Dlaczego należy stronić od spirytyzmu
JEŻELI uczono cię, że niektóre formy spirytyzmu umożliwiają kontaktowanie się z dobrymi duchami, to chyba będziesz zaskoczony tym, co w tej sprawie mówi Biblia. Na przykład czytamy w niej: „Nie zwracajcie się do mediów spirytystycznych i nie radźcie się tych, którzy trudnią się przepowiadaniem wydarzeń, żebyście przez nich nie stali się nieczyści” (Kapłańska 19:31; 20:6, 27).
W gruncie rzeczy Biblia oznajmia, że ludzie praktykujący spirytyzm są „obrzydliwością dla Jehowy” (Powtórzonego Prawa 18:11, 12). Dlaczego? Odpowiedź znajdziemy, jeśli bliżej przyjrzymy się wypowiedziom z Pisma Świętego na temat głównego aspektu spirytyzmu — rzekomego kontaktowania się z umarłymi.
Czy zmarli żyją?
Wbrew powszechnemu mniemaniu Słowo Boże, Biblia, naucza, że nie jest możliwe, abyśmy komunikowali się ze zmarłymi. Dlaczego? Jeśli ktoś miałby z nimi rozmawiać, musieliby oni w rzeczywistości być żywi. Jakaś ich cząstka musiałaby przeżyć śmierć organizmu. Zdaniem niektórych istnieje dusza, która żyje mimo śmierci ciała. Czy to prawda?
W biblijnym opisie stworzenia człowieka czytamy: „Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą” (Rodzaju 2:7). Czy to nie wskazuje, że człowiek jest duszą, a nie, że ma duszę nieśmiertelną, która żyje po jego śmierci? Przecież Pismo Święte mówi: „Dusza, która grzeszy, ta umrze” (Ezechiela 18:4). „Żyjący są świadomi tego, że umrą, lecz umarli nie są świadomi niczego (...) Nie ma pracy ani snucia planów, ani poznania, ani mądrości w Szeolu” — wspólnym grobie ludzkości (Kaznodziei 9:5, 10).
A zatem według Biblii dusza nie jest żadnym bytem funkcjonującym po śmierci ciała i zdolnym do kontaktowania się z żywymi. Rozpatrzmy wypowiedzi dwóch uznanych biblistów, którzy doszli do wniosku, że dusza umiera. Kanadyjski teolog Clark H. Pinnock zauważył: „Teologia od dawien dawna pozostaje pod wpływem tego poglądu [że dusza ludzka jest nieśmiertelna], jest on jednak niebiblijny. Pismo Święte nie uczy o wrodzonej nieśmiertelności duszy”. Podobnie wypowiedział się brytyjski biblista John R. W. Stott: „Nieśmiertelność duszy — a więc jej niezniszczalność — to koncepcja grecka, a nie biblijna”.
Jednakże ludzie otrzymują informacje i słyszą głosy, które rzekomo pochodzą od umarłych. Kto zatem jest ich źródłem?
Kontakt — z kim?
W Biblii znajdujemy relację o tym, że niewidzialna istota duchowa posłużyła się wężem, podobnie jak brzuchomówca kukiełką, by przemówić do pierwszej kobiety, Ewy, i skłonić ją do buntu przeciw Bogu (Rodzaju 3:1-5). Według Biblii to stworzenie duchowe, ów anioł, jest „pradawnym wężem, zwanym Diabłem i Szatanem, który wprowadza w błąd całą zamieszkaną ziemię” (Objawienie 12:9). Szatanowi udało się podjudzić innych aniołów do buntu (Judy 6). Ci źli aniołowie, nazywani demonami, są wrogami Boga.
Z Pisma Świętego wynika, że demony mają moc wpływania na ludzi (Łukasza 8:26-34). Nic więc dziwnego, że Prawo Boże mówi: „Niech się nie znajdzie u ciebie nikt, kto (...) zasięga rady u medium spirytystycznego, ani trudniący się przepowiadaniem wydarzeń, ani nikt, kto się wypytuje umarłego. Bo każdy, kto to czyni, jest obrzydliwością dla Jehowy” (Powtórzonego Prawa 18:10-12). Jakie niebezpieczeństwa kryją się w lekceważeniu tego prawa?
