-
Wprowadzaj w czyn to, czego się uczyszStrażnica — 2002 | 15 września
-
-
Odrzucaj „fałszywe opowieści”
8. (a) Jak Szatan próbuje zburzyć naszą wiarę? (b) Przed czym ostrzegł Paweł w Liście 2 do Tymoteusza 4:3, 4?
8 Szatan próbuje złamać naszą lojalność, zasiewając wątpliwości co do pouczeń, które przyjmujemy. Obecnie, tak jak w I wieku, odstępcy oraz inni ludzie starają się zburzyć wiarę niewinnych osób (Galatów 2:4; 5:7, 8). Niekiedy wykorzystują środki masowego przekazu, by szerzyć wypaczone informacje lub nawet wierutne kłamstwa na temat metod działania sług Jehowy oraz ich pobudek. Paweł ostrzegł, że niektórzy porzucą prawdę. „Nastanie bowiem czas, gdy nie zniosą zdrowej nauki, lecz zgodnie z własnymi pragnieniami nagromadzą sobie nauczycieli, by im łechtali uszy; i odwrócą uszy od prawdy, a zwrócą się ku fałszywym opowieściom” (2 Tymoteusza 4:3, 4).
9. Co Paweł mógł mieć na myśli, mówiąc o „fałszywych opowieściach”?
9 Zamiast trzymać się „wzoru zdrowych słów”, niektórzy skłaniali się ku „fałszywym opowieściom”. Co to za opowieści? Paweł mógł mieć na myśli wyssane z palca legendy, na przykład zawarte w apokryficznej Księdze Tobiasza (Tobita).a Niewykluczone też, że chodziło o sensacyjne pogłoski, oparte na domysłach. Ponadto pewne osoby — „zgodnie z własnymi pragnieniami” — dawały się zwodzić pod względem intelektualnym ludziom, którzy krzewili pobłażliwy stosunek do mierników Bożych lub krytykowali mężczyzn sprawujących przewodnictwo w zborze (3 Jana 9, 10; Judy 4). Bez względu na to, co wchodziło w grę, niektórzy najwyraźniej przedkładali fałsz nad prawdy ze Słowa Bożego. Wkrótce ku własnej duchowej szkodzie przestali wprowadzać w czyn to, czego się nauczyli (2 Piotra 3:15, 16).
10. Jakie „fałszywe opowieści” są rozpowszechniane w naszych czasach i jak apostoł Jan uwypuklił konieczność przejawiania ostrożności?
10 Obecnie możemy wystrzegać się zwracania ku „fałszywym opowieściom”, gdy dokładnie analizujemy i dobieramy to, czego słuchamy i co czytamy. Na przykład środki masowego przekazu często propagują niemoralność. Wiele osób lansuje agnostycyzm lub jawny ateizm. Wyższa krytyka szydzi z poglądu, że Biblia powstała pod natchnieniem Boga. A współcześni odstępcy próbują zasiewać wątpliwości, aby zburzyć wiarę chrześcijan. Nawiązując do podobnego niebezpieczeństwa, które stwarzali fałszywi prorocy w I wieku, apostoł Jan udzielił przestrogi: „Umiłowani, nie każdej natchnionej wypowiedzi wierzcie, lecz sprawdzajcie natchnione wypowiedzi, czy pochodzą od Boga, ponieważ wyszło na świat wielu fałszywych proroków” (1 Jana 4:1). Musimy więc być ostrożni.
11. W jaki sposób możemy sprawdzić, czy trwamy w wierze?
11 W związku z tym Paweł napisał: „Stale sprawdzajcie, czy trwacie w wierze” (2 Koryntian 13:5). Zachęcił nas, byśmy wciąż sprawdzali, czy trzymamy się całokształtu wierzeń chrześcijańskich. Jeżeli jesteśmy skłonni słuchać osób rozżalonych, powinniśmy z modlitwą zastanowić się nad sobą (Psalm 139:23, 24). Czy mamy tendencję do krytykowania sług Jehowy? Jeśli tak, to dlaczego? A może czujemy się zranieni czyimiś słowami lub czynami? W takim razie czy patrzymy na sprawy z właściwej perspektywy? Wszelki ucisk, jaki napotykamy w obecnym systemie, jest chwilowy (2 Koryntian 4:17). Nawet jeśli przeżywamy jakieś trudności w zborze, czemuż mielibyśmy przestać służyć Bogu? Gdyby coś wytrącało nas z równowagi, czy nie lepiej byłoby uczynić wszystko, co w naszej mocy, by rozwiązać problem, a potem pozostawić sprawy w rękach Jehowy? (Psalm 4:4; Przysłów 3:5, 6; Efezjan 4:26).
12. Jaki wspaniały przykład dali nam Berejczycy?
12 Zamiast przejawiać krytyczne nastawienie, zachowujmy zdrowy stosunek do informacji zdobywanych podczas studium osobistego i zebrań zborowych (1 Koryntian 2:14, 15). A zamiast podawać w wątpliwość Słowo Boże, o ileż mądrzej jest przyjąć taką postawę, jak Berejczycy z I wieku, którzy starannie badali Pisma! (Dzieje 17:10, 11). Działajmy też zgodnie z tym, czego się uczymy — odrzucajmy fałszywe opowieści i lgnijmy do prawdy.
13. Jak moglibyśmy bezwiednie szerzyć „fałszywe opowieści”?
13 Musimy się wystrzegać jeszcze innego typu „fałszywych opowieści”. W obiegu jest mnóstwo sensacyjnych historii, upowszechnianych często za pośrednictwem poczty elektronicznej. Mądrze jest podchodzić do nich z rozwagą, zwłaszcza gdy nie znamy ich pierwotnego źródła. Nawet jeśli daną relację wyśle nam szanowany chrześcijanin, może nie znać osobiście wszystkich faktów. Dlatego trzeba się zastanowić, czy przekazywać dalej niesprawdzone doniesienia. Na pewno nie chcielibyśmy powtarzać „bezbożnych mitów”, czyli „fałszywych opowieści, które bezczeszczą to, co święte” (1 Tymoteusza 4:7, New International Version). Prócz tego mamy obowiązek mówić prawdę między sobą, toteż postępujemy mądrze, unikając wszystkiego, co mogłoby sprawić, że nawet bezwiednie szerzylibyśmy kłamstwa (Efezjan 4:25).
-
-
Wprowadzaj w czyn to, czego się uczyszStrażnica — 2002 | 15 września
-
-
a Księga Tobiasza, napisana przypuszczalnie w III wieku p.n.e., zawiera pełną przesądów opowieść o Żydzie imieniem Tobiasz. Przypisuje mu moc leczenia oraz wypędzania demonów przy użyciu serca, wątroby i żółci pewnej monstrualnej ryby.
-