ថ្ងៃសុក្រ ទី១៧ ខែមករា
«អ្វីទាំងនេះនឹងកើតឡើង មិនមែនដោយកម្លាំងកងទ័ព ហើយក៏មិនមែនដោយអំណាចទេ តែដោយឫទ្ធានុភាពរបស់ខ្ញុំ»។ ព្រះយេហូវ៉ា . . . មានប្រសាសន៍ដូច្នោះ។—សាក. ៤:៦
នៅឆ្នាំ៥២២ មុនគ.ស. ពួកសត្រូវរបស់ជនជាតិយូដាបានបញ្ចុះបញ្ចូលរដ្ឋាភិបាលពើស៊ីឲ្យបញ្ឈប់ការសាងសង់វិហាររបស់ព្រះយេហូវ៉ាឡើងវិញ។ ប៉ុន្តែ សាការីបានពង្រឹងកម្លាំងចិត្តជនជាតិយូដាថា ព្រះយេហូវ៉ានឹងប្រើឫទ្ធានុភាពដ៏ខ្លាំងក្លារបស់លោកដើម្បីដកឧបសគ្គណាក៏ដោយចេញ។ នៅឆ្នាំ៥២០ មុនគ.ស. ស្ដេចដារីយុសបានអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេបន្ដធ្វើកិច្ចការសាងសង់វិហារ ហើយបានផ្ដល់ទ្រព្យសម្បត្តិដល់ពួកគេដើម្បីធ្វើកិច្ចការនោះ។ គាត់ក៏បានបង្គាប់អភិបាលស្រុកឲ្យជួយពួកគេផងដែរ។ (អែស. ៦:១, ៦-១០) ព្រះយេហូវ៉ាបានសន្យានឹងរាស្ត្រលោកថាពួកគេនឹងមានការគាំទ្រពីលោកបើពួកគេចាត់ទុកការសង់វិហារឡើងវិញជាអ្វីសំខាន់បំផុត។ (ហាក. ១:៨, ១៣, ១៤; សាក. ១:៣, ១៦) ដោយមានការលើកទឹកចិត្តពីអ្នកប្រកាសទំនាយទាំងនោះ ជនជាតិយូដាដែលបានត្រឡប់ទៅវិញបានចាប់ផ្ដើមធ្វើកិច្ចការសាងសង់វិហារម្ដងទៀតនៅឆ្នាំ៥២០ មុនគ.ស. ហើយបានបង្ហើយកិច្ចការនោះក្នុងរយៈពេលតិចជាងប្រាំឆ្នាំ។ ដោយសារជនជាតិយូដាចាត់ទុកការធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់ព្រះជាអ្វីសំខាន់បំផុតទោះជាមានការពិបាកក្ដី ពួកគេបានទទួលការគាំទ្រពីព្រះយេហូវ៉ា។ ជាលទ្ធផល ពួកគេបានគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាដោយអំណរ។—អែស. ៦:១៤-១៦, ២២ w២៣.១១ ទំ.១៥ វ.៦-៧
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី១៨ ខែមករា
[ចូរ]ដើរតាមលំអានដាននៃជំនឿដែលអាប្រាហាំជាឪពុកយើងធ្លាប់មាន។—រ៉ូម ៤:១២
ទោះជាមនុស្សជាច្រើនធ្លាប់ឮអំពីអាប្រាហាំក្ដី ពួកគេភាគច្រើនមិនសូវស្គាល់គាត់ទេ។ ក៏ប៉ុន្តែអ្នកស្គាល់ច្រើនអំពីអាប្រាហាំ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកដឹងថាអាប្រាហាំបានត្រូវហៅថា៖ «ឪពុករបស់អស់អ្នកដែលមានជំនឿ»។ (រ៉ូម ៤:១១) ទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី អ្នកប្រហែលជាឆ្ងល់ថា ‹តើខ្ញុំអាចដើរតាមលំអានដានរបស់អាប្រាហាំ ហើយមានជំនឿដូចគាត់ឬទេ?