11. எரேமியா 6:16-⁠ன்படி, யெகோவா தம்முடைய ஜனங்களுக்காக என்ன அன்பான வர்ணனையை அளித்தார், ஆனால் அவர்கள் எப்படிப் பிரதிபலித்தார்கள்?

¹¹ கடவுளுடைய வார்த்தை அந்தளவு நம்மை நெருக்கமாக வழிநடத்த நாம் உண்மையிலேயே அனுமதிக்கிறோமா? சில சமயங்களில் சற்று நின்று நம்மை நாமே நேர்மையாகச் சோதித்துப் பார்ப்பது நல்லது. அப்படிச் செய்ய நமக்கு உதவும் ஒரு வசனத்தைக் கவனியுங்கள்: “வழிகளிலே நின்று, பூர்வ பாதைகள் எவையென்று கேட்டு விசாரித்து, நல்ல வழி எங்கே என்று பார்த்து, அதிலே நடவுங்கள்; அப்பொழுது உங்கள் ஆத்துமாவுக்கு இளைப்பாறுதல் கிடைக்கும் என்று கர்த்தர் சொல்லுகிறார்.” (எரேமியா 6:16) திருப்பங்களில் சற்று நின்று எந்த வழியில் செல்ல வேண்டுமென்று விசாரிக்கும் ஒரு பயணியை இந்த வார்த்தைகள் நமக்கு நினைப்பூட்டலாம். ஆன்மீகக் கருத்தில், இஸ்ரவேலிலிருந்த யெகோவாவின் கலகக்கார ஜனங்கள் இதுபோன்ற ஒன்றையே செய்ய வேண்டியிருந்தது. “பூர்வ பாதைகள்” எவையென்று கண்டுபிடித்து அவற்றின் வழியே அவர்கள் செல்ல வேண்டியிருந்தது. அந்த ‘நல்ல வழியில்தான்’ அவர்களுடைய விசுவாசமுள்ள முற்பிதாக்களும் சென்றிருந்தார்கள், ஆனால் அந்த ஜனங்கள் முட்டாள்தனமாய் அவற்றிலிருந்து விலகிப்போயிருந்தார்கள். வருத்தகரமாக, யெகோவாவிடமிருந்து வந்த அந்த அன்பான நினைப்பூட்டுதலை ஏற்க அந்த இஸ்ரவேல் ஜனங்கள் பிடிவாதமாய் மறுத்தார்கள். அதே வசனம் இவ்வாறு தொடர்கிறது: ‘அவர்களோ, நாங்கள் அதிலே நடக்க மாட்டோம் என்றார்கள்.’ ஆனால், நவீன காலங்களில், அத்தகைய ஆலோசனைக்கு கடவுளுடைய மக்கள் வேறுவிதமாய்ப் பிரதிபலித்திருக்கிறார்கள்.

12, 13. (அ) எரேமியா 6:16-லுள்ள ஆலோசனைக்கு கிறிஸ்துவின் அபிஷேகம் செய்யப்பட்ட சீஷர்கள் எவ்வாறு பிரதிபலித்திருக்கிறார்கள்? (ஆ) இன்று நாம் நடந்துசென்று கொண்டிருக்கிற பாதையை நமக்கு நாமே எவ்வாறு ஆராய்ந்து பார்க்கலாம்?

¹² கிறிஸ்துவின் அபிஷேகம் செய்யப்பட்ட சீஷர்கள், 19-⁠ம் நூற்றாண்டின் இறுதியிலிருந்து எரேமியா 6:16-லுள்ள அந்த ஆலோசனையை தங்களுக்குப் பொருத்தி வந்திருக்கிறார்கள். ‘பூர்வ பாதைகளுக்கு’ முழு இருதயத்தோடு திரும்புவதில் ஒரு வகுப்பாக மற்றவர்களை முன்னின்று வழிநடத்தியிருக்கிறார்கள். விசுவாசதுரோக கிறிஸ்தவமண்டலத்தைப் போல் அல்லாமல், “ஆரோக்கியமான வசனங்களின் சட்டத்தை” உண்மையுடன் பின்பற்றியிருக்கிறார்கள்; அச்சட்டத்தை இயேசு கிறிஸ்து நிறுவியிருந்தார், பொ.ச. முதல் நூற்றாண்டிலிருந்த உண்மையுள்ள அவருடைய சீஷர்கள் அதை ஆதரித்தார்கள். (2 தீமோத்தேயு 1:13) கிறிஸ்தவமண்டலத்தார் ஒதுக்கிவிட்டுள்ள ஆரோக்கியமான, சந்தோஷமான வாழ்க்கைப் பாணியைத் தொடருவதற்கு அபிஷேகம் செய்யப்பட்டோர் இந்நாள் வரையாக ஒருவருக்கொருவர் உதவிசெய்கிறார்கள், அதோடு ‘வேறே ஆடுகளைச்’ சேர்ந்த தங்கள் தோழர்களுக்கும் உதவிசெய்கிறார்கள்.​—⁠யோவான் 10:16.

