อิสยาห์
21 ต่อไปนี้คือคำพิพากษาต่อทะเลที่เวิ้งว้าง*+
“การทำลายล้างจะมาเหมือนลมพายุที่มาจากทางทิศใต้
มาจากที่กันดารและจากแผ่นดินที่น่ากลัว”+
2 ผมได้เห็นนิมิตที่น่ากลัว
“ชนชาติที่ชั่วร้ายทำสิ่งที่โหดร้าย
และชนชาติที่ชอบทำลายก็มาทำลาย
ชาวเอลาม บุกขึ้นไปเลย! ชาวมีเดีย นำทหารมาล้อมเมืองไว้+
เราจะไม่ให้เมืองนั้นทำให้ใครทุกข์ได้อีก”+
3 นิมิตที่เห็นนี้ทำให้ผมปวดร้าวใจ+
ผมเจ็บปวดรวดร้าว
เหมือนผู้หญิงที่กำลังคลอดลูก
ผมเจ็บปวดจนแทบจะฟังเรื่องนี้ต่อไปไม่ไหว
ผมแทบจะทนดูไม่ได้อีกแล้ว
4 ใจของผมเต้นไม่เป็นจังหวะและผมกลัวจนตัวสั่น
ช่วงเวลาตอนโพล้เพล้ที่ผมชอบกลับทำให้ผมกลัว
5 มาเตรียมโต๊ะและจัดที่นั่งให้เรียบร้อย
กินและดื่มไปสิ+
พวกเจ้านาย ลุกขึ้นและแต่งตั้งโล่*กันไปเลย
6 พระยะโฮวาพูดกับผมว่า
“ไปจัดหาคนมาเฝ้ายามและให้เขารายงานว่าเห็นอะไรบ้าง”
เขาเพ่งมองอย่างตั้งใจ
8 แล้วเขาก็ร้องก้องดังเหมือนเสียงสิงโตว่า
“พระยะโฮวาพระเจ้าของผม ผมยืนอยู่บนหอสังเกตการณ์นี้ตลอดทั้งวัน
และผมก็เฝ้าอยู่ที่นี่ทุกคืน+
9 ดูสิ มีคนกำลังมาที่นี่
มีทหารควบรถศึกเทียมม้าคู่มา”+
แล้วผู้ชายคนนี้ก็ร้องบอกอีกว่า
“บาบิโลนล่มจมแล้ว! บาบิโลนล่มจมแล้ว!+
รูปเคารพที่เป็นพระเจ้าของเมืองนี้ก็ถูกทำลายจนแตกหักไปหมดแล้ว”+
10 เพื่อนร่วมชาติของผมที่ถูกเหยียบย่ำ
ถูกเหยียบย่ำเหมือนข้าวที่ถูกนวดบนลานนวดข้าว+
ผมได้บอกพวกคุณไปหมดแล้วว่าพระยะโฮวาผู้เป็นจอมทัพและเป็นพระเจ้าของอิสราเอลได้พูดอะไรกับผมบ้าง
11 ต่อไปนี้คือคำพิพากษาต่อดูมาห์*
มีคนตะโกนถามผมจากเสอีร์+ว่า
“คนยาม ใกล้จะเช้าหรือยัง?
คนยาม ใกล้จะเช้าหรือยัง?”
12 คนยามบอกว่า
“ใกล้จะเช้าแล้ว แต่เดี๋ยวก็จะกลางคืนอีก
ถ้าอยากถามอะไรก็ถามเถอะ
และกลับมาอีก”
13 ต่อไปนี้คือคำพิพากษาต่อที่ราบกันดาร
15 เพราะพวกเขาได้หนีมาจากคมดาบที่ถูกชักออกจากฝัก
หนีมาจากคันธนูที่โก่งอยู่ และจากสงครามที่โหดร้าย
16 พระยะโฮวาบอกผมว่า “ภายในหนึ่งปีไม่ขาดไม่เกิน (อย่างที่คนงานนับเวลาเมื่อถูกจ้างงาน) ความรุ่งเรืองของชาวเคดาร์+จะไม่มีอีกแล้ว 17 จะมีพลธนูของชาวเคดาร์ไม่กี่คนที่เหลือรอดจากสงคราม พระยะโฮวาพระเจ้าของชาวอิสราเอลได้บอกไว้อย่างนี้”