Wewe Waweza Kupata Faraja Katika Nyakati za Taabu
TWAPASWA kuonaje hisia za kutaabika? Ikiwa tumejiweka wakfu kwa Yehova, je, twapaswa kuziona kuwa jambo la kigeni kwa sababu ya tumaini letu la ajabu na nyenzo zetu za kiroho? Je! hisia za jinsi hiyo humaanisha kwamba hatufai kiroho kwa ajili ya utumishi wa Mungu?
“Eliya alikuwa mwanadamu mwenye tabia [hisi, NW] moja na sisi,” akaandika mwanafunzi Yakobo. (Yakobo 5:17) Ingawa Mungu alimtumia Eliya katika njia isiyo ya kawaida, hata nabii huyo mwaminifu alihisi kutaabika. “Yatosha”! Eliya akasema kwa uchungu pindi moja. “Sasa, Ee BWANA [Yehova, NW], uiondoe roho yangu; kwa kuwa mimi si mwema kuliko baba zangu.” (1 Wafalme 19:4) Ayubu mwanamume mwenye kudumisha uaminifu-maadili, mwanamke mwaminifu Hana, na watumishi wa Yehova wengine waaminifu-washikamanifu walipatwa na taabu. Hata mtunga zaburi Daudi mwenye kumcha Mungu alisali hivi: “Uniondolee mahangaiko yangu; uniokoe katika taabu zangu.”—Zaburi 25:17, Habari Njema kwa Watu Wote.
Kwa kutumia wanadamu katika utumishi wake, Yehova hawaondolei mahangaiko yao yote kabisa. Wao bado wana udhaifu na hisia za kibinadamu na huenda wakapatwa na taabu wanapokuwa chini ya jaribu. (Matendo 14:15) Hata hivyo, watumishi wa Mungu wana msaada bora zaidi ya wengine katika kukabiliana na mikazo ya kihisiamoyo. Acheni tuchunguze mifano michache ya Kibiblia tuone lile lililosaidia watu mmoja mmoja washinde mshuko wao wa akili na hisia za kutaabika.
Mtume Mwenye Kutaabika Apata Faraja
Mtume Paulo alijua jinsi kushuka moyo kulivyokuwa. “Hata,” akasema, “tulipokuwa tumefika Makedonia miili yetu haikupata nafuu . . . nje palikuwa na vita, ndani hofu. Lakini Mungu, mwenye kuwafariji wanyonge, alitufariji kwa kuja kwake Tito.” (2 Wakorintho 7:5, 6) Mshuko wa moyo wa Paulo ulisababishwa na hali mbalimbali zenye kutaabisha zikitukia wakati ule ule. “Nje palikuwa na vita”—mnyanyaso uliohatarisha uhai wenyewe. (Linganisha 2 Wakorintho 1:8.) Isitoshe, palikuwa ‘hofu ndani’ kwa namna ya mahangaiko juu ya makundi, kama vile lile katika Korintho.
Miezi michache mapema zaidi, Paulo alikuwa ameandika barua yake ya kwanza kwa Wakristo Wakorintho. Katika barua hiyo alikuwa ameshutumu hali kadhaa zilizokuwa mbaya sana katika kundi hilo na yaonekana alihangaikia jinsi ambavyo Wakorintho wangeitikia barua yake. Hata hivyo, Paulo alifarijiwa wakati Tito alipokuja kutoka Korintho akiwa na ripoti yenye kupendeleka juu ya itikio lao. Vivyo hivyo, Yehova huenda akatumia mmoja wa watumishi wake wa siku hizi kutuletea habari njema na kutuondolea kutaabika kwetu.
Jinsi ya Kuiona Migawo ya Kupewa na Mungu
Wakristo wengine hutaabika kadiri fulani kwa habari ya huduma yao. Kwa kweli, watumishi wa Yehova wengine wamefikiria kwamba migawo ya kupewa na Mungu ingekuwa yenye kudai mno wasiweze kuitimiza. Kwa mfano. Musa alihisi kutofaa kuwa mwakilishi wa Mungu kwa niaba ya Waisraeli katika Misri. Miongoni mwa mambo mengine, alisema kwamba hakuwa msemaji mwenye ufasaha. (Kutoka 3:11; 4:10) Lakini kwa kumtumaini Mungu na kuwa na Haruni akiwa kinywa chake, Musa alisonga mbele kutimiza mgawo wake.
