එය පො.යු. 32 ශරත් සෘතුව විය. යේසුගේ මරණයට තිබුණේ තව මාස හයක් පමණයි. එහෙයින්, දේශනා වැඩය වේගවත් කිරීමටත් ඔහුගේ අනුගාමිකයන්ව තවදුරටත් පුහුණු කිරීමටත් ඔහු ගෝලයන් 70දෙනෙකු නියම කොට “තමන් යන්ට සිටිය සියලු නුවරවලටත් ස්ථානවලටත් ඔවුන් දෙදෙනා බැගින් තමන්ට පෙරටුව [යැව්වේය].”—ලූක් 10:1.a

යේසු තමන්ගේ ගෝලයන්ව ‘තමන්ට පෙරටුව යැව්වේ’ යේසුම පසු කලෙක පැමිණි විට ඔවුන් සිටින්නේ මෙසියස්ගේ පැත්තටද නැද්ද යන්න ජනයාට වඩාත් ඉක්මනින් තීරණය ගැනීමට හැකිවීම සඳහායි. නමුත් ඔහු “දෙදෙනා බැගින්” යැව්වේ ඇයි? පෙනෙන ප්‍රකාරයට, විරුද්ධවාදිකම් හමුවේ, ඔවුන් එකිනෙකාට ධෛර්යයක් වන හැටියටයි.

සාමාන්‍යයෙන්, යෙහෝවාගේ සාක්ෂිකරුවන් යුගළ වශයෙන් වැඩ කරනවා දැකගන්න ලැබෙනවා. ඔවුන් එකිනෙකා තනි තනිවම වැඩ කළා නම් වැඩි වැඩකොටසක් ඉටු කරගත නොහැකිද? සමහරවිට. එහෙත්, සෙසු ඇදහිලිවන්තයෙකු සමඟ උරෙන් උර ගැටී වැඩ කිරීමෙහි ඇති ප්‍රයෝජනය අදදින ක්‍රිස්තියානීන් වටහාගෙන තියෙනවා. භයානක පැතිවල වැඩ කරන විට එය ආරක්ෂාවේ හැඟීමක් ලබා දෙනවා. හවුල්කරුවෙක් සමඟ වැඩ කිරීමෙන් ශුභාරංචියේ වඩාත් අද්දැකීම් ලත් ප්‍රචාරකයන්ගේ දක්ෂතාවන්ගෙන් ප්‍රයෝජන ගැනීමටද නවක අයට හැකි කරවයි. ඇත්තෙන්ම, දිරිමත් කිරීමේ හුවමාරුවක් සඳහා දෙදෙනාටම දායක වෙන්න පුළුවන්.—හිතෝපදේශ 27:17.