Uwe na Roho ya Kujidhabihu!

ROLFa alikuwa mwajiriwa mwenye kuthaminiwa. Alipoamua kuwa na kazi isiyo ya wakati wote ili aweze kupanua ushiriki wake katika huduma ya Kikristo, mwajiri wake alikubali kushirikiana naye. Kwa hiyo Rolf aliweza kufurahia utumishi wa upainia kwa miaka mingi. Siku moja, hata hivyo, hali ya kazi ilibadilika. Rolf alithibitika kuwa mwenye kufaa sana katika kazi yake hivi kwamba akaombwa awe meneja wa mauzo katika kampuni hiyo hiyo. Kazi hiyo ilitia ndani mshahara wenye kuvutia na matazamio mazuri ya kufanya maendeleo zaidi. Hata hivyo, kazi isiyo ya wakati wote haingewezekana tena.

Rolf alikuwa na mke na watoto wawili wa kutegemeza, na pesa hizo za ziada zingekuwa na mafaa. Hata hivyo, alikataa toleo hilo akapeleka maombi ya kutaka kazi nyingine, moja ambayo ingemruhusu atimize madaraka yake ya kiroho na ya kimwili. Mwajiri wa Rolf alishangazwa sana na uamuzi huo. Akitambua kuwa hata kupewa mshahara wa juu zaidi kungekuwa bure, mkubwa wake alimalizia kwa kusema: “Naona kwamba siwezi kushindana na usadikisho wako.”

Ndiyo, Rolf alikuwa na usadikisho. Lakini pia alikuwa na sifa nyingine—roho ya kujidhabihu. Roho hiyo ni adimu katika ulimwengu wetu wa kujipendeza wenyewe. Lakini inaweza kuongoza kwenye njia ya maisha ambayo ni ya manufaa na yenye kutosheleza. Ni nini ile roho ya kujidhabihu? Inaleta nini? Na ni lazima tufanye nini ili tuidumishe?

Takwa la Biblia

Kudhabihu kwamaanisha kuacha au kusalimisha kitu cha thamani. Dhabihu imekuwa sehemu ya ibada safi tangu Shahidi mwaminifu wa kwanza, Abeli, alipotoa “wazao wa kwanza wa wanyama wake” dhabihu kwa Mungu. (Mwanzo 4:4) Watu wa imani, kama vile Noa na Yakobo, walifanya vivyo hivyo. (Mwanzo 8:20; 31:54) Dhabihu za wanyama zilikuwa pia sehemu ya maana ya Sheria ya Musa. (Mambo ya Walawi 1:2-4) Hata hivyo, chini ya Sheria hiyo, waabudu walihimizwa watoe yaliyo bora zaidi. Hawakuruhusiwa kutoa mnyama yeyote mwenye kasoro kuwa dhabihu. (Mambo ya Walawi 22:19, 20; Kumbukumbu la Torati 15:21) Waisraeli waasi-imani walipokiuka sheria hii, Mungu aliwakaripia, akisema: “Mtoapo sadaka aliye kipofu, si vibaya! na mtoapo sadaka walio vilema na wagonjwa, si vibaya! Haya! mtolee liwali wako; je! atakuwa radhi nawe? au atakukubali nafsi yako? . . . Je! niikubali hii mikononi mwenu?”—Malaki 1:8, 13.

Kanuni ya dhabihu iliendelea hadi katika ibada ya Kikristo. Hata hivyo, kwa kuwa Kristo amelipia bei kamili ya fidia, dhabihu za wanyama hazikubaliwi tena na Mungu. Kwa hiyo, Wakristo wanaweza kudhabihu nini kinachoweza kukubaliwa? Paulo aandika kwenye Warumi 12:1: “Basi, ndugu zangu, nawasihi, kwa huruma zake Mungu, itoeni miili yenu iwe dhabihu iliyo hai, takatifu, ya kumpendeza Mungu, ndiyo ibada yenu yenye maana.” Ni badiliko lenye kushangaza kama nini! Badala ya kudhabihu miili ya wanyama iliyokufa, Wakristo walipaswa wafanye dhabihu iliyo hai ya wao wenyewe—nishati zao, mali zao, na uwezo wao. Na kama katika Israeli, Yehova hatakubali dhabihu zilizo “vilema” au zenye moyo nusu-nusu. Anataka waabudu wake wampe yaliyo bora zaidi, kwamba wamtumikie kwa moyo wao wote, nafsi yao yote, na nguvu zao zote.—Marko 12:30.

