Egzekucja Babilonu Wielkiego

„Na jej czole było wypisane imię, tajemnica: ‛Babilon Wielki, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi’”. „Jednego dnia spadną na nią plagi: śmierć i żałoba, i głód, i doszczętnie spłonie w ogniu, ponieważ mocny jest Jehowa Bóg, który ją osądził” (Objawienie 17:5; 18:8).

POWYŻSZE słowa, napisane przez apostoła Jana w I wieku n.e., brzmią naprawdę zagadkowo. Kim jest owa „matka nierządnic”? Czym naraziła się Bogu, że tak surowo ją osądził? Nie ulega wątpliwości, że sądy Boże spustoszą tajemniczą nierządnicę, Babilon Wielki. Należałoby więc ustalić, kim jest ta postać oraz jak jej los odbije się na nas (Objawienie 18:21).

Kogo lub co symbolizuje nierządnica Babilon Wielki? W Biblii czytamy, że świeccy władcy dopuszczali się z nią rozpusty, a kupcy prowadzili z nią handel (Objawienie 18:3). Nie wyobraża więc polityki ani wielkiego interesu. Tym samym do tytułu „matki nierządnic” pozostaje tylko jedna kandydatka spośród trzech potężnych żywiołów na świecie. Chodzi o ogólnoświatowe imperium religii fałszywej, podlegające władzy Szatana!a

Nasuwają się więc następujące pytania: Dlaczego, jak i kiedy nastąpi egzekucja Babilonu Wielkiego? A ujmując rzecz dosłownie — dlaczego, jak i kiedy zniknie z powierzchni ziemi religia fałszywa?

Niechrześcijańskie dzieje chrześcijaństwa

Dzieje religii fałszywej nieodparcie przywodzą na myśl proroczą wypowiedź z czasów starożytnych: „Wiatr przecież rozsiewają, toteż zbierać będą huragan” (Ozeasza 8:7). Słowa te harmonizują z zasadą podaną przez chrześcijańskiego apostoła Pawła: „Nie dawajcie się wprowadzić w błąd: Bóg nie jest kimś, kogo można wydrwić. Co człowiek sieje, to będzie też żąć” (Galatów 6:7). Co wobec tego siała po całym świecie religia fałszywa? I co będzie żąć?

Jezus Chrystus uczył swych naśladowców, że mają miłować nie tylko bliźnich, lecz także nieprzyjaciół (Mateusza 5:43, 44). Paweł, przytaczając Pisma Hebrajskie, nader jasno wyłożył, jak chrześcijanie mają traktować swoich wrogów. Czytamy: „‛Jeśli twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go, jeśli ma pragnienie, daj mu się napić; bo tak czyniąc nałożysz węgli rozpalonych na jego głowę’. Nie pozwalaj się zwyciężyć złu, ale zwyciężaj zło dobrem” (Rzymian 12:20, 21).

Tymczasem dzieje chrześcijaństwa są pisane krwią i nienawiścią. Zarówno dawniej, jak i w czasach nowożytnych tolerowano i błogosławiono krucjaty, które niosły ze sobą grabież, gwałt i śmierć. Katoliccy dostojnicy kościelni udzielili na przykład błogosławieństwa agresji faszystowskich Włoch na Etiopię w roku 1935, a także „krucjacie” generała Franco w hiszpańskiej wojnie domowej w latach 1936 do 1939.

Spory teologiczne rozsądzano posyłaniem ludzi na stos. W roku 1536 został uduszony i spłonął tłumacz Biblii, William Tyndale, ponieważ opublikował własny przekład „Nowego Testamentu” w języku angielskim. Nieco wcześniej na rozkaz papieża Marcina V mściwi oficjałowie po 44 latach wydobyli z grobu kości innego tłumacza Biblii, Jana Wiklifa, tylko po to, żeby je spalić. W okresie inkwizycji katolickiej wyzuto z majątku, poddano torturom i skazano na stos tysiące Żydów i tak zwanych heretyków, czyniąc to rzekomo w imię Chrystusa! Hiszpański teolog Michał Servet, prześladowany zarówno przez katolików, jak i przez protestantów, zginął na stosie z inicjatywy protestanta, Jana Kalwina. W naszym stuleciu „chrześcijańscy” duchowni błogosławili armie walczące w obu wojnach światowych, a nacjonalistycznie usposobieni kapelani zagrzewali żołnierzy do zabijania.

