Rozdział 13

Pokojowy rząd Boży

 1. Co się nie udaje rządom ludzkim?

CZY zauważyłeś, że rządom ludzkim — nawet jeśli mają najlepsze intencje — nie udaje się zaspokoić rzeczywistych potrzeb człowieka? Żaden rząd nie zdołał się uporać z problemem przestępczości i nienawiści rasowej ani nie zapewnił całemu społeczeństwu odpowiedniego wyżywienia i mieszkania. Rządy ludzkie nie uwolniły ogółu obywateli od wszystkich chorób. Żaden rząd nie jest w stanie położyć tamy starzeniu się i śmierci ani przywrócić życia zmarłym. Nie ma wśród nich ani jednego, który by zapewnił swemu społeczeństwu trwały pokój i bezpieczeństwo. Te rządy po prostu nie potrafią rozwiązać wielkich problemów ludzkich.

 2. Głównie czego dotyczy orędzie zawarte w Biblii?

² Nasz Stwórca wie, jak bardzo potrzebujemy sprawiedliwego rządu, który by umożliwił wszystkim prowadzenie ciekawego i szczęśliwego życia. Dlatego Biblia mówi o rządzie poddanym kierownictwu Bożemu. W gruncie rzeczy orędzie zawarte w Biblii dotyczy głównie tego rządu obiecanego przez Boga.

 3. Co powiedziano w Izajasza 9:6, 7 o rządzie Bożym?

³ Może zapytasz: „A gdzie w Biblii jest mowa o rządzie Bożym?” Na przykład w Izajasza 9:6, 7, gdzie czytamy: „Dziecię bowiem narodziło się nam, syn został nam dany; panowanie książęce spocznie na jego barkach. A z imienia będzie zwany Cudownym Doradcą, Możnym Bogiem, Wiecznym Ojcem, Księciem Pokoju. Dostatkowi tego książęcego panowania i pokojowi nie będzie końca”.

 4. Kim jest dziecko, które miało się stać władcą rządu Bożego?

⁴ Biblia mówi tu o narodzinach dziecka, które jest księciem. Z czasem ten syn królewski miał zostać wielkim władcą, „Księciem Pokoju”. Miał stanąć na czele naprawdę wspaniałego rządu. Rząd ten zapewni całej ziemi pokój, który będzie trwać wiecznie. Dziecko, którego narodziny przepowiedziano w Izajasza 9:6, 7, to Jezus. Zapowiadając jego narodziny z dziewicy Marii, anioł Gabriel powiedział o nim: „Będzie królować (...), a jego królestwo nie będzie mieć końca” (Łukasza 1:30-33).

PODKREŚLENIE ZNACZENIA KRÓLESTWA

 5. (a) Jak w Biblii wskazano na znaczenie Królestwa? (b) Czym jest Królestwo Boże i czego ono dokona?

⁵ Głównym zadaniem Jezusa Chrystusa i jego zwolenników było głoszenie i nauczanie o nadchodzącym Królestwie Bożym (Łukasza 4:43; 8:1). W Biblii wspominają oni o tym Królestwie ponad 140 razy. Jezus nawet uczył swoich naśladowców, żeby się modlili do Boga: „Przyjdź królestwo Twoje. Bądź wola Twoja, jako w niebie, tak i na ziemi” (Mateusza 6:10, Dąbrowski [z jęz. greckiego]). Czy Królestwo, o które się modlą chrześcijanie, naprawdę jest rządem? Może będziesz zaskoczony, ale tak jest. Królem tego Królestwa jest Syn Boży Jezus Chrystus. Obszarem, na który się rozciągnie jego władza, jest cała ziemia. Jak to będzie wspaniale, gdy ludzie, zamiast być podzieleni na mnóstwo nieprzyjaznych sobie narodów, będą pokojowo zjednoczeni pod władzą rządu Królestwa Bożego!

