TKANINA LNIANA

Biblia wspomina o niciach i tkaninach wykonanych z lnu (Wj 25:4; Sdz 15:14). Hebrajczycy na ogół chodzili w szatach wełnianych lub lnianych (Kpł 13:47; Prz 31:13, 22; Oz 2:5, 9). Tylko kapłani mogli nosić szaty z mieszanej tkaniny z wełny i lnu (Pwt 22:11). Poza tym len służył do wyrobu pasów (Jer 13:1) i żagli (Eze 27:7). Izraelici sami wytwarzali tkaniny lniane, ale niekiedy importowali je z Egiptu (Prz 7:16).

Tkaniny lniane różniły się jakością, na co wskazują używane w Biblii wyrażenia „delikatny len” i „delikatna tkanina” (Eze 16:10; 27:16). Ludzie bogaci, królowie i osoby na wysokich stanowiskach ubierały się w len najwyższej jakości (Rdz 41:42; 1Kn 15:27; Est 8:15; Łk 16:19). Zamożny Józef z Arymatei owinął ciało Jezusa w „czystą, delikatną tkaninę lnianą” (Mt 27:57-59).

Dziesięć płócien namiotowych przybytku, zasłonę oddzielającą Miejsce Święte od Najświętszego, kotarę wiszącą u wejścia do przybytku, zasłony dookoła dziedzińca oraz kotarę bramy dziedzińca wykonano z delikatnego lnu, który uprzędły Izraelitki (Wj 35:25; 36:8, 35, 37; 38:16, 18). Z „delikatnego skręcanego lnu” zrobiono również przepaskę, efod i napierśnik arcykapłana (Wj 39:2, 3, 5, 8), a z „delikatnego lnu” długie szaty kapłanów (Wj 39:27-29). Wydaje się, że zasłony przybytku oraz szaty przeznaczone do służby w nim wykonano głównie z lnu, natomiast barwioną wełnę i złoto wykorzystano do ozdobnych haftów (Wj 35:35; 38:23).

Znaczenie przenośne. Babilon Wielki ukazano jako kobietę odzianą w „delikatny len, purpurę i szkarłat”, symbolizujące życie w zbytku (Obj 18:16). Natomiast w wypadku oblubienicy Chrystusa wyraźnie powiedziano, iż delikatny len, w który jest ubrana, przedstawia „prawe czyny świętych”. Podobnie niebiańskie wojska są w wizji odziane w „biały, czysty, delikatny len”, co oznacza, że ‛prowadzą wojnę w prawości’ (Obj 19:8, 11, 14; zob. też Dn 10:5; Obj 15:6; LEN).