²¹ தானியேலிடம் இவ்வாறு சொல்லப்பட்டது: “அன்றாடபலி நீக்கப்பட்டு, பாழாக்கும் அருவருப்பு ஸ்தாபிக்கப்படுங்காலமுதல் ஆயிரத்திருநூற்றுத் தொண்ணூறு நாள் செல்லும்.” ஆகவே இந்தக் காலப்பகுதி, சில குறிப்பிட்ட நிலைமைகளுக்குப் பிறகு ஆரம்பிக்கும். “அன்றாடபலி” அல்லது “தொடர்ச்சியான பலி,” (NW அடிக்குறிப்பு) a நீக்கப்பட வேண்டியிருந்தது. (தானியேல் 12:11) எந்தப் பலியை தூதன் அர்த்தப்படுத்தினார்? எவ்வித பூமிக்குரிய ஆலயத்திலும் செலுத்தப்பட்ட மிருக பலிகளை அல்ல. சொல்லப்போனால், ஒருசமயத்தில் எருசலேமில் அமைந்திருந்த ஆலயமும்கூட வெறுமனே ‘மெய்யான பரிசுத்த ஸ்தலத்தின் அடையாளமாகத்தான்’ இருந்தது. மெய்யான பரிசுத்த ஸ்தலம், யெகோவாவின் ஆவிக்குரிய பேராலயமாகும். இது, பொ.ச. 29-⁠ல் கிறிஸ்து அதன் பிரதான ஆசாரியரானபோது செயல்பட ஆரம்பித்தது! உண்மை வணக்கத்திற்கான கடவுளுடைய ஏற்பாட்டை அடையாளப்படுத்தும் இந்த ஆவிக்குரிய ஆலயத்தில், அன்றாட பாவ நிவாரண பலிகளுக்கான அவசியம் இல்லை. ஏனெனில் ‘கிறிஸ்து அநேகருடைய பாவங்களைச் சுமந்து தீர்க்கும்படிக்கு ஒரேதரம் பலியிடப்பட்டார்.’ (எபிரெயர் 9:24-28) இருந்தாலும் உண்மைக் கிறிஸ்தவர்கள் அனைவரும் இந்த ஆலயத்தில் பலிகள் செலுத்துகின்றனர். அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் எழுதினார்: “அவருடைய நாமத்தைத் துதிக்கும் உதடுகளின் கனியாகிய ஸ்தோத்திரபலியை அவர் [கிறிஸ்து] மூலமாய் எப்போதும் தேவனுக்குச் செலுத்தக்கடவோம்.” (எபிரெயர் 13:15) ஆகவே தீர்க்கதரிசனத்தின் இந்த முதல் நிலைமை​—⁠‘அன்றாடபலி’ நீக்கப்படுவது​—⁠1918-⁠ன் மத்திபத்தில் நிகழ்ந்தது. அப்போது பிரசங்க வேலை முழுமையாய் நிறுத்தப்பட்டது என்றே சொல்லவேண்டும்.

²² இரண்டாவது நிலைமையான, ‘பாழாக்கும் அருவருப்பு’ ‘ஸ்தாபிக்கப்படுவதை’ அல்லது நிறுவப்படுவதைப் பற்றியென்ன? தானியேல் 11:31-ஐ கலந்தாலோசிக்கையில் நாம் பார்த்த வண்ணமே, இந்த அருவருப்பு முதலில் சர்வதேச சங்கமாக இருந்தது. அதன்பின் ஐக்கிய நாட்டு சங்கமாக மீண்டும் உருவெடுத்தது. பூமியில் சமாதானத்திற்கான ஒரே நம்பிக்கை என இவை பறைசாற்றப்பட்டிருப்பதால் அருவருப்பானவை ஆகின்றன. இவ்வாறு அநேகரது இருதயங்களில், கடவுளது ராஜ்யம் இடம்பெற வேண்டிய இடத்தை இந்த அமைப்புகள் எடுத்துக்கொள்கின்றன! ஜனவரி 1919-⁠ல், சர்வதேச சங்கம் அதிகாரப்பூர்வமாய் முன்மொழியப்பட்டது. அப்படியென்றால் தானியேல் 12:11 குறிப்பிடும் இரு நிலைமைகளுமே அச்சமயத்தில் ஏற்பட்டன. ஆகவே 1,290 நாட்கள், 1919-⁠ன் ஆரம்பத்தில் துவங்கி, 1922-⁠ன் (வட அரைகோள) இலையுதிர்காலம் வரை நீடித்தன.

