“Basi ukileta sadaka [“zawadi,” NW] yako madhabahuni, na huku ukikumbuka ya kuwa ndugu yako ana neno juu yako,

(Mathayo 5:23

‘Kuleta Zawadi Yako Madhabahuni’

Hapa Yesu atoa ufafanuzi wa wazi: Mwabudu Myahudi amekuja Yerusalemu kwa ajili ya mojawapo sikukuu za kila mwaka. Yeye ana zawadi—yaelekea ni mnyama—wa kudhabihu kwa Yehova.a Kutoa dhabihu hakukuwa kwa vyovyote desturi isiyo na maana. Kitabu Judaism—Practice and Belief chaeleza hivi: “Kuchagua makafara wanono, wasio na waa, kuwaona wakichunguzwa na wastadi, kutembea nao hadi yadi chache tu mbele ya madhabahu yenye kuwaka moto, kuwakabidhi, kuweka mikono kichwani [pa mnyama], kuungama uchafu au hatia fulani, au ama sivyo kumweka wakfu huyo mnyama, kumkata koo, au hata kumshika tu—hayo yalihakikisha umaana na hali yenye kicho ya wakati huo. . . . Hakuna mtu mwenye kuamini kwamba Mungu alikuwa ameamuru utaratibu huo wote . . . angeweza kuufanya bila kuhusika kihisiamoyo.”

Hivyo maneno ya Yesu kwenye Mathayo 5:23, 24 yawapeleka wasikilizaji wake hadi wakati uliojaa maana na kicho kwa mwabudu Myahudi. Msomi mmoja wa Biblia hufafanua mandhari hiyo hivi: “Mwabudu ameingia Hekaluni; yeye amepitia mfululizo walo wa nyua, Ua wa Wasio Wayahudi, Ua wa Wanawake, Ua wa Wanaume. Baada ya hapo kulikuwa na Ua wa Makuhani ambao katika huo watu wa kawaida wasingeweza kuingia. Mwabudu amesimama kwenye kitalu, akiwa tayari kumkabidhi kafara wake kwa kuhani; mikono yake iko juu ya [kichwa cha mnyama] ili kuungama.”

Kwenye wakati huo muhimu, mwabudu akumbuka kwamba ndugu yake ana neno juu yake. Huenda ikawa dhamiri yake mwenyewe yamwambia hilo, au huenda ikawa yeye amehisi kutokana na mtazamo wa ndugu yake kumwelekea, kwamba kuna hisia fulani ya kuudhika. Yeye afanye nini?