 6. Dlaczego Jezus, będąc na ziemi, powiedział, że Królestwo jest „blisko” i „pośród was”?

⁶ Jan Chrzciciel zaczął głosić o tym rządzie, mówiąc ludziom: „Okażcie skruchę, bo się przybliżyło królestwo niebios” (Mateusza 3:1, 2). Dlaczego mógł tak mówić? Ponieważ Jezus, przyszły władca niebiańskiego rządu Bożego, miał być ochrzczony przez niego oraz namaszczony świętym duchem Bożym. Rozumiesz więc, dlaczego Jezus oznajmił później faryzeuszom: „Oto królestwo Boże jest pośród was” (Łukasza 17:21). Powiedział tak dlatego, że on, którego Bóg wyznaczył na króla, był tam z nimi. Podczas trzyipółletniej działalności głoszenia i nauczania Jezus dowiódł dochowywaniem Bogu wierności aż do śmierci, że ma prawo być królem.

 7. Co wskazuje na to, że podczas pobytu Jezusa na ziemi sprawa Królestwa odgrywała ważną rolę?

⁷ Aby się przekonać, że sprawa Królestwa Bożego odegrała ważną rolę w okresie służby Chrystusa, zastanówmy się, co się wydarzyło w ostatnim dniu, zanim zginął. Biblia mówi, że wysunięto przeciw niemu oskarżenie: „Stwierdziliśmy, że ten człowiek podburza naród i zakazuje płacić podatki Cezarowi, i mówi, że jest Chrystusem, królem”. Usłyszawszy to, rzymski namiestnik Poncjusz Piłat zapytał Jezusa: „Czy jesteś królem Żydów?” (Łukasza 23:1-3).

 8. (a) Jak Jezus odpowiedział, gdy go zapytano, czy jest królem? (b) Co miał na myśli mówiąc, że jego królestwo „nie jest stąd”?

⁸ Jezus nie odpowiedział wprost na pytanie Piłata, tylko rzekł: „Królestwo moje nie jest cząstką tego świata. Gdyby moje królestwo było cząstką tego świata, przyboczni moi walczyliby, abym nie był wydany Żydom. Oto jednak królestwo moje nie jest stąd”. Jezus odpowiedział tak, ponieważ jego królestwo nie miało być królestwem ziemskim. Miał panować z nieba, a nie jako człowiek z tronu ziemskiego. Ponieważ kwestia sprowadzała się do tego, czy Jezus ma prawo panować jako król, Piłat ponownie zapytał go: „No więc czy jesteś królem?”

 9. (a) Jaką cudowną prawdę Jezus oznajmił? (b) Jakie ważne pytania wymagają dziś odpowiedzi?

⁹ Rzecz jasna Jezusa dlatego poddano przesłuchaniu, od którego wyniku zależało jego życie, że nauczał i głosił o nowym rządzie. Odrzekł więc Piłatowi: „Sam powiadasz, że jestem królem. Po to się urodziłem i po to przyszedłem na świat, żeby dać świadectwo prawdzie” (Jana 18:36, 37). Jezus spędził życie na ziemi na oznajmianiu ludziom cudownej prawdy o rządzie Królestwa Bożego. Było to jego główne orędzie. Królestwo to jest w dalszym ciągu sprawą najważniejszą. Nadal jednak wymagają odpowiedzi pytania: Który rząd odgrywa najistotniejszą rolę w życiu człowieka? Czy jest nim którykolwiek rząd ludzki, czy też Królestwo Boże pod władzą Chrystusa?

PRZYGOTOWYWANIE NOWEGO RZĄDU NAD ZIEMIĄ

10. (a) Kiedy Bóg uznał za potrzebne ustanowienie nowego rządu? (b) Gdzie w Biblii jest pierwsza wzmianka o tym rządzie? (c) Kogo wyobraża wąż?

¹⁰ Jehowa uznał za konieczne ustanowienie nowego rządu nad ludzkością, gdy tylko Szatanowi udało się namówić Adama i Ewę, aby się przyłączyli do jego buntu. Bóg od razu oznajmił o swoim zamierzeniu utworzenia takiego rządu. Właśnie ten rząd miał na myśli, gdy ogłaszał wyrok na węża, mówiąc w rzeczywistości do Szatana Diabła: „Ustanowię (...) nieprzyjaźń między tobą a niewiastą i między nasieniem twoim a nasieniem jej. To rozgniecie tobie głowę, a ty rozgnieciesz mu piętę” (1 Mojżeszowa 3:14, 15).