Baadaye Musa hakumtegemea Haruni tena. Vivyo hivyo, wengine mwanzoni hupata huduma ya Kikristo kuwa ngumu, lakini wao hupokea mazoezi na kuwa waevanjeli wastadi. Kwa mfano, Mashahidi wa Yehova wengi wachanga wamekua kuwa wahubiri wa wakati wote wakiwa mapainia na wamishonari. Inafariji kujua kwamba Yehova aweza kutegemewa sikuzote kuwastahilisha wahudumu Wakristo na kuwapa nguvu ya kutimiza migawo yao ya kupewa na Mungu.—Zekaria 4:6; 2 Wakorintho 2:14-17; Wafilipi 4:13.
Faraja Tunapotaabishwa na Majuto
Huenda tukavunjika moyo kwa sababu tunajuta kwamba hatukufanya zaidi katika utumishi wa Mungu. Ndugu aliyekuwa amekuwa asiyetenda kwa muda ya miaka kadhaa alianza kushiriki katika huduma ya shambani tena. Muda mfupi baadaye, alikuwa mgonjwa mahututi akawa hawezi kutoka kitandani kamwe. Ndugu huyo aliyeshuka moyo alisema hivi: “Mapema zaidi, nilipoweza kuwa mtendaji, nilipuuza daraka hilo. Sasa, ninapotaka kuwa mtendaji, siwezi.”
Je! isingekuwa jambo la hekima kufanya vizuri tuwezavyo sasa badala ya kutumia wakati mwingi tukifikiria yale yaliyotukia zamani? Yakobo na Yuda ndugu-nusu wa kimnofu wa Yesu hawakuwa waamini mpaka baada ya kifo na kufufuka kwake. Ikiwa walikuwa na majuto yoyote juu ya hilo, hayo hayakuwazuia wasiwe watumishi wa Mungu na hata waandishi wa Biblia.
Usisahau Kamwe Sala
Wanaposhuka moyo, watu wa Mungu wanapaswa kusali kwa bidii. Kwa kweli, Maandiko yana sala nyingi zilizotolewa katika nyakati za taabu. (1 Samweli 1:4-20; Zaburi 42:8) Wengine huenda wakafikiri hivi: ‘Nimeshuka moyo sana hivi kwamba siwezi kusali.’ Basi kwa nini usifikirie Yona? Alipokuwa katika tumbo la samaki, alisema: “Roho [moyo, NW] yangu ilipozimia ndani yangu, nalimkumbuka BWANA [Yehova, NW]; maombi yangu yakakuwasilia, katika hekalu lako takatifu. . . . Nitakutolea sadaka kwa sauti ya shukrani; nitaziondoa nadhiri zangu. Wokovu hutoka kwa BWANA [Yehova, NW].” (Yona 2:4-9) Naam, Yona alisali, na Mungu akamfariji na kumwokoa.
Ingawa dada mmoja katika Uswede alikuwa amekuwa painia kwa miaka mingi, kwa ghafula alihisi huzuni na uchovu ijapokuwa huduma yenye kuthawabisha. Alitaja mshuko wake wa moyo katika sala kwa Yehova. Siku chache baadaye, alipokea simu kutoka kwa ndugu mmoja kwenye ofisi ya tawi ya Watch Tower Society. Ndugu huyo alimwuliza kama angeweza kusaidia huko kwa siku moja hivi kila juma katika ujenzi wa upanuzi wa Betheli. Dada huyo alisema hivi baadaye: “Mazingira huko Betheli na kuwa na nafasi ya kuona kazi ya upanuzi na kushiriki katika kazi hiyo ilinipa ile nguvu ya ziada niliyohitaji.”