²³ அச்சமயத்தில், பரிசுத்தவான்கள் கடவுளது பார்வையில் வெண்மையாக்கப்பட்டு சுத்திகரிக்கப்படும் நிலைக்கு முன்னேறினார்களா? நிச்சயமாகவே! மார்ச் 1919-⁠ல், உவாட்ச் டவர் சொஸைட்டியின் தலைவரும் அவரது நெருங்கிய கூட்டாளிகளும் சிறையிலிருந்து விடுதலை செய்யப்பட்டனர். அதன் பிற்பாடு அவர்களுக்கு எதிரான பொய்க் குற்றச்சாட்டுகளிலிருந்தும் விடுவிக்கப்பட்டார்கள். தங்கள் வேலை இன்னும் முடியவில்லை என்பதை உணர்ந்து அவர்கள் உடனடியாக விறுவிறுப்போடு செயல்பட ஆரம்பித்தார்கள். 1919-⁠ன் செப்டம்பர் மாதத்தில் ஒரு மாநாடு நடத்த ஏற்பாடு செய்தார்கள். அதே வருடம், காவற்கோபுரத்தின் துணைப் பத்திரிகை முதன்முதலாக பிரசுரிக்கப்பட்டது. அப்போது பொற்காலம் (இப்போது விழித்தெழு!) என அழைக்கப்பட்ட இது, இவ்வுலகின் சீரழிந்த நிலையை தைரியமாக பகிரங்கப்படுத்துவதிலும் சுத்தமாயிருக்க கடவுளது மக்களுக்கு உதவுவதிலும் காவற்கோபுரத்தை எப்போதும் ஆதரித்து வந்திருக்கிறது. முன்னறிவிக்கப்பட்ட 1,290 நாட்களின் முடிவில், பரிசுத்தவான்கள் சுத்தமாக்கப்பட்டு மீண்டும் நல்ல நிலைநிற்கை பெறும் நிலைக்கு வந்துவிட்டார்கள். செப்டம்பர் 1922-⁠ல், இந்தக் காலப்பகுதி முடிந்த சமயத்தில், அவர்கள் அமெரிக்காவிலுள்ள ஒஹாயோவின் சீடர் பாய்ன்டில் நடத்திய மாநாடு திருப்புக்கட்டமாய் அமைந்தது. அது பிரசங்க வேலைக்கு மிகப் பெரிய தூண்டுகோலாய் அமைந்தது. இருந்தாலும், இன்னும் அதிக முன்னேற்றம் செய்யவேண்டியிருந்தது. அது அடுத்த குறிப்பிடத்தக்க காலப்பகுதியில் நடக்கவிருந்தது.

