“කිසි කෙනෙක් අලුත් වයින් පරණ සම් භාජනවලට දමන්නේ නැහැ” කියා යේසුස් පැවසුවේ ඇයි?

▪ අතීතයේදී වයින් දැමීමට භාවිත කළේ සත්ව සම්වලින් සාදාගත් භාජනයි. (යොෂුවා 9:13) බොහෝවිට එවැනි භාජනයක් සාදාගැනීම සඳහා එළුවෙකුගේ සම්පූර්ණ සම භාවිත කළා. මෙවැනි භාජනයක් සාදාගන්නේ කෙසේද? මුලින්ම එළුවාගේ හිස හා පාදවල කුර කොටස් ඉවත් කරනවා. පසුව සතාගේ සමට කිසිම හානියක් නොවෙන පරිද්දෙන් සම්පූර්ණයෙන්ම සම ගලවාගන්නවා. අවසානයේදී ඒ සම හොඳින් පදම් කර ගෙල සහ කකුල්වල යට විවෘත වී ඇති ස්ථාන තදින් මසාගන්නවා. නමුත් එසේ මැසීමට පෙර භාජනයේ කට හැටියට ඉන් එක් ස්ථානයක් විවෘතව තබාගන්නවා. එම කට වසාගැනීම සඳහා පොරොප්පයක් හෝ ලණු කැබැල්ලක් භාවිත කළා.

නමුත් කාලයත් සමඟම එම සම් භාජනවල ප්‍රසාරණය වීමේ හැකියාව අඩු වෙනවා. ඒ නිසා අලුත් වයින් දැමීම සඳහා ඒවා සුදුසු වන්නේ නැහැ. ඊට හේතුව අලුත් වයින් පැසීමේදී සිදු වන රසායනික ක්‍රියාවලියට ඔරොත්තු දෙන්න එම පරණ සම් භාජනවලට නොහැකි වීමයි. නමුත් අලුත් සම් භාජන ප්‍රසාරණය වන නිසා අලුත් වයින්වල සිදු වන රසායනික ක්‍රියාවලියට ඒවා හොඳින් ඔරොත්තු දෙනවා. “කිසි කෙනෙක් අලුත් වයින් පරණ සම් භාජනවලට දමන්නේ නැහැ. එසේ කළොත් අලුත් වයින් නිසා සම් භාජන පැළී යයි. වයිනුත් ඉහිරී නාස්ති වෙයි. අලුත් වයින් දැමිය යුත්තේ අලුත් සම් භාජනවලටයි” යේසුස් පැවසුවේ ඒ නිසයි.—ලූක් 5:37, 38.

[15වන පිටුවේ පින්තූරය]

පැරණි සම් භාජනයක්