„Woda tryskająca ku udzielaniu życia wiecznego”

„Kto zaś napije się wody, którą ja mu dam, już nigdy nie będzie odczuwał pragnienia, ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody tryskającej ku udzielaniu życia wiecznego” (JANA 4:14).

„NAGLE zza krawędzi Księżyca (...) wyłania się skrzący, niebiesko-biały klejnot, jasna, błękitna kula ozdobiona delikatnie wirującymi welonami bieli, wznosząca się niczym mała perła w odmętach czarnej, niezgłębionej otchłani” (astronauta Edgar Mitchell o Ziemi widzianej z kosmosu).

Co nadaje naszej planecie tak olśniewający wygląd, opisany poetycko przez wspomnianego astronautę? To woda, która pokrywa prawie trzy czwarte powierzchni Ziemi. Nie tylko przydaje uroku naszej planecie, ale też podtrzymuje na niej życie. Również nasze ciało w 65 procentach składa się z wody. W dziele Encyclopædia Britannica tak napisano o tej cieczy: „Jest niezbędna do życia, bierze udział praktycznie w każdym procesie zachodzącym w świecie roślin i zwierząt”.

Zasoby wody dzięki wydajnemu systemowi jej obiegu i oczyszczania nigdy się nie wyczerpują. „Niemal każda zużyta przez nas kropla w końcu trafia do oceanu” — wyjaśnia The World Book Encyclopedia. „Stamtąd pod wpływem słońca paruje, a następnie spada na ziemię w postaci deszczu. Woda jest ciągle używana, ale nigdy się nie zużywa”. Jakieś 3000 lat temu ten wspaniały proces tak opisano w Biblii: „Wszystkie potoki zimowe płyną do morza, a jednak morze nie jest pełne. Skąd płyną potoki zimowe, w to miejsce wracają, aby stamtąd wypływać”. Obieg wody to prawdziwy cud stwórczy! (Kaznodziei 1:7).

Jeśli wziąć pod uwagę znaczenie wody dla procesów życiowych oraz niezwykły sposób jej dostarczania, to nie dziwi fakt, że w Piśmie Świętym wspomniano o niej ponad 700 razy. Ze względu na jej wyjątkowe właściwości, a zwłaszcza zdolność oczyszczania oraz utrzymywania przy życiu, w Biblii często symbolizuje ona wartości duchowe (Izajasza 58:11; Jana 4:14).

Oczyszczająca moc Biblii

Izraelici wyróżniali się dbaniem o czystość fizyczną — często się kąpali i prali odzież. Mieli na przykład zwyczaj myć nogi po przyjściu do kogoś na posiłek (Łukasza 7:44). Wody używali nie tylko do zachowywania czystości fizycznej, ale również ceremonialnej. Kapłani usługujący w przybytku musieli regularnie obmywać się i prać swe szaty (Wyjścia 30:18-21). Później, w świątyni jerozolimskiej, Salomon nakazał wykonać „lane morze” z miedzi, mieszczące około 44 000 litrów wody — wystarczająco dużo, by sprostać wymaganiom Prawa Bożego co do czystości (2 Kronik 4:2, 6). Jakie wnioski z takiego wykorzystywania wody mogą wyciągnąć dzisiejsi chrześcijanie?

Apostoł Paweł wyjaśnił, że Jezus oczyścił zbór chrześcijański „kąpielą wodną przez słowo”. Podobnie jak woda oczyszcza pod względem fizycznym, tak prawda ze Słowa Bożego może oczyścić nas pod względem moralnym i duchowym. Dzięki takiemu oczyszczaniu uczniowie Chrystusa pozostają ‛święci i bez skazy’ (Efezjan 5:25-27). A zatem wszyscy, którzy chcą zaskarbić sobie uznanie Boże, muszą dokładać starań, aby być moralnie i duchowo „niesplamieni i nieskalani” (2 Piotra 3:11, 14). Jak może im w tym pomóc Słowo Boże?

Osoby pragnące zjednać sobie łaskę Jehowy Boga mogą czerpać duchową wodę, regularnie studiując Biblię. Kiedy zdobywana wiedza porusza ich umysł i serce, zaczynają odczuwać silne pragnienie zastosowania się do biblijnego nakazu, w myśl którego należy ‛przemieniać się przez przeobrażanie swego umysłu, aby samemu doświadczyć, co jest dobrą i miłą, i doskonałą wolą Bożą’ (Rzymian 12:2).

Dzięki dokładnej znajomości woli Bożej ludzie ci mogą dostrzec „plamy” i „skazy” w swoim sposobie myślenia i postępowania. W miarę wprowadzania w życie zasad biblijnych zdołają z pomocą „wody” Słowa Bożego ‛umyć się’ nawet z poważnych grzechów (1 Koryntian 6:9-11).

Zobaczmy, jakich zmian dokonał w młodości Hiszpan o imieniu Alfonso. Mówi: „W wieku 18 lat życie przestało mnie cieszyć”. Alfonso uzależnił się od narkotyków i stał się zatwardziałym kryminalistą. „Ze względu na to, jak traktowałem siebie i innych, czułem się brudny i skalany.

