เขียนโดยลูกา
24 ตอนเช้าตรู่วันแรกของสัปดาห์ พวกผู้หญิงเอาเครื่องหอมที่เตรียมไว้ไปที่อุโมงค์ฝังศพ+ 2 แต่พบว่าก้อนหินที่ปิดปากอุโมงค์ถูกกลิ้งออกไปแล้ว+ 3 เมื่อพวกเธอเข้าไปในอุโมงค์และไม่พบศพของพระเยซูผู้เป็นนาย+ 4 พวกเธอก็งงว่าเกิดอะไรขึ้น ทันใดนั้น มีผู้ชาย 2 คนใส่เสื้อผ้าที่สว่างสดใสมายืนอยู่ข้าง ๆ 5 พวกผู้หญิงก็ตกใจกลัวและเอาแต่ก้มหน้ามองพื้น ผู้ชายสองคนนั้นพูดกับพวกเธอว่า “ทำไมพวกคุณมาหาท่านผู้มีชีวิตในที่ของคนตายล่ะ?+ 6 ท่านไม่อยู่ที่นี่หรอกเพราะท่านถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นมาแล้ว จำได้ไหมที่ท่านเคยพูดกับคุณตอนที่ยังอยู่ในแคว้นกาลิลีว่า 7 ‘ลูกมนุษย์’ จะต้องถูกมอบไว้ในมือคนชั่วและถูกประหารบนเสา แต่ในวันที่สามท่านจะฟื้นขึ้นมา”+ 8 พวกเธอจึงนึกถึงคำพูดของพระเยซูขึ้นมาได้+ 9 แล้วออกไปจากอุโมงค์ฝังศพ* และกลับไปเล่าเรื่องทั้งหมดให้อัครสาวก 11 คนกับคนอื่น ๆ ฟัง+ 10 พวกผู้หญิงที่มาเล่าเรื่องนั้นให้พวกอัครสาวกฟังก็มี มารีย์มักดาลา โยอันนา และมารีย์แม่ของยากอบ กับผู้หญิงคนอื่น ๆ+ ที่ไปด้วยกัน 11 แต่พวกเขาไม่เชื่อ และคิดว่าเรื่องที่พวกเธอเล่านั้นเป็นเรื่องเหลวไหล
12 แต่เปโตรลุกขึ้นวิ่งไปที่อุโมงค์ฝังศพ* พอเขาก้มมองเข้าไปก็เห็นแต่ผ้าที่ใช้พันศพ เขาจึงออกไปด้วยความสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
13 ในวันนั้นเองสาวก 2 คนเดินทางไปที่หมู่บ้านชื่อเอมมาอูส ซึ่งอยู่ห่างจากกรุงเยรูซาเล็มประมาณ 11 กิโลเมตร 14 ทั้งสองคุยกันถึงเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น
15 ตอนที่สองคนนั้นกำลังคุยกันอยู่ พระเยซูก็เข้าไปหา และเดินไปกับพวกเขา 16 แต่พวกเขาจำท่านไม่ได้+ 17 พระเยซูถามพวกเขาว่า “คุณสองคนคุยเรื่องอะไรกันอยู่?” พวกเขาจึงหยุดเดิน หน้าตาดูเศร้า ๆ 18 คนที่ชื่อเคลโอปัสพูดกับท่านว่า “คุณมาจากที่ไหนเนี่ย* ไม่รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในกรุงเยรูซาเล็มช่วงนี้เลยหรือ?” 19 ท่านถามเขาว่า “เรื่องอะไรหรือ?” พวกเขาตอบว่า “ก็เรื่องเยซูชาวนาซาเร็ธน่ะสิ+ ท่านเป็นผู้พยากรณ์ที่ทำการอัศจรรย์และพูดอย่างมีอำนาจ เป็นผู้ที่พระเจ้าและมนุษย์ยอมรับ+ 20 แต่พวกปุโรหิตใหญ่กับพวกผู้นำชาวยิวทำให้ท่านถูกตัดสินประหาร+และถูกตรึงบนเสา+ 21 พวกเราเคยหวังว่าท่านจะมาปลดปล่อยคนอิสราเอลให้เป็นอิสระ+ แต่ตอนนี้ก็เป็นวันที่สามแล้วตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้น 22 แถมผู้หญิงบางคนในพวกเรายังทำให้พวกเราประหลาดใจอีก พวกเธอไปที่อุโมงค์ฝังศพ*ตั้งแต่เช้าตรู่+ 23 แต่ก็ไม่พบศพของท่าน พวกเธอมาเล่าว่าได้เห็นทูตสวรรค์ซึ่งบอกพวกเธอว่าท่านเยซูมีชีวิตอยู่ 24 แล้วพวกเราบางคนก็ไปที่อุโมงค์ฝังศพ*+ และก็เห็นอุโมงค์ว่างเปล่าอย่างที่พวกผู้หญิงบอก แต่ไม่เห็นท่าน”