²¹ தானியேலிடம் இவ்வாறு சொல்லப்பட்டது: “அன்றாடபலி நீக்கப்பட்டு, பாழாக்கும் அருவருப்பு ஸ்தாபிக்கப்படுங்காலமுதல் ஆயிரத்திருநூற்றுத் தொண்ணூறு நாள் செல்லும்.” ஆகவே இந்தக் காலப்பகுதி, சில குறிப்பிட்ட நிலைமைகளுக்குப் பிறகு ஆரம்பிக்கும். “அன்றாடபலி” அல்லது “தொடர்ச்சியான பலி,” (NW அடிக்குறிப்பு) a நீக்கப்பட வேண்டியிருந்தது. (தானியேல் 12:11) எந்தப் பலியை தூதன் அர்த்தப்படுத்தினார்? எவ்வித பூமிக்குரிய ஆலயத்திலும் செலுத்தப்பட்ட மிருக பலிகளை அல்ல. சொல்லப்போனால், ஒருசமயத்தில் எருசலேமில் அமைந்திருந்த ஆலயமும்கூட வெறுமனே ‘மெய்யான பரிசுத்த ஸ்தலத்தின் அடையாளமாகத்தான்’ இருந்தது. மெய்யான பரிசுத்த ஸ்தலம், யெகோவாவின் ஆவிக்குரிய பேராலயமாகும். இது, பொ.ச. 29-⁠ல் கிறிஸ்து அதன் பிரதான ஆசாரியரானபோது செயல்பட ஆரம்பித்தது! உண்மை வணக்கத்திற்கான கடவுளுடைய ஏற்பாட்டை அடையாளப்படுத்தும் இந்த ஆவிக்குரிய ஆலயத்தில், அன்றாட பாவ நிவாரண பலிகளுக்கான அவசியம் இல்லை. ஏனெனில் ‘கிறிஸ்து அநேகருடைய பாவங்களைச் சுமந்து தீர்க்கும்படிக்கு ஒரேதரம் பலியிடப்பட்டார்.’ (எபிரெயர் 9:24-28) இருந்தாலும் உண்மைக் கிறிஸ்தவர்கள் அனைவரும் இந்த ஆலயத்தில் பலிகள் செலுத்துகின்றனர். அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் எழுதினார்: “அவருடைய நாமத்தைத் துதிக்கும் உதடுகளின் கனியாகிய ஸ்தோத்திரபலியை அவர் [கிறிஸ்து] மூலமாய் எப்போதும் தேவனுக்குச் செலுத்தக்கடவோம்.” (எபிரெயர் 13:15) ஆகவே தீர்க்கதரிசனத்தின் இந்த முதல் நிலைமை​—⁠‘அன்றாடபலி’ நீக்கப்படுவது​—⁠1918-⁠ன் மத்திபத்தில் நிகழ்ந்தது. அப்போது பிரசங்க வேலை முழுமையாய் நிறுத்தப்பட்டது என்றே சொல்லவேண்டும்.

²² இரண்டாவது நிலைமையான, ‘பாழாக்கும் அருவருப்பு’ ‘ஸ்தாபிக்கப்படுவதை’ அல்லது நிறுவப்படுவதைப் பற்றியென்ன? தானியேல் 11:31-ஐ கலந்தாலோசிக்கையில் நாம் பார்த்த வண்ணமே, இந்த அருவருப்பு முதலில் சர்வதேச சங்கமாக இருந்தது. அதன்பின் ஐக்கிய நாட்டு சங்கமாக மீண்டும் உருவெடுத்தது. பூமியில் சமாதானத்திற்கான ஒரே நம்பிக்கை என இவை பறைசாற்றப்பட்டிருப்பதால் அருவருப்பானவை ஆகின்றன. இவ்வாறு அநேகரது இருதயங்களில், கடவுளது ராஜ்யம் இடம்பெற வேண்டிய இடத்தை இந்த அமைப்புகள் எடுத்துக்கொள்கின்றன! ஜனவரி 1919-⁠ல், சர்வதேச சங்கம் அதிகாரப்பூர்வமாய் முன்மொழியப்பட்டது. அப்படியென்றால் தானியேல் 12:11 குறிப்பிடும் இரு நிலைமைகளுமே அச்சமயத்தில் ஏற்பட்டன. ஆகவே 1,290 நாட்கள், 1919-⁠ன் ஆரம்பத்தில் துவங்கி, 1922-⁠ன் (வட அரைகோள) இலையுதிர்காலம் வரை நீடித்தன.

