Rozdział 44

Objawienie a ty

 1. (a) Jakie zapewnienie dotyczące cudownych obietnic Objawienia składa Janowi anioł? (b) Kto mówi „przychodzę szybko” i kiedy to nastąpi?

CZYTAJĄC zachwycający opis Nowego Jeruzalem, być może zadajesz sobie pytanie: Czy coś tak wspaniałego naprawdę jest możliwe? Odpowiedzi udziela Jan, który przytacza dalsze słowa anioła: „I rzekł do mnie: ‚Słowa te są wiarogodne i prawdziwe; tak, Jehowa, Bóg natchnionych wypowiedzi proroków, posłał swego anioła, aby pokazać swym niewolnikom, co ma się stać wkrótce. A oto przychodzę szybko. Szczęśliwy każdy, kto zachowuje słowa proroctwa tego zwoju’” (Objawienie 22:6, 7). Wszystkie cudowne obietnice Objawienia rzeczywiście się spełnią! Mówiąc w imieniu Jezusa, anioł oświadcza, że przyjdzie on wkrótce — „szybko”. Zapewne chodzi o czas, gdy Jezus przybędzie „jak złodziej”, aby zgładzić wrogów Jehowy i zainaugurować wspaniały i uszczęśliwiający finał Objawienia (Objawienie 16:15, 16). Jeżeli więc chcemy zostać wtedy uznani za szczęśliwych, powinniśmy dostosować swe życie do słów „tego zwoju”, czyli Objawienia.

 2. (a) Jak reaguje Jan na bogactwo objawień i co mówi mu anioł? (b) Jaki wniosek płynie ze słów anioła: „Uważaj!” oraz „Oddaj cześć Bogu”?

² Całkiem zrozumiałe, że tak bogate w treść objawienie oszołomiło Jana. „To właśnie ja, Jan, słyszałem i widziałem te rzeczy. A gdy usłyszałem i ujrzałem, upadłem, by oddać cześć u stóp anioła, który mi to pokazywał. Ale on mi mówi: ‚Uważaj! Nie czyń tego! Jestem tylko współniewolnikiem twoim i twoich braci, którzy są prorokami, i tych, którzy zachowują słowa tego zwoju. Oddaj cześć Bogu’” (Objawienie 22:8, 9). (Porównaj Objawienie 19:10). To dwukrotne ostrzeżenie przed oddawaniem czci aniołom było nader aktualne w czasach Jana, kiedy to niektórzy najwyraźniej praktykowali taki kult lub twierdzili, iż otrzymali od aniołów jakieś specjalne objawienia (1 Koryntian 13:1; Galacjan 1:8; Kolosan 2:18). Wypływa stąd dla nas bezsporny wniosek, że mamy czcić wyłącznie Boga (Mateusza 4:10). Nie wolno nam kalać czystego wielbienia oddawaniem czci czemukolwiek ani komukolwiek innemu (Izajasza 42:5, 8).

 3, 4. Co anioł mówi dalej Janowi i jak członkowie namaszczonego ostatka dają posłuch jego słowom?

³ Jan pisze dalej: „Mówi mi też: ‚Nie pieczętuj słów proroctwa tego zwoju, bo wyznaczony czas jest bliski. Kto się dopuszcza nieprawości, niech się dalej dopuszcza nieprawości; i kto jest plugawy, niech dalej się plugawi; ale sprawiedliwy niech dalej czyni to, co sprawiedliwe, a święty niech dalej się uświęca’” (Objawienie 22:10, 11).

⁴ Członkowie namaszczonego ostatka są dziś posłuszni poleceniu anioła. Nie pieczętują słów proroctwa. W pierwszym wydaniu czasopisma Strażnica Syjońska i Zwiastun Obecności Chrystusa z lipca 1879 podano komentarze do wielu wersetów Objawienia. Jak już wspomniano w pierwszym rozdziale, z biegiem lat Towarzystwo Strażnica wydało różne książki objaśniające Objawienie. Teraz ponownie kierujemy uwagę wszystkich miłośników prawdy na dobitne proroctwa Objawienia oraz na ich urzeczywistnienie.

