ថ្ងៃសៅរ៍ ទី២២ ខែមករា
ការដែលខ្ញុំព្យាយាមរក្សាចិត្តបរិសុទ្ធ ហើយលាងដៃដើម្បីបង្ហាញថា ខ្ញុំគ្មានទោសកំហុស នោះឥតប្រយោជន៍ទាល់តែសោះ។—ចសព. ៧៣:១៣
លេវីម្នាក់ដែលជាអ្នកតែងទំនុកតម្កើង ចាប់ផ្ដើមច្រណែនមនុស្សអាក្រក់និងមនុស្សដែលមានអំណួត មិនមែនដោយសារអំពើអាក្រក់របស់ពួកគេទេ ប៉ុន្តែដោយសារមើលទៅពួកគេមានជីវិតសប្បាយជាងគាត់។ (ទំនុក. ៧៣:២-៩, ១១-១៤) តាមមើលទៅពួកគេជាអ្នកមាន សម្បូរសប្បាយ និងគ្មានការខ្វល់ខ្វាយ។ លេវីម្នាក់នោះត្រូវមានទស្សនៈដូចព្រះយេហូវ៉ា។ ពេលគាត់ធ្វើដូច្នេះ គាត់សប្បាយចិត្ត ហើយមានសេចក្ដីសុខសាន្តម្ដងទៀត។ គាត់និយាយថា៖ «នៅផែនដីទូលបង្គំប្រាថ្នាចង់បានតែ[ព្រះយេហូវ៉ា]ទេ»។ (ទំនុក. ៧៣:២៥) ស្រដៀងគ្នាដែរ យើងមិនគួរច្រណែនមនុស្សអាក្រក់ដែលមើលទៅមានភាពចម្រុងចម្រើនសោះឡើយ។ ភាពសម្បូរសប្បាយរបស់ពួកគេនឹងសាបសូន្យទៅ។ (សាស្ដ. ៨:១២, ១៣) បើយើងច្រណែនពួកគេ យើងនឹងធ្លាក់ទឹកចិត្ត ហើយយើងថែមទាំងអាចបាត់បង់ចំណងមិត្តភាពរបស់យើងជាមួយព្រះយេហូវ៉ាទៀតផង។ ដូច្នេះ បើអ្នកចាប់ផ្ដើមមានអារម្មណ៍ដូចលេវីម្នាក់នោះ សូមធ្វើអ្វីដែលគាត់បានធ្វើ។ ចូរធ្វើតាមយោបល់របស់ព្រះយេហូវ៉ាដែលប្រកបដោយសេចក្ដីស្រឡាញ់ ហើយសេពគប់ជាមួយនឹងពួកអ្នកដែលធ្វើតាមបំណងប្រាថ្នារបស់លោក។ បើអ្នកស្រឡាញ់ព្រះយេហូវ៉ាខ្លាំងជាងអ្វីទាំងអស់ អ្នកនឹងមានសុភមង្គលពិតប្រាកដ ហើយអ្នកនឹងបន្តនៅលើផ្លូវដែលនាំទៅដល់«ជីវិតដ៏ពិតប្រាកដ»។—១ធី. ៦:១៩ w២០.១២ ទំ.១៩ វ.១៤-១៦
ថ្ងៃអាទិត្យ ទី២៣ ខែមករា
ពេលដែលយើងអធិដ្ឋាន យើងមិនដឹងថាគួរអធិដ្ឋានអំពីអ្វីទេ តែឫទ្ធានុភាពអង្វរជំនួសយើងដែលកំពុងថ្ងូរក្នុងចិត្ត។—រ៉ូម ៨:២៦
កាលដែលអ្នកផ្ទេរកង្វល់របស់អ្នកទៅព្រះយេហូវ៉ាក្នុងសេចក្ដីអធិដ្ឋាន សូមប្រាកដថាអ្នករួមបញ្ចូលពាក្យថ្លែងអំណរគុណ។ គឺជាការល្អដែលយើងគិតអំពីពរដែលយើងបានទទួល ទោះជាពេលដែលយើងជួបបញ្ហាជាច្រើនក្ដី។ បើពេលខ្លះ អ្នកមិនដឹងថាគួរនិយាយអ្វីដើម្បីរៀបរាប់អំពីអារម្មណ៍របស់អ្នក សូមចាំថាសូម្បីតែអ្នកគ្រាន់តែអធិដ្ឋានថា‹សូមលោកជួយផង!