Upadek bezwstydnej nierządnicy

„Upadł już! Upadł Babilon Wielki, który poił wszystkie narody winem gniewu swej rozpusty!” (OBJAWIENIE 14:8).

Materiał zamieszczony w tym i w następnym artykule przedstawiono w roku 1988 na zgromadzeniach okręgowych Świadków Jehowy pod hasłem „Sprawiedliwość Boża”. Złożył się on na końcowe przemówienie w sympozjum na temat „Czas wyznaczony jest bliski”

 1. Kim jest bezwstydna nierządnica i dlaczego musimy o niej wiedzieć?

BEZWSTYDNA „nierządnica”? Kto to może być? Po co mielibyśmy o niej mówić? Czy nie wystarczy, że powieści sensacyjne, kino, programy telewizyjne i wideokasety zalewają nas mdlącymi wyziewami niemoralności? To prawda, ale postać ta nie jest zwykłą damą na jeden wieczór. Zasłynęła jako najbardziej wpływowa i zbrodnicza prostytutka w całych dziejach. Sprzedaje swoje wdzięki już przeszło 4000 lat! Dla własnej ochrony musimy o niej wiedzieć. W Księdze Objawienia 14:8 pewien niebiański anioł nazywa tę ladacznicę „Babilonem Wielkim” i opisuje jako uwodzicielkę narodów. Ponieważ jest aż tak niebezpieczna, powinna nas ucieszyć wiadomość, że „czas wyznaczony jest bliski” i Jehowa niebawem wykona na niej swój wyrok (Objawienie 1:3).

 2. Skąd się wywodzi imię tej nierządnicy i jak powstało światowe imperium religii fałszywej?

² Nierządnica ta odziedziczyła imię po starożytnym Babilonie, butnym mieście w Mezopotamii, założonym przeszło 4000 lat temu przez Nemroda, „możnego łowcę na przekór Jehowie”. Kiedy Babilończycy zaczęli budować wieżę, która miała służyć pogańskim celom kultowym, Jehowa pomieszał im język i rozproszył ich po całej ziemi. Zabrali ze sobą swoją religię i tak powstało ogólnoświatowe imperium religii babilońskiej. Jest to naprawdę Babilon WIELKI (Rodzaju 10:8-10; 11:1-9). W wierzeniach i praktykach religijnych, spotykanych na całym świecie, po dziś dzień znajdują odbicie tajemnice dawnego Babilonu (Objawienie 17:7). Hebrajska nazwa tego miasta — Babel, czyli „Pomieszanie” — trafnie odzwierciedla zamęt panujący obecnie w religii fałszywej.

 3. (a) Jak długo Babilon trzymał lud Boży w niewoli i z czym zetknęli się wtedy Izraelici? (b) Kiedy Babilon doznał katastrofalnego upadku i dlaczego nie nadszedł wtedy jego kres?

³ Starożytny Babilon otrząsnął się z owego pierwszego niepowodzenia i po obaleniu Asyrii w roku 632 p.n.e. zajął pozycję trzeciego mocarstwa światowego w dziejach biblijnych. Chwały tej zażywał dość krótko, bo niespełna sto lat, lecz w tym okresie przez prawie 70 lat trzymał w niewoli lud Boży — Izraelitów. W rezultacie zetknęli się oni bliżej z tysiącem świątyń i kaplic babilońskich, z uznawanymi tam trójcami bogów i triadami diabłów, z kultem matki i syna oraz z astrologią, która nakazywała oddawanie bałwochwalczej czci rzekomo nieśmiertelnym bóstwom. W 539 roku p.n.e. wygnańcy izraelscy mogli na własne oczy oglądać katastrofalny upadek tego miasta, będącego światowym ośrodkiem religii fałszywej. Ale wtedy nie przyszedł jeszcze na nie kres. Zdobywcy w dalszym ciągu z niego korzystali, gdyż cieszyło się prestiżem jako centrum religijne.