Jakież to rażące przeciwieństwo prawdziwego chrystianizmu! Apostoł Paweł napisał: „Jako wybrani Boży, święci i umiłowani, przyodziejcie się tkliwymi uczuciami: zmiłowaniem, życzliwością, kornością umysłu, łagodnością i wielkodusznością. Znoście jedni drugich i ochoczo przebaczajcie sobie nawzajem, jeśli ktoś ma przyczynę do uskarżania się na innego. Jak wam Jehowa ochoczo przebaczył, tak czyńcie i wy. A prócz tego wszystkiego przyodziejcie się miłością, bo to jest doskonała więź jedności” (Kolosan 3:12-14).

Chrześcijanom w Rzymie Paweł zalecił: „Nie oddawajcie nikomu złem za zło. Zajmujcie się tym, co szlachetne w oczach wszystkich ludzi. W miarę możności, o ile to od was zależy, żyjcie ze wszystkimi ludźmi w pokoju. Umiłowani, nie mścijcie się sami, lecz zostawcie miejsce na srogi gniew Boży; napisano przecież: ‛Pomsta należy do mnie, ja odpłacę, mówi Jehowa’” (Rzymian 12:17-19). Tak więc w świetle zasad Bożych chrześcijaństwo zawiodło. Siało obłudę i nienawiść, toteż zbierze zagładę.

Co siały religie niechrześcijańskie

Jednakże do Babilonu Wielkiego należą nie tylko religie chrześcijaństwa. Wina krwi przelanej przez bezwstydną nierządnicę ciąży na wszystkich ważniejszych religiach tego świata. Spada ona na przykład na religię sinto, która przyczyniła się do ukształtowania fanatycznej i sadystycznej mentalności, widocznej podczas drugiej wojny światowej u żołnierzy japońskich. Historyk Paul Johnson twierdzi, że Japończycy, „chcąc poczuć się pewniej w bezwzględnym świecie przesiąkniętym duchem rywalizacji” i zdominowanym przez wzorce europejskie, uznali za konieczne stworzyć „religię państwową oraz powszechnie obowiązującą moralność, znane jako sinto i busido [„droga wojownika”]. (...) Wprowadzono powszechny kult cesarza, zwłaszcza w armii, a od roku 1920 we wszystkich szkołach zaczęto wpajać młodzieży narodowy kodeks etyczny kokumin dotoku”. Co z tego wynikło? W roku 1941, gdy przez zbombardowanie Pearl Harbor Japonia przystąpiła do drugiej wojny światowej, „sinto (...) nie była już prymitywnym, staroświeckim kultem, praktykowanym przez mniejszość, lecz formą wspomagania nowoczesnego państwa totalitarnego. W ten sposób religia, która miała osłaniać przed okropnościami epoki zeświecczenia, jak na ironię posłużyła za narzędzie do otoczenia ich nimbem świętości”.

Na temat podziału Indii, który miał miejsce w roku 1947 i w którym niemałą rolę odegrały różnice religijne, Johnson pisze: „Jakieś 5 do 6 milionów ludzi uciekało gdzie tylko się da, byle ujść z życiem. (...) Liczbę zabitych szacowano wówczas na 1 do 2 milionów. Według bardziej umiarkowanych ocen zginęło 200 000 do 600 000 osób”. W społeczeństwie hinduskim po dziś dzień dochodzi do zabójstw na tle religijnym oraz do poniżania drugich. „Niedotykalni” (harijan), jak nazywano żyjących poza społeczeństwem, często padają ofiarą masowych mordów organizowanych przez bogatych właścicieli ziemskich.

Hinduizm jest przesiąknięty spirytyzmem (Objawienie 18:23). Pisarz hinduski Sudhir Kakar twierdzi, że „przeciętny hindus, zafascynowany wiedzą tajemną, odczuwa wielki szacunek do takich praktyk oraz do ludzi, którzy je uprawiają”. Czytamy: „Astrolodzy, wróżbici, jasnowidze, asceci uchodzący za ‛świętych’, fakirzy [żebracy dokonujący wyczynów za pomocą magii] i tym podobne postacie cieszą się głębokim poważaniem, uważa się bowiem, że utrzymują bliski kontakt z wyższą rzeczywistością” (India Today z 30 kwietnia 1988).

