“Mtu mmoja alifanya karamu kubwa, akaalika watu wengi, akamtuma mtumwa wake saa ya chakula awaambie wale walioalikwa, Njoni, kwa kuwa vitu vyote vimekwisha kuwekwa tayari. Wakaanza wote kutoa udhuru kwa nia moja. Wa kwanza alimwambia, Nimenunua shamba, sharti niende nikalitazame; tafadhali unisamehe. Mwingine akasema, Nimenunua ng’ombe jozi tano, ninakwenda kuwajaribu; tafadhali unisamehe. Mwingine akasema, Nimeoa mke, na kwa sababu hiyo siwezi kuja.”

Ni hali gani inayoelezwa na kielezi hicho? Basi, “bwana” mwenye kuandaa mlo ule anawakilisha Yehova Mungu; “mtumwa” mwenye kutoa mwaliko anawakilisha Yesu Kristo; na ile “karamu kubwa [ya jioni, NW]” inawakilisha fursa za kuwa katika mstari wa kupata Ufalme wa mbingu.

Zaidi ya watu wengine wote, wale waliokuwa wa kwanza kupokea mwaliko wa kuja katika mstari wa kupata Ufalme walikuwa viongozi wa kidini Wayahudi wa siku ya Yesu. Hata hivyo, wao walikataa mwaliko huo. Hivyo, kuanzia hasa Pentekoste 33 W.K., mwaliko wa pili ulitolewa kwa watu wenye kudharauliwa na walio dhalili wa taifa la Kiyahudi. Lakini walioitikia kujaza zile nafasi 144,000 katika Ufalme wa kimbingu wa Mungu hawakutosha. Kwa hiyo katika 36 W.K., miaka mitatu na nusu baadaye, mwaliko wa tatu ulio wa mwisho ulitolewa kwa watu wasiotahiriwa wasio Wayahudi, na kukusanywa kwao kukaendelea mpaka ndani ya karne ya 20. Luka 14:1-24.