²³ அச்சமயத்தில், பரிசுத்தவான்கள் கடவுளது பார்வையில் வெண்மையாக்கப்பட்டு சுத்திகரிக்கப்படும் நிலைக்கு முன்னேறினார்களா? நிச்சயமாகவே! மார்ச் 1919-⁠ல், உவாட்ச் டவர் சொஸைட்டியின் தலைவரும் அவரது நெருங்கிய கூட்டாளிகளும் சிறையிலிருந்து விடுதலை செய்யப்பட்டனர். அதன் பிற்பாடு அவர்களுக்கு எதிரான பொய்க் குற்றச்சாட்டுகளிலிருந்தும் விடுவிக்கப்பட்டார்கள். தங்கள் வேலை இன்னும் முடியவில்லை என்பதை உணர்ந்து அவர்கள் உடனடியாக விறுவிறுப்போடு செயல்பட ஆரம்பித்தார்கள். 1919-⁠ன் செப்டம்பர் மாதத்தில் ஒரு மாநாடு நடத்த ஏற்பாடு செய்தார்கள். அதே வருடம், காவற்கோபுரத்தின் துணைப் பத்திரிகை முதன்முதலாக பிரசுரிக்கப்பட்டது. அப்போது பொற்காலம் (இப்போது விழித்தெழு!) என அழைக்கப்பட்ட இது, இவ்வுலகின் சீரழிந்த நிலையை தைரியமாக பகிரங்கப்படுத்துவதிலும் சுத்தமாயிருக்க கடவுளது மக்களுக்கு உதவுவதிலும் காவற்கோபுரத்தை எப்போதும் ஆதரித்து வந்திருக்கிறது. முன்னறிவிக்கப்பட்ட 1,290 நாட்களின் முடிவில், பரிசுத்தவான்கள் சுத்தமாக்கப்பட்டு மீண்டும் நல்ல நிலைநிற்கை பெறும் நிலைக்கு வந்துவிட்டார்கள். செப்டம்பர் 1922-⁠ல், இந்தக் காலப்பகுதி முடிந்த சமயத்தில், அவர்கள் அமெரிக்காவிலுள்ள ஒஹாயோவின் சீடர் பாய்ன்டில் நடத்திய மாநாடு திருப்புக்கட்டமாய் அமைந்தது. அது பிரசங்க வேலைக்கு மிகப் பெரிய தூண்டுகோலாய் அமைந்தது. இருந்தாலும், இன்னும் அதிக முன்னேற்றம் செய்யவேண்டியிருந்தது. அது அடுத்த குறிப்பிடத்தக்க காலப்பகுதியில் நடக்கவிருந்தது.

