சங்கீதம்

 2 அங்கிருந்த காட்டரசு மரங்களிலே

எங்கள் யாழ்களைத் தொங்கவிட்டோம்.+

 3 எங்களை அங்கே பிடித்துக்கொண்டு போனவர்கள் எங்களைப் பாட்டுப் பாடச் சொன்னார்கள்.+

அவர்களுக்குப் பொழுதுபோக வேண்டும் என்பதற்காக,

 4 யெகோவாவின் பாட்டை அன்னிய மண்ணிலே

நாங்கள் எப்படிப் பாட முடியும்?

 5 எருசலேமே, நான் உன்னை மறந்துபோனால்,

என் வலது கை தன்னுடைய வேலையை மறந்துபோகட்டும்.*+

 6 எருசலேமே, நான் உன்னை நினைக்காமல் போனால்,

எனக்கு எத்தனை பெரிய சந்தோஷங்கள் இருந்தாலும்,

உன்னை என் சந்தோஷத்தின் மகுடமாக நினைக்காமல் போனால்,+

என் நாக்கு மேல்வாயோடு ஒட்டிக்கொள்ளட்டும்.

 7 யெகோவாவே, எருசலேம் வீழ்ச்சியடைந்தபோது ஏதோமியர்கள் சொன்னதை நினைத்துப் பாருங்கள்.

“அதை இடித்துப்போடுங்கள்! தரைமட்டமாக்குங்கள்!”+ என்று சொன்னார்களே.

 8 பாபிலோன் மகளே, சீக்கிரத்தில் அழியப்போகிறவளே,+

நீ எங்களுக்குச் செய்த கொடுமையை

உனக்குத் திருப்பிச் செய்கிறவர் சந்தோஷமானவர்.+

 9 உன்னுடைய பிள்ளைகளைத் தூக்கி,

பாறைகளின் மேல் அடிக்கிறவர் சந்தோஷமானவர்.+