W dodatku hindusi, sikhowie i wyznawcy innych religii Wschodu toczą ze sobą ciągłe walki. Każda z tych grup zaostrza tylko owe konflikty popełnianiem morderstw oraz szerzeniem niezgody i nienawiści. To także są owoce wydane przez Babilon Wielki.

Historia nowożytna, w której roi się od wojen, zabójstw i represji, nie przynosi też chluby judaizmowi. Przemoc, jakiej się dopuszczają chasydzi wobec zwolenników innych sekt żydowskich oraz wyznań nieżydowskich, z pewnością nie zjednuje im uznania w oczach Bożych.

Bliższe zapoznanie się z historią ogólnoświatowego imperium religijnego bez trudu pozwala dostrzec, dlaczego Najwyższy Sędzia ma podstawy do wykonania egzekucji na nierządnicy zwanej Babilonem Wielkim. „Owszem, znalazła się w niej krew proroków i świętych, i tych wszystkich, którzy zostali pomordowani na ziemi” (Objawienie 18:24). Religia fałszywa współuczestniczyła w wojnach — zarówno lokalnych, jak i światowych, tak iż w oczach Bożych stała się winna krwi „wszystkich, którzy zostali pomordowani na ziemi”.

Zgodnie z aktem oskarżenia, zawartym w Biblii, na nierządnicę Babilon Wielki zapadł wyrok skazujący. Zasłużyła na zagładę, wystawiwszy sobie w ciągu dziejów haniebne świadectwo przez uprawianie duchowej rozpusty z władcami ziemi, przelew krwi w wojnach oraz oddawanie się praktykom spirytystycznym. Toteż Jehowa Bóg osądził poddane Szatanowi światowe imperium religii fałszywej i orzekł, że przyszedł na nie kres (Objawienie 18:3, 23, 24).

Jak zniknie religia fałszywa

Unicestwienie Babilonu Wielkiego opisano w Księdze Objawienia językiem pełnym symboli. W rozdziale 17, a wersecie 16, czytamy: „Dziesięć rogów, które widziałeś, i bestia — te znienawidzą nierządnicę; zostawią ją opuszczoną i nagą oraz zjedzą jej części mięsiste i doszczętnie ją spalą w ogniu”. „Dziesięć rogów” to wszystkie potęgi polityczne występujące na arenie międzynarodowej. Wspierają one Organizację Narodów Zjednoczonych, czyli „szkarłatną bestię” będącą posągiem zbroczonego krwią szatańskiego systemu politycznego (Objawienie 16:2; 17:3).b

Proroctwo biblijne zapowiada, że mocarstwa polityczne zrzeszone w ONZ rzucą się na światowe imperium religijne, aby je zniszczyć. Nie ujdzie przed nimi żadna religia fałszywa. Część systemów politycznych już pokazuje, że drażni je wtrącanie się religii do polityki i spraw społecznych. Niektóre kraje socjalistyczne opowiedziały się za ateizmem i albo wymazały religię z istnienia, jak Albania, albo wyznaczyły jej rolę uległej służebnicy, jak to się stało w Chinach lub w Związku Radzieckim. Gdzie indziej rządzący odnoszą się wrogo do teologii wyzwolenia, propagowanej w krajach uboższych przez księży katolickich. Stosuje się represje wobec religii, które mieszają się w spory na tle rasowym. Nawet w tak zwanych państwach liberalnych są przywódcy przeciwni angażowaniu się duchownych w politykę i zagadnienia społeczne.

Przyszłość pokaże, co w końcu sprowokuje żywioły polityczne do wystąpienia przeciw religii fałszywej. Ale jedno jest pewne: wykonają one egzekucję na Babilonie Wielkim nie tylko z własnej woli, lecz przede wszystkim z woli Bożej. W Księdze Objawienia 17:17 czytamy: „Bóg bowiem podał to do ich serc, aby wykonali Jego zamysł, a nawet by wykonali swój jeden zamysł, przekazując swe królestwo bestii, aż się dopełnią słowa Boże” (por. Jeremiasza 51:12, 13).

