โยบ
19 โยบตอบว่า
4 ถ้าผมทำผิดจริง
มันก็เป็นเรื่องของผม
5 ถ้าพวกคุณยังจะยกตัวเองเหนือกว่าผม
และอ้างว่าทำถูกแล้วที่ด่าว่าผม
6 ก็ขอให้รู้ไว้ว่า พระเจ้านั่นแหละที่หลอกลวงผม
พระองค์ใช้ตาข่ายจับผม
7 ผมร้องคร่ำครวญไม่หยุดว่า ‘ผมถูกทำร้าย!’ แต่ไม่มีใครฟัง+
ผมร้องขอความช่วยเหลือ แต่ไม่ได้รับความเป็นธรรม+
9 พระองค์ทำให้ผมไม่เหลือศักดิ์ศรี
และถอดมงกุฎออกจากหัวผม
10 พระองค์โจมตีผมจากทุกทิศทางจนย่อยยับ
พระองค์ทำลายความหวังของผมเหมือนถอนรากต้นไม้
12 กองทัพของพระองค์มาล้อมผม
และตั้งค่ายรอบเต็นท์ของผม
16 ผมเรียกหาคนรับใช้ แต่เขาไม่ตอบ
ผมถึงกับต้องอ้อนวอนให้เขาเห็นใจ
18 แม้แต่เด็กเล็ก ๆ ก็ดูถูกผม
พวกเขาหัวเราะเยาะตอนที่ผมลุกขึ้น
23 ผมอยากให้เขียนคำพูดของผมไว้
อยากให้จดไว้ในสมุด
24 สลักมันไว้บนหินด้วยเหล็กแหลมและตะกั่ว
ให้มันคงอยู่ตลอดไป
25 เพราะผมรู้ดีว่าผู้ที่ไถ่ผมยังมีชีวิตอยู่+
ในที่สุดเขาจะมาและลุกขึ้นยืนบนแผ่นดิน
26 หลังจากผิวหนังของผมเสียไปหมดแล้ว
ตอนที่ผมยังมีชีวิตอยู่ ผมก็จะได้เห็นพระเจ้า
27 ผมเองจะเห็นพระเจ้า
ผมจะเห็นพระองค์ด้วยตาของผม คนอื่นจะไม่เห็น+
แต่ตอนนี้ผมเหนื่อยล้าเต็มที
28 เพราะพวกคุณพูดว่า ‘เราไปข่มเหงเขาเมื่อไร?’+
เหมือนกับจะบอกว่าปัญหาทั้งหมดเกิดจากตัวผม