கிறிஸ்தவ மனதையும் இதயத்தையும் அடக்கியாளும் ஓர் ஆவிக்குரிய போரில் நாம் ஈடுபட்டிருப்பதால், நம்முடைய திறமைகளைப் பாதுகாப்பதற்கு நம்மால் இயன்ற எல்லாவற்றையும் செய்ய வேண்டும். நம் ஆவிக்குரிய ஆயுதங்களில், இருதயத்தைப் பாதுகாக்கிற ‘நீதியென்னும் மார்க்கவசமும்,’ நம் மனதைப் பாதுகாக்கிற, ‘இரட்சணியமென்னும் தலைச்சீராவும்’ இருக்கின்றன என்பதை மறந்துவிடாதீர்கள். இவற்றை திறம்பட பயன்படுத்தக் கற்றுக்கொள்வதிலேயே நம் வெற்றி தோல்வி சார்ந்திருக்கலாம்.—எபேசியர் 6:14-17; நீதிமொழிகள் 4:23; ரோமர் 12:2.

“இரட்சணியமென்னும் தலைச்சீராவை” அணிந்துகொள்வது, அற்புதமான எதிர்கால ஆசீர்வாதங்களை மனதில் தெளிவாக வைத்து, இந்த உலகத்தின் மினுமினுப்பாலும் கவர்ச்சியாலும் நெறிதவற நம்மை அனுமதியாமல் இருப்பதை உட்படுத்துகிறது. (எபிரெயர் 12:2, 3; 1 யோவான் 2:16) இந்த மனப்பான்மை பொருளாதார இலாபத்திற்கு அல்லது சொந்த அனுகூலத்திற்கு மேலாக ஆவிக்குரிய அக்கறைகளை முதலில் வைக்க நமக்கு உதவும். (மத்தேயு 6:33) ஆகவே, கவசத்தை சரியாக அணிந்திருப்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொள்ள நம்மைநாமே இவ்வாறு நேர்மையாக கேட்டுக்கொள்ள வேண்டும்: வாழ்க்கையில் நான் எதை நாடித்தேடுகிறேன்? எனக்கு திட்டவட்டமான ஆவிக்குரிய இலக்குகள் இருக்கின்றனவா? அவற்றை அடைய நான் என்ன செய்கிறேன்? அபிஷேகம் செய்யப்பட்ட கிறிஸ்தவர்களில் மீதிபேராக இருந்தாலும்சரி, பேரெண்ணிக்கையான ‘திரள் கூட்டத்தாராக’ இருந்தாலும்சரி, பவுலின் மாதிரியை நாம் பின்பற்ற வேண்டும். அவர் சொன்னார்: “அதைப் பிடித்துக்கொண்டேனென்று நான் எண்ணுகிறதில்லை; ஒன்று செய்கிறேன், பின்னானவைகளை மறந்து, முன்னானவைகளை நாடி, . . . இலக்கை நோக்கித் தொடருகிறேன்.”—வெளிப்படுத்துதல் 7:9; பிலிப்பியர் 3:13, 14.