ROZDZIAŁ 17

Dlaczego boję się mówić w szkole o swojej religii?

„W szkole nadarzały się świetne okazje do rozmów o religii. Ale ich nie wykorzystałem” (Kaleb).

„Nauczycielka zapytała na lekcji, co sądzimy o ewolucji. Wiedziałam, że to doskonały moment, by opowiedzieć o swoich poglądach. Kompletnie mnie jednak zamurowało i nie wykrztusiłam z siebie ani słowa. Później czułam się z tym okropnie” (Jagoda).

JEŻELI jesteś młodym chrześcijaninem, to być może znalazłeś się kiedyś w podobnej sytuacji jak Kaleb i Jagoda. Zapewne cenisz sobie prawdy biblijne i pragniesz się nimi dzielić. Ale niewykluczone, że myśl o rozmowie na temat religii po prostu cię przeraża. Na szczęście możesz nabrać więcej śmiałości. Jak to zrobić? Skorzystaj z następujących wskazówek:

1. Sprecyzuj swoje obawy. Kiedy myślisz o rozmowie na temat religii, do głowy mogą ci przychodzić najczarniejsze scenariusze. Takie obawy nieraz łatwiej jest rozproszyć, gdy nazwie się je po imieniu.

Dokończ zdanie:

● Boję się, że jeśli będę rozmawiać w szkole o swoich przekonaniach, to: ․․․․․

Pamiętaj, że takie odczucia nie są obce również innym młodym chrześcijanom. Na przykład 14-letni Krzysiek przyznaje: „Boję się, że koledzy mnie wyśmieją i wezmą za dziwaka”. Z kolei cytowany na wstępie Kaleb mówi: „Martwiłem się, że ktoś zada mi pytanie, a ja nie będę umiał odpowiedzieć”.

2. Bądź realistą i licz się z trudnościami. Czy twoje obawy są zupełnie bezpodstawne? Niekoniecznie. Przekonała się o tym 20-letnia Ania: „Niektóre koleżanki udawały, że są zainteresowane moimi wierzeniami, ale potem obracały moje słowa przeciwko mnie i drwiły ze mnie w towarzystwie”. Z kolei 17-letnia Nicole opowiada: „Kolega porównał werset w swojej i w mojej Biblii. Okazało się, że brzmiały trochę inaczej. Zarzucił mi, że mam jakąś przerobioną Biblię. Zatkało mnie! Nie wiedziałam, co powiedzieć”a.

Takie sytuacje mogą napędzać strachu. Ale zamiast ich unikać, zaakceptuj je jako nieodłączny element chrześcijańskiego życia (2 Tymoteusza 3:12). „Jezus zapowiedział, że jego uczniowie będą prześladowani” — mówi 13-letni Mateusz. „Nie możemy więc oczekiwać, że każdemu spodobają się nasze poglądy” (Jana 15:20).

3. Skoncentruj się na korzyściach. Czy z przykrych przeżyć może wyniknąć coś dobrego? Dwudziestojednoletnia Aldona uważa, że tak: „Trudno jest wyjaśnić swoje przekonania ludziom, którzy nie mają szacunku dla Biblii, ale takie rozmowy pomagają tobie samemu — dzięki nim jeszcze lepiej rozumiesz własne stanowisko” (Rzymian 12:2).

Spójrz ponownie na sytuację, którą opisałeś w punkcie 1. Zastanów się, co dobrego może wyniknąć z przezwyciężenia własnych obaw. Zapisz poniżej przynajmniej dwie korzyści.

1. ․․․․․

2. ․․․․․

Podpowiedź: Dlaczego porozmawianie z kolegami o tym, jaką religię wyznajesz, może sprawić, że będą wywierać na ciebie mniejszą presję? Jak wpłynie to na twoją wiarę we własne siły? Jak wpłynie na twoje uczucia do Jehowy Boga? I jakie uczucia twoja postawa wzbudzi w Jehowie? (Przysłów 23:15).

4. Bądź przygotowany. W Księdze Przysłów 15:28 czytamy: „Serce prawego rozmyśla, żeby odpowiedzieć”. Staraj się nie tylko przemyśleć, co powiesz, ale też spróbuj przewidzieć, o co możesz zostać zapytany. Przeanalizuj te kwestie i przygotuj się do udzielenia wyjaśnień własnymi słowami. (Zobacz tabelkę „Zaplanuj swoją reakcję”, zamieszczoną na stronie 127).

5. Przejdź do czynów. Jesteś już przygotowany do rozmowy. Jak powinieneś zacząć? Masz różne możliwości. Przyrównajmy to do kąpieli w jeziorze: jedni wchodzą do wody ostrożnie, a inni od razu wskakują. Podobnie jest z rozmową o swoich przekonaniach. Możesz najpierw poruszyć jakiś ogólny temat i stopniowo wybadać grunt. Jeżeli jednak zbytnio się martwisz, że coś pójdzie nie tak, to może lepiej będzie od razu przejść do sedna sprawy (Łukasza 12:11, 12). „W wyobraźni rozmowa o religii zawsze była dla mnie trudniejsza niż w rzeczywistości” — przyznaje 17-letni Andrzej. „Gdy już zacząłem, szło mi lepiej, niż się spodziewałem!”b

6. Bądź rozsądny. „Mądry się zastanawia nad wszystkim, co czyni” — napisał Salomon (Przysłów 13:16, Biblia Warszawsko-Praska). Tak jak nie skakałbyś na główkę do płytkiej wody, tak samo unikaj angażowania się w bezsensowne spory. Pamiętaj, że jest nie tylko „czas mówienia”, lecz także „czas milczenia” (Kaznodziei 3:1, 7). Nawet Jezus nie zawsze odpowiadał na zadawane mu pytania (Mateusza 26:62, 63).

