‘සහෝදරයෙනි, අප ඔබට අණ කරන්නේ, අපෙන් ලැබූ නියෝග ප්‍රකාරයට නොව, අනියම් ලෙස හැසිරෙන්නාවූ සියලු සහෝදරයන්ගෙන් වෙන්ව සිටින ලෙසයි. නුමුත්, සහෝදරයෙනි, ඔබ යහපත කිරීමට මැළි නොවන්න. යමෙක් මේ ලියුමේ අපේ වචනයට කීකරු නොවන්නේ නම්, නුඹලා ඔහු බලාගෙන, [ඔහු සලකුණු කර, NW] ඔහු ලජ්ජා වන පිණිස ඔහු සමඟ සමාගම් නොපවත්වා සිටින්න. නුමුත් ඔහුව සතුරෙකු මෙන් ගණන් නොගෙන, සහෝදරයෙකුට මෙන් දැනමුතුකම් දෙන්න.’—2 තෙසලෝනික 3:6, 13-15.

දෙවන තෙසලෝනික පොතේ කතා කරන ‘අනියම් ලෙස හැසිරෙන’ අය ඉහත සඳහන් කළ තත්වයන් තුනටම වඩා වෙනස්. පාවුල් ලිව්වේ ඔවුන්ව ‘සහෝදරයන්’ ලෙස සලකමින් ඔවුන්ට අනුශාසනා කරන්න කියායි. මෙසේ, ‘අනියම් ලෙස හැසිරෙන’ සහෝදරයන් සතු ගැටලුව, ක්‍රිස්තියානීන් අතර හුදෙක් පෞද්ගලික මට්ටමේ එකක්වත්, කොරින්තියේ දුරාචාර සිද්ධියේදී පාවුල් කළාක් මෙන් වැඩිමහල්ලන් විසින් සභා ඇසුරෙන් කපාහැරීමේ පියවර ගැනීමට තරම් බරපතළ එකක්වත් නෙවෙයි. ‘අනියම් ලෙස හැසිරෙන අය’ කොරින්තියේ සභා ඇසුරෙන් කපාහැරිය පුද්ගලයා මෙන් බරපතළ පාපවලට වරදකරුවන් නෙවෙයි.

ක්‍රිස්තියානීන් පෞද්ගලිකව අනියම් ලෙස හැසිරෙන්නන්ව “සලකුණු” කිරීම යෝග්‍ය බවද ඔහු සභාවට දැනුම් දුන්නා. මෙයින් ඇඟවූයේ, සභාවට ප්‍රසිද්ධියේ අනතුරු ඇඟවූ ක්‍රියා කලාපය, යම් කෙනෙකු විසින් අනුගමනය කරනවා නම්, සභාවේ සිටින අය එය සැලකිල්ලට ගත යුතු බවයි. “අනියම් ලෙස හැසිරෙන්නාවූ සියලු සහෝදරයන්ගෙන් වෙන්ව සිටින” මෙන් පාවුල් ඔවුන්ට උපදෙස් දුන්නා. ඔවුන් ඔහුට “සහෝදරයෙකුට මෙන් දැනමුතුකම් දෙන්න” කියා කී නිසා, එවැනි පුද්ගලයෙකුව සම්පූර්ණයෙන්ම ප්‍රතික්ෂේප කිරීම නිසැකවම එයින් අදහස් කරන්නේ නැහැ. ඔවුන් ක්‍රිස්තියානි රැස්වීම්වලදී සහ සමහරවිට ක්ෂේත්‍ර සේවයේදී ඔහුව දිගටම හමුවීමට ඉඩ තිබෙනවා. තම සහෝදරයා දැනමුතුකම්වලට ප්‍රතිචාරය දක්වා ඔහුගේ හානිකර මාර්ගය අත්හරියි කියා ඔවුන්ට බලාපොරොත්තු විය හැකියි.