Ogólnoświatowe imperium religijne

 4. (a) Co obwieszczali prorocy Jehowy odnośnie do Babilonu i jaki los w końcu go spotkał? (b) Jaki inny Babilon przetrwał do dziś ze szkodą dla wszystkich ludzi?

⁴ Prorocy Jehowy już wcześniej obwieścili Jego wyrok na Babilon — miał zostać wymieciony „miotłą zagłady”, „jak wtedy, gdy Bóg zburzył Sodomę i Gomorę”. Czy te słowa się spełniły? Owszem, i to aż do najdrobniejszego szczegółu! Z czasem starożytny Babilon obrócił się w zwaliska gruzów, zamieszkane jedynie przez gady i dzikie zwierzęta — dokładnie jak przepowiedziano (Izajasza 13:9, 19-22; 14:23; Jeremiasza 50:35, 38-40, Biblia Tysiąclecia, wyd. II). Niemniej drugi Babilon, nowożytny Babilon Wielki, istnieje do dziś. Będąc ogólnoświatowym imperium religii fałszywej, kultywuje nauki pierwotnego Babilonu i przejawia jego butnego ducha. Jest najważniejszym z narzędzi, którymi Szatan zaślepia ludzi na zamierzenia Jehowy co do Królestwa (2 Koryntian 4:3, 4).

 5. (a) Jakie religie się pojawiły, gdy Babilon był u szczytu chwały, i dlaczego Szatan nie zdołał zalać całego świata religią fałszywą? (b) Do czego posłużyła Szatanowi religia fałszywa, gdy już istniał chrystianizm?

⁵ Mniej więcej w VI wieku przed naszą erą, gdy babilońskie mocarstwo światowe było u szczytu chwały, pojawiły się takie systemy religijne, jak hinduizm, buddyzm, konfucjanizm i sintoizm. Czy jednak Szatanowi udało się pogrążyć cały świat w odmętach religii fałszywej? Nie, gdyż ostatek starożytnych świadków Bożych powrócił z Babilonu do Jeruzalem, by wznowić oddawanie czci Jehowie. Toteż i w sześć stuleci później nie zabrakło tam wiernych Żydów, którzy powitali Mesjasza i stali się pierwszymi członkami zboru chrześcijańskiego. Religia fałszywa doprowadziła do męczeńskiej śmierci Syna samego Boga i posłużyła Szatanowi za narzędzie do zwalczania prawdziwego chrystianizmu, przed czym zresztą Jezus i apostołowie z góry ostrzegali (Mateusza 7:15; Dzieje Apostolskie 20:29, 30; 2 Piotra 2:1).

 6. (a) Jak Szatan wypaczył nauki chrześcijańskie i jakie nauki zniesławiające Boga wprowadzono w ich miejsce? (b) Co spotykało tysiące tych, którzy wyżej cenili prawdę biblijną niż dogmaty babilońskie?

⁶ W szczególności po drugim zburzeniu Jeruzalem, to znaczy po roku 70 n.e. Szatan przy pomocy fałszywych apostołów wypaczył nauki chrześcijańskie, przepajając je babilońskim mistycyzmem i świecką filozofią grecką. Tak więc w miejsce „jednego Jehowy”, o którym mówi Biblia, wprowadzono ‛trójjedyne bóstwo’, tak zwaną Trójcę (Powtórzonego Prawa 6:4; Marka 12:29; 1 Koryntian 8:5, 6). A zaakceptowaniem doktryny o nieśmiertelności duszy ludzkiej w ujęciu pogańskiego filozofa Platona zanegowano bezcenną naukę biblijną o okupie złożonym przez Chrystusa i o zmartwychwstaniu. Utorowało to drogę wierze w gorejące piekło oraz nieco mniej ognisty czyściec (Psalm 89:48 [89:49, Bw]; Ezechiela 18:4, 20, Biblia gdańska). Nauki te przynosiły ujmę Bogu i przejmowały lękiem ludzi, ale za to przyczyniły się do napełnienia kościelnych skarbców. Co więcej, gdy szalała inkwizycja, a także w okresie reformacji kler był zbyt niecierpliwy, by czekać, aż mąk dopełnią płomienie piekielne. Zarówno katolicy, jak i protestanci spalili żywcem na stosie tysiące osób, które ponad dogmaty babilońskie stawiały prawdę biblijną. Ale jak się jeszcze przekonamy, nierządne postępowanie Babilonu Wielkiego wykracza daleko poza propagowanie fałszu.