Gdy jednak postanowisz zareagować, możesz poprzestać na jakiejś krótkiej, dyplomatycznej odpowiedzi. Jeżeli na przykład kolega prowokująco pyta, dlaczego nie palisz papierosów, możesz po prostu rzucić: „Nie mam zamiaru się truć”. W zależności od reakcji zdecydujesz, czy wyjaśnić swój punkt widzenia szerzej.

Wskazówki omówione w tym rozdziale mogą ci pomóc być ‛gotowym do obrony’ swojej wiary (1 Piotra 3:15). Oczywiście taka gotowość nie oznacza, że nigdy nie będziesz zdenerwowany. Jednak 18-letnia Adriana zauważa: „Jeśli pomimo obaw zdobywasz się na to, by porozmawiać o swojej wierze, masz satysfakcję, że pokonałeś strach i podjąłeś wyzwanie. A gdy na dodatek wszystko pójdzie dobrze, satysfakcja będzie jeszcze większa. Będziesz zadowolony, że zdobyłeś się na odwagę, by bronić swych poglądów”.

[Przypisy]

WERSET

„Zawsze [bądźcie] gotowi do obrony wobec każdego, kto od was żąda uzasadnienia nadziei, którą macie w sobie, lecz czyńcie to w łagodnym usposobieniu i z głębokim respektem” (1 Piotra 3:15).

WSKAZÓWKA

Zamiast mówić kolegom, w co powinni wierzyć, a w co nie, z przekonaniem mów, w co ty wierzysz, i wyjaśniaj, dlaczego uważasz to za rozsądne.

CZY WIESZ, ŻE...?

Niektórzy koledzy mogą cię podziwiać za trzymanie się biblijnych zasad moralnych, ale wstydzą się zapytać o twoje przekonania.

PLAN DZIAŁANIA!

O swoich przekonaniach mogę porozmawiać z (wpisz imię przynajmniej jednej osoby z klasy): ․․․․․

Myślę, że najbardziej zainteresuje go/​ją następujący temat: ․․․․․

Sprawy, o które zapytam rodziców: ․․․․․

ZASTANÓW SIĘ

● Co tak naprawdę może być powodem, że koledzy wyśmiewają się z twoich poglądów religijnych?

● Dlaczego jest to ważne, żebyś o swoich wierzeniach mówił z pełnym przekonaniem?

[Napis na stronie 126]

„Kiedy byłem młodszy, nie chciałem odstawać od kolegów. Potem jednak zacząłem dostrzegać, że moja religia pomaga mi prowadzić lepsze życie. Dzięki temu nabrałem więcej pewności siebie. Jestem dumny ze swoich przekonań” (Jason).

[Ramka na stronie 124]

Jak zacząć rozmowę

● „Jakie masz plany na wakacje?” [Po wysłuchaniu odpowiedzi wspomnij o swoich planach duchowych, takich jak obecność na kongresie czy zwiększenie udziału w służbie kaznodziejskiej].

● Nawiąż do jakiegoś aktualnego wydarzenia i zapytaj: „Słyszałeś o tej sprawie? Co o tym myślisz?”.

● „Czy twoim zdaniem świat poradzi sobie z problemami finansowymi [lub innym palącym problemem]? [Poczekaj na odpowiedź]. Dlaczego tak uważasz?”

● „Czy interesuje cię religia?”

● „Jak wyobrażasz sobie swoje życie za pięć lat?” [Po wysłuchaniu odpowiedzi wyjaśnij, jakie cele duchowe chciałbyś osiągnąć].

[Tabela na stronie 127]

[Patrz publikacja]

Materiały ćwiczeniowe

Zaplanuj swoją reakcję

skopiuj tę stronę

Podpowiedź: Omów poniższe kwestie z rodzicami i przyjaciółmi ze zboru. Uzupełnij puste miejsca w tabelce. Potem zastanów się, jakie jeszcze pytania mogą ci zadać koledzy ze szkoły, i przemyśl, co odpowiesz.

neutralność

pytanie

Dlaczego nie śpiewasz hymnu ani nie pozdrawiasz sztandaru? Nie kochasz swojego kraju?

odpowiedź

Szanuję swój kraj, ale nie oddaję czci symbolom państwowym.

następne pytanie

A czy walczyłbyś za ojczyznę?

odpowiedź

Nie, a miliony Świadków Jehowy z innych krajów nie walczyłoby przeciwko naszemu krajowi.

krew

pytanie

Czy przyjąłbyś transfuzję krwi?

odpowiedź

Jestem zwolennikiem bezpiecznych zabiegów medycznych — takich, które nie grożą nabawieniem się AIDS czy zapalenia wątroby. Biblia nakazuje powstrzymywać się od krwi, więc się do tego stosuję.

następne pytanie

A co wtedy, gdyby było zagrożone twoje życie? Czy Bóg by ci nie wybaczył?

odpowiedź

․․․․․

decyzje

pytanie

Iksiński też jest Świadkiem, a zrobił tak a tak. Dlaczego ty nie możesz?

odpowiedź

Uczymy się Bożych wymagań, ale nikt nas do niczego nie zmusza. Każdy samodzielnie podejmuje decyzje.

następne pytanie

Czy to znaczy, że każdy robi, co mu się podoba?

odpowiedź

․․․․․

stwarzanie

pytanie

Dlaczego nie uznajesz ewolucji?

odpowiedź

A dlaczego miałbym uznawać? Nawet naukowcy nie są w tej kwestii zgodni, a w końcu uchodzą za ekspertów!

następne pytanie

․․․․․

odpowiedź

․․․․․

[Ilustracja na stronie 125]

Mówienie o swoich przekonaniach przypomina kąpiel w jeziorze. Możesz wejść do wody ostrożnie albo od razu wskoczyć