จดหมายถึงคริสเตียนชาวฮีบรู
8 จุดสำคัญของเรื่องที่เรากำลังพูดถึงก็คือ มหาปุโรหิตของเราเป็นแบบนี้+ และท่านนั่งข้างขวาบัลลังก์ของพระเจ้าองค์ยิ่งใหญ่ในสวรรค์+ 2 เป็นผู้รับใช้*ในสถานบริสุทธิ์*+และในเต็นท์เข้าเฝ้าที่แท้จริงซึ่งพระยะโฮวา*ตั้งไว้ ไม่ใช่มนุษย์ 3 มหาปุโรหิตทุกคนถูกแต่งตั้งไว้เพื่อให้ถวายทั้งของถวายและเครื่องบูชา ดังนั้น มหาปุโรหิตท่านนี้ก็ต้องมีของถวายเหมือนกัน+ 4 ถ้าท่านอยู่บนโลก ท่านก็คงไม่ได้เป็นปุโรหิต+ เพราะมีคนทำหน้าที่ถวายของถวายตามกฎหมายของโมเสสอยู่แล้ว 5 คนพวกนั้นทำงานรับใช้ที่ศักดิ์สิทธิ์ในสถานที่ซึ่งเป็นแบบจำลองและเป็นเงา+ของสิ่งที่อยู่ในสวรรค์+ เหมือนตอนที่โมเสสจะสร้างเต็นท์เข้าเฝ้า เขาได้รับคำสั่งจากพระเจ้าว่า “ให้ทำทุกสิ่งตามแบบที่เราให้เจ้าเห็นบนภูเขา”+ 6 แต่ตอนนี้พระเยซูได้รับมอบหมายให้ทำงานรับใช้*ที่ยิ่งใหญ่กว่า เพราะท่านเป็นคนกลาง+ของสัญญาที่ดีกว่า+ ซึ่งทำขึ้นตามกฎหมายโดยอาศัยคำสัญญาต่าง ๆ ที่ดีกว่า+
7 ถ้าสัญญาแรกไม่มีข้อบกพร่อง ก็ไม่ต้องมีสัญญาที่สอง+ 8 แต่พระเจ้าเห็นข้อบกพร่องของชนชาตินี้เพราะพระคัมภีร์บอกไว้ว่า “พระยะโฮวา*บอกว่า ‘วันหนึ่ง เราจะทำสัญญาใหม่กับชาวอิสราเอลและยูดาห์ 9 สัญญานี้จะไม่เหมือนสัญญาที่เราเคยทำกับปู่ย่าตายายของพวกเขาตอนที่เราจูงมือพาคนเหล่านั้นออกมาจากแผ่นดินอียิปต์+ เราเลิกสนใจพวกเขาเพราะพวกเขาไม่ทำตามสัญญาของเรา’ พระยะโฮวา*บอกไว้อย่างนั้น”
10 “พระยะโฮวา*บอกว่า ‘นี่คือสัญญาที่เราจะทำกับชาวอิสราเอลหลังจากสมัยนั้น เราจะเอากฎหมายของเราใส่ไว้ในความคิดพวกเขา และเราจะเขียนกฎหมายนั้นไว้ที่หัวใจพวกเขา+ แล้วเราจะเป็นพระเจ้าของพวกเขา และพวกเขาจะเป็นประชาชนของเรา+
11 “‘พวกเขาจะไม่สอนเพื่อนร่วมชาติและพี่น้องของตัวเองอีกว่า “คุณต้องรู้จักพระยะโฮวา”* เพราะพวกเขาทุกคนตั้งแต่คนต่ำต้อยที่สุดจนถึงคนสำคัญที่สุดจะรู้จักเรา 12 เราจะให้อภัยที่พวกเขาทำชั่ว และจะไม่นึกถึงบาปของพวกเขาอีกเลย’”+
13 เมื่อพระองค์พูดถึง “สัญญาใหม่” พระองค์ก็ทำให้สัญญาเดิมล้าสมัยไป+ สิ่งที่ล้าสมัยและเก่าลงเรื่อย ๆ ใกล้จะสาบสูญไปแล้ว+