Dzień sądu Jehowy

 7. (a) Kiedy i w jaki sposób Jehowa zaczął odsłaniać podstawowe prawdy biblijne i demaskować fałszywe nauki babilońskie? (b) Jakie podstawowe prawdy biblijne przywrócili Badacze Pisma Świętego?

⁷ Musiał nadejść dzień sądu Jehowy nad tą nierządnicą! (Hebrajczyków 10:30). W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku rozpoczął się okres przygotowawczy, w którym Jehowa wysłał swego „posłańca” — grupę szczerych badaczy Pisma Świętego — aby odsłonić podstawowe prawdy biblijne i zdemaskować fałszywe nauki babilońskie (Malachiasza 3:1a). Ta grupa „posłańca” w całej pełni zgadzała się z proroczymi słowami z Księgi Objawienia 4:11: „Godzien jesteś Jehowo, nasz Boże, przyjmować chwałę i szacunek, i moc, ponieważ Ty stworzyłeś wszystko i ponieważ z Twojej woli to zaistniało i zostało stworzone”. „Posłaniec” ten stał się śmiałym obrońcą prawdy o złożonej przez Jezusa ofierze okupu — postanowieniu Bożym służącym wybawieniu ludzkości. Do odkupionych miała należeć przede wszystkim „mała trzódka” tych, którzy będą panować z Jezusem w Królestwie niebiańskim, a następnie setki milionów innych osób, które mają żyć wiecznie na rajskiej ziemi, przy czym większość z nich powstanie z martwych (Łukasza 12:32; 1 Jana 2:2; Dzieje Apostolskie 24:15). Badacze Pisma Świętego wydobyli na światło owe podstawowe prawdy, a w sensie przenośnym wręcz ‛puścili strumień wody na piekło i zgasili tam ogień’ babilońskiego dogmatu o mękach wieczystych!a

 8. (a) Jak kler chrześcijaństwa usiłował wykorzystać pierwszą wojnę światową do wytępienia Badaczy Pisma Świętego? (b) Co się stało z sędzią, który zatrzymał w więzieniu ośmiu przedstawicieli Towarzystwa Strażnica, odmówiwszy zwolnienia ich za kaucją?

⁸ Przez około 40 lat Badacze Pisma Świętego śmiało obwieszczali, że rok 1914 będzie oznaczał koniec Czasów Pogan. Zgodnie z oczekiwaniami rok ów przyniósł przełomowe wydarzenia, wśród których niebagatelną rolę odegrała pierwsza wojna światowa. Kler chrześcijaństwa — głównej części składowej Babilonu Wielkiego — nader usilnie starał się wykorzystać ten kryzys, aby wytępić otwarcie przemawiających badaczy Biblii! W roku 1918 zdołał doprowadzić do tego, że ośmiu przedstawicieli Towarzystwa Strażnica bezpodstawnie uwięziono pod zmyślonym zarzutem prowadzenia akcji wywrotowej. Jednakże w 9 miesięcy później zwolniono ich, a z czasem całkowicie zrehabilitowano. Amerykański sędzia federalny Martin T. Manton, który nie zgodził się, by tych Badaczy Pisma Świętego wypuszczono z więzienia za kaucją, został potem odznaczony przez papieża Piusa XI i otrzymał godność „rycerza orderu świętego Grzegorza Wielkiego”. Dni jego chwały trwały krótko, gdyż w roku 1939 skazano go na dwa lata więzienia i dużą grzywnę. Za co? Udowodniono mu, że wydał sześć stronniczych wyroków i brał za nie łapówki, które łącznie sięgnęły sumy 186 000 dolarów!

