பாடல் 64
சத்யத்தை நெஞ்சில் வை
1. சத்-யத்-தின் வ-ழி மி-கச் சி-றந்-த வ-ழி,
ச-மர்த்-தாய் அ-தில் ந-டப்-பாய் நீ!
யெ-கோ-வா தே-வன் சொல்-லை என்-றும் கேட்-டி-டு,
அ-வர் வார்த்-தை-யே நம்-பி-டு!
(பல்லவி)
நெஞ்-சில் நீ வைப்-பாய்,
சத்-யத்-தை என்-றென்-று-மாய்!
பொ-ழி-வார் தே-வன்
சந்-தோ-ஷ ம-ழை;
சத்-யத்-தை நெஞ்-சில் நீ வை!
2. அ-ருட்-ப-ணி-யில் உன்-னை-யே அ-ளித்-தி-டு,
அ-மோ-க ப-ல-னை அள்-ளி-டு!
சே-வை-யில் மூழ்-கி ம-கிழ்-வாய் இ-ளம் சிட்-டே,
இ-னி-ய வாழ்-வு உன் கிட்-டே!
(பல்லவி)
நெஞ்-சில் நீ வைப்-பாய்,
சத்-யத்-தை என்-றென்-று-மாய்!
பொ-ழி-வார் தே-வன்
சந்-தோ-ஷ ம-ழை;
சத்-யத்-தை நெஞ்-சில் நீ வை!
3. தே-வன் பார்-வை-யில் எல்-லோ-ரும் பிள்-ளை-க-ளே;
அ-வஸ்-யம் அ-வர் போ-த-னை-யே!
வான் தந்-தை-யு-டன் தி-னம் நீ ந-டந்-தி-டு,
வான் போ-ல ஆ-சி பெற்-றி-டு!
(பல்லவி)
நெஞ்-சில் நீ வைப்-பாய்,
சத்-யத்-தை என்-றென்-று-மாய்!
பொ-ழி-வார் தே-வன்
சந்-தோ-ஷ ம-ழை;
சத்-யத்-தை நெஞ்-சில் நீ வை!
(காண்க: சங். 26:3; நீதி. 8:35; 15:31; யோவா. 8:31, 32.)