Co to jest proroctwo?

Proroctwo to wiadomość od Boga, objawienie. W Biblii czytamy, że prorocy „mówili od Boga, uniesieni duchem świętym” ​(2 Piotra 1:20, 21). Prorok to osoba, która otrzymuje informacje od Boga i przekazuje je innym (Dzieje 3:18).

Jak prorocy otrzymywali informacje?

Bóg posługiwał się różnymi metodami, żeby przekazywać swoje myśli ludziom:

• Pisemnie. Bóg użył tej metody przynajmniej raz, gdy dał Mojżeszowi spisane Dziesięć Przykazań (Wyjścia 31:18).

• Przez aniołów. Na przykład Bóg wysłał anioła, żeby wyjaśnił Mojżeszowi, co ma powiedzieć władcy Egiptu (Wyjścia 3:2-4, 10). Kiedy Bóg chciał przekazać konkretne słowa, zlecał aniołom, żeby je podyktowali. Było tak w przypadku Mojżesza, który usłyszał: „Zapisz sobie te słowa, gdyż zgodnie z tymi słowami zawieram przymierze z tobą i z Izraelem” ​(Wyjścia 34:27)a.

• Wizje. Czasami osoba, która otrzymywała wizję, była w pełni świadoma — nie działo się to podczas snu (Izajasza 1:1; Habakuka 1:1). Niektóre wizje były bardzo sugestywne i można było w nich uczestniczyć (Łukasza 9:28-36; Objawienie 1:10-17). Niekiedy prorocy otrzymywali je w „uniesieniu”, swego rodzaju transie (Dzieje 10:10, 11; 22:17-21). Do przekazywania informacji Bóg posługiwał się również snami (Daniela 7:1; Dzieje 16:9, 10).

• Wpływanie na myśli. Bóg przekazywał prorokom swoje myśli. W Biblii powiedziano: „Całe Pismo jest natchnione przez Boga” ​(2 Tymoteusza 3:16). Wyrażenie „natchnione przez Boga” oznacza, że Bóg posługiwał się duchem świętym, czyli czynną siłą, żeby zainspirować proroków — „tchnąć” w ich umysły swoje myśli. Źródłem informacji był Bóg, a prorok ubierał je w słowa (2 Samuela 23:1, 2).

Czy proroctwo zawsze dotyczy przyszłości?

Nie. Biblijne proroctwa to nie tylko zapowiedzi przyszłych wydarzeń. Ale to prawda, że większość informacji przekazywanych przez Boga ma związek z przyszłością, chociaż czasami tylko pośrednio. Na przykład prorocy wielokrotnie ostrzegali starożytny naród izraelski przed konsekwencjami złego postępowania. Opisywali nagrodę, jaka czeka osoby posłuszne, oraz nieszczęścia, które spadną na nieposłusznych (Jeremiasza 25:4-6). Przyszłość Izraelitów zależała od tego, jak będą postępować (Powtórzonego Prawa 30:19, 20).

Przykłady proroctw biblijnych, które nie były przepowiedniami

• Pewnego razu Izraelici prosili Boga o pomoc. On wysłał do nich proroka, który wyjaśnił, że mają problemy, bo byli nieposłuszni (Sędziów 6:6-10).

• Kiedy Jezus rozmawiał z Samarytanką, wspomniał o szczegółach z jej życia, które mógł znać tylko dzięki pomocy Bożej. Kobieta ta uznała go za proroka, chociaż nie powiedział nic o przyszłości (Jana 4:17-19).

• Podczas procesu Jezusa przeciwnicy zakryli mu twarz i go bili, mówiąc: „Prorokuj. Kto cię uderzył?”. Nie domagali się przepowiedni, ale tego, żeby dzięki objawieniu Bożemu rozpoznał, kto go bije (Łukasza 22:63, 64).