„Nie zostawiajcie miejsca Diabłu”

„Nie zostawiajcie miejsca Diabłu” (EFEZJAN 4:27).

 1. Dlaczego wielu powątpiewa w istnienie Diabła?

PRZEZ całe stulecia wyobrażano sobie Diabła jako stwora z ogonem, rogami i kopytami, który widłami wtrąca złych ludzi do ognistego piekła. Biblia nie popiera takiego poglądu. Nie ulega jednak wątpliwości, że pod jego wpływem miliony osób zaczęły wątpić w istnienie Diabła lub uważać go po prostu za pierwiastek zła.

 2. Co Biblia mówi o Diable?

² Biblia zawiera relacje naocznych świadków potwierdzające, że Diabeł rzeczywiście istnieje. Jezus Chrystus widział go w niebiańskiej dziedzinie duchowej i rozmawiał z nim na ziemi (Hioba 1:6; Mateusza 4:4-11). Chociaż Pismo Święte nie wyjawia pierwotnego imienia tego stworzenia duchowego, nazywa go Diabłem, czyli „oszczercą”, ponieważ oczernia on Boga. Stał się też znany jako Szatan, czyli „przeciwnik”, gdyż przeciwstawia się Jehowie. Nadano mu również miano „pradawnego węża”, najwidoczniej dlatego, że posłużył się wężem, by zwieść Ewę (Objawienie 12:9; 1 Tymoteusza 2:14). Poza tym określono go mianem „niegodziwca” (Mateusza 6:13).a

 3. Nad jakim pytaniem się zastanowimy?

³ Jako słudzy Jehowy, nie chcemy się pod żadnym względem upodabniać do Szatana, który jest największym wrogiem jedynego prawdziwego Boga. Dlatego musimy usłuchać zachęty apostoła Pawła: „Nie zostawiajcie miejsca Diabłu” (Efezjan 4:27). Między innymi jakich szatańskich cech musimy się wystrzegać?

Nie idź śladem największego oszczercy

 4. Jak „niegodziwiec” oczernił Boga?

⁴ Ów „niegodziwiec” słusznie jest nazywany Diabłem, czyli oszczercą. Oszczerstwo to fałszywa, złośliwa i szkalująca wypowiedź. Bóg dał Adamowi następujący zakaz: „Co do drzewa poznania dobra i zła — z niego nie wolno ci jeść, bo w dniu, w którym z niego zjesz, z całą pewnością umrzesz” (Rodzaju 2:17). Ewa też została o tym poinformowana, ale Szatan za pośrednictwem węża przekonywał ją: „Z całą pewnością nie umrzecie. Gdyż Bóg wie, że w tym samym dniu, w którym z niego zjecie, wasze oczy na pewno się otworzą i na pewno staniecie się podobni do Boga, będziecie znali dobro i zło” (Rodzaju 3:4, 5). Tym samym złośliwie oczernił Jehowę.

 5. Dlaczego Diotrefes miał zostać pociągnięty do odpowiedzialności za swoje oszczerstwa?

⁵ Izraelici otrzymali następujący zakaz: „Nie wolno ci krążyć wśród swego ludu, by rzucać oszczerstwa” (Kapłańska 19:16). Apostoł Jan wspomniał o pewnym oszczercy: „Napisałem coś do zboru, ale Diotrefes, który lubi zajmować wśród nich pierwsze miejsce, niczego od nas nie przyjmuje z respektem. Dlatego też jeśli przyjdę, przypomnę jego uczynki, które dalej popełnia, obgadując nas niegodziwymi słowami” (3 Jana 9, 10). Diotrefes oczerniał Jana i miał ponieść tego konsekwencje. Któryż lojalny chrześcijanin chciałby tak jak Diotrefes pójść w ślady Szatana, największego oszczercy?

 6, 7. Dlaczego nie chcemy nikogo oczerniać?

⁶ Oszczercze wypowiedzi i kłamliwe oskarżenia często kierowane są pod adresem sług Jehowy. ‛Naczelni kapłani i uczeni w piśmie wciąż wstawali i zaciekle oskarżali Jezusa’ (Łukasza 23:10). Paweł został fałszywie oskarżony przez arcykapłana Ananiasza i innych przeciwników (Dzieje 24:1-8). Jak się dowiadujemy z Biblii, Szatan jest „oskarżycielem braci naszych, który dniem i nocą oskarża ich przed naszym Bogiem” (Objawienie 12:10). Tymi niesłusznie oskarżanymi braćmi są namaszczeni duchem pomazańcy przebywający jeszcze na ziemi w dniach ostatnich.