25 พระเยซูจึงพูดกับเขาทั้งสองคนว่า “ทำไมพวกคุณไม่ยอมเข้าใจและไม่เชื่อสิ่งที่พวกผู้พยากรณ์บอกไว้ล่ะ 26 ก่อนที่พระคริสต์จะได้รับอำนาจยิ่งใหญ่+ ท่านต้องทนทุกข์ทั้งหมดนี้ไม่ใช่หรือ?”+ 27 แล้วพระเยซูก็อธิบายข้อคัมภีร์ทั้งหมดที่พูดถึงท่านให้พวกเขาฟัง เริ่มตั้งแต่หนังสือของโมเสสและของพวกผู้พยากรณ์+
28 เมื่อเกือบจะถึงหมู่บ้านที่สองคนนั้นกำลังจะไป พระเยซูก็ทำท่าเหมือนจะเดินเลยไป 29 แต่พวกเขาคะยั้นคะยอว่า “พักกับพวกเราที่นี่ก่อนดีกว่า จวนจะค่ำอยู่แล้วและใกล้จะหมดวันแล้วด้วย” พระเยซูจึงไปกับพวกเขา 30 ตอนที่นั่งกินอาหาร*อยู่กับพวกเขา พระเยซูก็หยิบขนมปังมาอธิษฐานขอบคุณพระเจ้าแล้วหักส่งให้พวกเขา+ 31 พอเห็นอย่างนั้น พวกเขาก็จำได้ว่าเป็นพระเยซู แล้วท่านก็หายวับไป+ 32 ทั้งสองคนจึงพูดกันว่า “มิน่าล่ะ เราถึงรู้สึกประทับใจจริง ๆ ตอนที่ท่านพูดกับพวกเราระหว่างทาง และตอนที่ท่านอธิบายให้พวกเราเข้าใจข้อคัมภีร์อย่างละเอียด” 33 พวกเขาจึงลุกขึ้นกลับไปที่กรุงเยรูซาเล็มทันที และไปพบอัครสาวก 11 คนกับคนอื่น ๆ ที่อยู่ด้วยกัน 34 คนที่ชุมนุมกันอยู่ก็บอกสองคนนั้นว่า “นายของเราถูกปลุกให้ฟื้นขึ้นมาแล้วจริง ๆ และปรากฏตัวให้ซีโมนเห็นแล้วด้วย”+ 35 สองคนนั้นจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างทาง และเล่าว่าพวกเขาจำท่านได้ตอนที่ท่านหักขนมปัง+
36 ตอนที่พวกเขากำลังพูดเรื่องนั้นอยู่ จู่ ๆ พระเยซูก็มายืนอยู่กับพวกเขา และพูดว่า “สวัสดีทุกคน”*+ 37 แต่พวกเขาตกใจกลัวคิดว่าเห็นทูตสวรรค์+ 38 พระเยซูจึงพูดกับพวกเขาว่า “พวกคุณกลัวทำไม สงสัยทำไม? 39 นี่ผมเอง จับมือจับเท้าของผมดูสิ เพราะทูตสวรรค์ไม่มีเนื้อและกระดูกอย่างที่พวกคุณเห็นอยู่นี้” 40 ตอนที่พูดอยู่ พระเยซูก็ยื่นมือและเท้าให้พวกเขาดู 41 พวกเขาทั้งตื่นเต้นดีใจและแปลกใจจนไม่อยากเชื่อว่าเป็นจริง แล้วพระเยซูก็ถามขึ้นมาว่า “พวกคุณมีอะไรกินบ้าง?”+ 42 พวกเขาส่งปลาย่างให้ท่านชิ้นหนึ่ง 43 ท่านก็หยิบมากินต่อหน้าพวกเขา
44 แล้วพระเยซูก็พูดกับพวกเขาว่า “ตอนที่ผมอยู่กับพวกคุณก่อนหน้านี้+ ผมเคยบอกว่า ทุกสิ่งที่เขียนไว้เกี่ยวกับผมในกฎหมายของโมเสส ในหนังสือของพวกผู้พยากรณ์ และในหนังสือสดุดีจะต้องเกิดขึ้นจริง”+ 45 แล้วพระเยซูก็ช่วยให้พวกเขาเข้าใจความหมายของพระคัมภีร์อย่างชัดเจน+ 46 และบอกว่า “พระคัมภีร์บอกไว้ว่า พระคริสต์จะต้องทนทุกข์และฟื้นขึ้นจากตายในวันที่สาม+ 47 และจะมีการประกาศในนามของท่านให้คนทุกชาติได้รู้ว่า+ พวกเขาต้องกลับใจเพื่อจะได้รับการอภัยบาป+ การประกาศนี้จะเริ่มจากกรุงเยรูซาเล็ม+ 48 พวกคุณจะเป็นพยานเพื่อประกาศเรื่องทั้งหมดนี้+ 49 และผมจะให้พลังจากสวรรค์กับพวกคุณตามที่พ่อของผมสัญญาไว้ ให้พวกคุณคอยอยู่ในกรุงนี้ก่อนจนกว่าจะได้รับพลังนั้น”+
50 จากนั้น พระเยซูก็พาพวกเขาออกไปที่หมู่บ้านเบธานี และยกมือขึ้นอวยพรพวกเขา 51 ตอนที่อวยพรอยู่นั้น ท่านก็ถูกรับขึ้นไปบนสวรรค์และจากพวกเขาไป+ 52 พวกเขาจึงหมอบลงแสดงความเคารพ แล้วกลับไปกรุงเยรูซาเล็มอย่างมีความสุข+ 53 และพวกเขาสรรเสริญพระเจ้าที่วิหารเป็นประจำ+