11. Między kim miało dojść do nienawiści?

¹¹ Może zapytasz: „Gdzie tu jest jakaś wzmianka o rządzie?” Przyjrzyjmy się dokładniej temu oświadczeniu. Jest w nim powiedziane, że między Szatanem a „niewiastą” miała zapanować wrogość, czyli nienawiść. Ponadto miało dojść do nienawiści między „nasieniem”, czyli dziećmi Szatana, a „nasieniem”, czyli dziećmi niewiasty. Najpierw musimy ustalić, kim jest „niewiasta”.

12. Co w rozdziale 12 Objawienia powiedziano o „niewieście”?

¹² Nie jest nią żadna z ziemskich kobiet. Szatan nie żywi specjalnej nienawiści do żadnej kobiety na ziemi. Chodzi tu raczej o niewiastę symboliczną. To znaczy, że wyobraża ona coś innego. Świadczy o tym ostatnia księga biblijna, Objawienie, gdzie podano więcej informacji o tej „niewieście”. Dowiadujemy się, że jest „odziana w słońce i księżyc pod stopami jej, a na głowie jej korona z dwunastu gwiazd”. Aby łatwiej nam było ustalić, kogo ona przedstawia, zwróćmy uwagę na to, co napisano dalej o jej dziecku: „I porodziła syna, chłopczyka, który rządzić będzie wszystkimi narodami laską żelazną; dziecię jej zostało porwane do Boga i do jego tronu” (Objawienie 12:1-5, NP).

13. Kogo albo co przedstawia „chłopczyk” oraz „niewiasta”?

¹³ Uświadomienie sobie, kim lub czym jest „chłopczyk”, pomoże nam ustalić, kogo lub co przedstawia „niewiasta”. To dziecko nie jest literalną osobą, tak jak niewiasta nie jest rzeczywistą kobietą. Pismo Święte mówi, że ten „chłopczyk” „rządzić będzie wszystkimi narodami”. A zatem wyobraża on rząd Boży, w skład którego wchodzi jako panujący Król Jezus Chrystus. „Niewiasta” wyobraża więc Boską organizację wiernych stworzeń niebiańskich. Tak jak „niewiasta” urodziła „chłopczyka”, tak też organizacja niebiańska — grono lojalnych stworzeń duchowych w niebie, które współpracuje przy urzeczywistnieniu zamierzenia Bożego — wyłoniła Króla, Jezusa Chrystusa. W Galatów 4:26 nazwano tę organizację „Jeruzalem w górze”. Tak więc gdy Adam i Ewa zaraz na początku zbuntowali się przeciw władzy Bożej, Jehowa powziął postanowienie co do rządu Królestwa, w którym mieli pokładać nadzieję ludzie miłujący sprawiedliwość.

JEHOWA PAMIĘTA O SWEJ OBIETNICY

14. (a) Jak Jehowa dowiódł, że pamięta o swej obietnicy co do „nasienia”, które zmiażdży głowę Szatanowi? (b) Kto jest tym obiecanym „nasieniem”?

¹⁴ Jehowa nie zapomniał o swej obietnicy posłania „nasienia”, które byłoby władcą rządu Bożego. Ten władca miał zniszczyć Szatana przez zmiażdżenie mu głowy (Rzymian 16:20; Hebrajczyków 2:14). Później Jehowa powiedział, że to obiecane nasienie przyjdzie poprzez wiernego Abrahama. Jehowa rzekł do Abrahama: „Za pośrednictwem twojego nasienia na pewno zjednają sobie błogosławieństwo wszystkie narody ziemi” (1 Mojżeszowa 22:18). Kim jest to „nasienie”, które według obietnicy miało przyjść z rodu Abrahama? Biblia tak odpowiada nieco dalej na to pytanie: „Otóż obietnice dano Abrahamowi i jego nasieniu. Nie powiedziano: ‛I nasieniom’, jak w wypadku wielu, tylko jak w wypadku jednego: ‛I twemu nasieniu’, którym jest Chrystus” (Galatów 3:16). Jehowa powiedział też synowi Abrahama Izaakowi oraz jego wnukowi Jakubowi, że „nasienie” „niewiasty” Bożej przyjdzie z ich linii (1 Mojżeszowa 26:1-5; 28:10-14).