Ikiwa tumeshuka moyo, ni vema tukumbuke kwamba sala ni njia moja ya kupigana na mshuko wa moyo. (Wakolosai 4:2) Kwa kujibu sala zetu, huenda Yehova akafungua mlango uongozao kwenye utendaji mkubwa zaidi katika utumishi wake, au huenda akabariki huduma yetu tuwe na matokeo zaidi. (1 Wakorintho 16:8, 9) Kwa vyovyote vile, “baraka ya BWANA [Yehova, NW] hutajirisha, wala hachanganyi huzuni nayo.” (Mithali 10:22) Hilo bila shaka litatuchangamsha.
Kutaabishwa na Mashaka?
Pindi nyingine, mmoja wa watumishi wa Yehova huenda akawa na mashaka. Hilo likitupata, hatupaswi kukata maneno mara moja kwamba tumepoteza kibali cha Mungu. Yesu hakumkatalia mbali mtume Tomaso kwa ajili ya kuonea shaka ripoti za mashahidi waliojionea wenyewe juu ya ufufuo wa Bwana Mkubwa wake. Badala ya hiyo, Yesu alimsaidia Tomaso kwa upendo aweze kushinda mashaka yake. Na Tomaso alisisimuka kama nini alipotambua kwamba Yesu alikuwa hai!—Yohana 20:24-29.
Kwa mafundisho yao bandia, kunung’unika kwao, na hali kadhalika, “watu wasiomcha Mungu” waliokuwa wameingia ndani ya kundi la Kikristo la karne ya kwanza walikuwa wakiwasababisha wengine wawe na mashaka yenye kutaabisha. Kwa hiyo, mwanafunzi Yuda aliandika hivi: “Mwe na huruma kwa watu walio na mashaka; waokoeni kwa kuwanyakua kutoka motoni.” (Yuda 3, 4, 16, 22, 23, HNWW) Ili waendelee kupokea rehema ya Mungu yenye ufikirio, waabudu wenzi wa Yuda—hasa wazee wa kundi—walihitaji kuwaonyesha rehema wale wenye mashaka walioistahili. (Yakobo 2:13) Uhai wao wa milele ulikuwa hatarini, kwani walikuwa katika hatari ya ‘moto’ wa uharibifu wa milele. (Linganisha Mathayo 18:8, 9; 25:31-33, 41-46.) Na kuna shangwe iliyoje wakati msaada unapotolewa kwa fadhili kwa waamini wenzetu wenye mashaka nao wapata kuwa wenye nguvu kiroho!
Majaribu yenye kuhuzunisha yanapotufanya tuone shaka kwamba Mungu yu pamoja nasi, tunahitaji kuwa dhahiri katika sala zetu. Chini ya hali hizo, acheni tudumu katika kumwomba Yehova atupe sisi hekima. Yeye hutoa kwa ukarimu bila kutushutumu kwa ajili ya kukosa hekima na kuiomba. Ni lazima ‘tuendelee kuomba kwa imani, pasipo shaka yo yote,’ kwani mwenye shaka “ni kama wimbi la bahari lililochukuliwa na upepo, na kupeperushwa” kotekote. Watu hao hawapati chochote kutoka kwa Mungu kwa sababu ni wenye nia mbili, wao “husita-sita” katika sala na katika njia zao zote. (Yakobo 1:5-8) Kwa hiyo acheni tuwe na imani kwamba Yehova atatusaidia kuona majaribu yetu ifaavyo na kuyavumilia. Huenda tukaonyeshwa Maandiko na waamini wenzetu au katika funzo la Biblia. Matukio yaliyoelekezwa kupitia uandalizi wa Mungu huenda yakatusaidia tuone yale tupaswayo kufanya. Malaika huenda wakashiriki katika kutuelekeza, au huenda tukapokea mwongozo kutoka kwa roho takatifu. (Waebrania 1:14) Jambo la maana ni kuomba hekima tukimtumaini kikamili Mungu wetu mwenye upendo.—Mithali 3:5, 6.
Kumbuka Kwamba Mungu Hutoa Faraja
Paulo alimtegemea Yehova kwa sala na alimjua kuwa ndiye Chanzo cha faraja. Mtume huyo aliandika hivi: “Na ahimidiwe Mungu, Baba wa Bwana wetu Yesu Kristo, Baba wa rehema, Mungu wa faraja yote; atufarijiye katika dhiki zetu zote ili nasi tupate kufariji wale walio katika dhiki za namna zote, kwa faraja hizo, tunazofarijiwa na Mungu.”—2 Wakorintho 1:3, 4.