 5. (a) Co będzie z ludźmi, którzy nie chcą usłuchać rad i ostrzeżeń podanych w Objawieniu? (b) Jak powinny reagować osoby potulne i sprawiedliwe?

⁵ Jeżeli ludzie chcą, to niech sobie lekceważą ostrzeżenia i rady zawarte w Objawieniu! „Kto się dopuszcza nieprawości, niech się dalej dopuszcza nieprawości”. Jeśli woli się tarzać w plugastwie rozplenionym w dzisiejszych rozpasanych czasach, to może sobie w nim umrzeć. Już wkrótce zostaną wykonane wszystkie wyroki Jehowy, a jako pierwszy ulegnie zagładzie Babilon Wielki. Ale potulni niech skrupulatnie przestrzegają słów proroka: „Szukajcie Jehowy (...) Szukajcie sprawiedliwości, szukajcie potulności. Chyba będziecie mogli zostać ukryci w dniu gniewu Jehowy” (Sofoniasza 2:3, NW). Tym, którzy już się oddali Jehowie, powiedziano: „Sprawiedliwy niech dalej czyni to, co sprawiedliwe, a święty niech dalej się uświęca”. Człowiek mądry wie, że żadna chwilowa korzyść z grzechu nie wytrzymuje porównania z trwałymi błogosławieństwami, których dostąpią wszyscy zabiegający o sprawiedliwość i świętość. Biblia powiada: „Poddawajcie samych siebie próbie, czy trwacie w wierze, doświadczajcie siebie” (2 Koryntian 13:5). Jaką drogę obierasz i jaką kroczysz, taką otrzymasz zapłatę (Psalm 19:10-12; 58:11, 12).

 6. Co mówi Jehowa, zwracając się po raz ostatni w tym proroctwie do czytelników Objawienia?

⁶ Po raz ostatni w tym proroctwie przemawia do czytelników Objawienia sam Jehowa, Król wieczności: „Oto przychodzę szybko — a zapłata, którą daję, jest ze mną — aby każdemu oddać według tego, jakie jest jego dzieło. Ja jestem Alfa i Omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec. Szczęśliwi ci, którzy piorą swe szaty, żeby mieć prawo pójść do drzew życia i żeby uzyskać wstęp do miasta przez jego bramy. Na zewnątrz są psy i praktykujący spirytyzm, i rozpustnicy, i mordercy, i bałwochwalcy, i każdy, kto lubuje się i trwa w kłamstwie” (Objawienie 22:12-15).

 7. (a) W jakim celu Jehowa ‛przychodzi szybko’? (b) Dlaczego duchowni chrześcijaństwa nie mają udziału w Nowym Jeruzalem?

⁷ Jehowa Bóg ponownie zwraca uwagę na swą wieczystą wszechwładzę i podkreśla, że nieodwołalnie urzeczywistni swoje pierwotne zamierzenie. ‛Przychodzi szybko’, by wykonać wyrok i nagrodzić tych, którzy Go szczerze szukają (Hebrajczyków 11:6). To Jego kryteria zadecydują, kogo nagrodzić, a kogo odrzucić. Duchowni chrześcijaństwa postępują jak „nieme psy”, przymykając oczy na występki wymienione tu przez Jehowę (Izajasza 56:10-12; zobacz też Powtórzonego Prawa 23:18, przypis w NW). Najwyraźniej ‛lubują się’ i trwają w kłamliwych naukach i dogmatach, całkowicie lekceważąc rady Jezusa skierowane do siedmiu zborów. Dlatego nie mają żadnego udziału w Nowym Jeruzalem.

 8. (a) Wyłącznie komu wolno „pójść do drzew życia” i co to oznacza? (b) W jaki sposób członkowie wielkiej rzeszy ‛piorą swe szaty’ i jak zachowują czystość?