⁷ Żaden chrześcijanin nie chciałby nikogo oczerniać ani fałszywie oskarżać. Ale mogłoby się tak zdarzyć, gdybyśmy wydawali o kimś opinię, nie znając wszystkich faktów. Według Prawa Mojżeszowego człowiek celowo składający fałszywe zeznania mógł zostać ukarany śmiercią (Wyjścia 20:16; Powtórzonego Prawa 19:15-19). Jehowa nienawidzi między innymi „świadka fałszywego, który szerzy kłamstwa” (Przysłów 6:16-19). Z pewnością więc nie chcielibyśmy wzorować się na największym oszczercy i fałszywym oskarżycielu.

Unikaj ścieżek pierwszego zabójcy

 8. W jakim sensie Diabeł „był zabójcą, gdy rozpoczął”?

⁸ Diabeł jest zabójcą. Jezus powiedział: „Ten był zabójcą, gdy rozpoczął” (Jana 8:44). Już swoim pierwszym występkiem — nakłonieniem Adama i Ewy do buntu przeciwko Bogu — Szatan uczynił z siebie zabójcę. Sprowadził śmierć na pierwszych ludzi i ich potomstwo (Rzymian 5:12). Warto zauważyć, że takie działanie można przypisać wyłącznie osobie, a nie jakiemuś pierwiastkowi zła.

 9. Jak według Listu 1 Jana 3:15 chrześcijanin mógłby się stać zabójcą?

⁹ Jedno z Dziesięciorga Przykazań danych Izraelowi brzmiało: „Nie wolno ci mordować” (Powtórzonego Prawa 5:17). Zwracając się do chrześcijan, apostoł Piotr napisał: „Niech (...) nikt z was nie cierpi jako morderca” (1 Piotra 4:15). Słudzy Jehowy oczywiście nigdy nie pozwoliliby sobie na zamordowanie kogoś. Ale winą wobec Boga moglibyśmy się obciążyć nawet wtedy, gdybyśmy nienawidzili współchrześcijanina i życzyli mu śmierci. Apostoł Jan oznajmił: „Każdy, kto nienawidzi swego brata, jest mordercą, a wiecie, że żaden morderca nie ma w sobie życia wiecznego” (1 Jana 3:15, Biblia poznańska). Izraelitom nakazano: „Nie wolno ci w swym sercu nienawidzić swego brata” (Kapłańska 19:17). Szybko wyjaśniajmy wszelkie nieporozumienia ze współwyznawcami, by zabójca Szatan nie zburzył naszej chrześcijańskiej jedności (Łukasza 17:3, 4).

Zdecydowanie dawaj odpór największemu kłamcy

10, 11. Co musimy robić, by dawać odpór największemu kłamcy, Szatanowi?

¹⁰ Diabeł jest kłamcą. Jezus powiedział o nim: „Kiedy mówi kłamstwo, mówi zgodnie z własnym usposobieniem, gdyż jest kłamcą i ojcem kłamstwa” (Jana 8:44). Szatan okłamał Ewę, natomiast Jezus przyszedł na ziemię dać świadectwo prawdzie (Jana 18:37). Jeśli jako naśladowcy Chrystusa mamy się zdecydowanie przeciwstawić Diabłu, nie możemy uciekać się do kłamstw czy podstępów. Musimy ‛mówić prawdę’ (Zachariasza 8:16; Efezjan 4:25). „Jehowa, Bóg prawdy”, błogosławi tylko swoim prawdomównym Świadkom. Niegodziwi nie mają prawa Go reprezentować (Psalm 31:5; 50:16; Izajasza 43:10).

¹¹ Jeżeli cenimy duchową wolność od szatańskich kłamstw, to będziemy się mocno trzymać chrystianizmu, „drogi prawdy” (2 Piotra 2:2; Jana 8:32). Na „prawdę dobrej nowiny” składa się ogół chrześcijańskich nauk (Galatów 2:5, 14). Od ‛chodzenia w prawdzie’, a więc trzymania się jej i zdecydowanego przeciwstawiania się „ojcu kłamstwa”, zależy wręcz nasze wybawienie (3 Jana 3, 4, 8).

Przeciwstawiaj się głównemu odstępcy

12, 13. Jak powinniśmy traktować odstępców?

¹² Duchowy byt, który później został Diabłem, znał prawdę, ale jak powiedział Jezus, „nie stał mocno w prawdzie, ponieważ prawdy w nim nie ma” (Jana 8:44). Ten pierwszy odstępca zaciekle sprzeciwia się „Bogu prawdy”. Niektórzy chrześcijanie w I wieku wpadli w „sidło Diabła”, gdyż dali się zwieść i zeszli z drogi prawdy. Dlatego Paweł nawoływał swego współpracownika Tymoteusza, by z łagodnością pouczał takie osoby i pomagał im odzyskać zdrowie duchowe oraz wyrwać się z pułapki Szatana (2 Tymoteusza 2:23-26). Nieporównanie lepiej jest oczywiście cały czas mocno trzymać się prawdy i nigdy nie wpaść w sidło odstępczych poglądów.

