ថ្ងៃសុក្រ ទី២០ ខែធ្នូ
ខ្ញុំហៅអ្នករាល់គ្នាថាមិត្តសម្លាញ់។—យ៉ូន. ១៥:១៥
លោកយេស៊ូបានទុកចិត្តពួកអ្នកកាន់តាមលោក ទោះជាអ្នកទាំងនោះធ្វើខុសក្ដី។ (យ៉ូន. ១៥:១៦) ពេលយ៉ាកុបនិងយ៉ូហានបានសុំលោកយេស៊ូនូវឋានៈពិសេសក្នុងរាជាណាចក្រ លោកយេស៊ូមិនបានសង្ស័យអំពីបំណងចិត្តរបស់ពួកគាត់ចំពោះការបម្រើព្រះយេហូវ៉ា ឬលែងឲ្យពួកគាត់ធ្វើជាសាវ័កឡើយ។ (ម៉ាក. ១០:៣៥-៤០) ក្រោយមក ពួកអ្នកកាន់តាមទាំងអស់របស់លោកយេស៊ូបានបោះបង់ចោលលោកនៅយប់ដែលគេចាប់ខ្លួនលោក។ (ម៉ាថ. ២៦:៥៦) ប៉ុន្តែ លោកយេស៊ូមិនបាត់បង់ទំនុកចិត្តទៅលើពួកគាត់ទេ។ លោកដឹងច្បាស់អំពីភាពមិនល្អឥតខ្ចោះរបស់ពួកគាត់ តែលោក«ស្រឡាញ់ពួកគាត់រហូតដល់ទីបំផុត»។ (យ៉ូន. ១៣:១) ក្រោយពីលោកយេស៊ូបានត្រូវប្រោសឲ្យរស់ឡើងវិញ លោកថែមទាំងឲ្យសាវ័កដ៏ស្មោះត្រង់១១នាក់នូវភារកិច្ចដ៏សំខាន់ដើម្បីនាំមុខក្នុងកិច្ចការបង្រៀនមនុស្សឲ្យក្លាយទៅជាអ្នកកាន់តាមលោក ហើយមើលថែចៀមដ៏មានតម្លៃរបស់លោក។ (ម៉ាថ. ២៨:១៩, ២០; យ៉ូន. ២១:១៥-១៧) ការដែលលោកយេស៊ូទុកចិត្តលើពួកបុរសមិនល្អឥតខ្ចោះទាំងនេះ គឺមិនខុសទេ។ ពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាបានបម្រើយ៉ាងស្មោះត្រង់រហូតដល់ទីបញ្ចប់នៃកិច្ចបម្រើរបស់ពួកគាត់នៅផែនដី។ យើងឃើញច្បាស់ថា លោកយេស៊ូបានទុកគំរូដ៏ល្អក្នុងការទុកចិត្តមនុស្សមិនល្អឥតខ្ចោះ។ w២២.០៩ ទំ.៦ វ.១២
ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២១ ខែធ្នូ
ព្រះយេហូវ៉ានៅខាងខ្ញុំ ខ្ញុំនឹងមិនខ្លាចឡើយ។—ចសព. ១១៨:៦
ពេលយើងជឿជាក់ថាព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើង ហើយតែងតែគាំទ្រយើង សាថាននឹងមិនអាចធ្វើឲ្យយើងភ័យខ្លាចឡើយ។ ជាឧទាហរណ៍ អ្នកតែងចម្រៀងសរសើរព្រះ ១១៨ ជួបស្ថានភាពខ្លះដែលធ្វើឲ្យគាត់ពិបាកយ៉ាងខ្លាំង។ គាត់មានសត្រូវជាច្រើន ដែលរួមមានសត្រូវខ្លះជាអ្នកមានអំណាច។ (ខ៩, ១០) ជួនកាល គាត់តានតឹងចិត្តខ្លាំងណាស់។ (ខ១៣) ម្យ៉ាងទៀត គាត់បានទទួលការប្រដៅតម្រង់យ៉ាងខ្លាំងពីព្រះយេហូវ៉ា។ (ខ១៨) ប៉ុន្តែ អ្នកតែងចម្រៀងសរសើរព្រះនោះបានច្រៀងថា៖ «ខ្ញុំនឹងមិនខ្លាចឡើយ»។ គាត់ដឹងថា ទោះជាព្រះយេហូវ៉ាបានប្រដៅតម្រង់គាត់ក្ដី លោកស្រឡាញ់គាត់។ គាត់ជឿជាក់ថា មិនថាគាត់ជួបស្ថានភាពយ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រះយេហូវ៉ាដែលជាបិតាប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់តែងតែប្រុងប្រៀបជួយគាត់។ (ចសព. ១១៨:២៩) យើងត្រូវជឿជាក់ថា ព្រះយេហូវ៉ាស្រឡាញ់យើងផ្ទាល់។ នេះនឹងជួយយើងឲ្យយកឈ្នះការភ័យខ្លាចបីយ៉ាងគឺ៖ (១) ការភ័យខ្លាចថាមិនអាចផ្គត់ផ្គង់ក្រុមគ្រួសារ (២) ការភ័យខ្លាចមនុស្ស និង (៣) ការខ្លាចស្លាប់។ w២២.០៦ ទំ.១៤-១៥ វ.៣-៤
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២២ ខែធ្នូ
អ្នកណាដែលបន្តស៊ូទ្រាំនឹងទុក្ខលំបាក អ្នកនោះមានសុភមង្គល ពីព្រោះពេលដែលព្រះយេហូវ៉ាពេញចិត្តអ្នកនោះ អ្នកនោះនឹងទទួលមកុដជីវិត។—យ៉ា. ១:១២
យើងត្រូវធ្វើឲ្យប្រាកដថាការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាជាអ្វីដ៏សំខាន់បំផុតក្នុងជីវិតយើង។ ក្នុងនាមជាអ្នកបង្កើតរបស់យើង ព្រះយេហូវ៉ាពិតជាសមនឹងទទួលការគោរពពីយើង។ (បប. ៤:១១; ១៤:៦, ៧) ដូច្នេះក្នុងជីវិតរបស់យើង អ្វីដ៏សំខាន់បំផុតគួរជាការគោរពប្រណិប័តន៍ព្រះយេហូវ៉ាតាមរបៀបដែលលោកពេញចិត្ត ពោលគឺ«ដោយមានការដឹកនាំពីឫទ្ធានុភាពរបស់លោកនិងដោយសេចក្ដីពិត»។ (យ៉ូន. ៤:២៣, ២៤) យើងចង់ឲ្យឫទ្ធានុភាពបរិសុទ្ធរបស់ព្រះដឹកនាំការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើង ដើម្បីឲ្យនោះសមស្របតាមសេចក្ដីពិតដែលមានក្នុងបណ្ដាំរបស់លោក។ យើងត្រូវចាត់ទុកការគោរពប្រណិប័តន៍របស់យើងថាសំខាន់បំផុត ទោះជាយើងរស់នៅប្រទេសដែលដាក់កម្រិត ឬដាក់បម្រាមលើកិច្ចការរបស់យើងក្ដី។ ឥឡូវនេះ បងប្អូនរបស់យើងជាង១០០នាក់បានត្រូវជាប់គុកដោយសារតែពួកគេជាសាក្សីព្រះយេហូវ៉ា។ ទោះជាយ៉ាងនោះក៏ដោយ ពួកគេនៅតែធ្វើអ្វីដែលពួកគេអាចធ្វើបានដើម្បីអធិដ្ឋាន សិក្សា ហើយប្រាប់អ្នកឯទៀតអំពីព្រះរបស់យើងនិងរាជាណាចក្រលោក។ ពេលយើងត្រូវគេជេរប្រមាថឬបៀតបៀន យើងអាចអរសប្បាយដោយដឹងថាព្រះយេហូវ៉ានៅជាមួយយើង ហើយថាលោកនឹងឲ្យពរយើង។—១ពេ. ៤:១៤ w២២.១០ ទំ.៩ វ.១៣