Ciekawe myśli z Księgi Objawienia (część II)

JAKA przyszłość czeka tych, którzy oddają cześć Bogu, i tych, którzy tego nie robią? Co się stanie z Szatanem i demonami? Jakich błogosławieństw dostąpi posłuszna ludzkość w czasie Tysiącletniego Panowania Chrystusa? Odpowiedzi na te i inne istotne pytania można znaleźć w Księdze Objawienia 13:1 do 22:21a. Fragment ten obejmuje ostatnich 9 z 16 wizji, które apostoł Jan otrzymał pod koniec I wieku n.e.

Jan pisze: „Szczęśliwy ten, kto czyta na głos, oraz ci, którzy słuchają słów tego proroctwa i zachowują, co w nim napisano” (Obj. 1:3; 22:7). Czytanie Księgi Objawienia i wprowadzanie w czyn tego, czego się z niej uczymy, pobudza nasze serca, umacnia wiarę w Boga i Jego Syna, Jezusa Chrystusa, oraz daje nam wspaniałą nadzieję na przyszłość (Hebr. 4:12)b.

WYLANIE SIEDMIU CZASZ GNIEWU BOŻEGO

(Obj. 13:1 do 16:21)

„Narody srodze się rozgniewały”, czytamy w Księdze Objawienia 11:18, „i nadszedł twój [Boga] srogi gniew i wyznaczony czas (...) na doprowadzenie do ruiny tych, którzy rujnują ziemię”. Powody tej sytuacji odsłania ósma wizja, ukazująca działania ‛bestii mającej dziesięć rogów i siedem głów’ (Obj. 13:1).

W dziewiątej wizji Jan ogląda „Baranka stojącego na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące” „kupionych spośród ludzi” (Obj. 14:1, 4). Następnie rozbrzmiewają anielskie obwieszczenia. W kolejnej wizji apostoł dostrzega „siedmiu aniołów z siedmioma plagami”. Najwyraźniej sam Jehowa nakazuje im wylać „siedem czasz gniewu Bożego” na różne elementy szatańskiego świata. Czasze te zawierają zapowiedzi i ostrzeżenia przed wyrokami, które wykona Bóg (Obj. 15:1; 16:1). Te dwie wizje zwiastują dalsze wyroki Królestwa, związane z trzecim biada i głosem siódmej trąby (Obj. 11:14, 15).

Odpowiedzi na pytania biblijne:

13:8 — Czym jest „zwój życia (...) Baranka”? Jest to symboliczny zwój zawierający jedynie imiona niebiańskich współkrólów Jezusa Chrystusa — łącznie z tymi, którzy znajdują się jeszcze na ziemi i dopiero mają otrzymać życie w niebie.

13:11-13 — W jakim sensie dwurożna bestia mówi jak smok i powoduje, że ogień zstępuje z nieba? Okoliczność, że dwurożna bestia, czyli anglo-amerykańskie mocarstwo światowe, mówi jak smok, wskazuje, iż używa ona gróźb, nacisków i przemocy, gdy ktoś nie akceptuje jej formy sprawowania władzy. Bestia sprowadza ogień z nieba w tym sensie, że niejako przypisuje sobie rolę proroka, chełpiąc się, iż w dwóch wojnach światowych w XX wieku pokonała siły zła i wygrała w walce z komunizmem.

16:17 — Czym jest „powietrze”, na które zostaje wylana siódma czasza? „Powietrze” symbolizuje szatańskie myślenie, „ducha [nastawienie umysłu] działającego teraz w synach nieposłuszeństwa”. Tym trującym powietrzem oddycha cały niegodziwy system rzeczy podlegający władzy Szatana (Efez. 2:2).

