oferował mu „wszystkie królestwa świata oraz ich chwałę” (Mateusza 4:8). Jezus stanowczo odrzucił tę propozycję, a Paweł napisał o nim: „Dla zgotowanej mu radości zniósł on pal męki, gardząc hańbą, i zasiadł po prawicy tronu Boga” (Hebrajczyków 12:2).

13. Jak możemy zachować żywą nadzieję?

¹³ Zaufania, jakie żywił Jezus, nie nabywa się automatycznie. Jeżeli zamiast koncentrować się na nadziei, napełniamy umysł świeckimi marzeniami i celami, nasza wiara w Boże obietnice będzie słabnąć. Z czasem możemy ją nawet zupełnie stracić. Ale jeśli regularnie rozmyślamy nad obietnicami Bożymi, dalej będziemy się cieszyć daną nam nadzieją (Rzymian 12:12).

14, 15. (a) Czym jest symboliczny miecz i jak można się nim posługiwać? (b) Opowiedz, jak miecz ducha może nam pomóc oprzeć się pokusie.

¹⁴ Miecz ducha. Słowo Boga, czyli Jego orędzie utrwalone w Biblii, przypomina ostry obosieczny miecz, którym można posiekać gąszcz religijnych kłamstw i utorować szczerym ludziom drogę do duchowej wolności (Jana 8:32; Hebrajczyków 4:12). Duchowy miecz pozwala nam również bronić się przed pokusami lub atakami odstępców usiłujących zniszczyć naszą wiarę (2 Koryntian 10:4, 5). Jakże się cieszymy, że ‛całe Pismo jest natchnione przez Boga i całkowicie wyposaża nas do wszelkiego dobrego dzieła’! (2 Tymoteusza 3:16, 17).

¹⁵ Kiedy Jezus był kuszony na pustkowiu przez Szatana, skutecznie posługiwał się „mieczem ducha”, by zwalczać fałszywe rozumowanie i przebiegłe pokusy. Na każdą odpowiadał: „Jest napisane” (Mateusza 4:1-11). O tym, że Pismo Święte pomaga odrzucić pokusę, przekonał się też David, Świadek Jehowy z Hiszpanii. Kiedy miał 19 lat, atrakcyjna młoda kobieta pracująca w tej samej firmie zaproponowała, żeby się „razem zabawili”. David odmówił i poprosił szefa o przeniesienie w inne miejsce, by taka sytuacja już się nie powtórzyła. „Pomyślałem o Józefie” — opowiada David. „Odrzucił niemoralną propozycję i natychmiast opuścił niebezpieczne miejsce. Ja postąpiłem tak samo” (Rodzaju 39:10-12).

16. Wyjaśnij, dlaczego musimy się ćwiczyć w ‛poprawnym władaniu słowem prawdy’.

¹⁶ Jezus posługiwał się „mieczem ducha” również po to, by pomagać innym wyrwać się spod władzy Szatana. Oświadczył: „To, czego nauczam, nie jest moje, lecz należy do tego, który mnie posłał” (Jana 7:16). Jeżeli chcemy nauczać tak umiejętnie jak Jezus, sami musimy poddać się szkoleniu. Żydowski historyk Józef Flawiusz napisał o rzymskich żołnierzach: „Każdy żołnierz dzień w dzień zaprawia się do rzemiosła wojennego z wielkim zapałem, jakby to była rzeczywista wojna. Dlatego tak łatwo im znosić trudy walki” (Wojna żydowska, tłum. J. Radożycki, księga trzecia, V, 1). W naszej duchowej walce musimy posługiwać się Biblią. Poza tym ‛róbmy wszystko, co możemy, by się stawić przed Bogiem jako godni uznania, jako pracownicy nie mający się czego wstydzić, poprawnie władający słowem prawdy’ (2 Tymoteusza 2:15). Ileż satysfakcji odczuwamy, gdy na podstawie Pisma Świętego potrafimy odpowiadać szczerym osobom na ich pytania!

Módl się przy każdej okazji

17, 18. (a) Jaką rolę w przeciwstawianiu się Szatanowi odgrywa modlitwa? (b) Podaj przykład ilustrujący wartość modlitwy.

¹⁷ Po wymienieniu wszystkich części składowych duchowej zbroi Paweł udziela kolejnej cennej wskazówki. Chrześcijanie powinni pamiętać, że w przeciwstawianiu się Szatanowi pomaga „każda forma modlitwy i błagania”. Jak często trzeba się zwracać do Boga? Paweł radził ‛modlić się w duchu przy każdej sposobności’ (Efezjan 6:18). Kiedy stoimy w obliczu pokus, prób lub odczuwamy zniechęcenie, modlitwa może nas ogromnie wzmocnić (Mateusza 26:41). Jezus „zanosił błagania oraz gorące prośby do Tego, który mógł go wybawić od śmierci, i ze względu na swą zbożną bojaźń został łaskawie wysłuchany” (Hebrajczyków 5:7).

¹⁸ Milagros, która od przeszło 15 lat opiekuje się obłożnie chorym mężem, mówi: „Kiedy czuję się zniechęcona, modlę się do Jehowy. Nikt nie może mi udzielić większej pomocy. Co prawda nieraz wydaje mi się, że już dłużej nie dam rady. Ale po modlitwie do Jehowy zawsze czuję, że mam więcej sił, i lżej mi na duchu”.

19, 20. Co musimy robić, by odnieść zwycięstwo w walce z Szatanem?

¹⁹ Diabeł wie, że ma już niewiele czasu, wzmaga więc wysiłki, by nas pokonać (Objawienie 12:12, 17). Musimy dawać odpór temu potężnemu wrogowi i ‛walczyć w szlachetnej walce o wiarę’ (1 Tymoteusza 6:12). Potrzebujemy „mocy wykraczającej poza to, co normalne” (2 Koryntian 4:7). Oprócz tego potrzebujemy pomocy świętego ducha Bożego, powinniśmy się zatem o niego modlić. Jezus zapewnił: „Jeżeli więc wy, chociaż jesteście niegodziwi, umiecie dawać swym dzieciom dobre dary, o ileż bardziej Ojciec w niebie da ducha świętego tym, którzy go proszą!” (Łukasza 11:13).

²⁰ Jak widać, koniecznie musimy założyć pełną zbroję, którą nam daje Jehowa. Noszenie jej wymaga pielęgnowania zbożnych przymiotów, takich jak wiara i prawość. Powinniśmy się przyoblec w miłość, chętnie rozgłaszać przy każdej okazji dobrą nowinę oraz zachowywać żywą nadzieję. Musimy się także uczyć umiejętnie władać „mieczem ducha”. Jeżeli nałożymy pełną zbroję od Boga, będziemy mogli odnieść zwycięstwo w zmaganiach z niegodziwymi duchami i przynosić chwałę świętemu imieniu Jehowy (Rzymian 8:37-39).

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Kto dał najlepszy wzór w noszeniu duchowej zbroi i dlaczego powinniśmy dokładnie przeanalizować ten przykład?

• Jak możemy chronić swój umysł i symboliczne serce?

• Jak możemy się wprawiać w używaniu „miecza ducha”?

• Dlaczego powinniśmy się modlić przy każdej okazji?

[Ilustracje na stronie 17]

Pilne studium Biblii może nas pobudzić do rozgłaszania dobrej nowiny przy każdej okazji

[Ilustracje na stronie 18]

Żywienie niezachwianej nadziei pomaga znosić próby

[Ilustracje na stronie 19]

Czy w służbie kaznodziejskiej posługujesz się „mieczem ducha”?