யெகோவாவின் நற்குணம்

8. நாம் யெகோவாவிடம் என்ன நெருங்கிய உறவைக் கொண்டிருக்கலாம், அவர் தம்முடைய நற்குணத்தை எவ்வாறு காட்டியிருக்கிறார்?

⁸ தாவீது பின்வருமாறு மேலுமான உணர்ச்சியூக்கம் நிறைந்த மன்றாட்டைச் செய்கிறார்: “ஆண்டவரே [யெகோவாவே, NW], நீர் நல்லவர், மன்னிக்கச் சித்தமாயிருக்கிறவர்; உம்மை நோக்கிக் கூப்பிடுகிற யாவரிடத்திலும் மிகுந்த கிருபையுடையவர் [அன்புள்ள-தயவுள்ளவர்]. யெகோவா, என் ஜெபத்திற்குச் செவிசாய்த்தருளும்; என் விண்ணப்பங்களின் சத்தத்தைக் கவனித்தருளும். என் ஆபத்துநாளில் [துயரநாளில், NW] உம்மை நோக்கிக் கூப்பிடுவேன்; நீர் எனக்குச் செவிகொடுப்பீர்.” (சங்கீதம் 86:5-7, தி.மொ.) “யெகோவாவே”—இந்தச் சொல்லமைப்பின் நெருங்கிய உறவுக்குரிய தன்மையால் நாம் மறுபடியும் மறுபடியும் உணர்ச்சிக் கிளர்ச்சியடைகிறோம்! இது ஜெபத்தின்மூலம் இடைவிடாமல் வளர்த்துவரக்கூடிய ஒரு நெருங்கிய உறவாகும். மற்றொரு சந்தர்ப்பத்தில் தாவீது பின்வருமாறு ஜெபித்தார்: “என் வாலிபப்பருவத்தின் பாவங்களையும் என் மீறுதல்களையும் நினையாதிரும்; யெகோவா, உமது காருண்யத்தினிமித்தம் என்னை உமது கிருபையின்படியே நினைத்தருளும்.” (சங்கீதம் 25:7, தி.மொ.) யெகோவா நற்குணத்தின் உருவாகவே இருக்கிறார்—இயேசுவின் மீட்கும்பொருளை அளிப்பதில், மனந்திரும்பும் பாவிகளுக்கு இரக்கம் காண்பிப்பதில், மற்றும் தம்முடைய உண்மைப் பற்றுறுதியும் நன்றிமதித்துணர்வுமுள்ள சாட்சிகளுக்கு அன்புள்ள-தயவைப் பொழிவதில் அவ்வாறு இருக்கிறார்.—சங்கீதம் 100:3-5; மல்கியா 3:10.

10. யெகோவாவின் அன்புள்ள-தயவுக்கு என்ன முக்கியத்துவத்தைச் சங்கீதங்களின் புத்தகம் கொடுக்கிறது?

¹⁰ சங்கீதங்களின் புத்தகம் யெகோவாவின் “அன்புள்ள-தயவை” நூறுதடவைகளுக்கு மேலாகக் குறிப்பிடுகிறது. அத்தகைய அன்புள்ள-தயவு நிச்சயமாகவே ஏராளமாயுள்ளது! 118-வது சங்கீதம், அதன் முதல் நான்கு வசனங்களில், யெகோவாவுக்கு நன்றிசெலுத்தும்படி கடவுளுடைய ஊழியர்களை ஏவி அழைத்து, “ஏனெனில் அவருடைய அன்புள்ள-தயவு வரையறையில்லாத காலத்துக்குமுள்ளது” என்று நான்கு தடவைகள் மீண்டும் மீண்டும் கூறுகிறது. 136-வது சங்கீதம் “அவருடைய அன்புள்ள-தயவின்” பேரன்பானத் தன்மையை 26 தடவைகள் அறிவுறுத்துகிறது. “நாம் எல்லாரும் அநேக விஷயங்களில் தவறுகிறோம்” என்று யாக்கோபு 3:2 சொல்லுகிறபடி—நாம் எந்த வழிகளில் தவறினாலும், யெகோவாவின் இரக்கத்திலும் அன்புள்ள-தயவிலும் திடநம்பிக்கை வைத்து, அவருடைய மன்னிப்பை நாடிக்கேட்க ஆயத்தமாயிருப்போமாக. அவருடைய அன்புள்ள-தயவு, நம்மிடம் காட்டும் அவருடைய பற்றுறுதியுள்ள அன்பின் வெளிக்காட்டாகும். நாம் உண்மைப்பற்றுறுதியுடன் கடவுளுடைய சித்தத்தைத் தொடர்ந்து செய்வோமானால், ஒவ்வொரு இக்கட்டையும் எதிர்த்துச் சமாளிக்க நம்மைப் பலப்படுத்துவதில் அவர் தம்முடைய பற்றுறுதியுள்ள அன்பைக் காட்டுவார்.—1 கொரிந்தியர் 10:13.