Przekład Nowego Świata
Definicja: Przekład Pisma Świętego dokonany bezpośrednio z języka hebrajskiego, aramejskiego i greckiego na współczesny język angielski przez komitet złożony z namaszczonych duchem Świadków Jehowy. Członkowie owego komitetu tak się wypowiedzieli o swej pracy: „Tłumacze New World Translation of the Holy Scriptures, przejęci miłością i bojaźnią wobec Boskiego Autora Pisma Świętego, czują się przed Nim szczególnie odpowiedzialni za jak najwierniejsze przekazanie Jego myśli i oznajmień. Poczuwają się też do odpowiedzialności przed wnikliwymi czytelnikami, którzy w dążeniu do wiecznotrwałego wybawienia zdani są na korzystanie z przekładu natchnionego Słowa Najwyższego Boga”. Na początku, w latach 1950-1960, przekład ten był opublikowany w kilku częściach. Wydania w innych językach są oparte na przekładzie angielskim.
Na czym jest oparty „Przekład Nowego Świata”?
Za podstawę do tłumaczenia Pism Hebrajskich użyto tekstu Biblia Hebraica Rudolfa Kittela, w wydaniach z lat 1951-1955. Przy rewidowaniu angielskiego Przekładu Nowego Świata z roku 1984 skorzystano między innymi z opublikowanej w roku 1977 Biblia Hebraica Stuttgartensia. Ponadto wzięto pod uwagę Zwoje znad Morza Martwego oraz szereg wcześniejszych przekładów na inne języki. Chrześcijańskie Pisma Greckie tłumaczono przede wszystkim na podstawie greckiego tekstu krytycznego opublikowanego w roku 1881 przez Westcotta i Horta, niemniej uwzględniono też inne teksty krytyczne oraz wiele dawnych przekładów na różne języki.
Kim byli tłumacze?
Przekazując w darze Towarzystwu Strażnica (Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania) prawa autorskie do Przekładu Nowego Świata, komitet tłumaczy prosił o zachowanie anonimowości jego członków. Życzenie to zostało uszanowane. Tłumacze nie szukali chwały dla siebie, lecz pragnęli oddać chwałę Boskiemu Autorowi Pisma Świętego.
Z biegiem lat także inne komitety tłumaczenia Biblii zajęły podobne stanowisko. Na przykład na obwolucie New American Standard Bible (wydanie z przypisami, 1971) czytamy: „Nie podajemy nazwiska żadnego biblisty, na którego mielibyśmy się powoływać lub u którego mielibyśmy szukać rekomendacji, ponieważ naszym zdaniem Słowo Boże winno zalecać samo siebie”.
Czy rzeczywiście jest to przekład naukowy?
Ponieważ tłumacze postanowili zachować anonimowość, więc nie można nic powiedzieć o ich wykształceniu. O wartości tego przekładu muszą świadczyć jego zalety.
Co to za przekład? Przede wszystkim jest to dokładne, po większej części dosłowne tłumaczenie z języków oryginalnych. Nie mamy tu do czynienia ze swobodną parafrazą, w której tłumacze opuszczają lub dodają różne szczegóły zależnie od tego, czy uznają je za mało ważne, czy też za pomocne. Liczne przypisy zamieszczone w różnych wydaniach ułatwiają badanie Biblii, ponieważ podają wariantowe wersje tekstu, pozwalające na inny sposób tłumaczenia danych fragmentów, przy czym wymienia się starożytne manuskrypty, które to popierają.
Pewne wersety mogą nie być oddane tak, jak to jest ogólnie przyjęte. Które tłumaczenie jest poprawne? Czytelnicy są zachęcani do zbadania dowodów zawartych w manuskryptach wyszczególnionych w przypisach Przekładu Nowego Świata, przeczytania wyjaśnień zamieszczonych w „Dodatkach” oraz porównania danego tłumaczenia z innymi przekładami. Najczęściej okaże się, że więcej tłumaczy dostrzegło potrzebę wyrażenia jakiejś myśli w podobny sposób.
Dlaczego w Chrześcijańskich Pismach Greckich użyto imienia Jehowa?
Warto zaznaczyć, że Przekład Nowego Świata nie jest pod tym względem wyjątkiem. Imię Boże pojawia się w tłumaczeniach Chrześcijańskich Pism Greckich na język hebrajski w bezpośrednich cytatach z natchnionych Pism Hebrajskich. Przekład The Emphatic Diaglott (1864) zawiera imię Jehowa w 18 miejscach. W Nowym Testamencie przełożonym na język polski i opatrzonym komentarzami przez Szymona Budnego (1574) imię Jehowa występuje 11 razy. Rodzimej formy imienia Bożego użyto w tłumaczeniach Chrześcijańskich Pism Greckich na co najmniej 38 języków.