›។ មែន អ្នកអាចធ្វើដូច្នេះបាន។ របៀបមួយដែលយើងអាចបណ្ដុះឲ្យមានជំនឿដូចអាប្រាហាំ គឺដោយសិក្សាគំរូរបស់គាត់។ អាប្រាហាំតែងតែធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះបានប្រាប់គាត់ឲ្យធ្វើ។ គាត់បានរើទៅតំបន់ដែលឆ្ងាយពីផ្ទះរបស់គាត់ រស់នៅក្នុងត្រសាលអស់ជាច្រើនឆ្នាំ និងសុខចិត្តជូនអ៊ីសាកជាកូនជាទីស្រឡាញ់ជាគ្រឿងបូជា។ ការប្រព្រឹត្តទាំងនោះបង្ហាញថាគាត់មានជំនឿដ៏មុតមាំ។ ជំនឿនិងការប្រព្រឹត្តរបស់អាប្រាហាំនាំឲ្យគាត់ទទួលការពេញចិត្តពីព្រះ ហើយទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោក។ (យ៉ា. ២:២២, ២៣) ព្រះយេហូវ៉ាក៏ចង់ឲ្យយើងទាំងអស់គ្នារួមទាំងអ្នក ទទួលការពេញចិត្តពីលោកនិងទៅជាមិត្តសម្លាញ់របស់លោកដែរ។ ហេតុនេះហើយ លោកបានដឹកនាំប៉ូលនិងយ៉ាកុបដែលជាអ្នកសរសេរគម្ពីរឲ្យលើកឡើងអំពីគំរូរបស់អាប្រាហាំ។ w២៣.១២ ទំ.២ វ.១-២
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី១៩ ខែមករា
មនុស្សម្នាក់ៗត្រូវរហ័សស្ដាប់ មិនរហ័សនិយាយ។—យ៉ា. ១:១៩
ស្ត្រីទាំងឡាយ ចូររៀនឲ្យចេះប្រាស្រ័យទាក់ទងយ៉ាងល្អ។ គ្រិស្តសាសនិកត្រូវចេះប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាយ៉ាងល្អ។ ស្ដីអំពីរឿងនេះ យ៉ាកុបដែលជាអ្នកកាន់តាមម្នាក់បានផ្ដល់យោបល់ដែលមានប្រយោជន៍សម្រាប់យើង។ យោបល់នោះគឺនៅក្នុងបទគម្ពីរថ្ងៃនេះ។ ពេលអ្នកស្ដាប់យ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់កាលដែលអ្នកឯទៀតនិយាយ អ្នកបង្ហាញការចេះយល់អារម្មណ៍ ឬការ«កើតទុក្ខ»ជាមួយពួកគេ។ (១ពេ. ៣:៨) បើអ្នកមិនប្រាកដថាអ្នកយល់អំពីអ្វីដែលបុគ្គលម្នាក់និយាយឬថាគាត់មានអារម្មណ៍យ៉ាងណាទេ សូមសួរសំណួរសមរម្យ។ បន្ទាប់មក សូមគិតសិនមុនអ្នកនិយាយ។ (សុភ. ១៥:២៨, កំ.ស.) សូមសួរខ្លួនថា ‹តើអ្វីដែលខ្ញុំហៀបនឹងនិយាយគឺពិតនិងលើកទឹកចិត្តឬទេ? តើពាក្យសម្ដីរបស់ខ្ញុំនឹងបង្ហាញការគោរព ហើយក៏សប្បុរសឬទេ?›។ សូមរៀនពីបងប្អូនស្រីដែលមានភាពចាស់ទុំដែលចេះប្រាស្រ័យទាក់ទងល្អ។ (សុភ. ៣១:២៦) សូមសង្កេតមើលរបៀបដែលពួកគេនិយាយ។ កាលដែលអ្នកកាន់តែរៀនជំនាញនេះ អ្នកនឹងកាន់តែមានទំនាក់ទំនងល្អជាមួយអ្នកឯទៀត។ w២៣.១២ ទំ.២១ វ.១២