Mungu wa faraja yote hutambua taabu inayowapata watumishi wake na hutaka kuwapa kitulizo. Kwa habari ya hangaiko la Paulo juu ya Wakorintho, kitulizo kilikuja kupitia mshirika wake Mkristo Tito. Hiyo ni njia moja ambayo huenda tukafarijiwa leo. Tunapotaabika, twapaswa basi tuepuke kujitenga wenyewe. (Mithali 18:1) Ushirika pamoja na Wakristo wenzetu ni njia moja ambayo Mungu hutufariji. Huenda tukafikiri: ‘Nimeshuka moyo sana hivi kwamba sina nguvu za kutosha za kuwa pamoja na marafiki wangu Wakristo.’ Hata hivyo, tunapaswa kupiga vita dhidi ya hisia hizo na tusijinyime wenyewe ile faraja ambayo Wakristo wenzetu wanaweza kutoa.
Usikate Tamaa!
Baadhi yetu huenda ikawa hatujaona jaribu lenye kishindo hivi kwamba tukapatwa na mshuko wa moyo mbaya sana. Lakini ugonjwa wenye kudhoofisha, kifo cha mwenzi wa ndoa, au hali nyingine yenye kujaribu yaweza kusababisha taabu ya kihisiamoyo. Iwapo hilo latukia, acheni tusikate maneno kwamba ni lazima iwe sisi ni wagonjwa kiroho. Mtu mwenye kushuka moyo aweza kwa kweli kustahili kwa ajili ya utumishi wa Mungu, hata akaweza kusaidia watu kiroho. Paulo aliwasihi ndugu ‘waseme kwa kuzifariji nafsi zilizoshuka moyo,’ si kufikiri kwa kushuku kwamba wamefanya jambo fulani baya na kwamba walikuwa wagonjwa kiroho. (1 Wathesalonike 5:14, NW) Ingawa mshuko wa moyo nyakati nyingine hushirikishwa na ukosaji na hatia, hali haiko hivyo kwa wale wanaomtumikia Mungu kwa moyo safi. Ibada yao, labda ikitolewa kwa ugumu mwingi, hukubaliwa na Yehova. Yeye huwapenda na huwapa msaada na faraja inayohitajiwa.—Zaburi 121:1-3.
Wale wanaojumuika kuwa mabaki ya Israeli wa kiroho walitaabishwa sana na majaribu katika 1918. (Linganisha Wagalatia 6:16.) Tengenezo lao la kuhubiri lilikuwa karibu kuharibiwa kabisa, wengine wao walifungwa gerezani isivyo haki, na wengi wa mashirika wao wa zamani wakawa waasi-imani wasio waaminifu-washikamanifu, wenye kupinga. Isitoshe, wapakwa-mafuta waaminifu hawakuelewa ni kwa nini Mungu alikuwa ameruhusu hayo yote yatukie. Kwa muda fulani, ‘walipanda kwa machozi,’ lakini hawakukata tamaa. Waliendelea kumtumikia Yehova na pia kujichunguza wenyewe. Tokeo likawa nini? ‘Walirudi kwa kelele za furaha, wakichukua miganda yao.’ (Zaburi 126:5, 6) Wapakwa-mafuta hutambua sasa kwamba Mungu aliruhusu majaribu hayo ili kuwasafisha kwa ajili ya kazi yao ya mavuno ya kimataifa iliyokaribia.
Tukitaabika kwa sababu tunapatwa na majaribu mbalimbali, twaweza kunufaika kutokana na ono la mabaki wapakwa-mafuta. Badala ya kukata tamaa, acheni tuendelee kufanya yaliyo mema, hata ikiwa ni lazima tufanye hivyo kwa machozi. Baadaye, kutakuwa njia ya kutoka katika majaribu yetu, nasi ‘tutarudi kwa kelele za furaha.’ Naam, shangwe—tunda la roho takatifu ya Mungu—itakuwa yetu kwa ajili ya kuwa tumevumilia majaribu yetu. Kwetu sisi, Yehova atathibitika kwa hakika kuwa “Mungu wa faraja yote.”