 9. Jak proroctwo Malachiasza wyjaśnia, co się wtedy działo z ludem Jehowy, i od kogo rozpoczął się sąd?

⁹ Jak nadmieniliśmy, w roku 1918 lud Jehowy wkroczył w okres surowych prób. Wyjaśniają to dalsze prorocze słowa z Księgi Malachiasza 3:1-3: „I nagle przyjdzie do swojej świątyni prawdziwy Pan [Jehowa], którego szukacie, oraz posłaniec przymierza [Abrahamowego]” — Jezus. Istotnie, Jehowa przybył z Chrystusem na sąd. Następnie Jehowa pyta: „Kto potrafi znieść dzień Jego przyjścia i kto się ostoi, gdy On się ukaże? Będzie bowiem jak ogień wytapiającego i jak ług piorących”. W myśl Listu 1 Piotra 4:17 sąd miał się rozpocząć od tych, którzy uważali siebie za „dom Boży”. W ten sposób prawdziwi chrześcijanie zostali uszlachetnieni i oczyszczeni do służby dla Jehowy.

„WYDOSTAŃCIE SIĘ Z NIEGO, MÓJ LUDU”!

10. Wydanie jakiego wyroku Bożego na chrześcijaństwo i wszelką religię fałszywą stało się oczywiste w roku 1919 i co to oznaczało dla Babilonu Wielkiego?

¹⁰ Kler chrześcijaństwa należał do Babilonu Wielkiego i nie okazał skruchy, toteż nie mógł się ostać na sądzie Jehowy. Haniebnie zbrukał swe szaty uczestnictwem w masakrze wojennej i prześladowaniem prawdziwych chrześcijan (Jeremiasza 2:34). Zamiast powitać nowo ustanowione Królestwo Chrystusa, udzielił poparcia utworzonej przez ludzi Lidze Narodów, ośmielając się nawet nazwać ją „politycznym wyrazem Królestwa Bożego na ziemi”. W roku 1919 stało się jasne, że Jehowa już osądził chrześcijaństwo, a właściwie wszelką religię fałszywą. Babilon Wielki upadł, skazany na śmierć! Nadeszła pora, by wszyscy miłujący prawdę i sprawiedliwość postąpili zgodnie z proroczym wezwaniem z Księgi Jeremiasza 51:45: „Wydostańcie się z niego, mój ludu, i niech każdy się postara, żeby jego dusza uszła przed palącym gniewem Jehowy”.

11, 12. (a) Co w Księdze Objawienia 17:1, 2 anioł mówi na temat sądu nad Babilonem Wielkim? (b) Co oznaczają „wody”, nad którymi siedzi wielka nierządnica, i jak upoiła ona zamieszkujących ziemię ‛winem swojej rozpusty’?

¹¹ Babilon Wielki upadł! Ale jeszcze nie uległ zagładzie. Temu ogólnoświatowemu imperium religii fałszywej, będącemu w ręku Szatana mistrzowskim narzędziem zwodzenia, pozwolono jeszcze trochę istnieć. Jaki ostateczny wyrok wydał na nie Bóg? Nie pozostawiono nas co do tego w niepewności! Otwórzmy swoje Biblie na Księdze Objawienia 17:1, 2. Anioł zwraca się tu do apostoła Jana, a za jego pośrednictwem do ludzi, którzy obecnie studiują to proroctwo. Mówi: „Chodź, chcę ci pokazać sąd nad wielką nierządnicą siedzącą nad wieloma wodami, z którą królowie ziemi uprawiali rozpustę, podczas gdy zamieszkujący ziemię zostali upici winem jej rozpusty”. Wzmianka o „wielu wodach” odnosi się do niespokojnych mas ludzkich, tak długo ciemiężonych przez wielką nierządnicę. Proroctwo zaznacza też, że „zamieszkujący ziemię” upili się jej winem. Wchłaniają fałszywe nauki oraz świeckie, niemoralne metody postępowania Babilonu Wielkiego, po czym odchodzą z zamętem w głowie, jak odurzeni tanim, pokątnie pędzonym trunkiem.