Roho ya kujidhabihu huhusisha zaidi ya kujitoa mwenyewe tu kwa ratiba ya mikutano na utendaji katika huduma ya Kikristo. Humaanisha azimio la kufanya mapenzi ya Mungu kwa vyovyote vile. Humaanisha kuwa tayari kuvumilia magumu na hali zisizofaa. “Ikiwa mtu ye yote anataka anifuate mimi,” akasema Yesu, “acheni akane kuwa wa yeye mwenyewe na kuinua mti wa mateso wake na kuendelea kunifuata mimi.” (Mathayo 16:24, NW) Mkristo hafanyi kujitakia makuu wala miradi ya kimwili iwe ndiyo hangaiko lake kuu. Maisha yake yanakazia kuutafuta kwanza Ufalme wa Mungu na uadilifu wake. (Mathayo 6:33) Ikiwa ni lazima, amejiandaa “kuinua mti wa mateso wake,” kuvumilia mateso, aibu, au hata kifo!

Baraka Zinazotokana na Kujidhabihu

Anapokabiliwa na uwezekano wa kupatwa na dhuluma kama hizo, kwa asili mmoja aweza kushangaa kama kujidhabihu kwastahili. Kwa wale wanaompenda Yehova Mungu na wanaotamani kuona jina lake likiheshimiwa, kujidhabihu kwastahili kwa hakika. (Mathayo 22:37) Fikiria mfano mkamilifu uliowekwa na Yesu Kristo. Kabla ya kuja kwake duniani, alifurahia cheo cha juu mbinguni akiwa kiumbe-roho. Hata hivyo, kama alivyoambia wanafunzi wake, alitafuta ‘si mapenzi yake mwenyewe, bali mapenzi ya Mungu, aliyempeleka.’ (Yohana 5:30) Kwa hiyo kwa hiari “alijifanya utupu akachukua umbo la mtumwa akaja kuwa mfanano wa wanadamu. Zaidi ya hayo, alipojikuta katika mtindo wa mwanadamu, alijinyenyekeza mwenyewe na kuwa mtiifu mpaka kifo, ndiyo, kifo juu ya mti wa mateso.”—Wafilipi 2:7, 8, NW.

Dhabihu kama hizo hazikuwa bila matokeo. Kwa sababu Yesu alikuwa tayari “kuutoa uhai wake kwa ajili ya rafiki zake,” angeweza kulipa bei ya fidia, akiwawezesha wanadamu wasiokamilika wapate uhai usioweza kufa mbinguni, au uhai wa milele duniani. (Yohana 3:16; 15:13; 1 Yohana 2:2) Kwa kuushikilia uaminifu wake wa kimaadili, alifanya jina la Yehova lisifiwe zaidi. (Mithali 27:11) Bila shaka Yehova alimbariki kwa ajili ya mwendo wake wa kujidhabihu! “Mungu alimwadhimisha mno, akamkirimia Jina lile lipitalo kila jina.”—Wafilipi 2:9.

