Ndipo Yesu aonyesha kwamba jambo ambalo limewashinda viongozi hawa wa kidini si kutojali tu kutumikia Mungu. Sivyo, bali kwa kweli wao ni watu waovu. “Kulikuwa na mtu mmoja, mwenye nyumba,” Yesu asimulia, “aliyepanda shamba la mizabibu na kuweka ugo kulizunguka na akachimba shinikizo-divai humo na kusimamisha mnara, na kulikodisha kwa walimaji, na kusafiri ng’ambo. Majira ya matunda yalipofika, yeye alipeleka watumwa wake kwa walimaji ili watwae matunda yake. Hata hivyo, walimaji walichukua watumwa wake, na mmoja wakampiga sana, mwingine wakaua, mwingine wakapiga kwa mawe. Tena yeye akapeleka watumwa wengine, wengi kuliko wale wa kwanza, lakini wakawafanya hawa ivyo hivyo.”

“Watumwa” hao ni manabii ambao “mwenye nyumba,” Yehova Mungu, aliwatuma kwa “walimaji” wa ‘shamba lake la mizabibu.’ Walimaji hawa ni wawakilishi wenye kuongoza wa taifa la Israeli, taifa ambalo Biblia yalitambulisha kuwa ‘shamba la Mungu la mizabibu.’

Kwa njia hiyo viongozi hao wa kidini wapiga mbiu ya kujihukumu wenyewe, kwa maana wao pia ni miongoni mwa “walimaji” Waisraeli wa ‘shamba la Yehova la mizabibu’ ambalo ni taifa la Israeli. Tunda ambalo Yehova atarajia kutoka kwa walimaji hao ni imani katika Mwana wake, yule Mesiya wa kweli. Kwa sababu ya wao kushindwa kuandaa tunda hilo, Yesu aonya hivi: “Je! nyinyi hamjasoma kamwe katika Maandiko [kwenye Zaburi 118:22, 23], ‘Jiwe ambalo wajenzi walikataa ndilo lile ambalo limekuwa jiwe kuu la pembeni. Jambo hili limetoka kwa Yehova, nalo ni zuri sana machoni petu’? Hii ndiyo sababu mimi nasema kwa nyinyi, Ufalme wa Mungu utachukuliwa kutoka kwa nyinyi na kupewa taifa linalotokeza matunda yalo. Pia, mtu anayeanguka juu ya jiwe hili atavunjika-vunjika kabisa. Kwa habari ya yeyote ambaye hilo laanguka juu yake, litamsaga-saga kabisa.”