அந்த மனிதன் இயேசுவிடம் நெருங்கிவந்து, அவருடைய பாதத்தில் விழும்போது, அவன் “இயேசுவே, உன்னதமான தேவனுடைய குமாரனே, எனக்கும் உமக்கும் என்ன? என்னை வேதனைப்படுத்தாத படிக்குத் தேவன் பேரில் உமக்கு ஆணை,” என்று சத்தமிடும்படி அவனைக் கட்டுப்படுத்திய பிசாசுகள் செய்கின்றன.

“நாங்கள் அநேகராயிருக்கிறபடியால் என் பேர் லேகியோன்,” என்ற பதில் வந்தது. தங்களுடைய பிடியில் இருப்பவர்கள் படும் பாடுகளைக் கண்டு பிசாசுகள் களிப்படைகின்றன. கோழைத்தனமான ஆவியில் கும்பலாக அவர்களை ஆட்டிப்படைப்பதில் மகிழ்ச்சி காண்கின்றன. ஆனால் இயேசுவைப் பார்த்து தங்களை அபிஸிற்குள் அனுப்பிவிட வேண்டாம் என்று கெஞ்சுகின்றன. கொடிய பிசாசுகளையுங்கூட மேற்கொள்ள இயேசுவுக்கு இருந்த மிகுந்த வல்லமையை நாம் மறுபடியும் காண்கிறோம். தங்களுடைய தலைவனாகிய பிசாசாகிய சாத்தானுடன் தாங்கள் அபிஸில் போடப்படுவதுதானே கடைசியில் தங்களுக்கான கடவுளுடைய நியாயத்தீர்ப்பு என்பதைப் பிசாசுகள் அறிந்திருக்கின்றன என்பதையும் இது வெளிப்படுத்துகிறது.