2 พงศ์กษัตริย์
5 นาอามานแม่ทัพของกษัตริย์ซีเรียเป็นคนสำคัญที่กษัตริย์ยกย่อง เพราะพระยะโฮวาช่วยให้เขานำกองทัพซีเรียเอาชนะศัตรูได้* เขาเป็นนักรบที่เก่งกล้า แต่เป็นโรคเรื้อน* 2 ในการรบครั้งหนึ่ง พวกซีเรียจับตัวเด็กหญิงคนหนึ่งมาจากประเทศอิสราเอล ภายหลังเด็กคนนี้มาเป็นคนรับใช้ของภรรยานาอามาน 3 เด็กคนนี้พูดกับนายหญิงว่า “ถ้านายท่านไปหาผู้พยากรณ์+ที่กรุงสะมาเรียก็คงจะดี เขาจะรักษานายท่านให้หายจากโรคเรื้อนได้แน่ ๆ”+ 4 เขา*จึงไปเล่าให้กษัตริย์ฟังว่าเด็กหญิงชาวอิสราเอลพูดอย่างไร
5 กษัตริย์ซีเรียจึงบอกว่า “ไปเลย แล้วเราจะส่งจดหมายไปถึงกษัตริย์อิสราเอล” เขาก็ไปและเอาเงินหนัก 10 ตะลันต์* ทองคำ 6,000 เชเขล* และเสื้อผ้า 10 ชุดไปด้วย 6 เขาเอาจดหมายมาให้กษัตริย์อิสราเอล ในจดหมายเขียนว่า “พร้อมกับจดหมายฉบับนี้ เราได้ส่งนาอามานคนรับใช้ของเรามาให้ท่านรักษาให้หายจากโรคเรื้อน” 7 พอกษัตริย์อิสราเอลอ่านจดหมาย เขาก็ฉีกเสื้อและพูดว่า “เราเป็นพระเจ้าหรือที่จะสั่งให้เป็นหรือตายได้?+ เขาส่งชายคนนี้มาหาเรา และบอกให้เรารักษาโรคเรื้อนให้ด้วย ดูสิ! เขาหาเรื่องทะเลาะกับเราแท้ ๆ”
8 แต่พอเอลีชาคนของพระเจ้าเที่ยงแท้ได้ยินว่ากษัตริย์อิสราเอลฉีกเสื้อตัวเอง เขาก็รีบส่งข่าวไปหากษัตริย์ว่า “ท่านฉีกเสื้อทำไม? ส่งชายคนนั้นมาหาผม เขาจะได้รู้ว่ามีผู้พยากรณ์อยู่ในอิสราเอล”+ 9 นาอามานก็นั่งรถม้าไป แล้วมายืนอยู่ที่หน้าประตูบ้านเอลีชา 10 แต่เอลีชาส่งคนไปบอกเขาว่า “ไปจุ่มตัวในแม่น้ำจอร์แดน+ 7 ครั้ง+ แล้วผิวหนังของคุณจะหายดีและคุณจะสะอาด” 11 นาอามานโกรธมาก และก่อนจะออกไปเขาพูดว่า “ผมนึกว่าเขาจะออกมาหา แล้วยืนที่นี่เรียกชื่อพระยะโฮวาพระเจ้าของเขา และโบกมือเหนือแผลเพื่อรักษาผม 12 แม่น้ำอาบานาและฟารปาร์ในกรุงดามัสกัส+ไม่ดีกว่าแม่น้ำทั้งหมดในอิสราเอลหรือ? ผมจะจุ่มตัวในแม่น้ำเหล่านั้นและจะสะอาดไม่ได้หรือ?” แล้วเขาก็กลับไปด้วยความโกรธ
13 คนรับใช้ของเขาจึงมาพูดกับเขาว่า “นายท่าน* ถ้าผู้พยากรณ์บอกให้ท่านทำอะไรยาก ๆ ท่านคงจะทำไม่ใช่หรือ? แล้วนี่เขาแค่บอกให้ท่านไปจุ่มตัวในแม่น้ำและจะสะอาด ท่านก็น่าจะทำไม่ใช่หรือ?” 14 เขาจึงไปจุ่มตัวในแม่น้ำจอร์แดน 7 ครั้งตามที่คนของพระเจ้าเที่ยงแท้บอก+ แล้วผิวของเขาก็กลับเป็นเหมือนผิวของเด็ก+ และเขาก็สะอาด+