¹³ Pierwsza para ludzka dopuściła się odstępstwa, ponieważ posłuchała Diabła, zamiast odrzucić jego kłamstwa. Po cóż więc mielibyśmy słuchać odstępców, czytać ich literaturę lub przeglądać ich strony internetowe? Jeśli kochamy Boga i prawdę, nie będziemy tego robić. Nie powinniśmy wpuszczać odstępców do naszych domów ani nawet ich pozdrawiać, gdyż w ten sposób stawalibyśmy się ‛współuczestnikami ich niegodziwych uczynków’ (2 Jana 9-11). Obyśmy nigdy nie dali się podejść Diabłu i nie opuścili chrześcijańskiej „drogi prawdy”, by podążać za fałszywymi nauczycielami, którzy usiłują ‛wprowadzić zgubne nauki’ oraz ‛wykorzystywać nas przez zmyślone opowieści’ (2 Piotra 2:1-3, Biblia warszawska).

14, 15. Przed czym Paweł ostrzegł starszych z Efezu i swego współpracownika Tymoteusza?

¹⁴ Paweł powiedział chrześcijańskim starszym z Efezu: „Zważajcie na samych siebie i na całą trzodę, pośród której duch święty ustanowił was nadzorcami, abyście paśli zbór Boga, nabyty przez niego krwią jego własnego Syna. Ja wiem, że po moim odejściu wejdą pomiędzy was ciemięskie wilki i nie będą się czule obchodzić z trzodą, a spośród was samych powstaną ludzie mówiący rzeczy przewrotne, aby pociągnąć za sobą uczniów” (Dzieje 20:28-30). Z czasem rzeczywiście pojawili się tacy odstępcy, którzy mówili „rzeczy przewrotne”.

¹⁵ Około roku 65 n.e. apostoł Paweł zachęcił Tymoteusza, by ‛poprawnie władał słowem prawdy’. Ale przestrzegł go też: „Stroń od pustych słów bezczeszczących to, co święte; bo oni będą się posuwać do coraz większej bezbożności, a ich słowo będzie się rozprzestrzeniać niczym gangrena. Zaliczają się do nich Hymeneusz i Filetus. Właśnie ci odstąpili od prawdy, mówiąc, iż zmartwychwstanie już nastąpiło, i burzą wiarę niektórych”. To było jawne odstępstwo! Paweł dodał: „Mimo to trwały fundament Boży dalej stoi” (2 Tymoteusza 2:15-19).

16. Dlaczego pomimo knowań największego odstępcy wciąż pozostajemy lojalni wobec Jehowy i Jego Słowa?

¹⁶ Szatan często posługuje się odstępcami, by skazić czyste wielbienie Boga, ale jego wysiłki są daremne. Mniej więcej w 1868 roku Charles Taze Russell zaczął dogłębnie analizować od dawna uznawane doktryny kościołów chrześcijańskich i stwierdził, że mylnie interpretują one Biblię. Razem z innymi poszukiwaczami prawdy stworzył klasę studium Pisma Świętego w Pittsburghu w amerykańskim stanie Pensylwania. W ciągu prawie 140 lat, jakie minęły od tamtego czasu, słudzy Jehowy pogłębiali swą wiedzę oraz miłość do Boga i Biblii. Pomimo knowań największego odstępcy klasa niewolnika wiernego i roztropnego zachowuje duchową czujność, co pomaga tym prawdziwym chrześcijanom pozostawać lojalnymi wobec Jehowy i Jego Słowa (Mateusza 24:45).

Nie poddaj się wpływowi władcy tego świata

17-19. Jaki świat leży w mocy Diabła i dlaczego nie powinniśmy go miłować?

¹⁷ Szatan stara się nas usidlić jeszcze w inny sposób: chce nas skłonić do umiłowania tego świata — nieprawego społeczeństwa ludzkiego oddalonego od Boga. Jezus nazwał Diabła „władcą świata” i powiedział: „On nic we mnie nie ma” (Jana 14:30). Oby Szatan nie miał też ‛nic w nas’! Zdajemy sobie oczywiście sprawę, że „cały świat podlega mocy [tego] niegodziwca” (1 Jana 5:19). Dlatego Diabeł mógł zaproponować Jezusowi „wszystkie królestwa świata” za jeden odstępczy akt czci. Ale Syn Boży stanowczo odrzucił tę propozycję (Mateusza 4:8-10). Świat rządzony przez Szatana nienawidzi naśladowców Chrystusa (Jana 15:18-21). Nic zatem dziwnego, że apostoł Jan ostrzegł nas przed miłowaniem świata.

