โยบ
39 “เจ้ารู้หรือว่าแพะภูเขาตกลูกเมื่อไร?+
เจ้าเคยเฝ้าดูกวางออกลูกหรือ?+
2 เจ้ารู้หรือว่ามันตั้งท้องกี่เดือน?
เจ้ารู้เวลาที่มันจะตกลูกหรือ?
3 มันหมอบลงเมื่อจะออกลูก
แล้วความเจ็บปวดของมันก็สิ้นสุด
4 ลูกของมันแข็งแรงและเติบโตอยู่ในทุ่ง
แล้วก็จากไป ไม่กลับมาหาแม่อีกเลย
6 เรายกที่ราบกันดารให้เป็นบ้านของมัน
และให้มันอยู่บนผืนดินที่มีเกลือ
7 มันเยาะเย้ยเมืองที่อึกทึกวุ่นวาย
และไม่ได้ยินเสียงตะโกนของเจ้านาย
8 มันท่องไปตามภูเขาเพื่อหาทุ่งหญ้า
และเที่ยวหาต้นไม้ใบหญ้าสีเขียว
9 วัวป่าจะยอมรับใช้เจ้าหรือ?+
มันจะนอนในคอกสัตว์*ของเจ้าหรือ?
10 เจ้าจะเอาเชือกมัดวัวป่าให้มันไถนา
หรือมันจะตามเจ้าไปไถนาในหุบเขาหรือ?
11 เจ้าจะไว้ใจกำลังมหาศาลของมัน
และใช้มันทำงานหนักหรือ?
14 มันวางไข่บนพื้น
แล้วเอาดินกลบไว้ให้อุ่น
15 มันลืมไปว่าอาจมีคนมาย่ำ
หรือสัตว์ป่าอาจเหยียบแตกได้
16 มันไม่เคยอ่อนโยนกับลูก เหมือนกับว่าไม่ใช่ลูกของมัน+
ถึงลูกของมันจะตาย มันก็ไม่กังวล
18 แต่เมื่อมันลุกขึ้นและกระพือปีก
มันก็หัวเราะเยาะม้าและคนขี่
19 เจ้าได้ให้กำลังกับม้าหรือ?+
เจ้าสร้างแผงคอที่ปลิวไสวให้มันหรือ?
20 เจ้าทำให้มันกระโดดเหมือนตั๊กแตนได้หรือ?
เสียงหายใจของมันก็ดังน่ากลัว+
22 มันหัวเราะเยาะความกลัวและไม่หวั่นเกรงอะไร+
มันไม่เคยวิ่งหนีดาบ
23 กระบอกใส่ลูกธนูกระทบตัวมัน
หอกและหอกสั้นเป็นประกายแวววาว
24 มันตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น และพุ่งทะยานออกไป*
มันยืนนิ่งไม่ได้*เมื่อได้ยินเสียงแตรเขาสัตว์
25 เมื่อเสียงแตรเขาสัตว์ดังขึ้น มันก็ร้อง
มันได้กลิ่นสงครามแต่ไกล
มันได้ยินเสียงแม่ทัพสั่งให้ประจัญบาน+
26 เหยี่ยวกางปีกร่อนและบินไปทางใต้
เพราะสติปัญญาของเจ้าหรือ?