⁸ Tylko namaszczeni chrześcijanie, którzy naprawdę ‛wyprali swe szaty’ i są czyści w oczach Jehowy, mają zaszczyt „pójść do drzew życia”. Oznacza to, że otrzymują pełne prawo do nieśmiertelnego życia na przyznanych im stanowiskach niebiańskich (porównaj 1 Mojżeszową 3:22-24; Objawienie 2:7; 3:4, 5). Gdy umierają jako ludzie, uzyskują przez zmartwychwstanie wstęp do Nowego Jeruzalem. Dwunastu aniołów pozwala im wejść, natomiast nie wpuszcza tam nikogo, kto twierdzi, że ma nadzieję niebiańską, a dopuszcza się kłamstwa i nieczystości. Również członkowie ziemskiej wielkiej rzeszy ‛wyprali swe szaty i wybielili je we krwi Baranka’, ale muszą stale zachowywać swą czystość. W tym celu powinni stronić od występków, przed którymi ostrzega tu Jehowa, oraz wziąć sobie do serca napomnienia Jezusa z jego siedmiu orędzi do zborów (Objawienie 7:14; rozdziały 2 i 3).

 9. Jakie słowa wypowiada Jezus i głównie do kogo jest skierowane zarówno jego orędzie, jak i całe Objawienie?

⁹ Po Jehowie zabiera głos Jezus. Dodaje otuchy szczerym osobom czytającym Objawienie, mówiąc: „Ja, Jezus, posłałem swego anioła, aby wam o tym złożyć świadectwo dla zborów. Ja jestem korzeniem i potomkiem Dawida, i jasną gwiazdą poranną” (Objawienie 22:16). A zatem słowa te są przeznaczone głównie „dla zborów”. Zawarte w nich orędzie skierowano zwłaszcza do zboru chrześcijańskich pomazańców przebywających na ziemi. Całe Objawienie jest zaadresowane przede wszystkim do namaszczonych chrześcijan, którzy będą zamieszkiwać Nowe Jeruzalem. Za pośrednictwem tego zboru również wielka rzesza dostępuje zaszczytu zrozumienia tych cennych prawd proroczych (Jana 17:18-21).

10. Dlaczego Jezus nazywa siebie: (a) „korzeniem i potomkiem Dawida”? (b) „jasną gwiazdą poranną”?

¹⁰ Zadanie przekazania Objawienia Janowi, a przez niego — zborowi, otrzymał Jezus Chrystus. Jest „korzeniem i potomkiem Dawida”. Pochodzi od niego według ciała, toteż odpowiada wymaganiom stawianym Władcy Królestwa Jehowy. Stanie się również dla Dawida „Ojcem na wieki”, a tym samym jego „korzeniem” (Izajasza 9:5, Bl; 11:1, 10). Jest nieprzemijającym, nieśmiertelnym Królem z rodu Dawida, urzeczywistniającym przymierze zawarte z Dawidem przez Jehowę, jest też „jasną gwiazdą poranną”, przepowiedzianą w czasach Mojżesza (4 Mojżeszowa 24:17; Psalm 89:35-38). Jest wschodzącą „jutrzenką”, dzięki której wstaje dzień (2 Piotra 1:19). Żadne intrygi jego zawziętego wroga, Babilonu Wielkiego, nie zdołały zapobiec nadejściu tego wspaniałego świtu.

Mów: „Przyjdź!”

11. Jakie otwarte zaproszenie wypowiada teraz Jan i kto może je przyjąć?

¹¹ Teraz kolej na Jana. Przepełniony wdzięcznością za wszystko, co ujrzał i usłyszał, woła z głębi serca: „A duch i oblubienica bezustannie mówią: ‚Przyjdź!’ I każdy, kto słyszy, niech powie: ‚Przyjdź!’ I każdy, kto jest spragniony, niech przyjdzie; każdy, kto chce, niech bierze wodę życia darmo” (Objawienie 22:17). Dobrodziejstwa Jezusowej ofiary okupu nie będą ograniczone wyłącznie do grona 144 000, zaproszenie to jest bowiem wystosowane do wszystkich. Duch Jehowy pobudza klasę oblubienicy do działania, dzięki czemu nieustannie rozlega się dobitne orędzie: ‛Bierz wodę życia darmo’ (zobacz też Izajasza 55:1; 59:21). Każdy złakniony sprawiedliwości zostaje zaproszony, by ‛przyjść’ i skorzystać ze szczodrości Jehowy (Mateusza 5:3, 6). Jakże uprzywilejowani są przyszli członkowie klasy ziemskiej, którzy przyjmują owo zaproszenie od namaszczonej klasy Jana!

