Poniedziałek 5 grudnia
Trzymajmy się prawdy i pobudzani miłością, pod każdym względem dążmy do dojrzałości właściwej Chrystusowi, który jest głową (Efez. 4:15).
Jeden ze sposobów umacniania przyjaźni z Jezusem to popieranie postanowień zboru chrześcijańskiego. Jezus jest Głową zboru. Dlatego zbliżamy się do niego, jeśli współpracujemy z tymi, których wyznaczył do troszczenia się o nas (Efez. 4:16). Ostatnio podjęto starania, żeby jak najefektywniej wykorzystywać Sale Królestwa. Z tego powodu niektóre zbory łączy się z innymi. Dzięki temu oszczędza się dużo ofiarowanych środków. Z drugiej strony wymaga to od niektórych głosicieli dostosowania się do nowych okoliczności. Być może należeli oni do jakiegoś zboru od lat i mieli w nim wielu przyjaciół. Zostali jednak poproszeni o przeniesienie się do innego. Kiedy Jezus widzi, że jego naśladowcy lojalnie popierają to postanowienie, z pewnością bardzo się cieszy! w20.04 17:14
Wtorek 6 grudnia
Król południa wda się z nim we wzajemne przepychanie (Dan. 11:40, przypis).
Król północy i król południa nieustannie walczą ze sobą o dominację. Na przykład gdy po II wojnie światowej Związek Radziecki i jego sojusznicy zyskali w Europie duże wpływy, król południa poczuł się zmuszony utworzyć międzynarodowy sojusz militarny, znany jako NATO. Król północy walczył z królem południa w sposób pośredni, wspierając działania wojenne i powstania w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej. I w dalszym ciągu rywalizuje z nim w kosztownym wyścigu zbrojeń. W ostatnich latach Rosja i jej sojusznicy zyskali wpływy na całym świecie. Poza tym toczą z królem południa wojnę cybernetyczną. Obaj królowie oskarżają się nawzajem o wykorzystywanie złośliwego oprogramowania w celu zaszkodzenia przeciwnikowi pod względem politycznym i gospodarczym. Oprócz tego, tak jak zapowiedział Daniel, król północy wciąż atakuje lud Boży (Dan. 11:41). w20.05 20:5, 6
Środa 7 grudnia
Ja sam będę szukał swoich owiec i będę się o nie troszczył (Ezech. 34:11).
„Czy kobieta może zapomnieć o swoim maleństwie?” Pytanie to Jehowa zadał swojemu ludowi w czasach proroka Izajasza. Potem dodał: „Nawet gdyby ona zapomniała, ja o tobie nigdy nie zapomnę” (Izaj. 49:15). Jehowa nieczęsto porównywał siebie do matki, ale tym razem to zrobił. Posłużył się przykładem więzi między matką a jej dzieckiem, żeby pokazać, jak bardzo jest przywiązany do swoich sług. Większość matek na pewno zgodzi się ze słowami siostry o imieniu Jasmin. Powiedziała ona, że między matką a dzieckiem „tworzy się wyjątkowa więź na całe życie”. Jehowa zauważa, gdy nawet jedno z Jego dzieci przestaje spotykać się ze zborem i brać udział w głoszeniu. Wielu naszych drogich współwyznawców, którzy stali się nieczynni, z czasem wznawia współpracę ze zborem. Bardzo się z tego cieszymy! Jehowa pragnie, żeby wszyscy nieczynni do Niego wrócili, i my też tego pragniemy (1 Piotra 2:25). w20.06 25:1-3