¹³ உண்மையுள்ள அந்த அடிமை வகுப்பு “ஏற்ற வேளையிலே” லட்சக்கணக்கான ஜனங்களுக்கு ஆன்மீக உணவை அளித்து, ‘பூர்வ பாதைகளைக்’ கண்டுபிடிப்பதற்கும், கடவுளோடு நடப்பதற்கும் உதவியிருக்கிறது. (மத்தேயு 24:45-47, NW) அந்த லட்சக்கணக்கானோரில் நீங்களும் ஒருவரா? அப்படியானால், உங்கள் இஷ்டப்படி வேறு பாதையில் வழிவிலகிச் செல்வதைத் தவிர்க்க நீங்கள் என்ன செய்யலாம்? அவ்வப்போது சற்று நின்று, நீங்கள் செல்லக்கூடிய வாழ்க்கைப் பாதையை ஆராய்ந்து பார்ப்பது ஞானமாகும். பைபிளையும் பைபிள் பிரசுரங்களையும் நீங்கள் உண்மையோடு வாசித்து வந்தால், அபிஷேகம் செய்யப்பட்டவர்கள் இன்று வழங்கிவருகிற போதனாத் திட்டங்களில் பங்குகொண்டால், கடவுளோடு நடப்பதில் நீங்கள் பயிற்சி பெற்றுவருகிறீர்கள் என்று அர்த்தம். அதோடு, உங்களுக்குக் கொடுக்கப்படும் ஆலோசனையை மனத்தாழ்மையுடன் பின்பற்றினால், ‘பூர்வ பாதைகளைப்’ பின்பற்றி நீங்கள் கடவுளோடு நடந்துகொண்டிருக்கிறீர்கள் என்று அர்த்தம்.

என்ன ஆசீர்வாதங்கள் கிடைக்கும்?

17. யெகோவாவின் வழியில் நடந்தால், நம் ஆத்துமாக்களுக்கு எத்தகைய “இளைப்பாறுதல்” கிடைக்கும்?

¹⁷ யெகோவா தேவனோடு நடப்பது திருப்திகரமான வாழ்க்கை வாழ உதவும். ‘நல்ல வழியைத்’ தேடிக்கண்டுபிடிப்பது பற்றி யெகோவா தம் மக்களுக்கு அளித்த வாக்குறுதியை நினைவுபடுத்திப் பாருங்கள். “அதிலே நடவுங்கள்; அப்பொழுது உங்கள் ஆத்துமாவுக்கு இளைப்பாறுதல் கிடைக்கும்” என்று அவர் சொன்னார். (எரேமியா 6:16) இங்கு சொல்லப்பட்டிருக்கும் “இளைப்பாறுதல்” எதைக் குறிக்கிறது? சகல சௌகரியங்களும் இன்பங்களும் நிறைந்த ஒரு வாழ்க்கையைக் குறிக்கிறதா? இல்லை. அதைவிட பல மடங்கு உயர்ந்த ஒன்றை யெகோவா கொடுக்கிறார், உலகிலுள்ள மிகப் பெரிய பணக்காரர்களுக்குக்கூட கிடைக்காத ஒன்றை கொடுக்கிறார். உங்கள் ஆத்துமாக்களுக்குக் கிடைக்கும் இளைப்பாறுதல் என்பது மன அமைதியையும், மனமகிழ்ச்சியையும், மனநிறைவையும், ஆன்மீகத் திருப்தியையும் குறிக்கிறது. மிகச் சிறந்த வாழ்க்கைப் பாதையையே தேர்ந்தெடுக்கிறோம் என்ற திடநம்பிக்கையையும் அது குறிக்கிறது. தொல்லைமிகுந்த இவ்வுலகில் அத்தகைய மனநிம்மதி ஓர் அரிய ஆசீர்வாதமே!