„W szkole zwróciłem uwagę na dziewczynę w moim wieku, która spośród reszty uczniów wyróżniała się zadbanym wyglądem i niewinnością. Pod wpływem jej przykładu także zapragnąłem prowadzić czyste życie. Za namową tej dziewczyny poszedłem na zebranie Świadków Jehowy. Wkrótce zacząłem studiować Biblię i nawiązywać przyjaźń z Bogiem. W ciągu roku uporządkowałem swe życie i zostałem ochrzczonym Świadkiem. Widząc moją radykalną przemianę, wielu rodziców z sąsiedztwa przychodziło prosić, żebym pomógł ich dzieciom wyrwać się ze szponów narkomanii”.

Woda, która zapewnia życie wieczne

Pewnego razu Jezus w rozmowie z Samarytanką czerpiącą wodę ze studni Jakuba wspomniał o „wodzie żywej”. Powiedział: „Kto zaś napije się wody, którą ja mu dam, już nigdy nie będzie odczuwał pragnienia, ale woda, którą ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody tryskającej ku udzielaniu życia wiecznego” (Jana 4:10, 14). Słowa Jezusa wskazują, że „woda żywa” symbolizuje opisane w Biblii środki, jakie przedsięwziął Bóg, by umożliwić ludziom życie wieczne. Ważnym składnikiem tej symbolicznej wody jest ofiara okupu złożona przez Chrystusa Jezusa. Wyjaśnił on: „Bóg tak bardzo umiłował świat, że dał swego jednorodzonego Syna, aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16).

Wspomniany wcześniej Alfonso zaczął głęboko cenić pochodzącą od Boga „wodę żywą”. O tych, którzy nie zerwali z przestępstwami i narkotykami, opowiada: „Mój rodzony brat nie żyje, podobnie jak wszyscy moi dawni koledzy i koleżanki. Przed podzieleniem ich losu uchroniła mnie wiedza ze Słowa Bożego. Duchowym darom od Jehowy zawdzięczam życie”. Co więcej, dzięki wiedzy nabytej ze Słowa Bożego Alfonso wyczekuje szczęśliwego, bezkresnego życia w obiecanym przez Boga nowym świecie (2 Piotra 3:13).

Zaproszenie dla wszystkich

W ostatniej księdze biblijnej znajdujemy opis „rzeki wody życia, czystej jak kryształ, wypływającej z tronu Boga i Baranka” (Objawienie 22:1). Strumień ten symbolizuje środki przedsięwzięte przez Boga w celu doprowadzenia ludzi do doskonałości, jaką u zarania dziejów cieszyli się Adam z Ewą.

Oto, co czytamy w dalszej części tego samego fragmentu Biblii: „Każdy, kto jest spragniony, niech przyjdzie; każdy, kto chce, niech bierze wodę życia darmo” (Objawienie 22:17). Obecnie zaproszenie to rozbrzmiewa na całym świecie. Każdego roku Świadkowie Jehowy w przeszło 235 krajach spędzają ponad miliard godzin, pomagając innym w nabywaniu życiodajnej wiedzy biblijnej.

Czy jesteś spragniony „wody życia”? Jeśli zaczniesz pić tę krystalicznie czystą wodę, czyli poznawać środki udostępniane przez Stwórcę i z nich korzystać, to możesz znaleźć się pośród osób, które ‛niezawodnie zaskarbiają sobie wspaniały fundament na przyszłość, aby móc się mocno uchwycić rzeczywistego życia’ (1 Tymoteusza 6:19).

[Napis na stronie 14]

Podobnie jak woda oczyszcza pod względem fizycznym, tak prawda biblijna oczyszcza pod względem moralnym i duchowym

[Ramka i ilustracje na stronie 15]

JAK W CZASACH BIBLIJNYCH ZAOPATRYWANO SIĘ W WODĘ

W czasach biblijnych ludzie musieli się sporo natrudzić, by zlokalizować niezawodne źródła wody. Abraham i Izaak kopali studnie w pobliżu Beer-Szeby, aby zapewnić odpowiednią ilość wody swoim rodzinom i stadom (Rodzaju 21:30, 31; 26:18).

Podczas długich, gorących pór letnich płytkie studnie często wysychały. Jeśli miały być pewnym źródłem wody, musiały być naprawdę głębokie (Przysłów 20:5). Jedna ze studni w Lachisz ma 44 metry głębokości. Inna — w Gibeonie — jest głęboka na jakieś 25 metrów i szeroka na 11 metrów. Jej wydrążenie wymagało usunięcia około 3000 ton skał. Samarytanka, która przyszła zaczerpnąć wody ze źródła Jakuba, powiedziała Jezusowi: „Studnia jest głęboka”. Lustro wody mogło się w niej znajdować 23 metry poniżej poziomu gruntu (Jana 4:11).

Innym źródłem wody używanym w starożytności na Bliskim Wschodzie były cysterny, czyli podziemne zbiorniki. Od października do kwietnia gromadziła się w nich deszczówka. Doprowadzały ją tam ze wzgórz kanały wydrążone w skałach. Do magazynowania wody Izraelici wykuwali ogromne cysterny (2 Kronik 26:10).

Czerpanie wody ze studni lub cystern było i nadal jest ciężką pracą. To ważne zajęcie należało do kobiet: na przykład Rebeka i córki Jetry codziennie dostarczały wodę na potrzeby swych rodzin i żywego inwentarza (Rodzaju 24:15-20; Wyjścia 2:16).

[Ilustracja na stronie 15]

Obecnie Alfonso dzieli się z innymi prawdami ze Słowa Bożego