பாடல் 54
நமக்குத் தேவை மெய் விசுவாசம்
1. அன்-புக் க-ட-வு-ளே பே-சி-னார் அன்-று,
இ-றை-வாக்-கு சொல்-வோர் கொண்-டு.
‘உள்-ளம் தி-ருந்-தி-டு’ என்-கின்-றார் இன்-று,
சொந்-த மைந்-த-னைக் கொண்-டு.
(பல்லவி)
பே-ர-ழி-வில் தப்-பிப்-போ-மா?
தே-வை-யே மெய் விஸ்-வா-ச-மே.
செ-ய-லில் நாம் காட்-டு-வோ-மா?
உ-யிர் தப்-ப அ-து அ-வஸ்-ய-மே.
2. ஏ-சு கட்-ட-ளை-கள் நாம் கீழ்ப்-ப-டி-வோம்,
ராஜ்-ய செய்-தி சொல்-லி-டு-வோம்.
எந்-தத் த-யக்-க-மும் நாம் காட்-ட மாட்-டோம்,
சத்-யம் எல்-லா-மே சொல்-வோம்.
(பல்லவி)
பே-ர-ழி-வில் தப்-பிப்-போ-மா?
தே-வை-யே மெய் விஸ்-வா-ச-மே.
செ-ய-லில் நாம் காட்-டு-வோ-மா?
உ-யிர் தப்-ப அ-து அ-வஸ்-ய-மே.
3. நல்-ல வி-சு-வா-சம் ஓர் நங்-கூ-ர-மே;
ந-டுங்-கி-யே பின்-வாங்-கி-டோம்.
நம்-மைப் ப-கை-வர்-கள் எ-திர்த்-தா-லு-மே,
ராஜ்-ய நம்-பிக்-கை வி-டோம்.
(பல்லவி)
பே-ர-ழி-வில் தப்-பிப்-போ-மா?
தே-வை-யே மெய் விஸ்-வா-ச-மே.
செ-ய-லில் நாம் காட்-டு-வோ-மா?
உ-யிர் தப்-ப அ-து அ-வஸ்-ய-மே.
(காண்க: ரோ. 10:10; எபே. 3:12; எபி. 11:6; 1 யோ. 5:4.)