Ni wazi, Yesu alikuwa mwana wa Mungu mzaliwa-pekee. Je! Mungu huwathawabisha wengine pia wanaomtolea dhabihu? Ndiyo, na hili laonyeshwa na mifano mingi ya nyakati za kale na za ki-siku-hizi. Fikiria usimulizi wa Biblia wa Ruthu Mmoabi. Yaonekana alijifunza juu ya Yehova kupitia mume wake Mwisraeli. Mume wake alipokufa, yeye alipaswa afanye uamuzi. Je! angebaki katika nchi ya kipagani ya kuzaliwa kwake, au angesafiri kwenda Bara Lililoahidiwa pamoja na mama mkwe wake, Naomi? Ruthu alichagua la pili, hata ingawa ilimaanisha kudhabihu ushirika pamoja na wazazi wake na labda hata matazamio ya kuolewa tena. Ingawa hivyo, Ruthu alikuja kumjua Yehova, na tamaa ya kumwabudu miongoni mwa watu wake wateule ilimsukuma ashikamane na Naomi.

Je! Ruthu alithawabishwa kwa kujidhabihu huko? Naam! Baadaye, mwenye shamba aliyeitwa Boazi alimchukuwa awe mke, na Ruthu akawa mama ya mwana aliyeitwa Obedi, jambo lililomfanya awe nyanya wa kale wa Yesu Kristo.—Mathayo 1:5, 16.

Baraka zimefurahiwa pia na watumishi wa Mungu wenye kujidhabihu wa nyakati za ki-siku-hizi. Kwa mfano, katika 1923, William R. Brown, aliyejulikana sana kuwa “Bible” Brown, aliacha makao yake ya West Indies ili aanzishe kazi ya kuhubiri katika Afrika Magharibi. Walioandamana naye walikuwa mke wake na binti yake. Mwishowe alihamia Naijeria, ambako kazi ya kuhubiri ilikuwa tu imeanza kutokeza matunda. Pamoja na Mwamerika mweusi aliyeitwa Vincent Samuels na Shahidi mwingine wa West Indies aliyeitwa Claude Brown, “Bible” Brown alitimiza sehemu ya maana sana katika hatua za mapema za kazi katika Afrika Magharibi.

Leo, zaidi ya wahubiri 187,000 wanatumikia katika Siera Leone, Liberia, Ghana, na Naijeria, maeneo yaliyofunguliwa na “Bible” Brown na washiriki wake. Kabla ya kifo chake katika 1967, “Bible” Brown alisema: “Ni shangwe kama nini kuona wanaume na wanawake wakiwa watiifu kwa habari njema za Ufalme wa Mungu!” Ndiyo, alikuwa amethawabishwa kweli kweli kwa ajili ya mwendo wake wa kujidhabihu.

Njia za Kuwa Mwenye Kujidhabihu

Tunaweza kuonyesha roho hiyo hiyo leo katika njia zipi nyingine? Moja yazo ni kuwa na ushiriki wa kawaida katika huduma ya nyumba kwa nyumba. (Matendo 20:20) kufanya hivyo, hasa baada ya juma yenye kuchosha ya kazi ya kimwili, huenda isiwe rahisi. Huenda ikahitaji nidhamu na kuratibu kuzuri. Lakini shangwe hiyo yapita taabu zozote zilizopatwa. Naam, ungeweza kuwa na pendeleo la kumsaidia mtu fulani awe “barua ya Kristo . . . iliyoandikwa si kwa wino, bali kwa Roho wa Mungu aliye hai; si katika vibao vya mawe, ila katika vibao ambavyo ni mioyo ya nyama.”—2 Wakorintho 3:3.

Kwa “kuukomboa wakati” kwa uangalifu, labda kutokana na kazi ya kimwili au vitumbuizo, wengine wameongeza ushiriki wao katika kazi ya kuhubiri. (Waefeso 5:16) Wengi hupanga ratiba zao ili waonee shangwe utumishi wa upainia msaidizi angalau mara moja kila mwaka. Wengine huweza kufanya upainia msaidizi kwa kuendelea au kutumikia wakiwa mapainia wa kawaida. Dhabihu nyingine ya kufikiria ni ile ya kuhamia maeneo yenye uhitaji wa wahubiri wa Ufalme zaidi. Hilo kwa kawaida huhusisha kufanya mabadiliko makubwa ajabu katika mtindo-maisha, kuvumilia hali zisizofaa, kujirekebisha kulingana na tamaduni na desturi mpya. Lakini baraka za kuwa na ushiriki kamili katika kusaidia wengine wapate uhai hufanya dhabihu hizo zistahili.