12. W jaki sposób wielka rzesza reaguje na zaproszenie z Objawienia 22:17?

¹² Od początku lat trzydziestych naszego stulecia zaproszeniu temu daje posłuch coraz liczniejsza wielka rzesza. Jej członkowie, podobnie jak ich namaszczeni duchem współniewolnicy, stali się czyści w oczach Jehowy. Z utęsknieniem wyczekują czasu, gdy Nowe Jeruzalem zstąpi z nieba i zleje na ludzkość błogosławieństwa. Usłyszawszy porywające orędzie zawarte w Objawieniu, wielka rzesza nie tylko mówi: „Przyjdź!”, lecz także gorliwie zgromadza innych do organizacji Jehowy i szkoli ich do obwieszczania słów: „Kto jest spragniony, niech przyjdzie”. Toteż ta wielka rzesza stale się rozrasta i liczy już sobie z górą 4 000 000 osób, które w 229 krajach na całej ziemi przyłączyły się do niespełna 8700 członków namaszczonej klasy oblubienicy w rozgłaszaniu zaproszenia: ‛Bierzcie wodę życia darmo’.

13. Przed czym ostrzega Jezus?

¹³ Następnie znowu zabiera głos Jezus: „Ja świadczę każdemu, kto słyszy słowa proroctwa tego zwoju: Jeżeli ktoś do tych rzeczy coś doda, Bóg doda mu plag zapisanych w tym zwoju; a jeżeli ktoś odejmie coś ze słów zwoju tego proroctwa, Bóg odejmie jego dział w drzewach życia i w mieście świętym, rzeczach opisanych w tym zwoju” (Objawienie 22:18, 19).

14. Jak członkowie klasy Jana zapatrują się na „proroctwo” Objawienia?

¹⁴ Członkowie klasy Jana muszą kierować uwagę na „proroctwo” Objawienia. Nie wolno im niczego ukrywać ani dodawać. Orędzie to mają głosić otwarcie, niejako „na dachach” (Mateusza 10:27). Objawienie jest natchnione przez Boga. Któż by się ważył zmienić choć słowo z tego, co sam Bóg wypowiada i przekazuje za pośrednictwem panującego już Króla, Jezusa Chrystusa? Ktoś taki niewątpliwie zasługiwałby na udaremnienie jego zabiegów o życie i na wymierzenie mu plag, które muszą spaść na Babilon Wielki i na cały świat.

15. Co znaczą słowa Jezusa, że „świadczy o tych rzeczach” i że ‛przychodzi szybko’?

¹⁵ Na zakończenie Jezus wypowiada słowa zachęty: „Ten, który świadczy o tych rzeczach, mówi: ‚Tak, przychodzę szybko’” (Objawienie 22:20a). Jezus to „świadek wierny i prawdziwy” (Objawienie 3:14). Jeżeli poświadcza wizje Objawienia, to na pewno są prawdziwe. Zarówno on, jak i sam Jehowa Bóg kilkakrotnie podkreślają, że przychodzą „szybko”, czyli wkrótce, a Jezus powtarza to już po raz piąty (Objawienie 2:16; 3:11; 22:7, 12, 20). ‛Przychodzi’ wykonać wyrok na wielkiej nierządnicy, na „królach”, czyli władcach politycznych, i na wszystkich, którzy się przeciwstawiają „królestwu naszego Pana [Jehowy] i jego Chrystusa” (Objawienie 11:15; 16:14, 16; 17:1, 12-14).