Aby znaleźć odpowiedź, rozważmy autentyczne wydarzenie z życia Saula, króla starożytnego Izraela. Ze strachu przed wrogami zwrócił się on do kobiety będącej medium spirytystycznym. Poprosił ją o kontakt ze zmarłym prorokiem Samuelem. Słysząc, jak medium opisuje wygląd starca, Saul doszedł do wniosku, że to Samuel. Jak brzmiała wiadomość? Izrael zostanie wydany w ręce wrogów, a Saul i jego synowie dołączą do „Samuela”, czyli umrą (1 Samuela 28:4-19). Jak Bóg zareagował, gdy Saul postanowił radzić się medium spirytystycznego? W Piśmie Świętym czytamy: „Zginął Saul za swą niewierność (...) i za to, że się zwrócił do medium spirytystycznego, by się pytać” (1 Kronik 10:13). Jakaż wysoka cena!
Podobnie dzisiaj każdy, kto się para tego rodzaju praktykami, wystawia się na wielkie niebezpieczeństwo. Biblia ostrzega, że „uprawiających spirytyzm” czeka „druga [czyli wieczna] śmierć” (Objawienie 21:8; 22:15). A zatem to oczywiste, że mądrość i pragnienie życia powinny skłaniać do wystrzegania się wszelkich form spirytyzmu.
Jak przeciwstawić się złym duchom
A co zrobić, jeśli już uwikłałeś się w spirytyzm? Najlepiej podjąć natychmiastowe działania, by ochronić siebie i swą rodzinę przed krzywdą, jaką mogą wyrządzić złe duchy. Jakie działania? Zilustrujmy to przykładem: Jak gospodarz chroni swój dom i rodzinę przed szkodnikami? Najpierw usuwa je z domu, następnie pozbywa się przedmiotów przyciągających takie szkodniki. Zatyka szpary i uszczelnia ściany, by powstrzymać inwazję, a jeśli szkodniki dalej się wdzierają, może poprosić o pomoc odpowiednie instytucje.
Dzięki podobnemu podejściu można się przeciwstawić złym duchom i uwolnić spod ich wpływu. Rozważmy przykład Efezjan z I wieku, którzy zanim zostali chrześcijanami, zajmowali się spirytyzmem. Gdy już postanowili zerwać z tymi praktykami, poczynili trzy kroki, by uchronić się przed przypominającymi inwazję szkodników atakami złych duchów. Co zrobili?
Krok pierwszy
Biblia wyjaśnia: „Niemało tych, którzy uprawiali sztuki magiczne, poznosiło swe księgi i spaliło je wobec wszystkich” (Dzieje 19:19). Niszcząc wróżbiarskie księgi, ci nowi chrześcijanie dali przykład osobom, które chcą dzisiaj przeciwstawić się złym duchom. Pozbądź się wszelkich przedmiotów związanych ze spirytyzmem. Chodzi tu o książki, czasopisma, komiksy, kasety wideo, plakaty, materiały ze źródeł elektronicznych i nagrania muzyczne zawierające spirytystyczne podteksty, a także o amulety czy inne przedmioty noszone dla „ochrony” (Powtórzonego Prawa 7:25, 26; 1 Koryntian 10:21).
Powyższą radę wziął sobie do serca mężczyzna z Ameryki Południowej, który od dziesiątków lat był uwikłany w spirytyzm. Opowiada: „Pewnego dnia wyniosłem przed dom wszystkie spirytystyczne przedmioty, wziąłem siekierę i porąbałem je na kawałki”. Następnie to wszystko spalił, tak iż nic nie zostało. Robił piękne postępy duchowe i szybko stał się gorliwym kaznodzieją w zborze Świadków Jehowy.
Ale ten pierwszy krok to za mało. Dlaczego? Chociaż minęło trochę lat od czasu, gdy chrześcijanie z Efezu zniszczyli magiczne książki, apostoł Paweł napisał: „Zmagamy się (...) z zastępem niegodziwych duchów” (Efezjan 6:12). Demony nie dały za wygraną. Wciąż próbowały zdobyć przewagę. Co jeszcze musieli zrobić tamci chrześcijanie?
Krok drugi
W I wieku Paweł usilnie zachęcał Efezjan: „Nałóżcie całą zbroję od Boga, żebyście mogli stać niewzruszenie wobec machinacji Diabła” (Efezjan 6:11). Rada ta jest wciąż aktualna. Chrześcijanin, podobnie jak człowiek próbujący usunąć z domu szkodniki, musi umacniać swe symboliczne mury obronne, by pozostawać poza zasięgiem niegodziwych duchów. Co zalicza się do tego drugiego kroku?
