14. යොහන් ඊළඟට දකින අශ්වයා සහ අසරුවා විස්තර කරන්න. මේ දර්ශනයෙන් සංකේතවත් කරන්නේ කුමක්ද?

¹⁴ “එන්න!” යනුවෙන් දුන් දෙවන අණට පිළිතුරු ලැබෙන්නේ මෙසේයි. “එවිට තවත් අශ්වයෙක්, එනම් ගින්දර පැහැති අශ්වයෙක් පිටත්ව ආවේය. ඌ පිට ඉඳගෙන සිටි තැනැත්තාට, මිනිසුන් ඔවුනොවුන් මරාගන්නා පිණිස, පොළොවෙන් සමාදානය පහ කිරීමට අවසර දෙන ලදි. මහත් කඩුවක්ද ඔහුට දෙන ලදි.” (එළිදරව් 6:4) ඇත්තෙන්ම මෙය භයංකර දසුනක්! ගින්දර පැහැති අශ්වයා සහ අසරුවාගෙන් සංකේතවත් වන දේ ඉතා පැහැදිලියි. ඒ තමයි යුද්ධය. නමුත් ඒ යුද්ධය යෙහෝවා දෙවි විසින් පත් කළ ජයග්‍රාහී රජු කරන ධර්මිෂ්ඨ යුද්ධයක් නම් නෙවෙයි. නමුත් එයින් නියෝජනය වෙන්නේ මිනිසා ඉවක් බවක් නැතුව ලේ වගුරුවමින් ලොව පුරා සිදු කරන කෲර යුද්ධයි. මේ දේ නියෝජනය කිරීමට ගින්දර පැහැති අශ්වයෙකු යොදාගැනීම කොතරම් උචිතද!

15. අප දෙවෙනි අසරුවාගේ ගමනට කිසිම විදිහකින් හවුල් නොවිය යුත්තේ ඇයි?

¹⁵ මේ අසරුවා සමඟ ඔහුගේ මාරාන්තික ගමනට හවුල් වෙන්න යොහන්ට නම් කිසිම වුවමනාවක් නැති බව නිසැකයි. එයට හේතුව දෙවිගේ ජනයා “තවත් යුද්ධ ඉගෙන නොගන්නෝය” කියා අනාවැකිවල ලියා තිබීමයි. (යෙසායා 2:4) යොහන් මෙන්ම අද දින ජීවත් වන යොහන් පන්තිය සහ මහත් සමූහය තවමත් මේ “ලෝකයේ” ජීවත් වුණත් ඔවුන් ලේ වගුරවා ඇති මේ සාපරාධී මිනිස් සමාජයේ “කොටසක්” නෙවෙයි. අපගේ යුද්ධය වෙනස් ආකාරයේ එකක්. ඒ යක්ෂයාට සහ ඔහුගේ භූතයන්ට එරෙහිවයි. අපගේ ආයුධත් වෙනස්. ඒවාට ‘බලය ලැබෙන්නේ දෙවිගෙන්.’ ඒවා භාවිත කරන්නේ සත්‍යය ඉතා ප්‍රබල ලෙස ප්‍රකාශ කිරීමටයි.—යොහන් 17:11, 14; 2 කොරින්ති 10:3, 4.

16. රතු අශ්වයා පිට හිඳින අසරුවාට “මහත් කඩුවක්” දුන්නේ කවදාද? කෙසේද?

¹⁶ මෙම රතු අශ්වයා පිට සිටින අසරුවාට “මහත් කඩුවක්” දීමෙන් අදහස් කරන්නේ කුමක්ද? ඉන් අදහස් වෙන්නේ මිනිසා කරන යුද්ධ කොතරම් මාරාන්තික මෙන්ම විනාශකාරී මුහුණුවරක් ගෙන තිබෙනවාද යන්නයි. සුදු අශ්වයා පිට සිටින අසරුවාට ඔටුන්න ලැබූ 1914 පටන් අප මෙය විශේෂයෙන්ම දකිනවා. මෙයට ප්‍රබලතම උදාහරණය වෙන්නේ පළමු ලෝක මහා යුද්ධය පටන් උදා වූ කාලයයි. මහා ලේ වැගිරීමක් සිදු වූ 1914-1918 දක්වා වූ එම කාලය තුළදී යුද්ධ ටැංකි, විෂ වායු, ගුවන් යානා, සබ්මැරීන, විශාල කාල තුවක්කු සහ ස්වයංක්‍රීය අවි වැනි දේවල් මහා පරිමාණයෙන් යොදාගත්තා. ඉන් සමහරක් දේවල් යුද්ධයකදී භාවිත කළේ පළමු වතාවටයි. රටවල් 28ක සිටි සොල්දාදුවන් පමණක් නොව සාමාන්‍ය වැසියන් පවා සමස්ත යුද ව්‍යාපාරයට යම් යම් ආකාරවලින් යොදාගනු ලැබුවා. මේ යුද්ධයේදී හමුදා භටයන් මිලියන නවයකට වඩා ඝාතනය කරනු ලැබූ අතර, මිය ගිය හෝ බරපතළ තුවාල ලැබූ සිවිල් වැසියන්ගේ සංඛ්‍යාව හිතාගන්නටවත් බැරි තරම්. පළමු ලෝක මහා යුද්ධයේ අවසානයෙන් පසුව වුණත් කිසිම විටෙක ලොවේ කිසිම තැනක සැබෑ සාමය උදා වුණේ නැහැ. මේ යුද්ධයෙන් වසර 50කට වැඩි කලක් ගත වූවායින් පසුව ජර්මානු දේශපාලන නායකයෙකු වූ කොන්රඩ් ඇඩනොයර් මෙසේ පැවසුවා. “වර්ෂ 1914 පටන් මිනිසුන්ගේ ජීවිතවලින් සාමය හා සුරක්ෂිතභාවය අතුරුදහන් වී තිබෙනවා.” මේ අනුව ගින්දර පැහැති අශ්වයා පිට සිටින අසරුවාට පොළොවෙන් සමාදානය පහ කිරීමට අවසර ලැබී තිබෙන බව ඉතා පැහැදිලියි.