¹⁸ Jan napisał: „Nie miłujcie świata ani tego, co na świecie. Jeżeli ktoś miłuje świat, nie ma w nim miłości do Ojca; ponieważ wszystko na świecie — pragnienie ciała i pragnienie oczu, i popisywanie się swymi środkami do życia — nie pochodzi od Ojca, lecz pochodzi od świata. Ponadto świat przemija i tak jest z jego pragnieniem, ale kto wykonuje wolę Boga, ten pozostaje na wieki” (1 Jana 2:15-17). Nie możemy miłować świata, ponieważ jego styl życia, polegający na dogadzaniu grzesznemu ciału, jest całkowicie sprzeczny z zasadami Jehowy Boga.

¹⁹ A co wtedy, jeśli w naszym sercu już zagnieździła się miłość do tego systemu rzeczy? Prośmy Boga, by pomógł nam się jej wyzbyć i odrzucić związane z nią cielesne pragnienia (Galatów 5:16-21). Jeżeli będziemy pamiętać, że „światowymi władcami” bezbożnego społeczeństwa ludzkiego są „niegodziwe duchy”, to z całą pewnością będziemy się też starać ‛zachowywać siebie nie splamionymi przez świat’ (Efezjan 6:11, 12; Jakuba 1:27; 2 Koryntian 4:4).

20. Dlaczego możemy powiedzieć, że ‛nie jesteśmy częścią świata’?

²⁰ O swoich uczniach Jezus powiedział: „Nie są częścią świata, jak i ja nie jestem częścią świata” (Jana 17:16). Namaszczeni duchem chrześcijanie i ich bogobojni towarzysze starają się zachowywać czystość moralną i duchową oraz trzymać się z dala od świata (Jana 15:19; 17:14; Jakuba 4:4). Ten niegodziwy system rzeczy nas nienawidzi, ponieważ pozostajemy od niego oddzieleni i jesteśmy „głosicielami prawości” (2 Piotra 2:5). To prawda, że żyjemy w społeczeństwie, w którym nie brak rozpustników, cudzołożników, zdzierców, bałwochwalców, złodziei, kłamców i pijaków (1 Koryntian 5:9-11; 6:9-11; Objawienie 21:8). Ale nie oddychamy „duchem świata”, czyli nie ulegamy wpływowi tej grzesznej siły (1 Koryntian 2:12).

Nie zostawiaj miejsca Diabłu

21, 22. Jak możesz się zastosować do rady Pawła z Efezjan 4:26, 27?

²¹ Nie pozwalamy, by kierował nami „duch świata”, lecz poddajemy się pod wpływ ducha Bożego, który umożliwia nam okazywanie takich przymiotów jak miłość i panowanie nad sobą (Galatów 5:22, 23). Dzięki nim możemy znosić ataki Diabła na naszą wiarę. Pragnie on, byśmy ‛pałali gniewem — po to tylko, by wyrządzać zło’, ale duch Boży pomaga nam ‛zaniechać gniewu i zostawić złość’ (Psalm 37:8). To prawda, że od czasu do czasu może nam się zdarzyć zapałać słusznym gniewem, ale Paweł radzi nam: „Bądźcie srodze zagniewani, a jednak nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad waszym rozdrażnieniem ani nie zostawiajcie miejsca Diabłu” (Efezjan 4:26, 27).

²² Gdybyśmy trwali w gniewie, takie nastawienie mogłoby nas doprowadzić do grzechu. Dalibyśmy Diabłu sposobność spowodowania rozdźwięku w zborze lub skłonienia nas do złych uczynków. Dlatego musimy szybko i zgodnie z zasadami Bożymi zażegnywać wszelkie nieporozumienia (Kapłańska 19:17, 18; Mateusza 5:23, 24; 18:15, 16). Pozwólmy, aby kierował nami duch Boży, okazujmy panowanie nad sobą i nigdy nie dopuśćmy, by gniew — nawet uzasadniony — przerodził się w nas w rozgoryczenie, złośliwość czy nienawiść.

23. Jakie pytania rozważymy w następnym artykule?

²³ Omówiliśmy kilka cech Diabła, których musimy się wystrzegać. Ale ktoś mógłby jeszcze zapytać: Czy powinniśmy się go bać? Dlaczego wznieca on prześladowania chrześcijan? I co robić, by nie dać mu się przechytrzyć?

[Przypis]

Jak byś odpowiedział?

• Dlaczego nie powinniśmy nikogo oczerniać?

• Jak w myśl Listu 1 Jana 3:15 możemy uniknąć okazania się zabójcami?

• Jak powinniśmy się zapatrywać na odstępców i dlaczego?

• Dlaczego nie możemy miłować świata?

[Ilustracja na stronie 23]

Nigdy nie pozwolimy, by Diabeł zburzył naszą chrześcijańską jedność

[Ilustracje na stronie 24]

Dlaczego Jan nawoływał, byśmy nie miłowali świata?