Jezus Chrystus podkreślał znaczenie imienia swego Ojca, co dowodzi, że sam często go używał (Mat. 6:9; Jana 17:6, 26). Według wypowiedzi Hieronima z IV wieku n.e. apostoł Mateusz pierwotnie napisał swą Ewangelię po hebrajsku i jest w niej szereg cytatów z Pism Hebrajskich, w których występuje imię Boże. Inni pisarze Chrześcijańskich Pism Greckich przytaczali z greckiej Septuaginty (przekład Pism Hebrajskich na język grecki, rozpoczęty około 280 roku p.n.e.); wczesne kopie tej wersji — jak tego dowodzą zachowane do dziś fragmenty — zawierały imię Boże pisane literami hebrajskimi.
Profesor George Howard z Uniwersytetu Stanu Georgia oświadczył: „Ponieważ w dalszym ciągu wypisywano tetragram [cztery hebrajskie litery imienia Bożego] w kopiach Biblii greckiej będących Pismami pierwszego kościoła, więc należałoby przyjąć, że pisarze N[owego] T[estamentu] zachowywali tetragram w tekście biblijnym, gdy cytowali z Pisma Świętego” (Journal of Biblical Literature, marzec 1977, s. 77).
Dlaczego rzekomo brakuje niektórych wersetów?
Wersetów tych, spotykanych w niektórych przekładach, nie ma w najstarszych dostępnych manuskryptach biblijnych. Z porównania z innymi współczesnymi tłumaczeniami — zarówno katolickimi, jak i protestanckimi — wynika, że więcej tłumaczy uznaje, iż wspomniane wersety nie należą do Biblii. W niektórych wypadkach kopista wziął je z innej części Biblii i dodał do tekstu, który przepisywał.
Gdy ktoś mówi:
„Wy macie swoją Biblię”
Można by odpowiedzieć: „A który przekład Biblii pan ma? Czy może ... (wymień kilka w języku ojczystym)? Jak panu wiadomo, istnieje wiele przekładów Pisma Świętego”. Następnie można dodać: „Chętnie posłużę się przekładem, który panu odpowiada. Ale może chciałby pan wiedzieć, dlaczego ja wolę Przekład Nowego Świata? Dlatego, że jest to przekład na współczesny, zrozumiały język, a poza tym tłumacze trzymali się ściśle oryginału”.
Można by też odpowiedzieć: „Z pana wypowiedzi wnioskuję, że ma pan w domu Pismo Święte. Czy mógłbym wiedzieć, jaki to przekład? ... Czy mógłby pan go pokazać?” Następnie można dodać: „Bez względu na to, z jakiego przekładu Pisma Świętego korzystamy, istotne znaczenie dla każdego z nas ma pamiętanie o wypowiedzi Jezusa z Ewangelii według Jana 17:3. Może zechce ją pan przeczytać z własnej Biblii”.
Inna możliwość: „Jest wiele przekładów Pisma Świętego. Towarzystwo Strażnica zachęca nas do korzystania z różnych przekładów, żeby je porównywać i dzięki temu lepiej pojmować właściwe znaczenie poszczególnych wersetów. Jak pan zapewne wie, Biblię pierwotnie pisano po hebrajsku, aramejsku i grecku. Dlatego bardzo sobie cenimy pracę tłumaczy, którzy ją przełożyli na nasz język. Którym przekładem Biblii pan się posługuje?”
Jeszcze jedna propozycja: „Najwidoczniej należy pan do ludzi, którzy cenią Słowo Boże. Jestem więc pewien, że chciałby pan poznać choćby jedną z zasadniczych różnic między Przekładem Nowego Świata a innymi tłumaczeniami. Przekład ten zawiera imię najważniejszej Osobistości wymienionej w Piśmie Świętym. Kto to może być?” Następnie można dodać: 1) „Czy pan wie, że w hebrajskim tekście Biblii imię tej Osobistości występuje około 7000 razy, a więc częściej niż którekolwiek inne imię?” 2) „Czy używanie albo nieużywanie osobistego imienia Bożego ma jakieś znaczenie? Czy ma pan może jakichś bardzo bliskich przyjaciół, których imion pan nie zna? ... Jeżeli chcemy zostać przyjaciółmi Boga, to przede wszystkim musimy poznać Jego imię. Proszę zwrócić uwagę na słowa Jezusa zapisane w Ewangelii według Jana 17:3, 6 (Ps. 83:18)”.