16. Do jakiego zdecydowanego działania powinna cię pobudzić świadomość, że Jehowa Bóg i Jezus przychodzą szybko?

¹⁶ Świadomość, że Jehowa Bóg i Jezus przychodzą szybko, powinna cię pobudzać do tego, by ‛mieć wyraźnie w pamięci obecność dnia Jehowy’ (2 Piotra 3:12, NW). Jakiekolwiek pozory stabilności „ziemi”, czyli szatańskiego systemu rzeczy, są złudne. Wszelkie pozorne sukcesy władców światowych — „nieba” podległego Szatanowi — mają charakter chwilowy. Wszystko to przeminie (Objawienie 21:1). Trwałość i niezmienność można znaleźć jedynie u Jehowy, w Jego Królestwie pod rządami Jezusa Chrystusa oraz w obiecanym przez Niego nowym świecie. Nigdy o tym nie zapominaj! (1 Jana 2:15-17).

17. Jak powinno na ciebie oddziaływać uświadomienie sobie faktu, że Jehowa jest święty?

¹⁷ Pozwól zatem wiedzy nabytej podczas studium Objawienia wywierać głęboki wpływ na twe życie. Czy krótki opis niebiańskiej obecności Jehowy nie uprzytomnił ci, jak niedościgniona jest chwała i świętość naszego Stwórcy? (Objawienie 4:1 do 5:14). Jakimż zaszczytem jest służenie takiemu Bogu! Oby docenianie Jego świętości skłoniło cię do nader poważnego potraktowania rad udzielonych siedmiu zborom przez Jezusa oraz do unikania materializmu, bałwochwalstwa, niemoralności, obojętności, odstępczego sekciarstwa lub czegokolwiek, co w oczach Jehowy mogłoby przekreślić twą służbę (Objawienie 2:1 do 3:22). Słowa apostoła Piotra skierowane do klasy Jana odnoszą się w zasadzie także do wielkiej rzeszy: „Za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym” (1 Piotra 1:15, 16).

18. W czym powinieneś brać możliwie najpełniejszy udział i dlaczego dzieło to jest dziś tak pilne?

¹⁸ Być może poczujesz się również pobudzony do tego, by ze wzmożonym zapałem obwieszczać „rok przychylności ze strony Jehowy i dzień pomsty ze strony naszego Boga” (Izajasza 35:4; 61:2, NW). Czy należysz do małej trzódki, czy do wielkiej rzeszy, staraj się brać jak najpełniejszy udział w rozgłaszaniu faktu, że trwa wylewanie siedmiu czasz gniewu Jehowy, i opowiadaj o wyrokach Bożych wydanych na szatański świat. Jednocześnie dołącz swój głos do radosnego ogłaszania wiecznej dobrej nowiny o ustanowionym już Królestwie Jehowy i Jego Chrystusa (Objawienie 11:15; 14:6, 7). Pilnie się przykładaj do tego dzieła. Oby świadomość tego, że żyjemy w dniu Pańskim, pobudziła także wielu innych ludzi, którzy jeszcze nie służą Jehowie, do wzięcia udziału w obwieszczaniu dobrej nowiny. Niechaj i oni dążą do oddania swego życia Bogu i zgłoszą się do chrztu. Pamiętajmy: „Wyznaczony czas jest bliski”! (Objawienie 1:3).

19. Jakie są końcowe słowa sędziwego apostoła Jana i jak na nie reagujesz?

¹⁹ Tak więc razem z Janem żarliwie się modlimy: „Amen! Przyjdź, Panie Jezusie”. A sędziwy apostoł Jan dodaje: „Życzliwość niezasłużona Pana Jezusa Chrystusa niech będzie ze świętymi” (Objawienie 22:20b, 21). Niech będzie też z każdym, kto czyta niniejszą publikację. Ufaj, że wspaniały finał Objawienia jest bliski, a będziesz mógł wspólnie z nami powiedzieć ze szczerego serca: „Amen!”

[Ilustracja na stronie 314]

„Na zewnątrz są psy...”

[Ilustracja na stronie 315]

‛Szczęśliwi, którzy uzyskują wstęp do miasta przez jego bramy’