பூஞ்சோலையில் வாழ்க்கை

1. கா-லை நே-ரம், கொஞ்-சும் வே-ளை,

துள்-ளும் மான் கூட்-டங்-கள் கண் முன்-னா-லே.

புல்-லின்-மே-லே ப-னித்-து-ளி,

ஜில்-லென்-று தென்-ற-லும் வீ-சு-தே!

அ-மை-தி-தான் த-வழ்ந்-தி-டும்,

ஆ-றா-கப் பாய்ந்-தி-டும் ஆ-னந்-தம்!

நம் பூ-மி-யே பூஞ்-சோ-லை போல் ஆ-கு-தே

நம் நன்-றி-யின் நீர்-வீழ்ச்-சி

இங்-கே கொட்-டு-தே!

2. கொஞ்-ச நே-ரம், நெஞ்-சின் ஓ-ரம்

தே-வன் த-ரும் வாழ்-வை எண்-ணி-ட-லாம்.

கண்-ணீர் ஈ-ரம், தூ-ரம் போ-கும்,

கா-யத்-தின் ஞா-ப-கம் போய்-வி-டும்.

தீ-மை-க-ளே தீண்-டா-ம-லே,

தி-னம் தி-னம் சு-கம்-தான் வ-ரும்!

மண்-ணில் உ-றங்-கும் கு-ரல்-கள் ஒ-லிக்-கும்

பல்-லா-யி-ரம் பா-டல்-கள்

உம்-மை போற்-று-மே!