⁸ විඳදරාගන්න එකේ වැදගත්කම යාකොබ් කියලා තියෙන මේ දෙයින් පැහැදිලි වෙනවා. “මාගේ සහෝදරයෙනි, ඔබට විවිධාකාර ප්‍රශ්න ගැටලුවලට මුහුණ දීමට සිදු වන විට එය ප්‍රීතියක් ලෙස සලකන්න. මන්ද එයින් ඔබ තුළ තිබෙන විශ්වාසය සෝදිසියට ලක් වනු ඇත. එමගින් ඔබ තුළ විඳදරාගැනීමේ හැකියාව ඇති වන බව ඔබ හොඳින් දන්නා දෙයකි. විඳදරාගැනීමෙන් ඉතා වැදගත් කාර්යයක් ඉටු වෙයි. එයින් ඔබට සෑම පැත්තකින්ම අඩුපාඩුවක් නැති, නිර්දෝෂ, අවබෝධයෙන් ක්‍රියා කරන කෙනෙකු බවට පත් විය හැක.” (යාකො. 1:2-4) ඒ අනුව පීඩාවලට මුහුණ දෙද්දී අපේ විඳදරාගැනීම වර්ධනය වෙන නිසා පීඩා ගැන අපි සතුටු වෙන්න ඕනේ. පීඩාවලට මුහුණ දෙනකොට ඔයාටත් එහෙම හිතෙනවාද? පෞද්ගලිකත්වය වෙනස් කරගෙන දෙවියන්ගේ අනුමැතිය දිනාගන්න නම් විඳදරාගැනීම අත්‍යවශ්‍යයි කියලා යාකොබ් කියපු දෙයින් පැහැදිලියි. අපිට එදිනෙදා මුහුණ දෙන්න වෙන ප්‍රශ්නවලින් අපි ජය ගනිද්දී අපේ විඳදරාගැනීම වර්ධනය වෙනවා. ඒ වගේම අපිට අවශ්‍ය කරන තවත් වැදගත් ගුණාංග වර්ධනය කරගන්නත් විඳදරාගැනීම උදව් වෙනවා.

¹⁰ අසීරු තත්වයන් මැද වුණත් විඳදරාගන්න නම් ක්‍රිස්තියානීන් විදිහට මුහුණ දෙන්න වෙන පීඩා ගැන අපිට හරි ආකල්පයක් තියෙන්න ඕනේ. යාකොබ් කිව්වේ පීඩා “ප්‍රීතියක් ලෙස සලකන්න” කියලයි. ශාරීරිකවත් මානසිකවත් පීඩා අද්දකින්න වෙද්දී එහෙම කරන එක ලේසි නැහැ. හැබැයි ඒ දේ අපේ ජීවනයට බලපානවා කියලා මතක තියාගන්න ඕනේ. පීඩා එද්දී ඒ ගැන ප්‍රීති වෙන්න පුළුවන් විදිහ ගැන යේසුස්ගේ නියෝජිතයන්ගෙන් අපිට වටිනා පාඩම් ඉගෙනගන්න පුළුවන්. ක්‍රියා පොතේ ඒ ගැන සඳහන් වෙන්නේ මෙහෙමයි. “යේසුස්ගේ නියෝජිතයන්ව කැඳවා ඔවුන්ට තළා, යේසුස්ගේ නාමයෙන් තවදුරටත් කතා නොකරන්න කියා නියෝග කර ඔවුන්ව නිදහස් කළෝය. යුදෙව් මන්ත්‍රණ සභාවෙන් පිටතට පැමිණි ඔවුහු, යේසුස්ගේ නාමය නිසා නින්දා විඳින්න ලැබීම කොතරම් උතුම් වරප්‍රසාදයක්ද කියා සිතමින් ප්‍රීතියෙන් පිටත්ව ගියෝය.” (ක්‍රියා 5:40, 41) යේසුස් දීපු ආඥාව පිළිපදිනවා කියලත් දෙවියන්ගේ අනුමැතිය තමන්ට තියෙනවා කියලත් කියන්න පීඩාවන් හොඳ සාක්ෂියක් කියන එක නියෝජිතයන් තේරුම් අරන් හිටියා. පීඩාවන් විඳදරාගන්න එක මොන තරම් වටිනවාද කියලා පස්සේ කාලෙකදී පේතෘස් සඳහන් කළා.—1 පේතෘ. 4:12-16.