¹² W Liście Jakuba 4:4 czytamy: „Cudzołożnice, czyż nie wiecie, że przyjaźń ze światem to wrogość wobec Boga?” W naszym XX wieku religia nader chętnie zabiega o względy świata, a przoduje w tym chrześcijaństwo. Jego kler nie tylko nie obwieszcza dobrej nowiny o już ustanowionym Królestwie Jehowy, ale rozwadnia biblijne nauki moralne i przymyka oczy na świeckie rozprzężenie wśród parafian. Nawet sami duchowni nie są tacy niewinni, jeśli chodzi o rozpustę cielesną, którą tak jednoznacznie potępił apostoł Paweł pisząc: „Nie dajcie się wprowadzić w błąd: Ani rozpustnicy, ani bałwochwalcy, ani cudzołożnicy, ani utrzymywani do celów przeciwnych naturze, ani tacy, którzy się kładą z mężczyznami, (...) nie odziedziczą Królestwa Bożego. A właśnie takimi byli niektórzy z was. Ale zostaliście obmyci” (1 Koryntian 6:9-11).

„Tarzanie się w błocie”

13, 14. (a) Jakie przykłady dowodzą, że dzisiejsze duchowieństwo nie jest ‛obmyte’? (b) Jakie stanowisko wobec aktów homoseksualnych zajął synod Kościoła anglikańskiego i jaką opinię w sprawie przemianowania tego kościoła wyraził pewien dziennikarz? (c) Jakie słowa apostoła Piotra trafnie opisują odstępczych duchownych?

¹³ Czy dzisiejsze duchowieństwo jest ‛obmyte’ i czyste? Za przykład niech posłuży sytuacja w Wielkiej Brytanii, będącej niegdyś ostoją protestantyzmu. W listopadzie 1987 roku brytyjska pani premier wezwała tamtejszych duchownych do zapewnienia przewodnictwa moralnego. W tym samym czasie proboszcz jednego z kościołów anglikańskich oświadczył: „Homoseksualiści mają takie samo prawo do zaspokajania swego popędu jak każdy inny; powinniśmy dopatrywać się w tym dobrych stron i zachęcać [ich] do wierności”. Pewna gazeta londyńska donosi: „W jednym z anglikańskich seminariów duchownych praktyki homoseksualne rozpanoszyły się do tego stopnia, że wychowawcy z innego seminarium zabronili swoim podopiecznym odwiedzać tę uczelnię”. Wyniki badań wykazały, iż „w jednej z dzielnic Londynu liczba duchownych o skłonnościach homoseksualnych najprawdopodobniej przekracza połowę ogółu”. A na synodzie Kościoła anglikańskiego aż 95 procent duchownych opowiedziało się za tym, by nierząd i cudzołóstwo określać mianem grzechów, ale wyłączyć z tej kategorii homoseksualne akty płciowe; stwierdzono jedynie, iż te ostatnie nie sięgają wyżyn ideału. Dziennikarz komentujący te szczegóły wyraził opinię, że Kościół anglikański z powodzeniem można by przemianować na Sodomę i Gomorę. W innej gazecie ukazującej się w Londynie oświadczono: „Brytyjczyków ogarnia przerażenie na myśl o tym, do czego posuwa się pokolenie przesiąknięte pobłażliwością”.

¹⁴ Postawę, jakiej od lat hołdują odstępczy duchowni, dobrze opisują słowa apostoła Piotra: „Sprawdza się na nich treść trafnego przysłowia: ‛Pies powraca do swoich wymiocin, a świnia umyta do tarzania się w błocie’”! (2 Piotra 2:22).

15. (a) Jakie załamanie się wartości moralnych widać w całym chrześcijaństwie? (b) Kto ponosi odpowiedzialność za to żałosne żniwo?