Paweł podkreśla: „Przede wszystkim weźcie wielką tarczę wiary, którą zdołacie zagasić wszystkie płonące pociski niegodziwca” (Efezjan 6:16). Taka tarcza jest bezwzględnie potrzebna. Im silniejsza będzie nasza wiara, tym skuteczniej stawimy opór zastępom złych duchów (Mateusza 17:20).
Jak zatem możesz umocnić swój oręż obronny? Dalej studiując Biblię. Jaki związek zachodzi między wiarą a studiowaniem Pisma Świętego? Podobnie jak trwałość muru w dużej mierze zależy od wytrzymałości fundamentu, tak też moc wiary zależy głównie od solidnej podstawy. Co jest tą podstawą?
Dokładna wiedza ze Słowa Bożego. Apostoł Paweł wyjaśnia: „Wiara idzie w ślad za tym, co się słyszy. To zaś, co się słyszy, jest przez słowo o Chrystusie” (Rzymian 10:17). Świadkowie Jehowy serdecznie zapraszają do wspólnego, nieodpłatnego studiowania Pisma Świętego w dogodnym czasie i miejscu. Takie rozważania biblijne wzmocnią twą wiarę (Rzymian 1:11, 12; Kolosan 2:6, 7). Jakie będą tego rezultaty? Po niedługim czasie twoja wiara stanie się twierdzą, która niczym tarcza ochroni cię przed wpływem złych duchów (Psalm 91:4; 1 Jana 5:5).
Na czym polega trzeci krok, który musieli uczynić chrześcijanie z Efezu?
Krok trzeci
Nowi chrześcijanie efescy podjęli działania, aby stawić czoło złym duchom, ale dalej mieszkali w mieście przesiąkniętym demonizmem. Wciąż potrzebowali ochrony. Kiedy więc apostoł Paweł pisał do współwyznawców, poradził im, co mają zrobić: ‛W każdej formie modlitwy i błagania módlcie się w duchu przy każdej sposobności. A w tym celu czuwajcie z wszelką stałością oraz błaganiem za wszystkich świętych’ (Efezjan 6:18).
Decydującym krokiem niezbędnym do ustrzeżenia się złych duchów bez wątpienia było i jest żarliwe i nieustanne modlenie się do Jehowy o ochronę. Otuchy dodaje świadomość, że Jehowa odpowie na twe błagania płynące z głębi serca, zapewniając ci wsparcie między innymi poprzez aniołów (Psalm 34:7; 91:2, 3, 11, 14; 145:19). Musimy więc stale modlić się do Boga: „Wyzwól [nas] od niegodziwca” (Mateusza 6:13; 1 Jana 5:18, 19).
Brazylijczyk imieniem Antônio, który był medium spirytystycznym, docenił wartość modlitwy. Gdy wyraził zgodę na studium Biblii i dowiedział się, że Bóg ma na imię Jehowa, zaczął żarliwie prosić w modlitwie Jehowę Boga o pomoc w wyzwoleniu się ze spirytyzmu. Wspomina teraz: „Dla mnie i wielu innych, którzy kiedyś tkwili w niewoli niegodziwych duchów, modlitwa okazała się ratunkiem” (Przysłów 18:10).
Możesz odnieść zwycięstwo
To ważne, żebyś po poznaniu Jehowy zaufał Mu bez reszty, poddał się Jego władzy i przestrzegał Jego przykazań. Jeśli tak zrobisz i będziesz błagał Go o pomoc, używając Jego imienia, On zapewni ci ochronę. Takiej ochrony zaznał Antônio. Dzisiaj usługuje jako starszy w zborze Świadków Jehowy w São Paulo i jest wdzięczny, że znalazł prawdę, która go wyzwoliła (Jana 8:32).
Podobnie jak Antônio i tysiące innych byłych spirytystów, którzy teraz służą Jehowie Bogu, możesz zwyciężyć w walce o uwolnienie się od spirytyzmu. Pozbądź się więc związanych z nim przedmiotów, wzmacniaj swą wiarę przez studium Biblii i módl się do Jehowy o ochronę. Zdobądź się na takie działania — od tego zależy twoje życie!
[Napis na stronie 5]
Według Biblii żywi nie mogą komunikować się z umarłymi
[Ilustracja na stronie 6]
1. Pozbądź się wszelkich przedmiotów związanych ze spirytyzmem
[Ilustracja na stronie 7]
2. Dalej studiuj Biblię
[Ilustracja na stronie 8]
3. Módl się często i żarliwie