17. පළමු ලෝක මහා යුද්ධයෙන් පසුවත් “මහත් කඩුව” දිගටම භාවිත කර තිබෙන්නේ කෙසේද?

¹⁷ ලේ රසය අද්දුටු මේ අසරුවා එතැනින් නතර නොවී දෙවන ලෝක මහා යුද්ධයෙත් ගිනි ඇවිළුවා. මිනිසුන්ව මරා දමන්න යොදාගත් අවි තවත් මාරාන්තික වුණා. දෙවන ලෝක මහා යුද්ධයේ ගොදුරු බවට පත් වූ මිනිස් ජීවිත සංඛ්‍යාව පළමු ලෝක මහා යුද්ධයේ මෙන් හතර ගුණයක්. වර්ෂ 1945දී පරමාණු බෝම්බ දෙකක් ජපානයට හෙළුවේ ලක්ෂ ගණනක් දෙනෙක්ව ඇසිපිය හෙළන ක්ෂණයකින් මරා දමමිනුයි. දෙවන ලෝක මහා යුද්ධ කාලයේදී රතු අශ්වයා පිට හිඳින අසරුවා යුද්ධයෙන් මිනිස් ජීවිත මිලියන 55ක් ඩැහැගත්තා. එයිනුත් තම ලේ පිපාසය සන්සිඳුවා නොගත් මෙම අසරුවා දෙවන ලෝක මහා යුද්ධයෙන් පසුව පවා තවත් මිනිස් ජීවිත මිලියන 20කට වඩා වැඩි ගණනක් තම ‘මහත් කඩුවෙන්’ මරා දැමූ බවට වාර්තා වෙනවා.

18, 19. (අ) දෙවන ලෝක මහා යුද්ධය පටන් යුද තාක්ෂණය බොහෝ සෙයින් දියුණු වුණත් සිදු වූ ඝාතනවලින් පැහැදිලි වෙන්නේ කුමක්ද? (ආ) මිනිස් වර්ගයා මුහුණ දෙන්නේ කිනම් අනතුරටද? සුදු අශ්වයා පිට සිටින අසරුවා එය වළක්වන්නේ කෙසේද?

¹⁸ සිදු වී ඇති යුද්ධ දෙස බලද්දී යුද තාක්ෂණය බොහෝ සෙයින් දියුණු වී ඇති බව පෙනෙනවා. නමුත් මින් අපට ප්‍රබලව පැහැදිලි වෙන්නේ සිත් පිත් නැති රතු අශ්වයා දිගටම ගමන් කරන බවයි. මෙම අශ්වයාගේ ගමන කොහෙන් කෙළවර වෙයිද? සැලසුම්සහගත න්‍යෂ්ටික යුද්ධයක් ඇති වෙයි කියා තිබෙන බිය මදිවට ඇතැම් විද්‍යඥයන් දැන් කියන්නේ හදිසියේ වැරදීමකින් වුණත් න්‍යෂ්ටික යුද්ධයක් ඇති විය හැකි බවයි. නමුත් සුදු අශ්වයා පිට සිටින අසරුවා මෙයට කොහොමටවත් ඉඩ දෙන්නේ නැහැ.

