“இதோ! இவர்தான் நான் தேர்ந்தெடுத்திருக்கிற என்னுடைய அன்பு ஊழியர், இவரை நான் ஏற்றுக்கொள்கிறேன். என்னுடைய சக்தியை இவருக்குத் தருவேன். எது நியாயம் என்பதை எல்லா தேசத்து மக்களுக்கும் இவர் தெளிவாகக் காட்டுவார். இவர் வாக்குவாதம் செய்ய மாட்டார், குரலை உயர்த்திப் பேச மாட்டார்; முக்கியத் தெருக்களில் இவருடைய குரலை யாரும் கேட்க மாட்டார்கள். நியாயத்தை நிலைநாட்டும்வரை, நசுங்கிய எந்த நாணலையும் இவர் ஒடிக்க மாட்டார்; மங்கியெரிகிற எந்தத் திரியையும் அணைக்க மாட்டார். உண்மையில், எல்லா மக்களும் இவருடைய பெயரில் நம்பிக்கையோடு இருப்பார்கள்.”—மத்தேயு 12:18-21; ஏசாயா 42:1-4.

அதற்குப் பதிலாக, நசுங்கிய நாணலைப் போல ஒடிந்து, மிதிபட்டு கிடக்கிற மக்களிடம் இயேசுவே போய் ஆறுதலான செய்தியைச் சொல்கிறார். அந்த மக்கள் மங்கியெரிகிற திரியைப் போல இருக்கிறார்கள், கிட்டத்தட்ட அணைந்துவிடும் நிலையில் இருக்கிறார்கள். நசுங்கிய நாணலை இயேசு ஒடிக்கவில்லை, மங்கியெரிகிற திரியை அணைக்கவில்லை. தாழ்மையான மக்களை அன்பாகவும், கனிவாகவும் தூக்கிவிடுகிறார். அதனால், எல்லா மக்களும் இயேசுவைத் தாராளமாக நம்பலாம்.