วิวรณ์
5 ข้าพเจ้าเห็นในพระหัตถ์ขวาของพระองค์ผู้ประทับบนราชบัลลังก์มีหนังสือม้วนหนึ่งที่เขียนไว้ทั้งด้านในด้านนอกและผนึกไว้ด้วยตราเจ็ดดวง. 2 ข้าพเจ้าเห็นทูตสวรรค์ที่มีฤทธิ์มากองค์หนึ่งประกาศเสียงดังว่า “ใครคู่ควรจะแกะดวงตราแล้วคลี่ม้วนหนังสือนั้นออก?” 3 แต่ไม่มีสักผู้เดียวทั้งในสวรรค์หรือบนแผ่นดินหรือใต้แผ่นดินที่อาจคลี่ม้วนหนังสือนั้นออกดูได้. 4 ข้าพเจ้าจึงร่ำไห้ เพราะไม่เห็นว่ามีใครคู่ควรจะคลี่ม้วนหนังสือนั้นออกดู. 5 แต่ผู้ปกครองคนหนึ่งพูดกับข้าพเจ้าว่า “หยุดร้องไห้เถิด. ดูสิ! สิงโตแห่งตระกูลยูดาห์ผู้เป็นรากของดาวิดมีชัยแล้ว พระองค์จึงทรงแกะดวงตราทั้งเจ็ดออกแล้วคลี่ม้วนหนังสือนั้นได้.”
6 ข้าพเจ้าเห็นพระเมษโปดก*ที่เสมือนถูกปลงพระชนม์แล้วทรงยืนอยู่กลางราชบัลลังก์นั้นและท่ามกลางสิ่งมีชีวิตทั้งสี่ และท่ามกลางผู้ปกครองเหล่านั้น ทรงมีเขาเจ็ดเขาและตาเจ็ดดวง ตาเจ็ดดวงนั้นหมายถึงพระวิญญาณทั้งเจ็ดของพระเจ้าที่ถูกส่งออกไปทั่วแผ่นดินโลก. 7 แล้วพระเมษโปดกก็เสด็จไปรับม้วนหนังสือจากพระหัตถ์ขวาของพระองค์ผู้ประทับบนราชบัลลังก์นั้นอย่างไม่ลังเล. 8 เมื่อพระเมษโปดกทรงรับม้วนหนังสือแล้ว สิ่งมีชีวิตสี่องค์กับผู้ปกครองยี่สิบสี่คนก็หมอบลงเฉพาะพระพักตร์พระเมษโปดก แต่ละคนถือพิณและขันทองคำที่มีเครื่องหอมอยู่เต็ม เครื่องหอมนั้นหมายถึงคำอธิษฐานของเหล่าผู้บริสุทธิ์. 9 พวกเขาร้องเพลงใหม่เพลงหนึ่งว่า “พระองค์คู่ควรจะรับม้วนหนังสือและแกะดวงตราออก เพราะพระองค์ถูกปลงพระชนม์แล้ว และพระองค์ทรงซื้อผู้คนจากทุกตระกูล ทุกภาษา ทุกชนชาติ และทุกประเทศด้วยพระโลหิตของพระองค์เพื่อถวายแด่พระเจ้า 10 แล้วพระองค์ทรงโปรดให้พวกเขาเป็นราชอาณาจักรและปุโรหิตของพระเจ้าของเรา และพวกเขาจะเป็นกษัตริย์ปกครองแผ่นดินโลก.”
11 ข้าพเจ้าเห็นและได้ยินเสียงทูตสวรรค์มากมายที่อยู่รอบราชบัลลังก์นั้นรวมทั้งพวกสิ่งมีชีวิตและผู้ปกครองทั้งหลาย ทูตสวรรค์เหล่านั้นมีจำนวนหลายหมื่นคูณหลายหมื่นและหลายพันคูณหลายพัน 12 พวกเขาพูดเสียงดังว่า “พระเมษโปดกซึ่งถูกปลงพระชนม์แล้วทรงคู่ควรจะได้รับอำนาจ ทรัพย์สมบัติ สติปัญญา และฤทธิ์เดช รวมทั้งความนับถือ เกียรติยศ และพระพร.”
13 ข้าพเจ้าได้ยินสิ่งมีชีวิตทุกอย่างในสวรรค์ บนแผ่นดิน ใต้แผ่นดิน และในทะเล รวมทั้งทุกสิ่งในที่เหล่านั้นพูดว่า “ขอให้คำสรรเสริญ ความนับถือ เกียรติยศ และฤทธานุภาพจงมีแด่พระองค์ผู้ประทับบนราชบัลลังก์และแด่พระเมษโปดกตลอดไปเป็นนิตย์.” 14 แล้วสิ่งมีชีวิตสี่องค์นั้นจึงพูดว่า “อาเมน!” และพวกผู้ปกครองก็หมอบลงนมัสการพระเจ้า.