¹⁹ මේ මිනිස් සමාජය තුළ ජාතිවාදය, වෛරය හා අහංකාරය තිබෙන තාක් කල් න්‍යෂ්ටික යුද්ධයක් ඇති වෙයි කියන බිය නම් නැති වෙන්නේ නැහැ. එම බිය නිසා සියලුම ජාතීන් තමන් සතු න්‍යෂ්ටික අවි සියල්ලම නැති කර දැම්මත් ඒවා නිපදවීමට අවශ්‍ය තාක්ෂණික දැනුම ඔවුන්ට තිබෙනවා. ඒ නිසා අවශ්‍ය ඕනෑම අවස්ථාවක එම මාරාන්තික අවි නැවතත් නිෂ්පාදනය කරන්න ඔවුන්ට පුළුවන්. එවැනි අවස්ථාවකදී හටගන්නා යුද්ධයක් පහසුවෙන්ම න්‍යෂ්ටික සමූලඝාතනයක් දක්වා උත්සන්න විය හැකියි. මේ ලෝකයේ ජාතීන් අතර පවතින වෛරය හා අහංකාරය නිසා මිනිස් සංහතිය සිටින්නේ කොතරම් අනතුරකද! අපගේ පිහිටට සිටින්නේ සුදු අශ්වයා පිට සිටින අසරුවායි. ගින්දර පැහැති අශ්වයාගේ මාරාන්තික ගමන නතර කිරීමට ඔහු පියවර ගන්නවා නිසැකයි. අපගේ රජ වූ යේසුස් ක්‍රිස්තුස් සාතන්ගේ පාලනය යටතේ පවතින මෙම දුෂ්ට ලෝකය සම්පූර්ණයෙන්ම පරාජය කරනවා. ඒ වෙනුවට සාමය සඳහා වඩාත්ම ස්ථිර පදනමක් සපයන ප්‍රේමය එනම් දෙවිට සහ එකිනෙකාට දක්වන ප්‍රේමය පදනම් කරගත් අලුත් සමාජයක් බිහි කිරීමට ඔහු පියවර ගන්නවා. යුද බිය වැළැක්වීමට මිනිසුන් දරන ව්‍යාජ ප්‍රයත්නවලට වඩා ඒ බලාපොරොත්තුව කොතරම් ස්ථිරද! එමනිසා අපි එම පොරොන්දුව කෙරෙහි අපගේ විශ්වාසය තබමු.—ගීතාවලිය 37:9-11; මාක් 12:29-31; එළිදරව් 21:1-5.

[94වන පිටුවේ කොටුව]

“පොළොවෙන් සමාදානය පහ කිරීමට අවසර” ලැබූ අසරුවා

තාක්ෂණික දියුණුවේ ප්‍රතිඵලය කුමක්ද? කැනඩාවේ 1987 ජනවාරි 22වන දින පළ වූ පුවත්පත් වාර්තාවක අන්තර්ජාතික සංවර්ධන පර්යේෂණ මධ්‍යස්ථානයේ සභාපති අයිවන් එල්. හෙඩ් කළ දේශනයක තොරතුරු මෙසේ පළ කළා:

“විශ්වාසවන්ත ආරංචි මාර්ගවලින් ලැබී ඇති තොරතුරුවලට අනුව ලෝකයේ සිටින සෑම විද්‍යාඥයන් හා කාර්මික ශිල්පීන් හතරදෙනෙකුගෙන් එක් කෙනෙක් අවි නිෂ්පාදනයට සම්බන්ධ පර්යේෂණවල හා අත්හදා බැලීම්වල යෙදී සිටිනවා. . . . වර්ෂ 1986දී කළ ගණනය කිරීම්වලට අනුව අවි නිෂ්පාදනය සඳහා සෑම විනාඩියකටම ඩොලර් මිලියන 1.5ක් වැය කර තිබෙනවා. . . . මෙතරම් ශිල්පීය ඥානයක් හා මුදලක් වැය කිරීමෙන් වඩාත් සුරක්ෂිත ලෝකයක් බිහි කරන්න හැකි වී තිබෙනවාද? සෝවියට් දේශය සහ එක්සත් ජනපදය සතු න්‍යෂ්ටික ගබඩාවල ඇති අවි දෙවන ලෝක මහා යුද්ධය පුරාම සියලුම යුද භටයන් භාවිත කළ අවි මෙන් 6,000 ගුණයකට වඩා වැඩියි. ඒ කියන්නේ දෙවන ලෝක මහා යුද්ධය වගේ යුද්ධ 6,000ක් කරන්න පුළුවන් අවි ඔවුන්ට තිබෙනවා. වර්ෂ 1945 සිට මේ දක්වා ලෝකයේ කිසිම ගැටුමක් තිබී නැත්තේ සති හතකට අඩු කාලයක් පමණයි. එදා පටන් අන්තර්ජාතික මට්ටමින් හා දේශීය මට්ටමින් යුද්ධ 150කට වැඩිය පැවත තිබෙනවා. මිය ගිය සංඛ්‍යාව මිලියන 19.3ක් බවටත් ගණනය කර තිබෙනවා. එක්සත් ජාතීන්ගේ සංවිධානය රජයන මේ යුගයේ පවතින මෙම යුද්ධවලට අවි ලැබෙන්නේ නවීන තාක්ෂණයේ ප්‍රතිඵලයක් ලෙසයි.”—The Globe and Mail, Toronto Canada.