› ក៏ព្រះយេហូវ៉ាតបឆ្លើយដែរ។ (២រប. ១៨:៣១) ចូរពឹងផ្អែកទៅលើប្រាជ្ញារបស់ព្រះយេហូវ៉ា មិនមែនរបស់ខ្លួនទេ។ នៅសតវត្សរ៍ទី៨ មុនគ.ស. បណ្ដាជនយូដាភ័យខ្លាចថាជនជាតិអាសស៊ើរនឹងមកវាយប្រហារពួកគេ។ ដើម្បីកុំឲ្យនៅក្រោមអំណាចជនជាតិអាសស៊ើរ ពួកគេបានសុំជំនួយពីជនជាតិអេស៊ីប។ (អេ. ៣០:១, ២) ព្រះយេហូវ៉ាបានព្រមានពួកគេថា ការទុកចិត្តទៅលើជនជាតិអេស៊ីបនឹងនាំឲ្យអន្តរាយ។ (អេ. ៣០:៧, ១២, ១៣) តាមរយៈអេសាយ ព្រះយេហូវ៉ាបានប្រាប់ជនជាតិយូដាអំពីរបៀបដែលពួកគេអាចរកឃើញសន្តិសុខដ៏ពិតប្រាកដ។ គាត់បាននិយាយថា៖ ‹អ្នករាល់គ្នានឹងមានកំឡាំងដោយនៅតែស្ងៀម ហើយមានទំនុកចិត្ត›លើព្រះយេហូវ៉ា។—អេ. ៣០:១៥ខ w២១.០១ ទំ.៣-៤ វ.៨-៩
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី២៤ ខែមករា
ខ្ញុំបានឮថាពួកអ្នកដែលបានត្រូវបោះត្រានោះ មានចំនួន១៤៤.០០០នាក់។—បប. ៧:៤
រង្វាន់ចំពោះភាពស្មោះត្រង់របស់បងប្អូនគ្រិស្តដែលបានត្រូវរើសតាំង គឺធ្វើជាស្ដេចនិងសង្ឃជាមួយលោកនៅស្ថានសួគ៌។ (បប. ២០:៦) ព្រះយេហូវ៉ា លោកយេស៊ូ និងបណ្ដាទេវតានឹងអរសប្បាយជាខ្លាំង ពេលឃើញពួកអ្នករើសតាំង១៤៤.០០០នាក់ទទួលរង្វាន់របស់ពួកគេនៅស្ថានសួគ៌។ ក្រោយពីសាវ័កយ៉ូហានប្រាប់អំពីស្ដេចនិងសង្ឃ១៤៤.០០០នាក់ទាំងនេះ គាត់ឃើញអ្វីមួយដ៏គួរឲ្យរំភើបចិត្ត គឺ«មនុស្សមួយក្រុមធំ»ដែលរួចជីវិតពីសង្គ្រាមហាម៉ាគេដូន។ ខុសពីក្រុមទី១ ក្រុមទី២នេះគឺធំជាងនិងមិនអាចរាប់ចំនួនបាន។ (បប. ៧:៩, ១០) ពួកគេ«ពាក់អាវវែងពណ៌ស» ដែលបង្ហាញថាពួកគេបានរក្សាខ្លួន«មិនឲ្យប្រឡូកប្រឡាក់»នឹងពិភពលោករបស់សាថាន ហើយបានរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះនិងគ្រិស្ត។ (យ៉ា. ១:២៧) ពួកគេបន្លឺសំឡេងយ៉ាងខ្លាំងថា ពួកគេបានត្រូវសង្គ្រោះដោយសារអ្វីដែលព្រះយេហូវ៉ានិងលោកយេស៊ូដែលជាកូនចៀមរបស់ព្រះបានធ្វើ។ ម្យ៉ាងទៀត ពួកគេកាន់ធាងលម៉ើ ដែលបង្ហាញថាពួកគេអរសប្បាយទទួលស្គាល់លោកយេស៊ូជាស្ដេចដែលព្រះយេហូវ៉ាបានតែងតាំង។—សូមពិនិត្យបន្ថែម យ៉ូហាន ១២:១២, ១៣ w២១.០១ ទំ.១៥-១៦ វ.៦-៧