Czego się możemy nauczyć:

13:1-4, 18. „Bestia” symbolizująca rządy ludzkie wychodzi „z morza”, czyli ze wzburzonych mas ludzkich (Izaj. 17:12, 13; Dan. 7:2-8, 17). Swoje istnienie i moc zawdzięcza Szatanowi. Nosi liczbę 666, która oznacza rażącą niedoskonałość. Społeczeństwo ludzkie podąża za nią z podziwem i oddaje jej cześć. Ale nam zrozumienie, czym jest bestia, pomaga się wystrzegać takiej postawy (Jana 12:31; 15:19).

13:16, 17. Pomimo trudności, jakie możemy napotkać podczas załatwiania codziennych spraw, na przykład ‛kupowania i sprzedawania’, nie pozwólmy bestii kierować naszym życiem. Przyjęcie jej ‛znamienia na prawą rękę albo na czoło’ byłoby równoznaczne z dopuszczeniem, by bestia wpływała na nasz sposób myślenia i nasze czyny.

14:6, 7. To anielskie obwieszczenie wskazuje, że rozgłaszanie dobrej nowiny o ustanowionym już Królestwie Bożym jest sprawą bardzo pilną. Powinniśmy pomagać osobom, z którymi studiujemy Biblię, rozwinąć zdrową bojaźń przed Jehową i oddawać Mu cześć.

14:14-20. Kiedy dobiegnie kresu „żniwo ziemi”, czyli zbieranie osób mających dostąpić wybawienia, nastanie pora, by zebraną „winorośl ziemi” anioł wrzucił do „wielkiej winnej tłoczni gniewu Bożego”. Wspomniana winorośl — widzialny zdeprawowany system rządów Szatana nad ludźmi, wydający całe „kiście” niegodziwych owoców — zostanie wtedy bezpowrotnie zniszczona. Bądźmy zdecydowani nie ulec jej wpływowi.

16:13-16. „Nieczyste natchnione wypowiedzi” symbolizują demoniczną propagandę, służącą temu, by królowie ziemscy nie zmienili swej postawy pod wpływem wylewania siedmiu czasz gniewu Bożego, lecz powstali jako przeciwnicy Jehowy (Mat. 24:42, 44).

16:21. W miarę zbliżania się końca tego szatańskiego systemu rzeczy obwieszczanie wydanych na niego wyroków Jehowy może też przybrać formę nadzwyczaj dobitnych wypowiedzi, co zapewne wyobrażają bryły gradu. Mimo to większość ludzi będzie nadal bluźniła przeciwko Bogu.

RZĄDY ZWYCIĘSKIEGO KRÓLA

(Obj. 17:1 do 22:21)

„Babilon Wielki”, ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, to wyjątkowo odrażająca część niegodziwego świata Szatana. W jedenastej wizji ukazano ją jako „wielką nierządnicę” „siedzącą na bestii barwy szkarłatnej”. Tę na wskroś zepsutą kobietę doszczętnie zniszczy „dziesięć rogów” dosiadanej przez nią bestii (Obj. 17:1, 3, 5, 16). W kolejnej wizji nierządnicę przyrównano do „wielkiej metropolii” i obwieszczono jej upadek. Rozlega się też pilne wezwanie, by lud Boży z niej wyszedł. Wielu opłakuje los tej wielkiej metropolii. Ale w niebie nastaje radość z powodu „zaślubin Baranka” (Obj. 18:4, 9, 10, 15-19; 19:7). W trzynastej wizji jeździec na „białym koniu” wyrusza na wojnę z narodami. Kładzie kres niegodziwemu światu Szatana (Obj. 19:11-16).

A jaki los czeka „pradawnego węża, którym jest Diabeł i Szatan”? Kiedy zostanie „wrzucony do jeziora ognia”? To jeden z tematów czternastej wizji (Obj. 20:2, 10). Ostatnie dwie wizje ujawniają pewne szczegóły dotyczące Millennium. Pod koniec „objawienia” Jan widzi ‛rzekę wody życia płynącą środkiem szerokiej ulicy’, a „każdy, kto jest spragniony”, otrzymuje wspaniałe zaproszenie (Obj. 1:1; 22:1, 2, 17).

