อิสยาห์
2 พระยะโฮวาผู้สร้างตัวเจ้า ผู้ปั้นเจ้า+
ผู้ที่ช่วยเจ้าตั้งแต่ยังอยู่ในท้อง* พูดว่า
‘อย่ากลัวเลย ยาโคบผู้รับใช้ของเรา+
5 คนหนึ่งจะพูดว่า “ฉันเป็นคนของพระยะโฮวา”+
อีกคนหนึ่งจะเรียกตัวเองโดยใช้ชื่อของยาโคบ
ส่วนอีกคนหนึ่งก็จะเขียนบนมือของเขาว่า “พระยะโฮวาเป็นเจ้าของตัวฉัน”
และเขาจะใช้ชื่ออิสราเอล’
‘เราเป็นผู้แรกและผู้สุดท้าย+
ไม่มีพระเจ้าอื่นนอกจากเรา+
ให้เขาบอกมาเลย ให้เขาพิสูจน์ให้เราเห็น+
ให้เขาบอกสิ่งที่จะมีมา
บอกสิ่งที่จะเกิดขึ้น
เหมือนที่เราเคยบอกตั้งแต่ตอนที่เราสร้างชนชาติหนึ่งขึ้นเมื่อนานมาแล้ว
เราบอกพวกเจ้าทุกคนให้รู้ล่วงหน้าแล้วไม่ใช่หรือ?
พวกเจ้าเป็นพยานของเรา+
มีพระเจ้าอื่นนอกจากเราไหม?
ไม่มีเลย ไม่มีพระเจ้าอื่นที่เป็นเหมือนหินที่แข็งแกร่ง+ซึ่งคอยปกป้องพวกเจ้า เราไม่เห็นว่าจะมีเลย’”
รูปเหล่านั้นมองไม่เห็นและไม่รู้อะไรเลย+ มันเป็นหลักฐานฟ้องว่าคนทำเป็นอย่างไร
คนที่ทำรูปเหล่านั้นขึ้นมามีแต่จะต้องอับอายขายหน้า+
11 พรรคพวกของเขาจะต้องอับอายกันไปหมด+
ช่างฝีมือพวกนี้ก็เป็นเพียงมนุษย์
ให้พวกเขามาชุมนุมกันและยืนอยู่นิ่ง ๆ
แล้วพวกเขาจะต้องตกใจกลัวและอับอาย
12 ช่างเหล็กถือเครื่องมือไว้ เขาใช้ไฟจากถ่านหินเผาเหล็กจนร้อน
แล้วใช้ค้อนตี
เขาใช้แขนที่แข็งแรงตีให้เป็นรูปเคารพ+
จนตัวเองหิวและหมดแรง
อ่อนล้าเพราะไม่ได้ดื่มน้ำ
13 ช่างไม้ขึงสายวัด แล้วใช้ชอล์กสีแดงร่างเป็นรูปไว้
เขาใช้วงเวียนขีดและใช้สิ่วแกะสลัก
14 มีคนหนึ่งที่ทำงานตัดต้นสนซีดาร์
เขาเลือกต้นไม้ชนิดหนึ่งคือต้นโอ๊ก
และปล่อยให้มันเติบโตแข็งแรงอยู่ในป่า+
เขาปลูกต้นกระวานและฝนก็ทำให้มันเติบโต
15 แล้วมันก็กลายเป็นเชื้อเพลิงให้คนก่อไฟ
เขาใช้ส่วนหนึ่งมาทำเป็นฟืนให้ตัวเองอบอุ่น
เขาก่อไฟทำขนมปัง
แล้วก็เอาอีกส่วนมาทำเป็นพระไว้กราบไหว้บูชา
เขาทำเป็นรูปแกะสลักและกราบไหว้รูปนั้น+
16 ไม้ครึ่งหนึ่งเขาเอามาเผาไฟ
เขาใช้ไม้ครึ่งนั้นย่างเนื้อกินจนอิ่มหมีพีมัน
แล้วก็ผิงไฟอุ่น ๆ และพูดว่า
“ดีจัง ไฟนี้ช่วยให้เราอบอุ่น”
17 แต่ไม้ส่วนที่เหลือเขาเอามาแกะสลักเป็นรูปพระ
เขากราบไหว้และนมัสการรูปนั้น
เขาอธิษฐานกับรูปนั้นว่า
“พระเจ้าของผม ช่วยคุ้มครองผมด้วย”+
18 พวกเขาไม่รู้อะไรเลย ไม่เข้าใจอะไรสักอย่าง+
ตาของพวกเขาถูกปิด ทำให้มองอะไรไม่เห็น
ใจของเขาก็ถูกปิด และมองอะไรไม่ออก
19 ไม่มีใครคิดไตร่ตรอง
หรือมีความรู้ความเข้าใจพอที่จะพูดว่า
“ไม้ครึ่งหนึ่ง ฉันเอาไปเผาไฟ
และทำขนมปังกับย่างเนื้อบนถ่านนั้น
แล้วฉันควรเอาไม้ที่เหลือมาทำสิ่งที่น่ารังเกียจหรือ?+
ฉันควรกราบไหว้ท่อนไม้ไหม?”