²¹ தானியேலிடம் இவ்வாறு சொல்லப்பட்டது: “அன்றாடபலி நீக்கப்பட்டு, பாழாக்கும் அருவருப்பு ஸ்தாபிக்கப்படுங்காலமுதல் ஆயிரத்திருநூற்றுத் தொண்ணூறு நாள் செல்லும்.” ஆகவே இந்தக் காலப்பகுதி, சில குறிப்பிட்ட நிலைமைகளுக்குப் பிறகு ஆரம்பிக்கும். “அன்றாடபலி” அல்லது “தொடர்ச்சியான பலி,” (NW அடிக்குறிப்பு) a நீக்கப்பட வேண்டியிருந்தது. (தானியேல் 12:11) எந்தப் பலியை தூதன் அர்த்தப்படுத்தினார்? எவ்வித பூமிக்குரிய ஆலயத்திலும் செலுத்தப்பட்ட மிருக பலிகளை அல்ல. சொல்லப்போனால், ஒருசமயத்தில் எருசலேமில் அமைந்திருந்த ஆலயமும்கூட வெறுமனே ‘மெய்யான பரிசுத்த ஸ்தலத்தின் அடையாளமாகத்தான்’ இருந்தது. மெய்யான பரிசுத்த ஸ்தலம், யெகோவாவின் ஆவிக்குரிய பேராலயமாகும். இது, பொ.ச. 29-⁠ல் கிறிஸ்து அதன் பிரதான ஆசாரியரானபோது செயல்பட ஆரம்பித்தது! உண்மை வணக்கத்திற்கான கடவுளுடைய ஏற்பாட்டை அடையாளப்படுத்தும் இந்த ஆவிக்குரிய ஆலயத்தில், அன்றாட பாவ நிவாரண பலிகளுக்கான அவசியம் இல்லை. ஏனெனில் ‘கிறிஸ்து அநேகருடைய பாவங்களைச் சுமந்து தீர்க்கும்படிக்கு ஒரேதரம் பலியிடப்பட்டார்.’ (எபிரெயர் 9:24-28) இருந்தாலும் உண்மைக் கிறிஸ்தவர்கள் அனைவரும் இந்த ஆலயத்தில் பலிகள் செலுத்துகின்றனர். அப்போஸ்தலனாகிய பவுல் எழுதினார்: “அவருடைய நாமத்தைத் துதிக்கும் உதடுகளின் கனியாகிய ஸ்தோத்திரபலியை அவர் [கிறிஸ்து] மூலமாய் எப்போதும் தேவனுக்குச் செலுத்தக்கடவோம்.” (எபிரெயர் 13:15) ஆகவே தீர்க்கதரிசனத்தின் இந்த முதல் நிலைமை​—⁠‘அன்றாடபலி’ நீக்கப்படுவது​—⁠1918-⁠ன் மத்திபத்தில் நிகழ்ந்தது. அப்போது பிரசங்க வேலை முழுமையாய் நிறுத்தப்பட்டது என்றே சொல்லவேண்டும்.

²² இரண்டாவது நிலைமையான, ‘பாழாக்கும் அருவருப்பு’ ‘ஸ்தாபிக்கப்படுவதை’ அல்லது நிறுவப்படுவதைப் பற்றியென்ன? தானியேல் 11:31-ஐ கலந்தாலோசிக்கையில் நாம் பார்த்த வண்ணமே, இந்த அருவருப்பு முதலில் சர்வதேச சங்கமாக இருந்தது. அதன்பின் ஐக்கிய நாட்டு சங்கமாக மீண்டும் உருவெடுத்தது. பூமியில் சமாதானத்திற்கான ஒரே நம்பிக்கை என இவை பறைசாற்றப்பட்டிருப்பதால் அருவருப்பானவை ஆகின்றன. இவ்வாறு அநேகரது இருதயங்களில், கடவுளது ராஜ்யம் இடம்பெற வேண்டிய இடத்தை இந்த அமைப்புகள் எடுத்துக்கொள்கின்றன! ஜனவரி 1919-⁠ல், சர்வதேச சங்கம் அதிகாரப்பூர்வமாய் முன்மொழியப்பட்டது. அப்படியென்றால் தானியேல் 12:11 குறிப்பிடும் இரு நிலைமைகளுமே அச்சமயத்தில் ஏற்பட்டன. ஆகவே 1,290 நாட்கள், 1919-⁠ன் ஆரம்பத்தில் துவங்கி, 1922-⁠ன் (வட அரைகோள) இலையுதிர்காலம் வரை நீடித்தன.