Nie dajmy się zwieść. Wykonanie wyroku na Babilonie Wielkim nie wyniknie jedynie z wrogiego nastawienia polityków do zarozumialstwa religii i wtrącania się jej w cudze sprawy. Władcy ci bezwiednie posłużą Bogu za narzędzia do zniszczenia fałszywego kultu na całym świecie. „Grzechy jej narosły aż do nieba, a Bóg wspomniał wyrządzone przez nią krzywdy” (Objawienie 18:5).

Jehowa orzekł, że dumna religia fałszywa zostanie poniżona. Proroctwo oświadcza: „W jakiej mierze pławiła się w chwale i żyła w bezwstydnym przepychu, w takiej mierze zadajcie jej męczarnie i żałobę. Stale bowiem mówi w swoim sercu: ‛Siedzę jak królowa i nie jestem wdową, a żałoba nigdy mnie nie dosięgnie’. Dlatego też jednego dnia spadną na nią plagi: śmierć i żałoba, i głód, i doszczętnie spłonie w ogniu, ponieważ mocny jest Jehowa Bóg, który ją osądził” (Objawienie 18:7, 8).

Termin egzekucji

Wspomniany „jeden dzień”, czyli czas szybkiej egzekucji, jest już bardzo blisko. W istocie zagłada Babilonu Wielkiego zapoczątkuje „dzień pomsty ze strony naszego Boga” (Izajasza 61:2). Potem wybuchnie sprawiedliwa wojna Boża — Armagedon. Wszystkie wydarzenia światowe od roku 1914 wskazują, że szatański system rzeczy dobiega końca. Panowanie Królestwa Bożego jest tuż, tuż (Łukasza 21:32-36; Objawienie 16:14-16).

Jak na zniszczenie tej nierządnicy nazwanej Babilonem Wielkim zareagują czciciele prawdziwego Boga? W Księdze Objawienia czytamy: „Weselcie się nad nią, niebo, a także wy: święci i apostołowie, i prorocy, gdyż Bóg wykonał na niej zasądzoną za was karę!” (Objawienie 18:20). W całym wszechświecie zapanuje radość z powodu spełnienia się zamierzenia Jehowy i uświęcenia Jego imienia. Proroctwo oznajmia: „Po tym wszystkim usłyszałem jak gdyby donośny głos wielkiej rzeszy w niebie. Wołano: ‛Wysławiajcie Jah! Bogu naszemu przynależy wybawienie i chwała, i moc, ponieważ prawdziwe i sprawiedliwe są Jego wyroki. Bo wykonał wyrok na wielkiej nierządnicy, która psuła ziemię swą rozpustą, i pomścił krew swoich niewolników, przelaną jej ręką’” (Objawienie 19:1, 2).

Spustoszenie Babilonu Wielkiego oraz wykonanie wyroku na całej reszcie systemu Szatana utoruje drogę nie kończącym się błogosławieństwom, których dostąpią prawdziwi czciciele Boga, a wśród nich liczni wskrzeszeni do życia na ziemi. Jezus obiecał im wszystkim: „Jeżeli pozostajecie w moim słowie, jesteście rzeczywiście moimi uczniami, i poznacie prawdę, a prawda was wyswobodzi” (Jana 8:31, 32; Objawienie 19:11-21).

Prawdziwi czciciele już teraz są wolni od fałszywych nauk religijnych, które bluźnierczo krzewiono przez całe wieki. W obiecanym nowym świecie, gdzie zapanuje sprawiedliwość, będą też wolni od strachu przed śmiercią, ponieważ „sam Bóg będzie z nimi. I otrze z ich oczu wszelką łzę, i nie będzie już śmierci, nie będzie też żałoby ani krzyku, ani bólu. Rzeczy dawniejsze przeminęły” (Objawienie 21:3, 4). Wśród rzeczy dawniejszych, które przeminą, znajdzie się też Babilon Wielki, ogólnoświatowe imperium religii fałszywej.

[Przypisy]

[Napis na stronie 5]

„Religia, która miała osłaniać przed okropnościami epoki zeświecczenia, jak na ironię posłużyła za narzędzie do otoczenia ich nimbem świętości”

[Ilustracje na stronie 4]

Wiklif i Tyndale byli prześladowani za tłumaczenie Biblii

[Prawa własności]

Z dawnego rytu w Bibliothèque Nationale