ថ្ងៃពុធ ទី១២ ខែកុម្ភៈ
ឱព្រះយេហូវ៉ា លោកល្អពិតមែន ហើយលោកបម្រុងតែនឹងអភ័យទោស។—ចសព. ៨៦:៥
សាវ័កពេត្រុសបានធ្វើខុសជាបន្តបន្ទាប់។ ដំបូងពេត្រុសមានទំនុកចិត្តហួសហេតុពេកដោយនិយាយអួតអាងថា គាត់នឹងរក្សាភាពស្មោះត្រង់ទោះជាសាវ័កឯទៀតបោះបង់ចោលលោកយេស៊ូក៏ដោយ។ (ម៉ាក. ១៤:២៧-២៩) បន្ទាប់មក ពេត្រុសមិនបានចាំយាមម្ដងហើយម្ដងទៀត។ (ម៉ាក. ១៤:៣២, ៣៧-៤១) បន្ទាប់មកទៀត ពេត្រុសបានរត់ចោលលោកយេស៊ូពេលដែលមនុស្សមួយក្រុមធំមក។ (ម៉ាក. ១៤:៥០) ចុងក្រោយ ពេត្រុសបានបដិសេធមិនស្គាល់លោកយេស៊ូអស់បីដង ហើយថែមទាំងបានស្បថចំពោះការកុហកនោះទៀតផង។ (ម៉ាក. ១៤:៦៦-៧១) តើពេត្រុសមានប្រតិកម្មយ៉ាងណាពេលគាត់យល់ថាគាត់បានធ្វើខុសធ្ងន់ធ្ងរដូចនេះ? គាត់រំជួលចិត្តក្រៃលែង ហើយក៏យំនឹកស្ដាយជាខ្លាំង។ (ម៉ាក. ១៤:៧២) ជាជាងស្ដីបន្ទោសពេត្រុសចំពោះការខុសឆ្គងរបស់គាត់ លោកយេស៊ូបានប្រាប់មិត្តភក្ដិរបស់លោកនេះថាគាត់នឹងទទួលភារកិច្ចច្រើនជាង។ (យ៉ូន. ២១:១៥-១៧) ពេត្រុសដឹងថាគាត់បានប្រព្រឹត្តអំពើខុសឆ្គងធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ុន្តែគាត់បន្ដព្យាយាមធ្វើអ្វីដែលត្រឹមត្រូវ។ ហេតុអ្វី? ពីព្រោះគាត់ជឿជាក់ថាលោកយេស៊ូដែលជាម្ចាស់របស់គាត់មិនបានបោះបង់ចោលគាត់ទេ។ តើមានមេរៀនអ្វី? ព្រះយេហូវ៉ាចង់ឲ្យយើងជឿជាក់ថាលោកស្រឡាញ់យើង ហើយបម្រុងតែនឹងអភ័យទោសឲ្យយើង។—រ៉ូម ៨:៣៨, ៣៩ w២៤.០៣ ទំ.១៨-១៩ វ.១៣-១៥
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៣ ខែកុម្ភៈ
នាងបានសម្លាប់មនុស្សច្រើនរាប់មិនអស់។—សុភ. ៧:២៦
អំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទអាចនាំមកនូវភាពអាម៉ាស់ អារម្មណ៍ថាខ្លួនគ្មានតម្លៃ មានផ្ទៃពោះដែលមិនចង់បាន និងធ្វើឲ្យក្រុមគ្រួសារបែកបាក់។ យើងឃើញច្បាស់ថាគឺជាការឈ្លាសវៃឲ្យបដិសេធការអញ្ជើញរបស់ស្ត្រីល្ងីល្ងើ។ ក្រៅពីបាត់បង់ចំណងមិត្តភាពជាមួយព្រះយេហូវ៉ា មនុស្សជាច្រើនដែលប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ឆ្លងជំងឺផ្សេងៗដែលអាចនាំឲ្យពួកគេស្លាប់។ (សុភ. ៧:២៣) សៀវភៅសុភាសិត ជំពូកទី៩ ខ១៨បញ្ចប់ដោយពាក្យថា៖ «ភ្ញៀវរបស់នាងនៅក្នុងទីបញ្ចុះសព»។ ដូច្នេះ ហេតុអ្វីមនុស្សជាច្រើនចាញ់បោកការអញ្ជើញរបស់នាងដែលនាំឲ្យអន្តរាយ? (សុភ. ៩:១៣-១៨) អន្ទាក់មួយដែលសម្បូរគឺរូបអាសអាភាស។ អ្នកខ្លះគិតថាការមើលរូបអាសអាភាសគឺគ្មានគ្រោះថ្នាក់ទេ។ ប៉ុន្តែ រូបអាសអាភាសគឺមានគ្រោះថ្នាក់ បន្ទាបបន្ថោក និងធ្វើឲ្យញៀន។ រូបអាសអាភាសនៅជាប់ក្នុងគំនិត ហើយពិបាកលុបចេញណាស់។ ម្យ៉ាងទៀត រូបបែបនេះមិនរម្ងាប់សេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នាខុសឆ្គងទេ តែវាធ្វើឲ្យសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានោះដុះដាលកាន់តែខ្លាំងឡើង។ (កូឡ. ៣:៥; យ៉ា. ១:១៤, ១៥) មែនហើយ មនុស្សជាច្រើនដែលមើលរូបអាសអាភាសប្រព្រឹត្តអំពើប្រាសចាកសីលធម៌ខាងផ្លូវភេទនៅពេលក្រោយមក។ w២៣.០៦ ទំ.២៣ វ.១០-១១
ថ្ងៃសុក្រ ទី១៤ ខែកុម្ភៈ
រាជាណាចក្រនេះនឹងបំបាក់បំបែក ថែមទាំងកម្ទេចរាជាណាចក្រទាំងអស់នោះឲ្យសាបសូន្យទៅ ហើយមានតែរាជាណាចក្រនេះប៉ុណ្ណោះនឹងស្ថិតស្ថេរជារៀងរហូត។—ដាន. ២:៤៤
ទោះជាប្រជាជាតិឯទៀតប្រហែលជាជួនកាលប្រឆាំងនឹងមហាអំណាចអង់គ្លេសអាម៉េរិកក្ដី ប្រជាជាតិទាំងនោះនឹងមិនជំនួសមហាអំណាចនេះបានឡើយ។ យើងដឹងដូច្នេះ ដោយសារ«ដុំថ្ម»ដែលជាតំណាងរាជាណាចក្រព្រះនឹងកម្ទេចប្រអប់ជើង ដែលជាផ្នែកនៃរូបធំសម្បើមដែលជាតំណាងអង់គ្លេសអាម៉េរិក។ (ដាន. ២:៣៤, ៣៥, ៤៤, ៤៥) តើអ្នកជឿជាក់ថាទំនាយរបស់ដានីយ៉ែលអំពីប្រអប់ជើងដែលធ្វើពីធាតុដែកលាយនឹងដីឥដ្ឋគឺត្រឹមត្រូវឬទេ? បើដូច្នេះ នេះនឹងមានឥទ្ធិពលទៅលើរបៀបរស់នៅរបស់អ្នក។ អ្នកនឹងមិនព្យាយាមរកលុយឲ្យបានច្រើនឬវត្ថុទ្រព្យច្រើនទេ ដោយសារអ្នកដឹងថាមិនយូរទៀតពិភពលោកដ៏អាក្រក់នេះនឹងត្រូវបំផ្លាញចោល។ (លូក. ១២:១៦-២១; ១យ៉ូន. ២:១៥-១៧) ការយល់អំពីទំនាយនេះក៏នឹងជួយអ្នកឲ្យឃើញថា កិច្ចការផ្សព្វផ្សាយនិងកិច្ចការបង្រៀនគឺសំខាន់យ៉ាងណា។ (ម៉ាថ. ៦:៣៣; ២៨:១៨-២០) ក្រោយពីសិក្សាទំនាយនេះ សូមសួរខ្លួនអ្នកថា ‹តើការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្ញុំបង្ហាញថាខ្ញុំជឿជាក់ថា មិនយូរទៀតរាជាណាចក្ររបស់ព្រះនឹងបំផ្លាញរដ្ឋាភិបាលទាំងអស់របស់មនុស្សឬទេ?›។ w២៣.០៨ ទំ.១១ វ.១៣-១៤