²³ அச்சமயத்தில், பரிசுத்தவான்கள் கடவுளது பார்வையில் வெண்மையாக்கப்பட்டு சுத்திகரிக்கப்படும் நிலைக்கு முன்னேறினார்களா? நிச்சயமாகவே! மார்ச் 1919-⁠ல், உவாட்ச் டவர் சொஸைட்டியின் தலைவரும் அவரது நெருங்கிய கூட்டாளிகளும் சிறையிலிருந்து விடுதலை செய்யப்பட்டனர். அதன் பிற்பாடு அவர்களுக்கு எதிரான பொய்க் குற்றச்சாட்டுகளிலிருந்தும் விடுவிக்கப்பட்டார்கள். தங்கள் வேலை இன்னும் முடியவில்லை என்பதை உணர்ந்து அவர்கள் உடனடியாக விறுவிறுப்போடு செயல்பட ஆரம்பித்தார்கள். 1919-⁠ன் செப்டம்பர் மாதத்தில் ஒரு மாநாடு நடத்த ஏற்பாடு செய்தார்கள். அதே வருடம், காவற்கோபுரத்தின் துணைப் பத்திரிகை முதன்முதலாக பிரசுரிக்கப்பட்டது. அப்போது பொற்காலம் (இப்போது விழித்தெழு!) என அழைக்கப்பட்ட இது, இவ்வுலகின் சீரழிந்த நிலையை தைரியமாக பகிரங்கப்படுத்துவதிலும் சுத்தமாயிருக்க கடவுளது மக்களுக்கு உதவுவதிலும் காவற்கோபுரத்தை எப்போதும் ஆதரித்து வந்திருக்கிறது. முன்னறிவிக்கப்பட்ட 1,290 நாட்களின் முடிவில், பரிசுத்தவான்கள் சுத்தமாக்கப்பட்டு மீண்டும் நல்ல நிலைநிற்கை பெறும் நிலைக்கு வந்துவிட்டார்கள். செப்டம்பர் 1922-⁠ல், இந்தக் காலப்பகுதி முடிந்த சமயத்தில், அவர்கள் அமெரிக்காவிலுள்ள ஒஹாயோவின் சீடர் பாய்ன்டில் நடத்திய மாநாடு திருப்புக்கட்டமாய் அமைந்தது. அது பிரசங்க வேலைக்கு மிகப் பெரிய தூண்டுகோலாய் அமைந்தது. இருந்தாலும், இன்னும் அதிக முன்னேற்றம் செய்யவேண்டியிருந்தது. அது அடுத்த குறிப்பிடத்தக்க காலப்பகுதியில் நடக்கவிருந்தது.

[பக்கம் 298-ன் பெட்டி]

அன்றாட பலி நீக்கப்படுதல்

தானியேல் புத்தகத்தில், ‘அன்றாடபலி’ என்ற பதம் ஐந்து முறை வருகிறது. இது, யெகோவா தேவனுக்கு அவரது ஊழியர்கள் இடைவிடாமல் செலுத்தும் “உதடுகளின் கனியாகிய” ஸ்தோத்திர பலியைக் குறிக்கிறது. (எபிரெயர் 13:15) அது நீக்கப்படும் என்பது தானியேல் 8:11, 11:31, 12:11 ஆகிய வசனங்களில் முன்னறிவிக்கப்பட்டது.

இரண்டு உலகப் போர்களின் போதுமே, “வடதிசை,” “தென்றிசை” ராஜாக்களின் ஆட்சியில் யெகோவாவின் மக்கள் கடுமையாய் துன்புறுத்தப்பட்டனர். (தானியேல் 11:14, 15) முதல் உலகப்போரைப் பின்தொடர்ந்து, 1918-⁠ன் மத்திபத்தில் பிரசங்கவேலை கிட்டத்தட்ட நிறுத்தப்பட்டபோது, ‘அன்றாடபலி’ நீக்கப்பட்டது. (தானியேல் 12:⁠7) இரண்டாம் உலகப் போரின்போதும் அதேவிதமாய் ‘அன்றாடபலி’ ஆங்கிலோ-அமெரிக்க உலக வல்லரசால் 2,300 நாட்களுக்கு ‘நீக்கப்பட்டது.’ (தானியேல் 8:11-14; இப்புத்தகத்தின் 10-ஆம் அதிகாரத்தைக் காண்க.) அது, வேதவாக்கியங்களில் குறிப்பிடப்படாத காலப்பகுதிக்கு நாசி ‘கரங்களாலும்’ நீக்கப்பட்டது.​—⁠தானியேல் 11:31; இப்புத்தகத்தின் 15-ஆம் அதிகாரத்தைக் காண்க.