Pytania czytelników
Z Listu do Hebrajczyków 9:16 wynika, że do uprawomocnienia przymierza konieczna jest śmierć osoby, która je zawiera. Tymczasem Bóg zawarł nowe przymierze, a przecież nie umarł. Jak zatem rozumieć ten werset?
W Liście do Hebrajczyków 9:15-17 czytamy: „Dlatego więc [Chrystus] jest pośrednikiem nowego przymierza, żeby powołani mogli otrzymać obietnicę wiecznego dziedzictwa, ponieważ nastąpiła śmierć dla uwolnienia ich przez okup od przestępstw z czasu obowiązywania poprzedniego przymierza. Gdzie bowiem jest przymierze, musi nastąpić śmierć człowieczego uczestnika przymierza. Bo przymierze jest ważne nad martwymi ofiarami, gdyż nie ma mocy, dopóki żyje [człowieczy] uczestnik przymierza”.a
Rzeczywistym Twórcą nowego przymierza jest Jehowa. W Księdze Jeremiasza 31:31-34 wyraźnie zapowiedział On, iż zawrze ze swym ludem nowe przymierze. Apostoł Paweł przytoczył te słowa w Liście do Hebrajczyków 8:8-13, musiał więc być świadomy faktu, że inicjatorem tej umowy był w istocie sam Bóg.
Natomiast w 9 rozdziale Listu do Hebrajczyków Paweł omawia różne zadania Jezusa związane z nowym przymierzem. Chrystus przyszedł jako Arcykapłan. Patrząc na tę sprawę z innego punktu widzenia, można powiedzieć, iż sam stanowił ofiarę, która je uprawomocniła; tylko „krew Chrystusa” może ‛oczyścić nasze sumienia z martwych uczynków’. Chrystus wystąpił również w charakterze Pośrednika nowego przymierza, tak jak Mojżesz był pośrednikiem przymierza Prawa (Hebrajczyków 9:11-15).
Paweł wspomniał, że ustanowienie przymierzy łączących Boga z ludźmi wymagało czyjejś śmierci. Rozważmy przykład przymierza Prawa. Mojżesz był jego pośrednikiem, to znaczy doprowadził do zawarcia porozumienia między Jehową a Izraelem cielesnym. Odegrał więc doniosłą rolę i był ściśle związany z Izraelitami wchodzącymi w przymierze z Bogiem. Mógł zatem być uważany za człowieczego uczestnika przymierza Prawa, które ustanowił Jehowa. Ale czy Mojżesz musiał przelać swoją krew, żeby to przymierze zaczęło obowiązywać? Wcale nie. Na ofiarę złożono zwierzęta, a ich krew zastąpiła krew Mojżesza (Hebrajczyków 9:18-22).
A co można powiedzieć o nowym przymierzu między Jehową a Izraelitami duchowymi? Jezus Chrystus odegrał tu chwalebną rolę Pośrednika, mediatora. Chociaż przymierze to zawarł Jehowa, szczególne miejsce przysługuje w nim Jezusowi Chrystusowi. Nie tylko wystąpił w charakterze Pośrednika, lecz także jako człowiek był ściśle związany z tymi, którzy mieli zostać pierwszymi uczestnikami nowego przymierza (Łukasza 22:20, 28, 29). Ponadto był w stanie złożyć ofiarę niezbędną do jego uprawomocnienia. Nie była to zwyczajna ofiara ze zwierząt, lecz z doskonałego życia ludzkiego. Paweł mógł więc nazwać Jezusa człowieczym uczestnikiem nowego przymierza. Zaczęło ono obowiązywać dopiero po tym, jak „Chrystus (...) wstąpił (...) do samego nieba, aby teraz ukazywać się dla nas przed osobą Boga” (Hebrajczyków 9:12-14, 24).
Pisząc o Mojżeszu i Jezusie jako o człowieczych uczestnikach przymierza, Paweł nie sugerował, że byli oni inicjatorami tych przymierzy. W rzeczywistości zawarł je sam Jehowa. Obaj ci mężczyźni odegrali rolę pośredników i w obu wypadkach musiała nastąpić śmierć: najpierw zwierząt w zamian za Mojżesza, a później — samego Jezusa, który przelał swoją krew za ludzi objętych nowym przymierzem.
[Przypis]
a Występujący dwukrotnie w tekście greckim odpowiednik wyrażenia „uczestnik przymierza” oznacza dosłownie „kogoś, kto się związał przymierzem” albo „kogoś zawierającego przymierze” (The Kingdom Interlinear Translation of the Greek Scriptures, wydany przez Towarzystwo Strażnica, oraz The Interlinear Greek-English New Testament dra Alfreda Marshalla).