15, 16. Co dowodzi, że to „nasienie” miało być panującym królem?

¹⁵ Dając wyraźnie do zrozumienia, że to „nasienie” będzie panującym królem, Jakub oznajmił swemu synowi Judzie: „Nie przeniesie się berło [czyli uprawnienie do panowania] od Judy ani laska rozkazodawcy spomiędzy jego stóp, aż nadejdzie Sziloh; a jemu należeć się będzie posłuch u ludów” (1 Mojżeszowa 49:10). Jezus Chrystus przyszedł z pokolenia Judy. Okazał się „Szilohem”, któremu „należeć się będzie posłuch u ludów” (Hebrajczyków 7:14).

¹⁶ Blisko 700 lat po tym oświadczeniu skierowanym do Judy Jehowa powiedział o Dawidzie z pokolenia Judy: „Znalazłem Dawida, mego sługę (...) I na pewno ustanowię jego nasienie na zawsze, a jego tron — jak dni nieba” (Psalm 89:20, 29 [89:21, 30, NP]). Co Bóg miał na myśli mówiąc, że „nasienie” Dawida będzie ustanowione „na zawsze” i że „jego tron” będzie istnieć tak długo, jak „dni nieba”? Jehowa Bóg oznajmia tu, że rząd Królestwa, którego władza spoczywa w rękach Jezusa Chrystusa, ustanowionego przez Niego władcy, będzie trwać wiecznie. Skąd o tym wiemy?

17. Skąd wiemy, że obiecanym władcą jest Jezus Chrystus?

¹⁷ Przypomnij sobie, co anioł Jehowy Gabriel powiedział Marii o dziecku, które miała urodzić: „Masz mu nadać imię Jezus”. Jednakże Jezus nie miał pozostać dzieckiem ani mężczyzną na ziemi. Gabriel powiedział dalej: „Ten będzie wielki i nazwą go Synem Najwyższego, a Jehowa Bóg da mu tron Dawida, jego ojca, i on będzie królować nad domem Jakubowym na zawsze, a jego królestwo nie będzie mieć końca” (Łukasza 1:31-33). Czyż to nie cudowne, że Jehowa poczynił przygotowania, by ustanowić sprawiedliwy rząd dla wiecznego dobra tych, którzy Go miłują i Mu ufają?

18. (a) Jak Biblia opisuje koniec rządów ziemskich? (b) Co rząd Boży uczyni dla ludzi?

¹⁸ Już niedługo rząd Królestwa Bożego przystąpi do zniszczenia wszystkich rządów tego świata. Jezus Chrystus podejmie wtedy odpowiednie działania jako zwycięski Król. Opisując tę bitwę, Biblia mówi: „Za dni tych królów Bóg nieba ustanowi królestwo, które nigdy nie będzie obalone. (...) Ono zmiażdży wszystkie te królestwa i położy im kres, a samo stać będzie po czas niezmierzony” (Daniela 2:44; Objawienie 19:11-16). Po usunięciu wszystkich innych rządów rząd Boży zaspokoi rzeczywiste potrzeby ludzkie. Władca, Jezus Chrystus, dopilnuje, żeby żaden jego wierny poddany nie zachorował, nie zestarzał się ani nie umarł. Zostaną rozwiązane problemy przestępczości, braku mieszkań, głodu oraz wszystkie inne im podobne. Na całej ziemi nastanie prawdziwy pokój i bezpieczeństwo (2 Piotra 3:13; Objawienie 21:3-5). Musimy się jednak dowiedzieć czegoś więcej o tych, którzy wejdą w skład tego królewskiego rządu Bożego.

[Ilustracja na stronach 112, 113]

Jezus rozesłał uczniów, aby głosili o Królestwie Bożym

[Ilustracja na stronie 114]

Poddany przesłuchaniu, od którego wyniku zależało jego życie, Jezus dalej głosił o Królestwie Bożym

[Ilustracja na stronie 119]

Jak sobie wyobrażasz Jezusa — jako zwycięskiego króla czy jako bezradne niemowlę?