20 เขาเป็นเหมือนกับคนที่กำลังกินขี้เถ้า
และปล่อยให้ใจตัวเองถูกหลอก แล้วก็หลงไป
เขาปกป้องตัวเองไม่ได้ และไม่ยอมรับว่า
สิ่งที่อยู่ในมือเขาเป็นพระจอมปลอม
21 “ยาโคบและอิสราเอล ขอให้จำสิ่งเหล่านี้ไว้
พวกเจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา
เราเป็นผู้สร้างเจ้าและเจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา+
อิสราเอล เราจะไม่ลืมเจ้าเลย+
22 เราจะลบล้างความผิดของเจ้าเหมือนเอาเมฆมาปิดคลุมไว้+
และลบล้างบาปของเจ้าเหมือนเอาเมฆที่หนาทึบมาบังไว้
กลับมาหาเราเถอะ แล้วเราจะไถ่พวกเจ้าคืนมา+
23 ให้ท้องฟ้าโห่ร้องด้วยความยินดี
เพราะพระยะโฮวาทำสิ่งนี้แล้ว
ให้หุบเหวโห่ร้องยินดีในชัยชนะ
ให้ภูเขาทั้งหลายและป่าไม้กับต้นไม้ทั้งหมด
โห่ร้องอย่างเบิกบาน+
เพราะพระยะโฮวาไถ่ยาโคบแล้ว
และพระองค์ทำให้อิสราเอลเห็นความสง่างามของพระองค์”+
“เราคือยะโฮวา เป็นผู้สร้างทุกสิ่ง
มีใครอยู่กับเราในตอนนั้นหรือ?
25 เราทำให้คำทำนายของผู้พยากรณ์เท็จล้มเหลว
ทำให้พวกผู้ทำนายทำอะไรโง่เขลา+
ทำให้คนฉลาดสับสน
และทำให้ความรู้ของพวกเขากลายเป็นเรื่องโง่เง่า+
26 เราเป็นผู้ทำให้คำพูดของผู้รับใช้ของเราเป็นจริง
ทำให้คำพยากรณ์ที่มาจากผู้ส่งข่าวของเราเกิดขึ้นตามที่เขาพูดไว้+
เราเป็นผู้ที่พูดถึงเยรูซาเล็มว่า ‘เมืองนี้จะมีคนอยู่อาศัย’+
และพูดถึงเมืองต่าง ๆ ของยูดาห์ว่า ‘เมืองเหล่านี้จะถูกสร้างขึ้นใหม่+
เราจะสร้างเมืองที่เป็นซากปรักหักพังนี้ขึ้นมาใหม่’+
27 เราเป็นผู้บอกกับแม่น้ำลึกว่า ‘แห้งซะ
เราจะทำให้แม่น้ำทั้งหมดของเจ้าแห้งไป’+
28 และเราเป็นผู้ที่พูดถึงไซรัส+ว่า ‘เขาเป็นผู้เลี้ยงแกะของเรา
เขาจะทำทุกอย่างตามที่เราต้องการ’+
และเราเป็นผู้ที่พูดถึงเยรูซาเล็มว่า ‘เมืองนี้จะต้องถูกสร้างขึ้นใหม่’
และพูดถึงวิหารว่า ‘จะมีการวางฐานรากของวิหารนี้’”+