Czy Jezus to naprawdę Syn Boga?

APOSTOŁ Piotr z głębokim przekonaniem powiedział do Jezusa: „Tyś jest Chrystus, Syn Boga żywego” (Mateusza 16:16). To zaledwie jeden z licznych fragmentów Biblii, w których Jezusa nazwano Synem Boga. Ale określenie to wzbudza wśród osób religijnych najróżniejsze reakcje.

Wiele ludzi wierzy, że Jezus Chrystus jest Bogiem. Osoby takie często nie potrafią wyjaśnić, dlaczego został nazwany Synem Boga. Logika podpowiada, że nie może być jednym i drugim. Inni uważają go za ważną postać historyczną, mądrego człowieka, a nawet prawdziwego proroka Bożego, ale nic poza tym. A co na jego temat mówi Biblia? I czy nasz pogląd w tej sprawie ma jakieś znaczenie?

Pierworodny Syn Boży

Pismo Święte wyjawia, że w odległej przeszłości istniał tylko Bóg. Pobudzany miłością, postanowił obdarzyć innych życiem — stał się ojcem, oczywiście nie w sensie ludzkim. Jehowa użył niepojętej dla nas mocy stwórczej do ukształtowania żywej, inteligentnej istoty duchowej, będącej „początkiem stworzenia Bożego”, a dziś znanej pod imieniem Jezus Chrystus (Objawienie 3:14; Przysłów 8:22). Ponieważ Jezus został bezpośrednio stworzony przez Boga, który wtedy jeszcze był zupełnie sam, trafnie nazwano go „jednorodzonym synem” i „pierworodnym wszelkiego stworzenia” (Jana 1:14; Kolosan 1:15).

Skoro więc Jezus był pierwszym ze wszystkich stworzeń Bożych, nie mógł być jednocześnie Stwórcą, ‛jedynym Bogiem’ (1 Tymoteusza 1:17). Bóg powierzył jednak swojemu Synowi wiele zaszczytnych zadań. Na przykład za pośrednictwem Jezusa stworzył „wszystko inne”, nawet aniołów. Aniołowie też są nazwani „synami Bożymi”, ponieważ ich Życiodawcą jest Jehowa (Kolosan 1:16; Hioba 1:6; 38:7).

Przygotowawszy ziemię na mieszkanie dla ludzi, Bóg, zwracając się najwidoczniej do swego pierworodnego Syna, rzekł: „Uczyńmy człowieka na nasz obraz” (Rodzaju 1:26; Przysłów 8:22-31). A zatem za pośrednictwem istoty duchowej, która później stała się Jezusem, Jehowa stworzył również Adama — pierwszego człowieczego syna Bożego (Łukasza 3:38).

Jezus staje się człowieczym Synem Bożym

Apostoł Jan wyjawił, że w wyznaczonym czasie duchowy Syn Boży „stał się ciałem i przebywał wśród nas” (Jana 1:14). Aby zmienić naturę Jezusa z duchowej na ludzką, Bóg cudownie przeniósł jego życie z nieba do łona żydowskiej dziewicy Marii. Jezus pozostał zatem Synem Bożym, choć odtąd był człowiekiem. A ponieważ zawdzięczał życie Bogu, nie zaś człowiekowi, więc urodził się doskonały, bezgrzeszny. „To, co się narodzi, będzie nazwane świętym, Synem Bożym” — oznajmił Marii anioł Gabriel (Łukasza 1:35; Hebrajczyków 7:26).

Sam Ojciec potwierdził, że Jezus mimo swej cielesnej natury jest Jego Synem. Podczas chrztu Jezusa Jan Chrzciciel był świadkiem, jak otworzyło się niebo i rozległ się głos: „To jest mój Syn, umiłowany, którego darzę uznaniem” (Mateusza 3:16, 17). Nic więc dziwnego, że Jan powiedział swym uczniom: „I ja to widziałem, i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym” (Jana 1:34).

Pełniąc ziemską służbę, Jezus nie rozgłaszał wszem i wobec, że jest Mesjaszem, Synem Bożym (Marka 8:29, 30). Pozwalał, by ludzie sami doszli do takiego wniosku, przysłuchując się jego naukom i obserwując jego styl życia oraz liczne cuda, których zazwyczaj dokonywał publicznie. Pomagał na przykład „wszystkim mającym się źle, dręczonym rozmaitymi dolegliwościami i męczarniami” (Mateusza 4:24, 25; 7:28, 29; 12:15). Przychodzili do niego niewidomi, głusi, kulawi i chorzy, a on ich wszystkich leczył. Wskrzeszał nawet zmarłych! (Mateusza 11:4-6). Na oczach swych uczniów chodził po wodzie, a podczas groźnej burzy uciszył wiatr i fale. Widząc ten przejaw potęgi Jezusa, przyznali oni: „Rzeczywiście jesteś Synem Bożym” (Mateusza 14:24-33).

Korzyści z uznawania Jezusa za Syna Bożego

Dlaczego Bóg posłał swego jednorodzonego Syna na ziemię, gdzie miał on ponieść okrutną śmierć? „Aby nikt, kto w niego wierzy, nie został zgładzony, lecz miał życie wieczne” (Jana 3:16). Tylko przez śmierć Jezus mógł „dać swoją duszę jako okup w zamian za wielu” (Mateusza 20:28). Doprawdy, nikt nie okazał rodzajowi ludzkiemu większej miłości niż Jehowa i Jego pierworodny Syn (Rzymian 8:32).

Po śmierci Jezus „został uznany za Syna Bożego” w nader szczególny sposób — „poprzez zmartwychwstanie spośród umarłych” do życia w charakterze duchowego Syna Jehowy (Rzymian 1:4; 1 Piotra 3:18). Potem cierpliwie czekał u boku Ojca niemal 1900 lat, aż został ustanowiony Władcą w Królestwie Bożym — niebiańskim rządzie, który wkrótce zapanuje nad całą ziemią (Psalm 2:7, 8; Daniela 7:13, 14).

Czy chciałbyś zyskać uznanie w oczach tego potężnego Syna Bożego? Jeśli tak, zachęcamy cię do analizowania jego nauk i stosowania ich w życiu. On sam powiedział: „To znaczy życie wieczne: ich poznawanie ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz tego, któregoś posłał, Jezusa Chrystusa” (Jana 17:3). Jak widać, uznawanie Jezusa za Syna Bożego naprawdę ma wielkie znaczenie! (Jana 3:18; 14:6; 1 Tymoteusza 6:19).

CZY SIĘ NAD TYM ZASTANAWIAŁEŚ?

◼ Dlaczego Jezus został nazwany jednorodzonym Synem Bożym? (Jana 1:3, 14; Objawienie 3:14).

◼ Dlaczego możemy być przekonani, że Jezus jest Synem Bożym? (Mateusza 3:16, 17).

◼ Jakie korzyści możemy odnieść z uznawania Jezusa za Syna Bożego? (Jana 3:16; 14:6; 17:3).

[Ilustracje na stronach 12, 13]

Mądre nauki Jezusa oraz dokonane przez niego cuda dowiodły, że nie był zwykłym człowiekiem