Mzaliwa wa Kanada John Cutforth alijionea hilo mwenyewe. Baada ya kuhitimu kwake kutoka Shule ya Gileadi ya Watch Tower, alipewa mgawo kuwa mishonari katika Australia. “Huo ulikuwa umbali ulioje kutoka nyumbani!” akumbuka Ndugu Cutforth. “Je! ningepata kurudi Kanada tena kuwaona wazazi wangu na marafiki zangu kabla ya Har–Magedoni? Njia pekee ya kujua hivyo ilikuwa ni kwenda.” Ndugu Cutforth alienda, na hakusikitika kwa ajili ya dhabihu alizofanya. Katika miaka ya baadaye alianzisha kazi ya kutoa ushahidi katika Papua New Guinea, ambako bado anatumikia kwa bidii, akiwa ametimiza miaka 50 katika utumishi wa wakati wote. Wakati mmoja alisema: “Kufuata mwongozo wa Yehova sikuzote, kukubali mgawo wowote anaoona vema kutoa, huleta shangwe, furaha, uradhi, na marafiki wasiohesabika.

Bila shaka, hali kama vile afya, uchumi, na wajibu wa familia huenda zikapunguza lile unaloweza kufanya; si wote wawezao kutumikia wakiwa mapainia na wamishonari. Ingawa hivyo, azimia kuwa na ushiriki kamili katika mikutano na utumishi wa shambani, bila kuruhusu mambo madogo-madogo, kama vile hali ya hewa yenye mawingu, ikuzuie. (Waebrania 10:24, 25) Unaweza pia kudhabihu wakati zaidi kwa ajili ya funzo la kibinafsi la Neno la Mungu. Familia nyingine hufanya hivyo kwa kupunguza wakati unaotumiwa kuangalia vipindi vya TV, labda hata kuwa na usiku wa “bila TV” kila juma au kutokuwa na TV kabisa. Kwa kupata wakati wa funzo la kibinafsi, “dhabihu ya sifa” ambayo kwa hiyo ‘unaliungama jina lake’ kwenye mikutano na katika utumishi wa shambani yaelekea sana kuwa dhabihu ya hali ya juu sana.—Waebrania 13:15.

Kumbuka, kazi ya kuhubiri sasa imo katika hatua zayo za mwisho. Hivi karibuni Mungu ataleta hukumu yake juu ya ulimwengu huu wenye pupa na wa kujipendeza mwenyewe. (Sefania 2:3) Ili kudumisha kibali cha Mungu, hatuwezi kujihurumia wenyewe. Ni lazima ‘tuitoe miili yetu iwe dhabihu iliyo hai, takatifu, ya kumpendeza Mungu.’ (Warumi 12:1) Roho ya aina hiyo italeta furaha na uradhi mwingi. Itatusaidia tupate shangwe kuu katika huduma yetu. Na itafurahisha moyo wa Yehova Mungu!—Mithali 27:11.

Kwa hiyo dumisha roho ya kujidhabihu! Usisite kujiweka katika hali ya kusaidia wengine na kutegemeza masilahi ya Ufalme. Paulo ahimiza: “Msisahau kutenda mema na kushirikiana; maana sakada kama hizi ndizo zimpendezazo Mungu.”—Waebrania 13:16.

[Maelezo ya Chini]

[Picha katika ukurasa wa 26]

Kupata wakati kwa ajili ya funzo la kibinafsi na utumishi wa shambani kwaweza kuhitaji kujidhabihu, lakini inathawabisha

[Picha katika ukurasa wa 28]

W. R. Brown na John Cutforth walibarikiwa kweli kweli kwa ajili ya mwendo wao wa kujidhabihu