Odpowiedzi na pytania biblijne:

17:16; 18:9, 10 — Dlaczego „królowie ziemi” smucą się nad „nierządnicą”, którą sami spustoszyli? Powody tego smutku są zgoła samolubne. Po zniszczeniu Babilonu Wielkiego królowie ziemi najwyraźniej zaczynają dostrzegać, jak się im przydawał. Zapewniał religijną przykrywkę dla ich ciemięskich poczynań. Pomagał werbować młodych do udziału w wojnach. Ponadto odegrał istotną rolę w ujarzmianiu ludu.

19:12 — Co to znaczy, że nikt poza Jezusem nie zna jego niewypowiedzianego imienia? Imię to zapewne wiąże się z pozycją i zaszczytami, wymienionymi choćby w Izajasza 9:6, którymi Jezus cieszy się w dniu Pańskim. Nikt poza nim nie zna tego imienia w tym sensie, że nowe role Jezusa są wyjątkowe i tylko on potrafi pojąć, co to znaczy zajmować tak wysokie stanowisko. Niemniej Jezus dzieli się niektórymi przywilejami z członkami klasy swojej oblubienicy, niejako ‛wypisując na nich swoje nowe imię’ (Obj. 3:12).

19:14 — Kto wyruszy do walki w Armagedonie u boku Jezusa? W skład ‛wojsk niebiańskich’ towarzyszących Jezusowi w wojnie Bożej wejdą aniołowie oraz zwycięscy pomazańcy, którzy już otrzymali nagrodę niebiańską (Mat. 25:31, 32; Obj. 2:26, 27).

20:11-15 — Czyje imiona są zapisane w „zwoju [inaczej „księdze”] życia”? W zwoju tym zapisane są imiona wszystkich mających otrzymać życie wieczne — namaszczonych chrześcijan, członków wielkiej rzeszy oraz wiernych sług Bożych, którzy dostąpią ‛zmartwychwstania prawych’ (Dzieje 24:15; Obj. 2:10; 7:9). Osoby, które powrócą do życia podczas ‛zmartwychwstania nieprawych’, będą dopisane do „zwoju życia”, jeśli tylko zastosują się do wskazówek zawartych w zwojach, które zostaną otworzone podczas Millennium. Wpisy do zwoju życia nie są jednak robione atramentem niezmywalnym. Imiona pomazańców zostają utrwalone w zwoju dopiero wtedy, gdy dochowują oni wierności aż do śmierci (Obj. 3:5). Natomiast imiona ludzi spodziewających się żyć na ziemi pozostaną w nim na stałe, jeśli po Millennium pomyślnie przejdą oni ostateczną próbę (Obj. 20:7, 8).

Czego się możemy nauczyć:

17:3, 5, 7, 16. „Mądrość z góry” pomaga nam zrozumieć „tajemnicę niewiasty i [szkarłatnej] bestii, która ją nosi” (Jak. 3:17). Ta symboliczna bestia początkowo wyobrażała Ligę Narodów, a później odrodziła się jako Organizacja Narodów Zjednoczonych. Czyż rozwikłanie tej tajemnicy nie powinno pobudzać nas do gorliwego głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym i obwieszczania dnia sądu Jehowy?

21:1-6. Możemy być całkowicie pewni przyszłych błogosławieństw pod rządami Królestwa. Dlaczego? Ponieważ powiedziano o nich: „Stało się!”.

22:1, 17. „Rzeka wody życia” oznacza środki podjęte przez Jehowę w celu wyzwolenia posłusznych Mu ludzi od grzechu i śmierci. Pewna ilość tej wody jest dostępna już dzisiaj. Sami reagujmy z wdzięcznością na zaproszenie, by przyjść i ‛brać wodę życia darmo’, ale też z zapałem przekazujmy je innym!

[Przypisy]

[Ilustracja na stronie 5]

Pod rządami Królestwa posłuszna ludzkość zazna wyjątkowych błogosławieństw!