15 หลังจากนั้น นาอามานกับขบวนผู้ติดตามก็กลับไปหาคนของพระเจ้าเที่ยงแท้+ เขายืนต่อหน้าเอลีชาและพูดว่า “ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าในโลกนี้ไม่มีพระเจ้าที่ไหนอีกแล้วนอกจากที่อิสราเอล+ ขอท่านโปรดรับของขวัญ*จากผู้รับใช้ของท่านเถอะ” 16 แต่เอลีชาบอกว่า “ผมสาบานต่อพระยะโฮวาที่ผมรับใช้ว่า ผมจะไม่รับของขวัญจากคุณ”+ นาอามานรบเร้าให้เอลีชารับของขวัญ แต่เอลีชาไม่ยอมรับ 17 ในที่สุด นาอามานบอกว่า “ถ้าท่านไม่รับ ผมซึ่งเป็นผู้รับใช้ของท่านจะขอดินจากแผ่นดินนี้ใส่หลังล่อ 2 ตัวกลับไปด้วย เพราะผมจะไม่เผาเครื่องบูชาถวายพระอื่นอีกแล้วนอกจากพระยะโฮวา 18 แต่ขอพระยะโฮวาอภัยให้ผู้รับใช้ของท่านเรื่องหนึ่ง ตอนที่กษัตริย์ผู้เป็นเจ้านายของผมเข้าไปในวิหารของพระริมโมนเพื่อหมอบลงนมัสการที่นั่น ผมต้องพยุงเขาไว้ ทำให้ผมต้องก้มลงในวิหารของพระริมโมน เมื่อผมก้มลงในวิหารของพระริมโมนนั้น ขอพระยะโฮวาอภัยให้ผู้รับใช้ของท่านด้วย” 19 เอลีชาก็บอกเขาว่า “ขอให้คุณไปอย่างมีความสุข” หลังจากเขาออกเดินทางไปได้ระยะหนึ่งแล้ว 20 เกหะซี+คนรับใช้ของเอลีชาคนของพระเจ้าเที่ยงแท้+ก็คิดในใจว่า ‘นายเราให้นาอามานชาวซีเรีย+กลับไปโดยไม่เอาของขวัญจากเขาเลย เราสาบานต่อพระยะโฮวาผู้มีชีวิตอยู่ว่า เราจะตามเขาไปและเอาอะไรบางอย่างกลับมาให้ได้’ 21 เกหะซีจึงตามนาอามานไป เมื่อนาอามานเห็นว่ามีคนวิ่งตามมา เขาก็ลงจากรถม้าและถามว่า “มีอะไรหรือ?” 22 เกหะซีตอบว่า “ไม่มีอะไรครับ นายของผมแค่ให้ผมมาบอกว่า เพิ่งมีชายหนุ่ม 2 คนที่เป็นลูกหลานของพวกผู้พยากรณ์มาจากเขตเทือกเขาของเอฟราอิม ขอท่านให้เงินหนัก 1 ตะลันต์*กับเสื้อผ้า 2 ชุดกับพวกเขาได้ไหม?”+ 23 นาอามานบอกว่า “เอาเงินไป 2 ตะลันต์*เลย” นาอามานคะยั้นคะยอเขา+และเอาเงินหนัก 2 ตะลันต์กับเสื้อผ้า 2 ชุดใส่ในถุง 2 ใบให้เขา แล้วให้คนรับใช้ 2 คนขนนำหน้าเกหะซีกลับมา
24 เมื่อมาถึงโอเฟล* เขาเอาของจากคนรับใช้ของนาอามานมาเก็บไว้ในบ้าน และบอกให้สองคนนั้นกลับไป พอพวกเขากลับแล้ว 25 เกหะซีก็มายืนข้าง ๆ เอลีชาเจ้านายของเขา เอลีชาถามว่า “เกหะซี คุณไปไหนมา?” แต่เขาบอกว่า “ผู้รับใช้ของท่านไม่ได้ไปไหนเลย”+ 26 เอลีชาบอกเขาว่า “คุณคิดว่าผมไม่รู้หรือว่าคุณตามคนนั้นไปและเขาก็ลงจากรถม้ามาหาคุณ? คุณคิดว่านี่เป็นเวลาที่จะรับเงิน เสื้อผ้า ไร่มะกอก ไร่องุ่น แกะ วัว และคนรับใช้ชายหญิงหรือ?+ 27 เพราะอย่างนี้ คุณกับลูกหลานของคุณจะเป็นโรคเรื้อนเหมือนนาอามาน+ตลอดไป” พอเกหะซีออกไปเขาก็เป็นโรคเรื้อนขาวเหมือนหิมะ+