¹⁵ W całym chrześcijaństwie, a właściwie na całym świecie, widać zastraszające załamanie się wartości moralnych. W niektórych społeczeństwach zawarcie małżeństwa uchodzi za niepotrzebne, a dochowywanie wierności żyjący w tej wspólnocie uważają za niemodny przesąd. Coraz mniej ludzi rejestruje swoje związki, podczas gdy wśród tych, którzy jeszcze to czynią, szybko rośnie liczba rozwodów. W USA potroiła się ona w ciągu minionych 25 lat i obecnie wynosi grubo ponad milion rocznie. W Wielkiej Brytanii w dwudziestoleciu od roku 1965 liczba ta zwiększyła się czterokrotnie: z 41 000 do 175 000. Ludzie nie związani małżeństwem wolą żyć z osobami w stanie wolnym — tej samej lub odmiennej płci, przy czym wielu często zmienia partnerów. Biadają nad groźnymi chorobami przenoszonymi drogą płciową i zataczającymi coraz szersze kręgi wskutek panoszącej się rozwiązłości, zwłaszcza nad AIDS, ale dalej trwają w upadlających praktykach. Duchowni chrześcijaństwa nie korygują opacznego postępowania swoich parafian. Współmiernie do pobłażania, z jakim patrzą na niemoralność, są odpowiedzialni za to żałosne żniwo (Jeremiasza 5:29-31).

16. (a) Co dodatkowo dowodzi, że Babilon Wielki upadł, i jakie stosowne wołanie anioła zapisano w Księdze Objawienia 18:2? (b) Co musi zrobić każdy, kto chce przeżyć koniec świata?

¹⁶ Opłakany stan moralny, widoczny w ogólnoświatowym imperium religii fałszywej, to dodatkowy dowód upadku Babilonu Wielkiego. Bóg go osądził i przeznaczył na zagładę. Jakże stosowne jest więc donośne wołanie anioła, zapisane w Księdze Objawienia 18:2: „Upadł! Babilon Wielki upadł i stał się miejscem pobytu demonów oraz kryjówką wszelkiego nieczystego wyziewu, a także kryjówką wszelkiego ptaka nieczystego i znienawidzonego!” I jakie to ważne, żeby wszyscy, którzy pragną przeżyć koniec świata, usłuchali teraz wezwania z wersetu 4: „Wydostańcie się z niej mój ludu, jeśli nie chcecie z nią uczestniczyć w jej grzechach i jeśli nie chcecie mieć udziału w jej plagach”! Wydostanie się z okowów religii fałszywej jest nieodzowne do przeżycia „wielkiego ucisku”, będącego tuż przed nami (Objawienie 7:14). Ale zaraz się przekonamy, że to jeszcze nie wystarczy!

[Przypis]

[Ramka na stronie 8]

MORALNOŚĆ DUCHOWNYCH

„Z wypowiedzi rodziców, psychologów, funkcjonariuszy policji i adwokatów wynika, że w ostatnich 5 latach setki amerykańskich dzieci doznały ciężkich urazów psychicznych, spowodowanych napastowaniem przez księży” (Akron Beacon Journal z 3 stycznia 1988).

„Kościół rzymskokatolicki w USA musiał wypłacić miliony dolarów odszkodowań dla rodzin, które twierdzą, że ich dzieci padły ofiarą nadużyć na tle seksualnym, popełnionych przez księży. Mimo to problem ów przybrał takie rozmiary, że zdaniem wielu skarżących oraz ich obrońców kościół już patrzy przez palce na podobne przypadki i usiłuje je tuszować” (The Miami Herald z 3 stycznia 1988).

[Ilustracje na stronie 6]

Wizerunki trójjedynych bóstw czczonych w starożytnym Egipcie i w chrześcijaństwie

[Prawa własności]

Ze zbiorów muzeum Saint-Remi, Reims. (Fot. J. Terrisse)

Muzeum w Luwrze, Paryż

[Ilustracja na stronie 9]

Biblia porównuje niemoralnych przywódców religijnych do umytej świni, która znów tarza się w błocie